به مناسبت آتش‌بس در غزه

 

تارنگاشت عدالت

 

نویسنده لوکاس لایروتز

منبع: https://strategic-culture.su/

تلخیص: تارنگاشت عدالت

۱۸ ژانویه ۲۰۲۵

 

(…)

جنگ یک پدیده سیاسی است نه نظامی.

 عملیات نظامی تنها برخی از ابزارهای جنگ هستند، اما نقطه مرکزی یک درگیری نیستند.

جنگ یک مکانیسم سیاسی افراطی است که در آن دو یا چند نهاد سیاسی در مقابل یکدیگر قرار می گیرند و از خشونت به عنوان یک سلاح مشروع استفاده می کنند.

 از آنجایی که این یک رویداد سیاسی است، برنده جنگ، طرفی است که بدون توجه به وضعیت نظامی، به اهداف سیاسی خود دست یابد.

ممکن است یک طرف مناقشه در تمام نبردهای نظامی شکست بخورد ولی در نهایت همچنان از نظر سیاسی پیروز شود.

 در ویتنام و افغانستان چنین اتفاقی افتاد.

 در هر دو مورد، ایالات متحده با اقدامات خشونت آمیز غیرانسانی، کشورهای دشمن را ویران کرد و جمعیت محلی را قتل عام نمود، اما در هر دو کشور هم در ویتنام (۱۹۷۳) و هم در افغانستان (۲۰۲۱)، واشنگتن در پایان جنگ شکست خورد و بدون دستیابی به اهداف سیاسی خود میدان نبرد را ترک کرد.

 در نوار غزه، اسرائیل جمعیت غیرنظامی را کشت و زیرساخت ها را ویران کرد، اما نتوانست به اهداف سیاسی ضدحمله خود دست یابد.

اسرائیل نتوانست حماس را از بین ببرد

اسرائیل نتوانست غزه را اشغال کند

اسرائیل نتوانست اسرای اسرائیلی را آزاد کند.

هیچ یک از اهداف اسرائیل محقق نشد، پس تل آویو شکست خورد.

 در این میان حماس به اهداف سیاسی خود یعنی تضعیف دشمن صهیونیستی و جلوگیری از تخریب مسجدالاقصی دست یافت و این امر به خوبی نشان می دهد که مقاومت در جنگ پیروز شده است.

 ولی معضل هنوز به پایان نرسیده است.

 تنها انقراض کشور اسرائیل – یا غیرنظامی شدن کامل و سازماندهی مجدد ارضی آن – به معنای پیروزی نهایی برای حماس خواهد بود. اما صرف نظر از این، پیروزی کنونی برای مقاومت مهم است.

 در نهایت اسرائیل از هر نظر شکست خورده است. نتانیاهو از این توافق انتقاد می کند زیرا می داند که با امضای کاپیتولاسیون مخفیانه دست به خودکشی سیاسی می زند. با این حال، اگر او به آتش بس احترام نگذارد، آسیب بیشتری به دولت خود خواهد زد و با پیامدهای یک جنگ دائمی مواجه خواهد شد.