هم «دولت»یمن و هم ریاض، که تأسیسات نفتی و فرودگاه‌های آن سال‌ها مورد اصابت پهپادها و موشک‌های انصارالله در تلافی جنگ تجاوزکارانه قرار گرفته و تخمین زده می‌شود که تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در جنگ از دست رفته سرمایه‌گذاری کرده‌اند، به یک راه نجات فوری نیازمندند.
تا امروز، هانس گروندبرگ، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در امور یمن، دولت‌های غربی و «دولت» عدن را که توسط بخش‌هایی از «جامعه بین‌المللی» به رسمیت شناخته شده است اما به طور دموکراتیک مشروعیت ندارد، برای تمدید یا تجدید آتش‌بس که از ۲ اکتبر منقضی شد تحت فشار قرار می‌دهد. انصارالله متهم می شوند که برای تمدید آتش بس شرایط سنگین و غیرقابل اجرایی را مطرح می‌کنند. در حالی که رفع کامل محاصره ای که قوانین بین المللی را نقض می کند و هر روز به قیمت جان انسان ها تمام می شود و پرداخت حقوق کارمندان دولت بدون شک نگرانی های مشروعی است. همینطور پافشاری مبارزانی که در غرب حوثی نامیده می‌شوند، نیز نشان می دهد که توازن قوا در این کشور در سال های اخیر به طور قابل توجهی به نفع آنها تغییر کرده است.
شورای ریاست جمهوری در عدن که در ماه آوریل اختیارات را از “رئیس جمهور سابق” عابد ربه منصور هادی تحویل گرفت، ضعیف است و با درگیری مسلحانه، از جمله در بین “ائتلاف ضد حوثی” روبرو شده است، همانطور که پیشینیانش سال ها عمل کرده بود. از نظر نظامی، آنها قادر به مقابله با انصارالله نیستند – در صورتی که عملیات گسترده جنگی از سر گرفته شود، به احتمال زیاد با وجود حملات هوایی ائتلاف جنگی به رهبری عربستان سعودی، انصارﷲ به‌ویژه در استان نفت و گاز‌خیز مارب، آخرین سنگر «دولت» در شمال کشور که مقر وزارت دفاع آن نیز می باشد به پیشروی خود ادامه خواهند داد. اگر شهرمارب به دست انصارالله بیافتد، احتمالاً برای سرنوشت جنگ تعیین کننده خواهد بود. مارب می تواند به پایگاهی برای عمل هم «دولت» و هم ریاض، که تأسیسات نفتی و فرودگاه‌های آن سال‌ها مورد اصابت پهپادها و موشک‌های انصارالله در تلافی جنگ تجاوزکارانه قرار گرفته و تخمین زده می‌شود که تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در جنگ از دست رفته سرمایه‌گذاری کرده‌اند، به یک راه نجات فوری نیازمندند. یات نظامی بیشتر تا اعماق جنوب کشور تبدیل شود.
این واقعیت که تیموتی لندرکینگ فرستاده ویژه ایالات متحده اخیراً اقدامات انصارالله را “تحریکی برای کل جامعه بین المللی” توصیف کرد که “همچنین یمنی ها را از منابع مورد نیاز فوری در سراسر کشور محروم می کند” زیاد سودمند نیست. این واکنش در پی حمله پهپادی انصارالله در ۲۱ اکتبر به پایانه نفتی در بندر الدبه در استان حضرموت صورت گرفت. همانطور که جاهیا سریع، سخنگوی ارتش توضیح داد، هدف “جلوگیری از یک نفتکش از (…) غارت نفت خام (…) بود.” با این حال، طبقه بندی این سازمان که از حمایت زیادی در میان مردم برخوردار است، به عنوان «گروه تروریستی» توسط شورای دفاع ملی به ریاست رشاد علیمی، رئیس شورای ریاست جمهوری، کاملاً غیرمنطقی است.
انصارالله از هفته‌ها پیش هشدار می‌داد که به تأسیسات و کشتی‌های نفتی، از جمله کشتی‌های عربستان سعودی و امارات متحده عربی، برای جلوگیری از «غارت بین‌المللی» حمله خواهد کرد. در ماه اوت، خبرگزاری صبا یمن گزارش داد که درآمدهای نفت خام و گاز «برابر حقوق تمام کارکنان دولت برای یک دوره هفت ماهه» توسط ائتلاف جنگ به سرقت رفته است. شورای عالی سیاسی انصارالله هشدار داده بود که شرکت‌های درگیر باید فوراً جلوی سرقت را بگیرند وگرنه به یک هدف نظامی تبدیل خواهند شد.
در هر صورت، قرار دادن انصارالله در لیست «تروریست‌ها» به حملات پایان نداد: آنها در ۹ نوامبر دوباره یک پهپاد به سمت یک نفتکش خارجی در بندر کینا در استان شبوه پرتاب کردند. به هر حال، گامی که «دولت» در عدن ، که از نظر نظامی در واقع بسیار بیشتر از انصارالله به پایان جنگ نیازمند است، برداشت، احتمالاً مذاکرات آینده را در مورد آتش‌بس دائمی و در نتیجه کاهش فاجعه انسانی، برای مدت طولانی بسیار دشوارتر کرد.
