در چند ماه اخیر ، در ایالات متحده وضعیت بحرانی در تامین مواد غذایی ایجاد شده که بسیار نگران کننده در حال رشد است و می تواند فاجعه بار باشد.
علاوه بر Lockdown ناشی از بیماری همه گیر ویروس کورونا و افزایش بیکاری ، بحران کشاورزی در حال ظهور می تواند اقدامات ضد تورمی را از خنثی سازد و در صورت افزایش نرخ بهره، یک بحران مالی جدید را به دنبال داشته باشد.
مخلفات این وضعیت متنوع است ، اما مهم‌تر از همه خشکسالی شدید در ایالت های اصلی در داکوتای شمالی و جنوبی و جنوب غربی کشور ، از جمله کالیفرنیا که دارای کشاورزی گسترده‌ای است، می‌باشد. بسیار نگران کننده است که واشنگتن تاکنون اقدام مهمی در زمینه مقابله با این بحران نکرده است و مقامات آب کالیفرنیا با تخلیه مخازن آب ایالتی به اقیانوس بحران را شدیدتر کرده اند.
بدترین وضعیت تاکنون نصیب داکوتای شمالی شده که بیشترین گندم بهاره سرخ کشور در آنجا کشت می شود. در سال ۲۰۲۰ در شمال غرب میانه، در ایالت های مرتعی شمالی و در دشتهای کانادا ، پس از تابستان بسیار خشک، زمستان برف بسیار کمی به ارمغان آورد. نتیجه آن ظهورخشکسالی از “مانیتوبا” در کانادا ، تا دشت های شمالی ایالات متحده بود. این وضعیت گریبانگیر کشاورزانی شدکه در سال ۲۰۱۷ یعنی فقط چهار سال پیش از آن در اثر سیل ناگهانی در دشتهای بزرگ شمالی ایالات متحده ، شامل ایالات مونتانا ، داکوتای شمالی ، داکوتای جنوبی و چمنزارهای مجاور در کانادا، آسیب فراوانی تحمل کرده بودند.
از ۲۷ ماه مه ، به گفته “عدنان آکیوز” ، متخصص اقلیم شناسی ایالت ، حداقل ۹۳ درصد از ایالت داکوتای شمالی در گروه «خشکسالی سخت» و ۷۷ درصد از ایالت در گروه «خشکسالی شدید» قرار دارد. سازمان های کشاورزی پیش بینی می کنند که اگر طی هفته های آینده حجم بارش به طرز چشمگیری تغییر نکند، برداشت گندم که اغلب برای تهیه ماکارونی و آرد استفاده می شود، به یک فاجعه تبدیل خواهد شد. شرایط خشکسالی شدید ، در یکی دیگر از مناطق مهم کشت ، به ویژه برای گندم و ذرت از شمال مرز داکوتا تا مانیتوبا در کانادا گسترش یافته است. در این مناطق، کمبود بارش و افزایش بیش از معمول دما ، هرچند برای این محصولات هنوز زود است، ولی رشد محصول را تهدید می کند. داکوتای شمالی و مراتع این منطقه برای تأمین منابع آب برای کشاورزی محتاج بارش برف و باران می باشند.
خشکسالی شدید در ایالت های جنوب غربی
ایالت های کشاورزی آیووا و ایلینوی زیاد لطمه ندیده‌اند ، اما ۶۴٪ (آیووا) و ۲۷٪ (ایلینوی) به ترتیب از شرایط “غیر معمول خشکسالی” رنج می برند. حدود ۵۵٪ از مینه سوتا از اواخر ماه مه به طور غیر معمولی با خشکی روبه‌رواست. میزان خشکی در مقیاس از «D1 خشکی غیر عادی»«D3 خشکی شدید» تا «D4 “خشکی فوق‌العاده» اندازه گیری می شود. متأسفانه شرایط شدید خشکسالی به داکوتای شمالی یا سایر ایالت های کشاورزی غرب میانه محدود نمی شود. منطقه دوم با خشکسالی بسیار شدید از غرب تگزاس از نیومکزیکو ، کلرادو ، آریزونا ، نوادا تا اعماق کالیفرنیا کشیده شده است. در تگزاس ، ۲۰٪ ایالت با «خشکسالی سخت» و ۱۲٪ با «خشکسالی شدید» روبه رو است. تقریباً ۶٪ از این ایالت در «خشکسالی فوق‌العاده»” قرار دارد که جزو بدترین مرحله‌ها است. نیومکزیکو ۹۶٪ «خشکسالی شدید» و ۴۷٪ آن با «خشکسالی فوق العاده» رو به رو است.
