در نخستین روز این هفته رژیم ایالات متحده یک «تئاتر هوایی» بر فراز آسمان غزه به نمایش گذاشت؛ تئاتری که از یک سو با هدف فرافکنی در مقابل انتقادهای جهانی از همدستی دولت بایدن با رژیم کودککش اسرائیل برای ادامه جنگ ضد بشری در غزه انجام میگیرد
حملات هوایی به شهر پرازدحام رفح در جنوب غزه روزبهروز گسترش مییابد و اشغالگران بیمحابا مناطق مسکونی شهر را بمباران و گلولهباران میکنند. به نوشته خبرگزاری وفا، جنگندههای رژیم اشغالگر از اواخر شامگاه شنبه تا ساعات بامدادی دیروز مناطق مختلف رفح را بمباران کردند که در جریان آن یک آپارتمان ۳ طبقه در محله «السلام» در شرق رفح مورد اصابت قرار گرفت که ۱۴ شهید در پی داشت. به گفته منابع بیمارستانی در رفح، ۶ تن از شهدا زن و کودک هستند و تعدادی نیز مفقود شده و دهها نفر نیز زخمی شدهاند. در این میان شهادت ۲ نوزاد دوقلو در این حمله، مورد توجه رسانهها قرار گرفته است. مادر این نوزادها گفته است پس از ۱۱ سال صاحب بچه شده بودند که شب گذشته به همراه پدرشان به شهادت رسیدند. همزمان با شهر رفح، خانیونس، اردوگاه جبالیا در شمال غزه و النصیرات در مرکز غزه نیز در تمام طول شب تحت حملات هوایی و توپخانهای ارتش اسرائیل قرار داشتند.
دیدهبان حقوق بشر اروپا – مدیترانه اعلام کرد تانکهای صهیونیستی در جریان حمله به غزه دهها فلسطینی را زیر گرفتند.
دیدهبان حقوق بشر اروپا – مدیترانه گزارش داد تانکهای صهیونیستی به طور عامدانه دهها فلسطینی زنده را در نوار غزه زیر گرفتند.
این سازمان اعلام کرد ۲۹ فوریه گذشته شاهد این بودیم که ارتش صهیونیستی یک جوان فلسطینی را در منطقه الزیتون غزه بازداشت کرد و سپس دست و پاهایش را بست و به طور عامدانه با تانک زیر گرفت.
پیش از آن ۲۳ ژانویه یک تانک صهیونیستی از روی چادر آوارگان در منطقه «ابراج طیبه» در خانیونس واقع در جنوب غزه عبور کرد، این چادر متعلق به خانواده «غنام» بود و اعضای خانواده خواب بودند. در این جنایت ۲ تن از اعضای خانواده به شهادت رسیدند.
همچنین ۱۶ دسامبر ۲۰۲۳ تانکها و بولدوزرهای اسرائیلی از روی چادرهای آوارگان در میدان بیمارستان کمال عدوان در بیت لاهیا عبور کردند که در این اقدام جنایتکارانه نیز تعدادی شهید و مجروح شدند.
صهیونیستها حتی به پیکر شهدا نیز رحم نکردند و در آن روز پیکر شهدایی که در نزدیکی آن میدان دفن بودند را زیر گرفتند.
۲۰ فوریه هم یک خانواده فلسطینی در یک چادر در ساحل دریای خانیونس مستقر بودند که نیروهای اشغالگر با تانک از روی آنها عبور کردند.
همچنین بولدوزرها و تجهیزات نظامی ارتش اسرائیل در جریان حمله زمینی به غزه بدون هیچ توجیه یا ضرورت نظامی خودروهای موجود در خیابانهای غزه را زیر گرفتند.
همچنین دیروز منابع خبری گزارش دادند اشغالگران حین تجمع شهروندان در اطراف کامیون حامل کمکهای انسانی در دیرالبلح آن را با ۲ موشک هدف قرار دادند، این در حالی است که کامیون آرم مشخصی داشت و حامل کمکهایی به غزه بود. بر اساس این گزارش، ۹ نفر به شهادت رسیدند و بسیاری مجروح شدهاند.
