١. در لیبی قبض برق وجود نداشت، برق برای همه شهروندان رایگان بود.
٢. سود وام وجود نداشت، بانک‌ها دولتی بودند، مبلغ وام شهروندان قانوناً صفر درصد بود.
٣. قذافی قول داد تا زمانی که همه در لیبی صاحب خانه نشوند برای والدینش خانه نمی‌خرد.
۴. همه زوج‌های تازه ازدواج کرده در لیبی ۶٠.٠٠٠ دینار از دولت دریافت می‌کردند و می‌توانستند آپارتمان خود را خریداری کنند و تشکیل خانواده دهند.
۶. آموزش و مراقبت‌های پزشکی در لیبی رایگان است. قبل از قذافی فقط ٢۵ درصد باسواد بودند، در حالی‌که این میزان در زمان حکومت او به ۸٣ درصد رسید.
۶. اگر لیبیایی‌ها می‌خواستند در روستا زندگی کنند، لوازم خانگی، بذر و دام رایگان دریافت می‌کردند.
۷. اگر آن‌ها نتوانند در لیبی معالجه شوند، دولت بیش از ٢٣٠٠ دلار برای اقامت و هزینه‌های سفر برای درمان در خارج از کشور به آن‌ها کمک مالی می‌کرد.
۸. هنگام خرید خودرو، دولت ۵٠ درصد قیمت را تأمین مالی می‌کرد.
۹. قیمت بنزین هر لیتر ٠.١۴ دلار بود.
١٠. لیبی بدهی خارجی نداشت و ذخایر آن ١۵٠ میلیارد دلار بود (حساب‌های لیبی هم‌اکنون در سراسر جهان مسدود شده است.)
١١. از آنجایی که برخی از لیبیایی‌ها پس از تحصیل نمی‌توانستند کار پیدا کنند، دولت در این موارد متوسط حقوق به آن‌ها پرداخت می‌کرد.
١٢. بخشی از فروش نفت لیبی به طور مستقیم به حساب‌های بانکی همه شهروندان واریز می‌شد.
١٣. مادری که صاحب نوزاد می‌شود، ۵٠٠٠ دلار دریافت می‌کرد.
١۴. قیمت ۴٠ عدد نان ٠.١۵ دلار بود.
١۵. قذافی بزرگ‌ترین پروژه آبیاری جهان موسوم به «پروژه بزرگ انسان» را برای اطمینان از تأمین آب در صحرا اجراء کرد.