حملات مرگبار یازده روزه اسرائیل به نوار غزه حدود ۴۰۰هزار نفر از جمعیت تقریباً دو میلیونی این اراضی اشغالی را از دسترسی وتأمین روزمره آب سالم محروم کرده است، کابوسی انسانی که تقاضا برای کمکهای بینالمللی جهت پایان دادن به محاصره ۱۴ ساله نوار غزه را به دنبال داشته است.
بمباران هوایی و توپخانهای اسرائیل علاوه بر کشتن ۲۴۰ فلسطینی، شامل دهها کودک و آواره کردن دهها هزار نفر، ویرانیهای گستردهتری را در زیرساختهای اقتصادی غزه از سیستم فاضلاب تا خطوط برق به وجود آوردهاند. برق نیروگاههای آب شیرینکن نوار ساحلی در محاصره از این خطوط تأمین می شد.
به گفته شین استیونسون از آکسفام اینترنشنال «صدها هزار نفر در غزه به زودی از دسترسی به امکانات اولیه بهداشتی محروم خواهند داشت.» در حال حاضر تقریباً یک پنجم مردم غزه امکان دسترسی به آب سالم را ندارند.
استیونسون میگوید: «قطع برق و تخریب ساختمانهای اداری، بسیاری از مشاغل کوچک را به تعطیلی کشانده است. مقامات اسرائیل بمباران را متوقف کردهاند اما حالا تحویل سوخت را محدود کردهاند، چیزی که غزه به دلیل برق به آن وابسته است. آنها بیشتر منطقه ماهیگیری غزه را نیز بستهاند که در نتیجه نزدیک به ۳۶۰۰ ماهیگیر درآمد و غذای روزانه خود را از دست دادهاند.»
استیونسون معتقد است، بعد از حمله اخیر اسرائیل، جامعه جهانی هم برای بازسازی ویرانیها و هم برای مقابله با «ریشههای اصلی درگیری» باید دست به اقدامات سیاسی مشخصی بزند تا پایان دادن به اشغال و محاصره دایمی غزه را تضمین نماید، چیزی که به شدت توانایی غزه را جهت تأمین مواد لازم برای توسعه زیرساختهای آب سالم محدود کرده است.
آتشبس موقت هفته گذشته، عملیات بمباران اسرائیل را متوقف کرد، اما نه پیش از آن که به ساختارهای اصلی خدمات عمومی غزه آسیب جدی برساند. در حالی که فقدان دسترسی به آب تمیز در این سرزمین محاصره شده از مدتها پیش یک بحران بوده است، موج تازه حملات هوایی اسرائیل با ضربه زدن به لولههای اصلی و فرستادن آب فاضلاب تصفیه نشده به مناطق پرجمعیت، وضعیت اضطراری را بدتر کرده و خطرات آلودگی را افزایش داده است.
آکسفام خاطرنشان میکند: «حتی پیش از درگیریهای اخیر، میانگین سرانه مصرف روزانه آب فقط ۸۸ لیتر بود. یعنی بسیار کمتر از نیاز مطلوب جهانی ۱۰۰ لیتر.»
«اَمل»، مادری در شمال غزه به آکسفام گفت که آب جاری «ممکن است برای یک ساعت باز شود، اما ما برق برای انتقال آب به مخزن پشت بام نداریم. در نتیجه تمام شب را بیدار منتظر وصل شدن آب میمانیم تا سطلهای پلاستیکی را پر کنیم.»
براساس گزارش یونیسف که روز چهارم خرداد منتشر شد، نزدیک به ۴۸ میلیون نفر در سراسر خاورمیانه، آفریقا، آسیا و اروپا به خدمات بهداشتی و سلامتی نیاز دارند. ۱٫۶ میلیون نفر در سرزمینهای اشغالی فلسطین از این شمارند. آژانس امدادرسانی به کودکان تأکید کرد، مردم این مناطق دایماً قربانی حملات عمدی ناشی از جنگ به زیرساختهای آب میشوند.
در گزارش جدید یونیسف گفته میشود: «قرنهاست که منابع آب و سیستمهای مورد نیاز برای رساندن آب آشامیدنی مورد حمله قرار میگیرند. بیشتر مواقع هنگام رویاروییها از وابستگی انسان به آب استفاده شده است. تقریباً همه فوریتهای مربوط به درگیریها که در سالهای اخیر با واکنش یونیسف همراه بوده، در نتیجه انواع حملاتی بوده که مانع دسترسی به آب میشده است، چه با حمله به زیرساختهای آب و چه به دلیل آسیبهای تصادفی یا تاکتیکهای مورد استفاده یک طرف درگیری.»
مانوئل فونتین، مدیر برنامههای اضطراری یونیسف، در بیانیهای گفت که دسترسی به آب سالم «وسیلهای برای بقا است که هرگز نباید به عنوان تاکتیک جنگی استفاده شود. حمله به زیرساختهای آب و فاضلاب حمله به کودکان است. وقتی جریان آب قطع میشود، بیماریهایی مانند وبا و اسهال میتوانند مانند شعلههای آتش گسترش یابند که اغلب پیامدهای مهلکی در پی دارند. بیمارستانها نمیتوانند فعالیت کنند و میزان سوءتغذیه و بیماری و ناتوانی انسانها افزایش مییابد. کودکان و خانوادهها اغلب مجبورند در جستجوی آب باشند، و این جستجو آنها، به ویژه دختران را در معرض خطر آسیب و خشونت قرار میدهد.»