این جنایتها بخشی از حملات مداوم اشغالگران به کامیونهای کمکرسانی است که بدترین مورد آنها همان «کشتار آرد» است که طی آن ارتش اشغالگر بامداد پنجشنبه گذشته به فلسطینیهایی که برای دریافت کمکهای بشردوستانه در خیابان الرشید تجمع کرده بودند، حمله کرد و ۱۲۰ نفر شهید شدند.
نیروهای اشغالگر روز شنبه نیز پس از تیراندازی به فلسطینیان در همان منطقه در حالی که منتظر دریافت کمک بودند، این حمله را تکرار کردند.
پیش از این وزارت بهداشت فلسطین در غزه آمار جدید قربانیان تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه را با گذشت ۱۴۹ روز از آغاز جنگ اعلام کرده بود.
وزارت بهداشت غزه در بیانیهای اعلام کرد تلفات تجاوزات رژیم صهیونیستی از هفتم اکتبر گذشته به ۳۰ هزار و ۴۱۰ شهید و ۷۱ هزار و ۷۰۰ زخمی رسیده است.
در این مدت فشارها بر نتانیاهو هم در داخل کابینه و هم در خیابانها بشدت افزایش یافته است و به نظر میرسد بعد از آتشبس در غزه شاهد پایانکار نتانیاهو در اسرائیل و برگزاری انتخابات جدید در این رژیم خواهیم بود؛ انتخاباتی که دیگر نتانیاهو در آن حضور ندارد و باید برای همیشه از دنیای سیاست خداحافظی کند.
از سوی دیگر ایهود باراک، نخستوزیر و وزیر جنگ سابق رژیم اشغالگر قدس در مقالهای برای نشریه فارن افرز، به واکاوی اشتباهات راهبردی بنیامین نتانیاهو نخستوزیر کنونی رژیم صهیونیستی در بحبوحه جنگ غزه پرداخته است؛ اشتباهاتی که برگزاری انتخابات زودرس و تعیین یک نخستوزیر جنگ برای صهیونیستها را به یک الزام راهبردی تبدیل کرده است، البته اگر این سناریو رنگ واقعیت به خود نگیرد، میتواند چالشهای به مراتب جدیتری را برای رژیم اسرائیل ایجاد کند و کابوسهای بزرگی را برای آن رقم زند.
ایهود باراک در مقاله خود برای نشریه فارن افرز مینویسد: «پس از گذشت ۵ ماه از آغاز جنگ غزه، ناتوانی راهبردی اسرائیل و خلا شگفتانگیز رهبری موثر در راس قدرت سیاسی آن، بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. در شرایط کنونی، اعضای ائتلاف حاکم در اسرائیل، در زمینه مدیریت جنگ، عملکرد موفقیتآمیزی نداشتهاند و نتوانستهاند با یکدیگر بخوبی همکاری کنند.
آنها به اعضای رده بالای ارتش اسرائیل حمله میکنند و البته هیچ اهمیتی را برای مدیریت روابط اسرائیل با مهمترین شریک بینالمللیاش یعنی آمریکا قائل نیستند. اسرائیل اکنون درگیر رویکردهای کوتهبینانه و خودشیفتگی نتانیاهو شده است. بحران رهبری در اسرائیل به مرحله حاد و خطرناکی رسیده است. آمریکا در شرایط کنونی، اسرائیل را تحت فشار قرار داده تا به راهکار تشکیل ۲ دولت مستقل اسرائیلی و فلسطینی که در طرف فلسطینی، تشکیلات خودگردان بازیگر اصلی است، تن دهد؛ موضوعی که نتانیاهو تاکنون با آن مخالفت کرده است.
