پس از تسلط استعمارگران اروپایی بر آمریکای لاتین و غارت سرزمینهای نیمکره غربی بود که ثروت «کشورهای فقیر» به سوی «کشورهای ثروتمند» سرازیر شد. امروزه کشورهای پیشرفته سرمایهداری تلاش دارند با انواع لطایف الحیل کشورهای فقیر را مجبور به پذیرش «تجارت آزاد» کنند. «تجارت آزاد» مفهومی فریبنده است و در رسانههای جریان غالب با تبلیغات گسترده سعی میشود، منتقدان سرمایهداری جهانی را خلع سلاح کنند. این نوشته تلاشیست برای نمایاندن چهره واقعی «تجارت آزاد».
****
واقعیت این است که کشورها مجبورند باهم مبادله تجاری داشته باشند. همه کشورها قادر به تولید تمام کالاهای مورد نیاز خود نیستند و یا اینکه همه کشورها از ذخایر نفت و گاز کافی برای تأمین سوخت خود برخوردار نیستند، در نتیجه اجباراً وارد مبادله با دیگر کشورها می شوند. به بیان دیگر کشورها چون برای خریدهای خارجی نیاز به پول دارند مجبورند برای به دست آوردن پول، کالا یا کالاهایی را برای فروش عرضه کنند. تجارت آزاد، را می توان نبود هر گونه سد و مانعی در مقابل مبادلات تجاری تعریف کرد. البته دلایلی منطقی برای حاکم بودن یک سری قوانین بر مبادلات تجاری وجود دارد، قوانینی که مثلاً از تقلب در کیفیت کالا جلوگیری کنند و یا اینکه اطمینان حاصل شود که کالاهای مبادله شده برای سلامتی مصرف کنندگان و یا محیط زیست زیان آور نبوده و برای بقای حیات بشری و تأمین نیازهای انسانی مفید باشند. چنانچه تنظیمات درستی بر تجارت بین کشورها حاکم باشد می تواند موجب اشتغال بیشتر و توسعه فن آوری گردد و در نتیجه به توسعه کشورهای فقیر کمک کند و آنها را از فقر برهاند. اما نبود چنین تنظیمات درستی پیامدهای فاجعه باری برای این کشورها خواهد داشت. …