کشاورزی در کالیفرنیا امری حیاتی است
از نظر تأثیرات بالقوه در تأمین محصولات کشاورزی کشور ، وضعیت در کالیفرنیا بسیار جدی است. در آنجا ، آبیاری و یک سیستم پیشرفته ذخیره، آب را برای آبیاری و مصرف شهری در طول چرخه های دوره ای کم‌آبی آن تامین می کند. در اینجا یک فاجعه به مراتب فجیع تر در حال وقوع است. خشکسالی دوره ای همراه با سیاست های کاملاً بزهکارانه زیست محیطی دولت، کشاورزی را در مهمترین ایالت کشاورزی کشور نابود می کند. هرچند که بسیار بی معنی به نظر می‌رسد ولی این رویکرد بخشی از یک برنامه رادیکال سبز است که توسط فرماندار “گاوین نیوسام” و سایر دموکرات ها برای از بین بردن کشاورزی متعارف ترجیحاً دنبال می‌شود.
تنها تعداد کمی از مردم در خارج از کالیفرنیا می دانند که این ایالت که بیشتر به خاطر سیلیکون ولی و سواحل زیبایش شهرت دارد، منبع مهمی برای تولید محصولات کشاورزی است. بخش کشاورزی کالیفرنیا بزرگترین بخش در ایالات متحده است که تولیدکننده بیش از ۷۷ نوع محصول مختلف ملی از جمله محصولات لبنی و میوه و سبزیجات “خاص” می باشد. این ایالت تنها تولید کننده محصولاتی مانند بادام ، آرتیشوک و یا کنگره فرنگی ، خرمالو ، کشمش و گردو است. کالیفرنیا یک سوم از سبزیجات کشور و دو سوم میوه های تازه و خشکبار این کشور را پرورش می دهدتولید می کند. کالیفرنیا همچنین از نظر تولید گوشت گاو پس از تگزاس در رتبه دوم قرار دارد و صنعت لبنیات کالیفرنیا در زمینه درآمد نقدی پیشگام است. در مجموع ۴۳ میلیون هکتار از ۱۰۰ میلیون هکتار این ایالت به کشاورزی اختصاص داده شده است. به طور خلاصه ، در واقع هر آنچه که در منطقه رخ دهد برای تأمین مواد غذایی کشور حیاتی است.
بحران در کالیفرنیا زاده دست انسان است: آب کجا رفت؟
بحران آب کالیفرنیا دررابطه با پیامدهاییی که برای زنجیره تأمین مواد غذایی به دنبال دارد که با وجود Lockdown بی معنی در رابطه با بیماری کورونا و “هک”های بسیار مشکوک مهمترین زیرساختارها، شدیدترین بحرانی است که ایالات متحده از نظر تأمین مواد غذا با آن رو بروست. در تاریخ ۳۱ مه ، زیرساخت‌های بزرگترین پردازنده گوشت جهان ، JBS SA ، هک شد و مجبور به تعطیلی همه کارخانه های گوشت گاو در ایالات متحده گردید ، که تقریباً یک چهارم گوشت گاو آمریکا را تأمین می کند.
لابی سبز ، علیرغم عدم ارائه شواهد واقعی ، ادعا می کند که گرم شدن کره زمین ، که در اثر برون فرست CO2 توسط انسان حاصل شده، علت خشکسالی است. NOAA (اداره ملی اقیانوسی و جوی) پرونده را بررسی کرده و تاکنون هیچ مدرکی دال بر صحت این ادعا پیدا نکرده است. اما رسانه ها ، با اظهارات وحشتناکی مانند این ادعا که این خشکسالی «قابل مقایسه با بدترین خشکسالی های بزرگ از سال ۸۰۰ میلادی است» در حال تکرار روایتی برای پیشبرد برنامه Green New Deal هستند.
پس از سال ۲۰۱۱ ، کالیفرنیا هفت سال خشکسالی شدیدی را تجربه کرد. خشکسالی در سال ۲۰۱۹ هنگامی پایان یافت که باران های شدید سیستم ذخیره آب کالیفرنیا را تا حد زیادی پر کرد. به گفته کارشناسان آبِ دولت، این مخازن حاوی آب کافی بود تا حداقل در یک خشکسالی پنج ساله بدون هیچ مشکلی مقاومت کند. اما دو سال بعد ، دولت فرماندار “نیوسام” خشکسالی جدیدی را اعلام کرد و تهدید به اقدامات اضطراری نمود. آنچه دولت وی مسکوت می‌گذارد این است که هیئت امنای آب ایالتی و آژانس های مربوطه عمداً آبهای ذخیره را به اقیانوس آرام می‌ریزند. چرا؟ برای نجات دو گونه ماهی در خطر انقراض – یکی از آنها گونه نادری از ماهی آزاد (سالمون) است و دیگری سیمین ماهی دلتا ، ماهی کوچکی به ابعاد تقریباً ۵ تا ۷ سانت که تقریباً ناپدید شده است.
