مایکل بوم آمریکایی استدلال کرد که اغلب تجاوزاتی که ایالات متحده در چند دهه گذشته به راه انداخته، تحت دستور سازمان ملل متحد بوده است. معاون رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه پرسید: «آیا این سازمان ملل بود که از شما خواست دخالت کنید؟ و یا این‌که شما آغاز کردید و این تصمیم را در سازمان ملل تحمیل نمودید؟»
روز ۷ دسامبر ۲۰۲۱ بین رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین و همکار آمریکای‌اش جوزف بایدن در مورد روابط بین دو کشور و وضعیت در اوکرائین یک تماس تلفنی صورت گرفت. دو روز بعد تلویزیون روسیه (پروی کانال) در برنامه «زمان نشان خواهد داد» بحث و گفتگویی در این زمینه ترتیب داد. در این برنامه روزنامه نگار آمریکایی مایکل بوم که دارای تبعیت روسیه است و در روسیه زندگی می‌کند، مفسر لهستانی جاکوب کورِیبا و معاون رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیوم روسیه دیمیتری نوویکف شرکت داشتند. ما گزارشی را که سرگئی کوسمیاکین روز ۱۱ دسامبر در سایت اینترنتی حزب کمونیست فدراسیون روسیه منتشر کرد، در اختیار خوانندگان قرار می‌دهیم.
محافل حاکمه در اوکرائین و رسانه‌های غربی کماکان به آتش هیستری علیه روسیه دامن می‌زنند. آنها مدعیند که مسکو در صدد یک تجاوز گسترده به خاک اوکرائین است و می‌تواند هرروز وارد خاک اوکرائین شود. حتی مذاکره تلفنی پوتین و بایدن نتوانست جنجال تبلیغاتی را کاهش بخشد.
دیمیتری نوویکف مذاکره تلفنی روسای دو کشور را تفسیر کرد و موافقت خود را با نظری که در استودیوی تلویزیونی مطرح شد، مبنی بر این که هردو رئیس جمهور «به این نتیجه رسیده‌اندکه باید به توافق برسند» اعلام کرد. نوویکف گفت که «به خودی خود این خبر، خبر خوبی است. نمایندگان وزارت امور خارجه روسیه کراراً تکرار کرده‌اند که روابط ما به پائین‌ترین نقطه رسیده و مشکل بتوان این امر را نپذیرفت. بسیار مهم است که این روابط را به سطح قابل قبول دیگری برای هردو کشور و برای جامعه بین‌المللی ارتقأ داد. به این خاطر باید تعامل کنیم، به توافق برسیم و نکات تنش زا را از میان برداریم.»
سیاست راهبردی دوگانه ایالات متحده آمریکا
به گفته دیمیتری گریگوریوویچ یکی از به روزترین مشکلات، وضعیت اوکرائین است. به نظر او بایدن از این گفتگو استفاده کرد تا صلح‌دوستی خود را به نمایش گذارد: «ایالات متحده آمریکا وقتی در انظار عمومی جهان یک قدرت ستیزه‌جوی امپریالیستی به نظر می‌رسد، باید تصمیمات فراوانی اتخاذ کند. این بار بایدن کوشش کرد تظاهر کند: نه ما فقط از اون بچه‌ها در اوکرائین حمایت می‌کنیم. البته بچه‌های بی‌تربیتی هستند ولی اوکرائین یک کشور مستقل است! باید این نکته را در نظر داشته باشیم.»
نوویکف اشاره کرد که رئیس جمهور ایالات متحده نسبت به خارج تا حدی از توجیه تنش بین اوکرائین و روسیه فاصله گرفت. ولی او پذیرفت که موضع واقعی واشنگتن، موضع دیگری است. بدون حمایت ایالات متحده مقامات کییف قادر نبودند این‌طور سبع رفتار کنند.
معاون رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه نتیجه گیری کرد که بدین سان خصلت دوگانه دیپلماسی ایالات متحده آشکار می‌گردد. از یک طرف واشنگتن آمادگی خود را به نمایش می‌گذارد تا به عنوان نیروی صلح‌طلب با روسیه به گفتگو بپردازد و از طرف دیگر کماکان با ورق اوکرائین بازی می‌کند.
