حزب کمونیست پرتغال (PCP) شهامت به خرج داد و امسال نیز با وجود همه‌گیری کرونا در آخر هفته گذشته مراسم سنتی «جشن آوانته» (Festa do Avante) خود را برگزار کرد. به رغم تمامی خصومت‌های مطبوعات تبلیغاتی بورژوایی، حزب کمونیست پرتغال بار دیگر الگویی در دفاع از حقوق دمکراتیک و سیاسی، با ماسک و حفظ فاصله و در زمان بحران سرمایه‌داری و گسترش همه‌گیری شد.
مراسم امسال دومین جشنواره‌ای بود که حزب کمونیست پرتغال و سازمان جوانان آن (JCP) زیر شرایط حاکم همه‌گیری برگزار کردند. بزرگ‌ترین جشنواره سیاسی در پرتغال با شعار «آزادی، دمکراسی، سوسیالیسم»، مانند همیشه، در محل خود حزب در حومۀ لیسبون برگزار شد.
ساخت‌وساز در اواسط ماه ژوئن با صدها دست یاری دهنده آغاز شد و رفقای حزب کمونیست آلمان نیز که چند روز قبل از افتتاح به آنجا آمده بودند، دست‌ها را بالا زدند. جشن با رعایت همه مقررات بهداشتی – افزایش قابل توجهی در تعداد بازدیدکنندگان را نشان می‌داد: طبق برآوردهای غیررسمی، تعداد بازدیدکنندگان نسبت به اولین جشنواره در دوره همه‌گیری، بیش از دو برابر بیش‌تر شده بود.
شامگاه یکشنبه، «جرونیمو دو سوسا» «Jeronimo de Sousa»، کارگر فلزکار و دبیرکل حزب کمونیست پرتغال، توانست در مقابل صدها پرچم سرخ نتیجه را مثبت و رزم‌جویانه ارزیابی کند.
جشن امسال با برنامه‌های فرهنگی، ورزشی و غذاهای متنوع زیر شعار سیاسی «!O futuro tem partido» (آینده یک حزب دارد!) برگزار شد. حزب کمونیست پرتغال امسال صدمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت و جشنواره برای ۴۵-مین دوره خود برگزار می‌شد. با توجه به گسترش بحران ادواری، عضویت پرتغال در ناتوی امپریالیستی و درآمد متوسط پرتغالی‌ها برای فقط ۶۵۰ یورو در ماه، مقاومت به رسم انقلاب میخک ضروری به نظر می‌رسد. به ویژه از آنجا که بخش‌های وسیعی از کشور در نتیجه سقوط تقریباً کامل گردشگری (این بخش ۱۰ درصد از تولید داخلی را دربر می‌گیرد) دچار بحران عمیقی شده اند – نرخ بیکاری تقریباً ۸ درصد (با حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت) است. صدها هزار نفر در شرایط نامساعدی به سر می‌برد، در حالی‌که بورژوازی پرتغال ثروت خود را افزایش می‌دهد – در این شرایط اجتماعی روزهای جشن سهم مهمی در تقویت حزب و رایزنی‌های بین‌المللی داشت؛ هزاران نفر در منطقه‌ای به وسعت چندین هکتار بین اقیانوس اطلس و تاگوس در حرکت بودند.
جالب توجه در محل جشنواره غرفه‌هایی بودند که مناطق گوناگون و بخش‌های مختلف حزب را به تصویر می‌کشیدند که در آن‌ها با مبارزات در فلسطین، صحرای غربی و کوبا نیز ابراز همبستگی می‌شد. هر منطقه علاوه بر عرضۀ یک منوی غذایی مفصل، نقطه نطرات خود را در مورد برنامه حزب نیز ارایه می‌کرد. از نکات برجستۀ جشنواره امسال می‌توان به نمایشگاه پُرکیفیت در مورد تاریخ حزب، بخش بین‌المللی با صدها مهمان از سراسر جهان و بحث با مهمانان بین‌المللی پیرامون موضوع «نه به ناتو!» اشاره کرد. جشنواره نشان داد که برای آینده سوسیالیستی می‌توان مبارزه کرد و زندگی مشترک در یکپارچگی و همبستگی نباید یک رؤیا باقی بماند.