اگر نتانیاهو به مخالفتهای خود ادامه دهد، بیش از پیش در باتلاق جنگ غزه گرفتار خواهد شد و باید تقابل و درگیری با حزبالله لبنان، همچنین سرد شدن بیش از پیش روابط با آمریکا را به جان بخرد. البته پیوندهای آن با شماری از کشورهای عربی در قالب توافقات آبراهام نیز به خطر میافتد. اگر با طرحهای آمریکا موافقت کند، متحدان افراطیاش وی را تنها میگذارند که این به معنای سقوط دولت اوست. هر دو گزاره مذکور برای اسرائیل و نتانیاهو فاجعهبار هستند و باید آنها را به مثابه شکست ارزیابی کرد، زیرا اسرائیل شدیدا به کمکهای آمریکا وابسته است. راهکار سنتی نتانیاهو در چنین مواقعی این بوده که در ظاهر با راهکارهای ارائهشده به خود در زمینه تشکیل دولت مستقل فلسطینی موافقت میکند اما به متحدان افراطی خود میگوید: «به من اعتماد کنید. من با اوباما و ترامپ بازی کردم و با بایدن نیز میتوانم چنین کنم. من در قدرت میمانم. به من اعتماد کنید». این رویکرد نتانیاهو برای اسرائیل بد و برای بایدن فاجعهبار است. برای مقابله با فریبکاریهای نتانیاهو تنها یک راهحل وجود دارد: «برگزاری انتخابات سراسری». در این رابطه، افرادی نظیر یائیر لاپید (رهبر جریان اپوزیسیون در اسرائیل)، بنیگانتس و گادی آیزنکوت (ژنرالهای بازنشسته اسرائیلی و از اعضای کابینه جنگ اسرائیل) باید خواستار برگزاری انتخابات زودرس سراسری در ماه ژوئن سال ۲۰۲۴ شوند. اسرائیل باید با تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی موافقت کند و این پیشنهاد تنها راهحلی است که میتواند اسرائیل را تا حدی وارد شرایط باثبات کند.
* بدتر از جنایت: یک اشتباه
نتانیاهو از ابتدای جنگ غزه تاکنون نسبت به ترسیم هرگونه چشمانداز راهبردی با محوریت جنگ مذکور خودداری کرده است. در این رابطه، گادی آیزنکوت در نامهای به کابینه جنگ اسرائیل مینویسد: «هیچ تصمیم تعیینکنندهای در ماههای اخیر در بحبوحه جنگ غزه گرفته نشده است. جنگ غزه همسو با اهداف تاکتیکی پیش میرود و هیچ توجهی به کسب اهداف راهبردی در قالب آن نمیشود. این رویکرد سبب شده تا اسرائیل هم در زمینه آزادسازی اسرایش نزد حماس و مذاکرات با محوریت آنها و هم به دست گرفتن کنترل مناطق مرزی غزه و مصر، با ناکامیهای جدی روبهرو باشد.
برای تحقق هردو هدف باید راه و مسیری مشخص تعریف میشد که تاکنون چنین نشده است. نتانیاهو با اعضای کابینه جنگ خود، بهرغم درخواستهای متعدد آنها جهت ترسیم یک چشمانداز مشخص درباره جنگ غزه رایزنی و مشورت نمیکند. دلیل این مساله هم روشن است، زیرا او نمیخواهد ائتلافش با تندروهای اسرائیلی به هم بخورد؛ افرادی که میخواهند مردم غزه را از نوار غزه بیرون کنند و هیچ توجهی به جان اسرای اسرائیلی ندارند و حتی سعی دارند در نوار غزه شهرکسازی اسرائیلیها را توسعه بخشند.