پاکسازی عمومی
چرا این کورس انتخاب می‌شود؟ طبیعتاً ایالات متحده در آینده نزدیک وارد جنگ با روسیه نخواهد شد. ولی آنها خود را به طور روشمند برای آن آماده می‌کنند تا در صورت تشدید وضع بهتر مجهز باشند. برای این‌کار در مرزهای ما پایگاه‌های جدید ناتو برپا می‌گردد و برای این‌کار تجهیزات نوینی به کار گرفته می‌شود و برای این کار مشکلات محلی در امتداد مرزهای روسیه تحریک می‌شود و اوکرائین اکنون «نامزده رتبه یکم» است. علاوه برآن پاکسازی کلیه افرادی که در فضای پساشوروی خواستار نزدیکی به روسیه هستند در دستور روز قرار گرفته است. این پاکسازی از قتل افراد منفرد مانند اولس بوزینا (*) گرفته تا نابودی سازمان‌هایی مثل حزب کمونیست اوکرائین گسترده است.
دیمیتری گریگوریویچ موضع خود را تکرار کرد که امکان جنگ در آینده نزدیک موجود نیست ولی تاکید کرد مقدمات آن در حال فراهم شدن است و آن هم به شکلی بسیار فعال. و به طور هم‌زمان «گاهی به عهده گرفتن نقش صلح طلبی بهترین موقعیت برای آماده کردن خود برای جنگ است».
نماینده حزب کمونیست فدراسیون روسیه به تفسیرهای روزنامه‌نگاران آمریکایی در مورد تحویل سامانه‌های موشکی ضدتانگ Javelin از طرف ایالات متحده به کییف اشاره کرد. او گفت: آنها ادعا کردند که این سلاح‌ها مجاز است تنها تحت شرایط مشخصی به کار گرفته شود. «این بدان معنی است که آمریکایی‌ها می‌گویند: ما سلاح در اختیار شما قرار دادیم تا شما مشروط از آنها استفاده کنید. اما آنها از آن استفاده می‌کنند!»
قرارداد جدید مونیخ؟
روزنامه‌نگار لهستانی جاکوب کورِیبا کتمان نمی‌کند که از برخورد بایدن در مقابل «تهدید روسیه» که به قدر کافی سخت نیست، مایوس شده است. او مذاکرات تلفنی رهبران آمریکا و روسیه را «توطئه دوم مونیخ» می‌نامد. بایدن اوکرائین را تسلیم کرد تا به عنوان رهبری صلح‌پرور به ثبت تاریخ برسد. کوریبا شباهت‌هایی با وقایع سال ۱۹۳۹ می بیند و به یک نظر جالب توجه می‌رسد. تنها یک امکان وجود داشت که لهستان استقلال خود را حفظ کند. لهستان مجبور بود بازیگران جهانی را به هم نزدیک کند. نوویکف دقیقتر پرسید: «پس جنگ جهانی دوم از لهستان آغاز شد؟» و خاطر نشان کرد که قرارداد مونیخ به برکت پیروزی اتحادجماهیر شوروی بر فاشیسم پایه نظم پساجنگ اروپایی نشد و گفت: «توصیه می‌کنم از یاد نبرید که نهایتاً کدام کشور قرارداد مونیخ را «بی‌اعتبار» کرد.
دیمیتری نوویکف با این نظر روزنامه نگار لهستانی هم مخالفت کرد که تنش‌های کنونی در اثر تفاوت ارزش‌ها به وجود آمده است. او تاکید کرد: «در این مورد ویژه مسئله بر سر ارزش‌ها نیست بلکه مسئله وجود سبعیت و ستیزه‌جویی یک کشور مشخص است.»
یک میهمان خارجی دیگر، مایکل بوم آمریکایی استدلال کرد که اغلب تجاوزاتی که ایالات متحده در چند دهه گذشته به راه انداخته، تحت دستور سازمان ملل متحد بوده است. معاون رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه پرسید: «آیا این سازمان ملل بود که از شما خواست دخالت کنید؟ و یا این‌که شما آغاز کردید و این تصمیم را در سازمان ملل تحمیل نمودید؟»
مانند همیشه جمع لیبرال‌ها علاقه چندانی به ندای منطق نشان ندادند. آنها در این برنامه تلویزیونی نیز به عنوان شرکت‌کننده در جنگ اطلاعاتی علیه آن کشورهایی که نمی‌خواهند دستورات سرمایه جهانی را بپذیرند رفتار کردند.
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
(*) اولس بوزینا خبرنگار تلویزیونی ، مخالف کودتای مایدان و دولت پروشنکو بود. او در سال ۲۰۱۵ دو روز پس از این که مشخصات شخصی او در سایت اینترنتی Mirotworez که متعلق به سازمان امنیت اوکرائین است انتشار یافت، در خیابانی در کییف با گلوله به قتل رسید.
