با خروج رئیس جمهور پرو، “کاستییو” از حزب خود “پروی آزاد”، باز به تعداد کسانی که از در چپ وارد صحنه سیاست میشوند ولی از در راست صحنه را خالی میکنند، یکی دیگری اضافه شد.
رئیس جمهور پرو “پدرو کاستییو” حزب خود Peru Libre(PL) را ترک کرد و از این طریق روز ۵شنبه گذشته پیش دستی کرد و قبل از این که رسماً از حزب اخراج شود به فراخوان حزب گردن نهاد. این اقدام نتیجه تشدید مبارزات درون حزبی بود که طی یک سال ریاست جمهوری کاستییو ادامه داشت. ناظرین سیاسی این گام را عقبگرد نهایی این رهبر سندیکایی و نور امید چپ از برنامه مترقی که قبل از انتخابات وعده داده بود میدانند.
رئیس جمهور در توئیتر در مورد تصمیم خود نوشت: «من کماکان حزب و پایههایی را که حزب در طول مبارزات انتخاباتی ایجاد کرده، محترم میشمارم.» ولادیمیر سهرون، دبیرکل PL چهارشنبه گذشته یادداشتی را مبنی بر درخواست رهبری حزب از کاستییو منتشر کرد که از او خواسته بود از عضویت خود در حزب کنارهگیری کند. درخواست مزبور اینگونه مستدل شده بود که سیاستهای دولت «نه با وعدههایی که طی مبارزات انتخاباتی داده شده بود و نه با برنامه حزب مطابقت دارد و بیشتر یک برنامه نئولیبرالی شکستخورده است».
در طی مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۲۱ شایعاتی در مورد تنش بین کاستییو و سهرون در جریان بود. سهرون قصد داشت در واقع خود نامزد پست ریاست جمهوری شود ولی برپایه محکومیتش به دلیل ارتشأ در دوران فرمانداری در استان “ژونین” از شرکت در مبارزه انتخاباتی محروم شده بود. در حالی که کاستییو، یک رهبر محبوب سندیکای معلمین به عنوان چهره جدید معرفی شد، سهرون که در کوبا رشته پزشکی تحصیل کرده بود، در پس پرده سرنخها را در دست داشت.
ولی کاستییو پس از پیروزی در انتخابات مستقلتر از آنچه گمان میرفت عمل کرد و سرانجام آن گاه که کابینه خود را در اکتبر ۲۰۲۱ با تعداد زیادی از سیاستمداران احزاب دیگر، از جمله احزاب چپی که با PL در رقابت بودند، تشکیل داد، درگیری بین او و سهرون علنی شد.
مسایل عمده اولویتهای سیاسی بود: در حالی که حزب مارکسیستی-لنینیستی PL خواستار اجرای مدل اقتصادی اصلاحات اساسی بود، کاستییو به عنوان رئیس جمهور نخست سیاستهای کلاسیک سوسیالدمکراسی و سپس نئولیبرالی را به اجرأ درآورد. سرانجام پس از مصاحبه با CNN که در ژانویه سال جاری منتشر شد و در آن سیاستهای خود را «نه چپ و نه راست، بلکه در کنار خلق» نامید ، این چرخش آشکار گردید. مضاف برآن همکاری با اپوزیسیون راست بود که در مجلس دارای اکثریت کرسیها است. اپوزیسیون دوبار کوشش کرد کاستییو را از کار برکنار کند که نافرجام ماند. به دنبال آن رئیس جمهور در راه کشف رهیافت جانب مصالحه را پیشه کرد و خود را به اپوزیسیون نزدیک نمود.
ولی همینطور PL نیز در مواردی حاضر به همکاری با راستها شد. مثلاً برادر ولادیمیر سهرون، والدمار سهرون روز جمعه به همراهی یک نماینده دیگر PL در کمیسیون دیوان عالی در مخالفت با گشایش دادرسی علیه رئیس جمهور موقت “مانوئل مرینو” رای داد. فرد نامبرده در نوامبر ۲۰۲۰ برای چند روز پست ریاست جمهوری کشور را عهده دار بود. منقدین در آن زمان از کودتای سرد علیه رئیس جمهور وقت “مارتین ویزکارا”سخن میگفتند. در آن زمان اعتراضات تودهای علیه دولت مرینو پدید آمد که دولت با خشونت تمام به مقابله با آن پرداخت و طی آن دو نوجوان توسط پلیس به قتل رسیدند. مسئولین سیاسی این رویدادها تاکنون مورد پیگرد و مجازات قرار نگرفتهاند.
فراکسیون پارلمانی PL نیز در این بین با انشعاب روبه رو شده است. حزبی که در انتخابات کنگره در سال گذشته پیروز شد، از مجموعه ۳۷ کرسی کنگره که در ابتدا در اختیار داشت اکنون تنها ۱۶ کرسی را دارا است. دیگر نمایندگان در فراکسیونهای جدید مثلاً حزب “پرو دمکراتیکو” و یا “پرو بیسنتناریو” و یا هواداران باوفای کاستییو در “بلوک ماگیستریال” جمع شدهاند.