بر اساس ارزیابیهای مختلف، اکنون تنها چیزی حدود نیمی از ۱۳۶ اسیر اسرائیلی که آزاد نشدهاند، زنده هستند. آزادسازی آنها یک هدف فوری برای اسرائیل است. با این حال شکست اسرائیل در تحقق این دستورکار یک آبروریزی بزرگ برای رهبری اسرائیل است و لکه ننگی است که تا سالها با اسرائیلیها باقی خواهد ماند. نتانیاهو در شرایط کنونی اسرائیلیها را از وقوع بدترین سناریوها میترساند و از این طریق، سعی در تحکیم موقعیت خود در کرسی قدرت دارد. هیچکدام از طرحهای نتانیاهو درباره آینده غزه واقعبینانه نیست. مثلا وی عاریسازی نوار غزه از نیروهای مقاومت فلسطینی را مورد اشاره قرار داده است؛ دستورکاری که سالها به طول خواهد انجامید. در عین حال وی تاکید دارد سازمان «آنروا» باید نوار غزه را ترک کند. دستورکاری که در قالب آن نیز هیچ جایگزین معتبری برای آنروا معرفی نمیشود. مشکل طرحهایی که نتانیاهو برای نوار غزه میچیند این است که او توضیح نمیدهد چه افراد یا گروههایی میتوانند از نگاه وی بر نوار غزه حکومت کنند. ما اسرائیلیها چه بخواهیم چه نخواهیم باید ۳ واقعیت را درباره نوار غزه بپذیریم: اسرائیل نباید اجازه دهد حکومت نوار غزه در دست حماس باشد، اسرائیل برای مدت زمان طولانی نباید در نوار غزه باقی بماند، مردم نوار غزه را نمیتوان از این منطقه بیرون کرد.
نتانیاهو بارها و بارها اعلام کرده با تشکیل یک دولت فلسطینی یا حکمرانی فلسطینیها مخالف است. آنچه او نمیخواهد مشخص است اما ما نمیدانیم وی دقیقا چه میخواهد. واقعه هفتم اکتبر بدترین رویداد برای اسرائیل از ابتدای شکلگیری آن بوده است. جنگ غزه موجب شده اعتماد طیفهای قابل توجهی از اسرائیلیها به نتانیاهو خدشهدار شود. طبق جدیدترین نظرسنجیها در اسرائیل، از هر ۵ اسرائیلی، ۴ نفر نتانیاهو را مسؤول وقوع حادثه هفتم اکتبر میدانند و از هر ۴ نفر نیز سه نفر از نتانیاهو میخواهند سریعا استعفا کند. در شرایط کنونی، ابراز انزجارهای عمومی در اسرائیل علیه نتانیاهو از جانب جریانهایی که در نتیجه عملیات هفتم اکتبر آسیبهای جدی دیدهاند، به نحو قابل توجهی افزایش یافته است. در عین حال، میزان سرخوردگی میان بسیاری از نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل در حال افزایش است. نتانیاهو صرفا به حیات سیاسی خود فکر میکند و بعید است به صورت داوطلبانه از قدرت کنارهگیری کند. در این شرایط، اسرائیلیها باید یک تغییر جدی ایجاد کنند. جریان اپوزیسیون اسرائیل به رهبری یائیر لاپید، گادی آیزنکوت و بنی گانتس باید وارد میدان شده و خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شوند. اسرائیل با لحظه حساسی روبهرو است. قبل از اینکه دیر شود، اسرائیل به فردی جدید و اقدامات تازه نیاز دارد».
