فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری به مناسبت روز جهانی پناهندگان، از بیش از ۱۰۵ میلیون عضو خود در ۱۳۳ کشور از ۵ قاره می‌خواهد تا مبارزه خود را در هر بخش و در هر منطقه برای ادغام کامل و بلامانع مهاجران در جوامع محلی و هر جنبه‌ای از زندگی اجتماعی، از جمله سندیکاهای کارگری، ادامه دهند و تقویت کنند.
بدیهی است که تهاجم امپریالیستی برای کنترل و استثمار بازارها، منابع طبیعی و خطوط انتقال انرژی، توحش سرمایه‌داری، سیاست‌های ضد کارگری و ضد مردمی، گرسنگی، فقر، تجارت مدرن برده‌داری از عوامل اصلی هستند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم میلیون‌ها نفر را به آوارگی اجباری می‌کشانند. بر اساس آخرین آمار کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، ۱۰۸ میلیون نفر در سراسر جهان به اجبار آواره شده اند
پناهجویان یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌های اجتماعی هستند که از میهن خود رانده شده و در نهایت به کشورهای به اصطلاح میزبان وارد می‌شوند که در بیش‌تر موارد در شرایط غیرانسانی، با ناامنی و محرومیت از نیازهای اولیه زندگی می‌کنند. با پناهندگان، و هم‌چنین مهاجران اقتصادی و همه آوارگان اجباری، به عنوان «ارتش ذخیره» برای تولید سرمایه‌داری رفتار می شود. هر گاه که سرمایه‌داران به افزایش تولید نیاز دارند، پناهندگان و مهاجران به عنوان نیروی کار ارزان در شرایط کاری ناامن و فلاکت‌بار با دستمزد ناچیز مورد استثمار قرار می‌گیرند.
علاوه بر این‌که هر ساله بر تعداد افرادی که به دلیل درگیری‌ها، بلایای طبیعی، تغییرات اقلیمی و پی‌آمدهای اقتصادی در داخل کشور خود آواره شده اند، افزوده می‌شود، آخرین داده‌ها براساس مرکز دیده‌بان جابه‌جایی داخلی (Internal Displacement Monitoring Centre)، تعداد آوارگان داخلی به ۶۲.۵ میلیون نفر رسیده است.
حملات علیه پناهندگان در حال افزایش است، با ظهور دولت‌های نئونازی و فاشیست در سراسر جهان، پناهندگان با تبعیض و جنایات ناشی از نفرت مواجه می‌شوند، هم‌چنین دولت‌های نئولیبرال سیاست‌های ضد پناهندگی و ضد مردمی را برای محدود کردن ورود پناهندگان به کشورهای خود اتخاذ می‌کنند، که اغلب ناقض معاهدات بین‌المللی و حقوق بشر هستند.
نیروهای امپریالیستی در امور داخلی کشورهای مستقل دخالت می‌کنند و جنگ و ویرانی بر جای می‌گذارند، محاصره‌ها و تحریم‌های اقتصادی را اعمال می‌کنند که مردم را مجبور به فرار از وطن خود می‌کند، در همین حال هر کاری که در توان دارند انجام می‌دهند تا از ورود پناهندگان به کشورهای خویش جلوگیری کنند و از این‌رو از پذیرفتن مسؤولیت اقدامات خود، در حالی که نقش مدافعان و فعالان حقوق بشر را بازی می‌کنند، سر باز می‌زنند.
فاجعه اخیر در دریای مدیترانه اشک تمساح بسیاری را به همراه داشته است. رهبران اروپایی برای قربانیان قایق غرق شده که ۷۵۰ پناهجو را حمل می‌کرد، گریه می‌کنند، اما هم‌چنان به تأمین مالی درگیری‌های نظامی و اعمال تحریم‌ها علیه کشورهایی که پناهجویان از آنجاها می‌آیند، ادامه می‌دهند.
بار دیگر دریای مدیترانه به یک گور خیس عظیم برای قربانیان جنگ‌های امپریالیستی و توحش سرمایه‌داری تبدیل شده است که به دنبال روزهای بهتر در اروپا هستند. بار دیگر اتحادیه اروپایی با سیاست‌ها و مداخلات خود در حال کشتار مردم است.
جنبش بین‌المللی سندیکایی طبقه‌محور میلیون‌ها کارگر را در هر نقطه از جهان علیه استثمار، صرف‌نظر از منشأ، ملیت، جنسیت، رنگ، مذهب و هر گونه تمایز غیر اساسی دیگر، متحد می‌کند.
ما برای ایجاد مراکزی مهمان‌نواز و آبرومند مبارزه میکنیم که در آن‌ها غذا و مراقبت‌های پزشکی و هم‌چنین آموزش برای فرزندان پناهندگان ارایه شود. حمایت از پناهندگان وظیفه دولت‌های کشورهای میزبان است و آن‌ها نباید این وظیفه را به سازمان‌های غیردولتی و فعالیت بحث‌برانگیز آن‌ها واگذار کنند. ما خواهان ساده‌سازی و تسریع در تمامی مراحل انتقال امن مهاجران به کشورهای مقصد نهایی هستیم.
ما به مبارزه خود برای تضمین آزادی‌های دمکراتیک و حقوق مدنی، دستمزد آبرومندانه، شرایط کار و زندگی مناسب، امنیت و رفاه برای همه پناهندگان ادامه داده، آن‌را تشدید میکنیم. ما صدای خود را برای انحلال ناتو و لغو مداخلات امپریالیستی رساتر میکنیم. ما با هر گونه تبعیض و نژادپرستی مخالفیم. ما راست افراطی، نئوفاشیسم و بیگانه‌هراسی را که سم می‌پاشند، شکاف واقعی در جامعه را به استثمارگر و استثمار شده پنهان می‌کنند و در خدمت تداوم توحش سرمایه‌داری هستند، منزوی میکنیم.
فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری به مناسبت روز جهانی پناهندگان، از بیش از ۱۰۵ میلیون عضو خود در ۱۳۳ کشور از ۵ قاره می‌خواهد تا مبارزه خود را در هر بخش و در هر منطقه برای ادغام کامل و بلامانع مهاجران در جوامع محلی و هر جنبه‌ای از زندگی اجتماعی، از جمله سندیکاهای کارگری، ادامه دهند و تقویت کنند.