در ژوئن ۲۰۱۹ ، سد “شستا” ، که بزرگترین مخزن آبی ایالت را به عنوان ستون اصلی پروژه وسیع دره مرکزی در برمی‌گیرد ، تا ۹۸٪ حجمش پر بود. تنها دو سال بعد ، در ماه مه ۲۰۲۱ ، مخزن دریاچه شستا فقط ۴۲٪ ، یعنی تقریباً ۶۰٪ کمتر آب داشت. به همین ترتیب ، مخزن دریاچه سد Oroville ، دومین مخزن بزرگ ، در ژوئن ۲۰۱۹ تا ۹۸ درصد پر بود و در مه ۲۰۲۱ فقط ۳۷ درصد آب داشت. مخازن کوچکتر دیگر نیز شاهد افت مشابهی بودند. همه این آبها کجا رفت؟
طبق گفته “کریستی دینر” ، کارشناس آب و کشاورزی در کالیفرنیا گویا برای «نجات» این گونه ماهی‌ها،۹۰٪ از ورودی دلتا (منطقه خلیج) فقط در طی ۱۴ روز در ماه مه به دریا ریخته شد، حجمی که معادل تأمین آب سالانه ۱ میلیون نفر است. “دینر” در سالهای اخیر بارها هشدار داده بود که در حالی که ایالت یک خشکسالی طبیعی در پیش دارد ، آب بدون نیاز به دریا ریخته نشود. وی می پرسد: «آیا در ابتدای سال دوم خشکسالی باید کمبود آب داشته باشیم؟ نه. مخازن ما به گونه ای طراحی شده که یک منبع ثابت پنج ساله را برای همه کاربران تضمین می کند که در ژوئن ۲۰۱۹ کاملاً پر بود. ”
در سال ۲۰۰۸ ، دادگاهی در کالیفرنیا به درخواست گروه های زیست محیطی مانند NRDC ، به پروژه آب دره مرکزی دستور داد ۵۰٪ از آب ذخیره شده را به “اقیانوس آرام” هدایت کند تا نوعی از ماهی‌های در معرض خطر انقراض را نجات دهد ، با این که این نهاد غیردولتی اعتراف کرد که با این اقدام شدید احتمالاً بیش از ۱۰۰۰ ماهی آزاد نجات نخواهند یافت. در سال های ۱۹۹۸-۲۰۰۵ ، به طور متوسط حدود ۴۹٪ از منابع ذخیره و مدیریت شده آب کالیفرنیا به آنچه «محیط» نامیده می شود ، از جمله رودخانه ها و دلتا‌ها وارد گردیده است. فقط ۲۸٪ از این آبها به طور مستقیم مصرف تأمین آب کشاورزی شده است.
ژانویه گذشته ، “فیلیسیا مارکوس” ، رئیس هیئت کنترل منابع آب ایالتی کالیفرنیا ، که از سال ۲۰۱۸ این سیاست بحث برانگیز آب را نظارت می کرد ، در پایان دوره خود هیئت مدیره را ترک کرد و به عنوان وکیل شورای دفاع از منابع طبیعی (NRDC) ، که یکی از قدرتمندترین سازمانهای غیردولتی سبز است و طبق اطلاعات در دست ۴۰۰ میلیون دلار برای مبارزات قانونی در دفاع از “گونه های در معرض خطر” مانند ماهی آزاد کالیفرنیا و Delta Smelt در اختیار داردمشغول به کار شد.
“مارکوس” که توسط “جری براون” فرماندار سبز کالیفرنیا ، به مقام رئیس هیئت مدیره آب ایالتی منصوب شد پس از پر شدن مخازن در سال ۲۰۱۹ با ادعای محافظت از گونه های در معرض خطر ، مستقیماً مسئول هدایت آبهای ذخیره شده در مخازن به اقیانوس است. در مارس ۲۰۲۱ ، NRDC به اتفاق مارکوس به عنوان وکیل سازمان از هیئت کنترل منابع آب ایالتی ، که تا چندی قبل مارکوس ریاست آن را بر عهده داشت ، درخواست «اقدام فوری» برای رسیدگی به تهدیدات موجود در مورد ماهی آزاد در حوضه رودخانه ساکرامنتو توسط شرکت پروژه دره مرکزی (“CVP”) کرد. و این در حالی است که کالیفرنیا با وضعیت اضطراری جدید خشکسالی روبرو است!؟
در سال ۲۰۲۰ ، گاوین نیوسام ، حامی جری براون ، لایحه ۱ سنا ، قانون محیط زیست ، بهداشت عمومی و دفاع کارگران در کالیفرنیا را امضا کرد که به موجب آن میلیاردها گالن آب به ظاهر برای نجات ماهی‌ها به اقیانوس آرام هدایت خواهد شد. این یک پرده پوشی برای ایجاد بحران فعلی آب و به ویژه حمله به کشاورزی بود ، هرقدر هم که باورنکردنی به نظر برسد.
