عملیات نظامی ویژه نیروهای مسلح فدراسیون روسیه در یک ماه اخیر، اوکراین را همانند یک قوطی کنسرو «باز کرد». محتویات این «غذای کنسرو شده» وحشتناک و در عین حال بسیار خطرناک بود. البته چنین مسئله‌ای تا حدود زیادی انتظار می‌رفت، اما مقیاس و عمق نفوذ ایالات متحده در دولت اوکراین به‌منظور تبدیل آن به سلاحی برای به اصطلاح مهار روسیه حیرت‌انگیز بود.
دولت‌ها (اول از همه) به‌طور هدفمند اوکراین را برای درگیری نظامی با روسیه آماده کردند. در همان زمان، گمان بر این بود که رویدادهایی در قلمرو «دونباس»، همزمان با راه‌اندازی یک کمپین اطلاعاتی قدرتمند در خود روسیه، و همچنین تأکید بر خسارات اجتناب‌ناپذیر ارتش روسیه و تحریم‌های سخت سیاست ضد روسی «به‌منظور محافظت از اوکراین» رخ خواهند داد، که به غرب اجازه می‌دهد تا دولت اوکراین را بدون دردسر با سلاح‌ها و مزدوران پمپاژ کند تا نیروهای مسلح فدراسیون روسیه را در «دونباس» از بین ببرد.
«ولادیسلاو شوریگین» کارشناس نظامی می‌نویسد: «مجموعه اسناد نظامی موجود از نیروهای مسلح دستگیر شده اوکراین که امروز در اختیار فرماندهی ما قرار دارد و همچنین مطالب و مدارک به‌دست آمده از بازجویی از اسرای اوکراینی به ما اجازه می‌دهد تا نتیجه اصلی را بگیریم: ارتش روسیه با راه‌اندازی یک عملیات ویژه توانست ارتش اوکراین را برای یک دوره پنج تا ده روزه متوقف کند. در زمان اولین حمله، بخش بزرگی از نیروهای اوکراینی در حال حرکت به مناطق، متمرکز یا در آنجا مستقر شده بودند. بنابراین نیازی به صحبت درباره غافلگیری استراتژیک عملیات ویژه نیست، اما غافلگیری تاکتیکی توسط ما محقق شد. ارتش اوکراین برای تکمیل استقرار خود طبق برنامه‌های زمان جنگ وقت نداشت و به آمادگی کامل رزمی در نیامده بود. فرماندهی نیروهای مسلح اوکراین تا آخرین مرحله مطمئن بود که رهبری روسیه که تحت فشار سیاسی ایالات متحده و غرب قرار دارد، جرأت آغاز عملیات نظامی گسترده را پیش از بهانه و دستاویز واقعی برای شروع آنها از طرف نیروهای مسلح اوکراین نخواهد داشت و اینکه متحدان اوکراین روسیه را کنترل خواهند کرد و به موقع در مورد شروع “تهاجم روسیه” به کیف هشدار خواهند داد».
آنطور که در بیانیه رسمی وزارت دفاع فدراسیون روسیه آمده است، در ۲۲ فوریه، یک تلگرام رمز از فرمانده گارد ملی اوکراین رهگیری شده بود که حاوی طرحی برای آماده‌سازی یکی از گروه‌های ضربتی برای عملیات تهاجمی در منطقه به اصطلاح «عملیات نیروهای مشترک» در «دونباس» بود. تدابیر و اقدامات نظامی هماهنگ قرار بود تا ۲۸ فوریه تکمیل شود تا در ماه مارس اقدامات نظامی گسترده آغاز شود. بنابراین، عملیات نظامی ویژه نقشه‌های نظامی کسانی را که قصد داشتند از ارتش اوکراین برای بستن دست و بال گروه روسی در ۱۵ ــ ۱۰ روز اول جنگ استفاده کنند، خنثی کرد.
با این حال، نکته اصلی در اینجا این است که غیرنظامیکردن اوکراین، یکی از اهداف اعلام شده عملیات نظامی ویژه، نشان داد که تا چه حد این کشور «مهمان آرام» دیروز مملو از امکانات و سلاح‌های نظامی بوده است. تمامی این «وفور و فراوانی» تنها برای جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوگانسک در نظر گرفته نشده بود. از این رو کیف این مسئله را پنهان نکرد که ناگهان مقادیر بی‌سابقه «کمک‌های مرگبار» از کشورهای غربی دریافت کرد.