* گانتس بدون توجه به نتانیاهو به آمریکا میرود
منابع رسانهای عبری از خشم شدید نخستوزیر رژیم صهیونیستی نسبت به تصمیم عضو کابینه جنگ برای سفر به واشنگتن بدون هماهنگی با وی پرده برداشتند. رسانههای رژیم صهیونیستی در این باره فاش کردند: تصمیم بنی گانتس عضو کابینه جنگ برای سفر به واشنگتن یک توفان سیاسی را در اسرائیل ایجاد کرده است. شبکه عبری زبان آی ۲۴ نیوز در این باره گزارش داد: اختلافاتی که در ماههای اخیر میان نتانیاهو و گانتس شکل علنی پیدا کرد، به نقطه جوش رسیده و نتانیاهو سفر گانتس را نقض پروتکل میداند. منابع نزدیک به نخستوزیر رژیم صهیونیستی در این باره فاش کردند: نتانیاهو از برنامههای گانتس شوکه شده بود و در یک مکالمه تلفنی پرتنش او را بشدت سرزنش و به صراحت تاکید کرد «اسرائیل فقط یک نخستوزیر دارد». طبق این گزارش، دفتر نتانیاهو به سفارت رژیم اشغالگر در واشنگتن دستور داده است به درخواست این سفر رسیدگی نکرده و از «مایکل هرتزوگ» سفیر رژیم صهیونیستی خواسته است از گانتس استقبال نکند یا او را در جلساتش همراهی نکند. علیرغم این خشم نتانیاهو اما دفتر گانتس برنامه سفر وی را اعلام کرده است. قرار است گانتس در این سفر جنگ در غزه و مرز لبنان را با مقامات آمریکایی مورد بررسی قرار دهد.
******
رسانههای آمریکایی و بینالمللی، اقدام واشنگتن در ریختن کمک هوایی روی غزه را ریاکارانه دانستند
تئاتر هوایی بایدن، پوششی بر جنایات اسرائیل روی زمین
شروین طاهری: در نخستین روز این هفته رژیم ایالات متحده یک «تئاتر هوایی» بر فراز آسمان غزه به نمایش گذاشت؛ تئاتری که از یک سو با هدف فرافکنی در مقابل انتقادهای جهانی از همدستی دولت بایدن با رژیم کودککش اسرائیل برای ادامه جنگ ضد بشری در غزه انجام میگیرد و از سوی دیگر به زعم گروههای امدادی به منزله سرپوش گذاشتن از راه هوا بر جنایتی است که صهیونیستها آن پایین روی زمین مرتکب میشوند. روز شنبه دوم مارس طبق اعلان سنتکام (فرماندهی مرکزی ارتش تروریست آمریکا در خاورمیانه و شمال آفریقا) یک فروند هواپیمای نظامی لجستیکی سی -۱۳۰ پنتاگون با همکاری نیروی هوایی اردن، کانتینرهایی شامل ۳۸ هزار وعده غذایی را به داخل منطقه تحت محاصره نوار غزه انداخت. گفته شده این کانتینرها با چتر نجات بر فراز خط ساحلی مدیترانه محاصرهشده رها شدند تا امکان دسترسی غیرنظامیان به کمکهای حیاتی فراهم شود. این نخستین بار است که رژیم واشنگتن با وجود روابط تنگاتنگ خود با رژیم صهیونیستی به کارزار امداد هوایی به غزه میپیوندد و باید دانست این کار در هر حال هیچ کمک واقعی به جلوگیری از قحطی تحمیلی اسرائیل بر ۲٫۳ میلیون فلسطینی ساکن غزه نمیکند. طی هفته گذشته اردن، مصر، امارات عربی متحده و فرانسه نیز به همین شکل چندین تن غذای آماده، پوشاک و سایر لوازم ضروری را از طریق آسمان روی غزه انداختهاند. با این حال اینکه دولت بایدن نیز به امداد هوایی اینچنینی متوسل شود از نگاه بسیاری از آمریکاییها هم تحقیرآمیز است و هم ریاکارانه. رابرت فورد، سفیر سابق ایالات متحده در سوریه و الجزایر در این باره مینویسد: «من شاهد تحقیر دولتهای قبلی آمریکا توسط اسرائیل بودهام اما غیر از حمله هوایی