اول ماه مه امسال در حالی فرامی‌رسد که مبارزات کارگران میهن عزیز ما برای کسب حقوق قانونی و مشروع خود، با اوج‌گیری جنبش دفاع از مقاومت فلسطین و اعتراضات گسترده برضد نسل‌کشی و اشغالگری صهیونیست‌ها در سطح جهان مقارن شده است. این تقارن فرصتی فراهم آورده تا چشم‌انداز اعتلای جنبش کارگری ایران و تقویت مقاومت ضدامپریالیستی به‌ویژه در منطقۀ غرب آسیا، در یک بستر مشترک درک شود.
طبقۀ کارگر ایران به‌عنوان ستون فقرات نیروی اجتماعی عظیم زحمتکشان، این صاحبان راستین انقلاب بهمن، نقشی بی‌بدیل در حفظ استقلال میهن و حق حاکمیت ملّی ایفا کرده و می‌کند. این‌چنین است که پرچم تحقق دیگر آرمان‌های انقلاب یعنی آزادی و عدالت اجتماعی نیز در دستان پرتوان بخش‌های آگاه و پیشرو این طبقه برافراشته خواهد ماند. از این‌رو، مبارزﮤ پیگیر کارگران ایران برای تحقق خواست‌های بنیادین خود نظیر حق تشکل‌یابی و برخورداری از دستمزد عادلانه کاملاً همسو با روند رشدیابندﮤ مقاومت ضدسلطه در سطح جهان، و از ضرورت‌های تعمیق انقلاب است.
طی ماه‌های گذشته پویش‌های کارگری نظیر پویش حداقل دستمزد از یک‌سو و پویش غذا برای غزه از سوی دیگر، نشان داد کارگران آگاه و انقلابی ایران مبارزﮤ طبقاتی و مبارزﮤ ضدامپریالیستی و ضدصهیونیستی را نه دو مقولۀ جداگانه بلکه مبارزه در سنگری واحد می‌دانند و در عمل، با مرزبندی با هرگونه مداخلۀ خارجی و نیروهای وابسته، بر این حقیقت صحه می‌گذارند که دفاع از استقلال و کیان کشور جز با اتکا به نیروی سترگ زحمتکشان پایداری نخواهد داشت.
ما، جمعی از هواداران چپ ضدامپریالیست ایران، با استفاده از مناسبت روز جهانی کارگر، به کارگران شریف میهن درود می‌فرستیم و تأکید می‌کنیم تحقق خواست‌های اساسی آنان نظیر ایجاد تشکل‌های مستقل، ترمیم شکاف مزدی، پایان‌یافتن پیمانکاری تأمین نیروی کار و لغو قراردادهای موقت، جملگی از الزامات تقویت همبستگی اجتماعی و افزایش توان ملّی به‌منظور برخورداری از جامعه‌ای رو به پیشرفت، منسجم، و مقاوم در برابر تحریم‌های ظالمانه است. در این راستاست که اجرای بی‌کم‌وکاست طرح طبقه‌بندی مشاغل، توقف خصوصی‌سازی ثروت‌ها و بنگاه‌های عمومی، و بازگرداندن اموال و دارایی‌های بین‌نسلی کارگران که در قالب واگذاری سهام شستا و مانند آن مشمول سلب مالکیت شده، ضرورت می‌یابد.
ما عمیقاً بر این باوریم که بسط آزادی‌های دموکراتیک و عدالت اجتماعی دو شرط کلیدی استحکام استقلال و حاکمیت ملّی است.
همچنین، با توجه به درپیش‌بودن دور دوم انتخابات مجلس، از شما کارگران عزیز می‌خواهیم علی‌رغم محدودیت‌ها و تضییقاتی که اجازه نداده است نمایندگانی از میان طبقۀ خود را به قوﮤ مقننه بفرستید، با چشمانی باز به کسانی رأی دهید که دست‌کم به ضرورت اجرا و وضع قوانین ناظر بر ترمیم شکاف مزدی و ایجاد تشکل‌های مستقل طبقۀ کارگر اذعان کرده‌اند.
بر کسی پوشیده نیست که جامعۀ ایران نه‌فقط نیازمند که تشنۀ تغییر است، و این تغییر می‌باید از طرح، پیگیری، و تحقق مطالبات بنیادین طبقۀ کارگر آغاز شود.
اردیبهشت ۱۴۰۳