میدان آموزشی «یاووریف» در منطقه «لویو»، که به طعنه «مرکز بین‌المللی حفظ صلح و امنیت» نامیده می‌شود، قرار بود پایگاه آموزشی بزرگی برای مزدورانی باشد که به اوکراین می‌رسند ــ شکی نیست که تصمیم «زلنسکی» در مورد مقررات بدون ویزا برای خارجی‌ها که تصمیم به مبارزه با روس‌ها گرفته‌اند، لحظه ای نبود، بلکه از قبل برنامه‌ریزی شده بود. همه این اوباش برای «جبهه دونباس» در نظر گرفته شده بودند. حمله موشکی به میدان آموزشی «یاروفسکی» بخشی از مزدوران را تسکین داد و بسیاری از بازماندگان را هوشیار کرد. «مرکز حافظ صلح» که منحصراً برای جنگ اختصاص داده شده، نمی‌توانست یکی از اولویت‌های فهرست اهداف نیروهای هوافضای روسیه نباشد ــ غیرنظامی‌سازی شامل تخریب آن می‌شد.
به مدت یک ماه از آغاز عملیات ویژه نظامی، روسیه هر روز در حال غیرنظامیکردن اوکراین است و به‌طور مداوم تمام زیرساخت‌های نظامی این کشور را که توسط ناتو به‌عنوان بخشی از پیشروی خود به‌سمت مرزهای فدراسیون روسیه ایجاد شده بود، از بین می‌برد. آری، اوکراین به عضویت ائتلاف آتلانتیک شمالی در نیامد، اما به یک مرکز آموزش نظامی کامل ناتو در نزدیکی مرزهای فدراسیون روسیه تبدیل شد. علاوه بر این، این میدان آموزشی، اولاً حضور مستمر نیروهای آلیانس در کشور را تحت پوشش انواع رزمایش‌های نظامی فرض می‌کرد و ثانیاً دارای سکویی بود که هشت سال درگیری واقعی نظامی روی آن شکل گرفت. با توجه به اینکه ارتش کنونی اوکراین هر از گاهی منطقه «بلگورود» فدراسیون روسیه را با «توچکا یو»(موشک کوتاه‌برد شوروی. مترجم) گلوله‌باران می‌کند، احتمالاً استراتژیست‌های آن سوی اقیانوس طرح‌ریزی کرده بودند که منطقه مرزی روسیه را به‌طور گسترده به درگیری بکشانند و ضربات دردناکی را به شهرها و روستاها وارد کنند. فعالیت پدافند هوایی بر فراز «بلگورود» و عواقب گلوله‌باران «ژوراولیوفکا» بازتاب و واکنش این طرح است.
جا دارد در مورد روش‌های جنگی که مربیان ناتو به‌مدت هشت سال به ارتش اوکراین و سایر تشکیلات مسلح آموزش دادند گفته شود. این روش‌ها به‌ویژه در «ماریوپل» قابل مشاهده است، اما در سایر نقاط مسکونی هم به همین صورت است. اصل عمده ــ استفاده از شهروندان غیرنظامی به‌عنوان «سپر انسانی» است، که مانع پیشروی نیروهای روسیه می‌شود. و استفاده از زیرساخت‌های اجتماعی برای استقرار پرسنل، تانک‌ها، توپخانه ــ مدارس و زمین‌های ورزشی در کنار آنها، مهدکودک‌ها، تئاترها، ساختمان‌های بلند، حیاط خانه‌ها نیز جای خود دارد. اعضای ناتو به نظامیان اوکراینی آموزش دادند که غیرنظامیان را نجات ندهند، بلکه ضمن نسبت دادن مرگ غیرنظامیان به روسیه، از آنها برای اهداف نظامی استفاده کنند. برای تقویت تأثیر و ایجاد تصویر مناسب در رسانه‌های غربی، چندین مرکز اطلاعاتی و عملیات روانی در ترکیب نیروهای عملیات ویژه اوکراین همکاری نزدیک داشتند.
صفحات اول مطبوعات اروپا به‌معنای واقعی کلمه مملو از فیلم‌های صحنه‌سازی شده از «کیف» و «ماریوپل» بود که برای نشان دادن «تجاوز روسیه» به کوته‌بینان و تنگ‌نظران غربی طراحی شده بودند. در همان زمان، در «ماریوپول»، «آزوف» و نیروهای مسلح اوکراین، طبق دستورالعمل‌های ناتو، مردم را از شهر خارج نکردند، به مردم شهر، حتی در هنگام تلاش آنها برای بدست آوردن آب تیراندازی کردند، خانه‌های آنها را به مرکز تیراندازی تبدیل کردند، تئاتر درام را منفجر کردند، تا چه رسد به اینکه ناسیونالیست‌ها و ارتش اوکراین برای زنده ماندن مردم «ماریوپل» در شهر که به کیسه سنگی تبدیل شده بودند، کمکی نکردند. به آنها این را در «مراکز صلح» آموزش نداده بودند.