مرگبار ۱۹۶۷ اسرائیل علیه کشتی لیبرتی نیروی دریایی آمریکا، اکنون مجبور کردن ایالات متحده به ریختن کمک از راه هوایی به روی غزه به نحوی که انگار آمریکا هیچ برتریای نسبت به مصر و اردن ندارد، بدترین نوع تحقیر آمریکا توسط اسرائیل است که تاکنون مشاهده کردهام. آمریکا قرار بود روابطش با اسرائیل نسبت به روابطی که اسرائیل با اردن یا مصر دارد خیلی نزدیکتر و بهتر باشد اما با این وجود واشنگتن بر اقدامات اسرائیل علیه فضای انسانی در غزه نفوذی بیشتر از قاهره یا امان ندارد». از طرف دیگر رسانههای آمریکایی شیوه ارسال هوایی کمکها به غزه را ناکافی و غیرموثر خوانده و استدلال میکنند صحبتهای بایدن نشان میدهد دولت دموکراتها هیچ قصدی برای زیر فشار گذاشتن کابینه نتانیاهو به منظور تسهیل توزیع کمکهای موثرتر در عرصه میدانی به آوارگان غزه ندارد. روزنامه واشنگتنپست دیروز در گزارشی شرح داد انداختن کمکها از هواپیما راهی پرهزینه و ناکارآمد برای رفع نیازهای بیش از ۲ میلیون نفر از اهالی غزه است که دستکم صدها هزار نفرشان در آستانه قحطیزدگی قرار دارند. به نوشته این روزنامه نزدیک به دموکراتها، دولت بایدن به جای این «تئاتر عوامفریبانه» باید از اهرم خود برای وادار کردن رژیم صهیونیستی به گشایش گذرگاه زمینی رفح به روی کاروانهای امدادی استفاده کند. فیلیپ لازارینی، رئیس آنروا (آژانس سازمان ملل متحد در امور فلسطین) گفت: پرتاب هوایی کمکها، آخرین راهحل و روشی فوقالعاده گران برای ارائه کمک به مردم غزه است. او هم با ذکر اینکه «فکر نمیکنم پرتاب مواد غذایی در نوار غزه امروز جوابگو باشد» تاکید دارد: «گذرگاهها را باز و کاروانها و کمکهای پزشکی را وارد نوار غزه کنید». جانتی سوریپتو، رئیس صندوق خیریه انگلیسی«سیو د چیلدرن» معتقد است این کمکهای هوایی در غزه به هرج و مرج در زمین دامن میزند. او میگوید: «شما واقعا نمیتوانید تضمین کنید چه کسی این بستهها را دریافت میکند و چه کسی نمیگیرد. شما واقعا نمیتوانید تضمین کنید کمکها به کجا ختم میشود. حتی ممکن است مردم را در معرض خطر قرار دهید از جمله کودکانی که برای بازیابی بستههای سنگین به دریا میروند». نکته بغرنج دیگر این است که همزمان با فرو ریزش بمبهای آمریکایی توسط اسرائیل روی سر مردم غزه، بایدن هم با انداختن این محمولهها قصد دارد افکار عمومی را بمباران کند. در حقیقت این خود دولت آمریکاست که دست در دست تندروهای کابینه نظامی رژیم کودککش صهیونیستی، به تحقیر مهمترین و اصلیترین متحد و حامی اسرائیل دامن زده است. محمولههای آمریکایی شنبه درست پسفردای قتل عام بیش از ۱۰۰ فلسطینی مستاصل با تیراندازی مستقیم جنایتکاران اسرائیلی، بر سر مردم غزه انداخته شدهاند. تنها گناه این شهدا این بود که به دنبال دریافت کیسههای آرد از یکی از معدود کاروانهای کمکرسانی بودند. تارنمای الکترونیکی انتفاضه در این مورد گزارش میدهد: «آنچه به عنوان کمک خیرخواهانه عرضه میشود در واقع به منزله تئاتر کمکهای بشردوستانه است و ارائهدهندگان آن برای پایان دادن به کارزار سیستماتیک و عمدی تحمیل گرسنگی به فلسطینیان توسط اسرائیل و متحدان آمریکایی و اروپاییاش با همدستی رژیمهای منطقه کاری انجام