هدف، کشاورزی
دستور کار واقعی نیوسام و دولت های قبلی براون برای تضعیف بنیادی بخش کشاورزی پیشرفته و کارا در کالیفرنیا است. اکنون فرماندار نیوسام لایحه کمک به خشکسالی با ارزش چشمگیر ۵.۱ میلیارد دلار ارائه کرده است. با وجود عنوان پرطمطراق آن ، هیچ یک از این اقدامات به بهبود در دسترس بودن آب در مخازن ایالت برای شهرها و مزارع کمک نمی کند. از کل مبلغ، ۵۰۰ میلیون دلار صرف مشوق هایی برای کشاورزان می‌شود، که نوع استفاده از زمین هایشان را «تغییر دهند»، یعنی در واقع کشاورزی را کنار بگذارند و و از آنها مثلاً برای ایجاد زیستگاه حیات وحش ، مناطق تفریحی یا پارک صفحات خورشیدی استفاده کنند! ۲۳۰ میلیون دلار دیگر برای «راهروهای حیات وحش و پروژه های عبور ماهی برای بهبود ایمنی حیات وحش در مهاجرت » هزینه می شود. “پروژه های عبور ماهی” عبارتی هوشمندانه برای از بین بردن سدهایی است که موثرین شبکه مخازن آبی کشور را از بین می برد.
علاوه برآن لایحه نیوسام ۳۰۰ میلیون دلار برای اجرای قانون مدیریت پایدار آبهای زیرزمینی درنظر گرفته است. لایحه جری براون در سال ۲۰۱۴ در خشکسالی شدید گذشته تصویب شد تا از حفر چاه توسط کشاورزان جلوگیری کند. در نتیجه کشاورزان بیشتری از زمین‌های خود رانده خواهند شد. و سرانجام ۲۰۰ میلیون دلار دیگر برای “احیای زیستگاه” برای حمایت از تالاب های جزر و مدی ، دشتهای سیلابی ، و پروژه های کاهش خطر سیل در نظر گرفته شده – درواقع یک بسته برای مبارزه با خشکسالی با بودجه مقابله با سیل؟ در واقع این بودجه برای بازسازی مناطق سیل‌گیر است تا اگر سدها تخریب شدند ، آب جایی برای رفتن داشته باشد. تقریباً بخش زیادی از ۵۰۰ میلیارد دلار نامبرده برای جبران خسارت مشتریان آب که در آخرین خشکسالی از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ قیمت بیشتری برای آب مورد استفاده پرداختند در نظر گرفته شده است – اقدامی که بدون شک هدفش جلب نظر مثبت رای دهندگان نسبت به “نیوسام” است ، زیرا احتمال دارد که در انتخابات ماه نوامبر آینده آرای مردم به نفع او به صندوق ریخته نشود.
برچیدن و تخریب سیستماتیک یکی از پربارترین مناطق کشاورزی در جهان تحت شعار اغوا کننده «حفاظت از محیط زیست» در دستور کار بزرگتر “Great Reset” داووس و برنامه های آن برای تبدیل بنیادی کشاورزی جهان به آنچه در دستور کار سازمان ملل ۲۰۳۰ کشاورزی «دورایستا» نام گرفته و دیگر در آن هیچ پروتئین گوشتی وجود نخواهد داشت، می گنجد. استدلال سبزها این است که گاوها یکی از منابع اصلی انتشار گاز متان هستند. هیچ کس به طور جدی اثبات نکرده است که چگونه این امر بر آب و هوای جهانی تأثیر می گذارد. در عوض ، ما باید گوشت های کاذب تولید شده آزمایشگاهی Impossible Burger “بیل گیتس” و مهندسی ژنتیکی شده گوگل یا حتی کرم مصرف کنیم. آری. در ماه ژانویه سال جاری، مقامات ایمنی غذایی اروپا (EFSA) کرم های غذایی ، یعنی لارو سوسک شب رو را به عنوان اولین “غذای جدید” برای فروش در سراسر اتحادیه اروپا تصویب کرد
.
ویلیام Engdahl یک مشاور و مدرس ریسک استراتژیک است ، دارای مدرک سیاسی از دانشگاه پرینستون و نویسنده پرفروش در زمینه نفت و ژئوپلیتیک منحصرا برای مجله آنلاین New Eastern Outlook است
.