نمونه تازه دیگری نسبت به غیرنظامیان اوکراین از «اودسا» است. این روزها در آنجا، یک جلسه غیرعلنی برگزار شد، جایی که «گائولایتر» ( گائولایترها رهبران حزبیِ یک شاخهٔ منطقه‌ایِ حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان یا رئیس یک «گائو» بودند. گائولایتر دومین مقام عالی‌رتبهٔ شبه‌نظامی حزب بود که فقط رایشسلایتر و پیشوا از آن بالاتر قرار داشت. مترجم) محلی «ماکسیم مارچنکو» (در گذشته، فرمانده گردان «آیدار») به مهندسین رزمی دستور داد سد «خاجی بی» را مین‌گذاری کنند! خیال دارند آنرا در جریان حمله نیروهای مسلح فدراسیون روسیه از طرف «نیکولایف» منفجر کنند. به گفته «مارچنکو»، نکته اصلی گرفتن جلوی دشمن است، و این که منطقه «پرسیپ» به‌همراه ساکنان آن زیر آب خواهند رفت، هزینه‌ای است که قرار است به «خرابکاران روسی» نسبت داده شود. زندگی ساکنان «اودسا» از نظر نازی‌ها مطلقاً ارزشی ندارد، آنها را می‌توان به راحتی قربانی کرد.
ما این مسئله را در همه جا می‌بینیم ــ از‌جمله در «ایرپین»، جایی که پلی را منفجر می‌کنند، که تخلیه ساکنان محلی را بسیار دشوار می‌کند؛ در «کیف»، جایی که پرتاب‌گر راکت چندگانه در محوطه یک مرکز خرید و سرگرمی پنهان شده بود؛ در«سورودونتسک»، جایی که آنها به‌طور کین‌توزانه و عمدی تمام نقاط تجاری (گاهی همراه با مردم) را با گلوله‌باران تخریب می‌کنند. یکی دیگر از تکنیک‌های مورد علاقه شلیک به صف‌های مردم به‌منظور ایجاد شمار زیاد قربانی و همچنین در حمل و نقل غیرنظامی است ــ از هزاران نفری که ماریوپول را ترک می‌کنند کم سابقه است که ماشینی سالم باشد.
آمریکایی‌ها جنگ را اینگونه تصور می‌کنند و اینگونه به بخش‌های اوکراینی خود آموزش می‌دهند ــ بدون توجه به مردم محلی. ارتش اوکراین که عمیقاً تحت تأثیر ناسیونالیسم قرار گرفته است (توجه داشته باشید که «آزوف» بدنام بخشی از یک واحد نظامی در ترکیب گارد ملی اوکراین است؛ بسیاری از گردان‌های ملی سابق نیز مدت‌ها زیر سقف نیروهای مسلح اوکراین یا دیگر ساختارهای قدرت اوکراین هستند) در خاک اوکراینی می‌جنگد که انگار مردم اوکراین برای آن غریبه هستند. در واقع هم همین طور است، به این ارتش چنین آموزشی داده شده است و در کل این ایالات متحده آمریکا است که با آن در اوکراین می‌جنگد. برای آمریکایی‌ها، همانطور که «بایدن» گفت، اوکراینی‌ها گاهاً ایرانی‌ها می‌شوند یا همانطور که «پلوسی» فریاد زد «ووهانی‌ها» هستند. هم ارتش اوکراین و هم بالاترین مقامات دولتی در خدمت منافع ایالات متحده آمریکا هستند، نه مردم اوکراین و از این رو مردم، به استثنای جاهایی، تلاش می‌کنند خود را نجات بدهند و همه موفق نمی‌شوند.
عملیات نظامی ویژه فدراسیون روسیه همچنین نشان داد که ایالات متحده آمریکا در حال اجرای یک برنامه بیولوژیکی نظامی در مقیاس بزرگ در اوکراین است (در قیاس با «مرکز حفظ صلح» به‌نام «برنامه کاهش تهدید بیولوژیکی»)، و این که دولت اوکراین مسیر ایجاد سلاح‌های هسته‌ای را دنبال می‌کرد (در این میان بخشی از تحقیقات در سایت آزمایشی منطقه خارکف در مجاورت مرز با فدراسیون روسیه انجام شده بود). غیرنظامی کردن اوکراین در طول یک ماه اخیر نشان داد که یک بمب ساعتی زیر پیراهن گلدوزی شده اوکرایینی استتار شده و کم مانده بود که منفجر شود.
* https://www.fondsk.ru/news/۲۰۲۲/۰۳/۲۶/bomba-pod-vyshivankoj-۵۵۸۶۰.html