نمیدهند». این خبرگزاری نه فقط کمک هوایی آمریکا بلکه نمونههای مشابه از سوی کشورهای عربی را هم زیر سوال میبرد و مینویسد: «کشورهای عربی با مشارکت در این طرحها، پوشش روابط عمومی را برای کشورهایی که مستقیما در نسلکشی فلسطینیان توسط اسرائیل در غزه دخیل هستند، فراهم میکنند». تارنمای فایننشال ورلد آفریقای جنوبی نیز با ریاکارانه دانستن پیشنهادات به ظاهر دلسوزانه رئیسجمهور آمریکا برای غزه تحلیل کرد پیام پیشنهاد اخیر بایدن این است که «اسرائیل میتواند به هر آنچه تاکنون انجام داده ادامه دهد و ما فقط کمکها را از هوا روی سر شما فرومیریزیم. مردد بودن درباره این تصمیم منطقی است و این تردید زمانی تشدید میشود که برخی میگویند تصمیم بایدن بیشتر یک ژست سمبلیک است تا تلاشی واقعی برای رفع دلایل ریشهای بحران. منتقدان میگویند اکراه جو بایدن در استفاده از نفوذ آمریکا برای تحت فشار قرار دادن اسرائیل به منظور همکاری بیشتر در تلاشهای مربوط به کمکهای بشردوستانه واضح است. هر چند بایدن در پارهای مواقع گفته برای اعمال نفوذ بر اسرائیل تلاشهای ناموفقی داشته اما اینکه اکثریت جامعه بینالمللی چنین ادعاهایی را باور نکنند عادی است». چند سازمان امدادرسان از جمله کمیته نجات بینالملل بر لزوم تلاشهای دیپلماتیک با هدف پایان دادن به محاصره غزه به عنوان ابزار اصلی حل و فصل بحران انسانی در این باریکه تاکید کردهاند. این سازمان در بیانیهای اعلام کرد: «کمکرسانی از راه هوایی پاسخی در راستای تخفیف دادن درد و رنجها نیست و باعث سلب شدن زمان و انرژی از راهحلهای ثابتشده برای امداد در ابعاد گسترده میشود. آمریکا باید گامهای ملموسی برای اجرای یک راهحل دائمی برای این بحران به صورت فوری و مبرم بردارد. همه تمرکز دیپلماتیک باید بر پایان دادن به محاصره غزه توسط اسرائیل باشد». جالب اینکه جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده، خود به ناکافی بودن این ریزشهای هوایی اذعان دارد و آنها را صرفا تکمیلی دانسته و میگوید: «شما نمیتوانید اندازه، مقیاس و گستره یک کاروان ۲۰ یا ۳۰ کامیونی را به این شکل تکرار کنید». با وجود این، کاخ سفید هیچ تلاشی برای مجبور ساختن رژیم صهیونیستی به منظور دادن مجوز ورود به کاروانهای امدادی بیشتر به غزه نمیکند و در عوض به تامین سلاح برای اسرائیل ادامه میدهد. مصطفی فتوری، فعال مدنی فلسطینی با انتشار طرحی کاریکاتوری در این مورد در شبکه ایکس مینویسد: «این همان کاری است که آمریکا دارد انجام میدهد: انداختن چند قطره کمک روی غزه و رها کردن اسرائیل برای انداختن بمبهای ساخت آمریکای هر چه بیشتر برای کشتن هر چه بیشتر فلسطینیها علاوه بر ۳۰ هزار و ۴۰۰ شهید غزه از جمله ۲۲ هزار زن و کودک. رئیسجمهور ایالات متحده! تو ما را فریب ندادی؛ تو کماکان جنایتکار جنگی هستی!» رژیم اشغالگر قدس نیز عمدا تضمین میکند که کمکها به غزه نرسد. ماه گذشته میلادی، بنی گانتس و گادی آیزنکوت، وزرای کابینه جنگ نتانیاهو صریحا راهکار کاهش کمکها به آوارگان غزه را به عنوان بخشی از فشار برای ایجاد مکانیسمی جدید در این باریکه جنگزده همچنین به عنوان بخشی از ابتکارات برای بازگرداندن اسرای اسرائیلی مطرح کردند.