تارنگاشت عدالت
١۹ فروردین ١۴٠۴
با نهایت تأسف و اندوه به اطلاع می‌رسانیم که قلب پرمهر و سرشار از امید رفیق قدیمی و مبارز ما قاسم بنائی (عمو ناصر) پس از تحمل سال‌ها سختی بیماری و رنج مهاجرت در تاریخ پنج‌شنبه، ۱۴ فروردین ۱۴۰۴، از تپش ایستاد.
رفیق ناصر از اعضای قدیمی حزب تودۀ ایران و از پیشکسوتان جنبش سندیکایی-کارگری میهن ما در ١٣ اسفند ١٣١۵ در تهران به دنیا آمد. با مرگ زودهنگام پدر، سرپرستی خانواده پدری را به عهده گرفت و با کار و تلاش هم‌زمان با آموزش شبانه‌روزی، تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم به پایان رساند. در همین دوران از راه آشنایی در محیط تحصیل با آموزگاران توده‌ای به سازمان جوانان حزب پیوست. این دوران همراه با فعالیت پر شور او در دفاع از جنبش ملی شدن صنعت نفت بود، که متأسفانه با کودتای امپریالیستی ٢۸ مرداد به شکست انجامید.
در دهۀ پنجاه و با تحرک بیش‌تر نیروهای انقلابی و ایجاد هسته‌های فعالین حزبی او به فعالیت مخفی روی آورد و به گروه آرش پیوست، که تحت هدایت رفیق شهید هدایت‌الله معلم تشکیل شد. متأسفانه این هستۀ انقلابی در سال ۵۴ لو رفت و رفیق ناصر نیز به همراه دیگر رفقای هم‌رزمش به چنگال کمیتۀ مشترک ضدخرابکاری افتاد و روانۀ زندان و شنکنجه‌گاه‌ها شد.
دوران زندان برای او تجربۀ جدیدی از آشنایی با دیگر رفقای توده‌ای و زندانیانی از دیگر نحله‌های فکری-عقیدتی بود. خاطرات زندان او حاوی بس نکته‌های آموزنده برای مبارزان جوانی بود که پای صحبت‌های شیرین و صمیمانۀ او می‌نشستند و تصویری دقیق و به یاد ماندنی از آن‌چه بر او و رفقای حزبی‌اش گذشته بود، به دست می‌آوردند.
عمو ناصر، با آزادی از بند و پس از مدتی به عنوان تکنسین برق در شرکت راه‌آهن مشغول به کار شد و به فعالیت خود در امور سندیکایی ادامه داد. با پیروزی انقلاب و ارتقای فعالیت‌های سیاسی- سندیکایی وظایف خود را در بخش کارگری حزب و انجمن همبستگی سندیکاها و شوراهای کارگران و زحمتکشان تهران و حومه به انجام رساند. پس از یورش به حزب و فشارهای مختلف در محیط کار و زندگی مجبور به خروج از تهران شد و در شعبه‌های مختلف ادارۀ راه‌آهن به دور از پایتخت به گذران زندگی و تأمین معاش خانوادۀ خود، تا خروج نهایی در سال ١٣۶۵ و مهاجرت به کشور آلمان، مشغول بود.
او در خارج از کشور نیز فعالیت حزبی خود را پی گرفت و از تلاش برای اتحاد نیروهای سیاسی، شرکت در کارزار دفاع از زندانیان سیاسی، سازماندهی مهاجرین در انجمن‌های فرهنگی-هنری، و معرفی و دفاع از فرهنگ و هنر ایران برای مجامع خارجی، لحظه‌ای دریع نورزید.
«تارنگاشت عدالت» درگذشت این رفیق گرانقدر را به بازماندگان، رفقا و دوستان ایشان تسلیت می‌گوید. با فقدان عمو ناصر، ما عزیزی مهربان و وفادار به آرمان زحمتکشان را از دست دادیم، اما یاد او در دل‌ها و اذهان ما همواره زنده است.