روز دوشنبه عید پاک روزنامه نیویورک‌تایمزNYT فراخوان صبحگاهی روزانه خود در The Morning خطاب به خوانندگان آن‌لاین این نشریه را با این اشاره آغاز کرده بود، هرکس که در اکثریت کشورهای غربی زندگی می‌کند، می‌تواند با نگاه به حمایت دولت خود از اوکراین، از جمله تحویل سلاح و اعمال تحریم علیه روسیه به این برداشت برسد که “یک واکنش جهانی یکدست علیه حمله پوتین وجوددارد”. ولی نویسنده مقاله فوق پراسادفیلبریک باید اذعان می‌کرد که این برداشت “مطلقاً درست نیست، زیرا اغلب کشورها از ۱۹۵ کشور در جهان به اوکراین نه کمک مادی می‌کنند و نه در تحریم‌ها شرکت می‌نمایند. و حتی مشتی از کشورها فعالانه به فدراسیون روسیه کمک می‌کنند.»
به مراتب کشورهای بیشتری با برخورد خود در مقابل مناقشه به قول کاریسا نیتچه از اندیشکده آمریکایی “مرکز امنیت نوین آمریکا”، Messy middle ( میانه مغشوش ) را تشکیل می‌دهند که “نه درکنار اوکراین و نه در کنار روسیه قرار دارند.” آنها از “منافع خود” دفاع می‌کنند. او از بری پاوِل معاون رئیس اندیشکده آمریکایی Atlantic Council نقل قول می‌کند که “ما اینجا در آمریکا و اروپا در حبابی زندگی می‌کنیم که معتقدیم، مسئله‌ای که مطرح است از نظر اخلاقی و ژئوپولیتیکی یک مسئله عمومی است ” و استدلال می‌کند: “ولی درواقع اغلب دولت‌های جهان در کنار ما قرار نگرفته‌اند”.
همین‌طور در درون “حباب ” امپراتوری آمریکا هم همگان خواهان شرکت در این بازی نیستند. در آنجا نیز برخورد “یکدست” وجود ندارد. برعکس. حتی هنگامی‌که در آمریکا و اروپا گروه‌های باسابقه پاسیفیست و چپ در مقابل تبلیغات ضدروسی تسلیم شده و سرخود را در شن فرومی‌برند، در وضعیت کنونی تضادها در امتداد خط مناقشه کهنه در جامعه آمریکایی تشدید پیدا می‌کند. ولی NYT از این‌که، نیروهای مترقی بومیان، آمریکایی‌های افریقا و اسپانیا تبار آن بخش از مردم اند که نمی‌خواهند در این آتش‌بس اجتماعی دستوری شرکت کنند، هیچ حرفی به میان نمی آورد. آنها از تجربه شخصی خود می‌دانند که به قول کارل لیبکنشت در ماه مه ۱۹۱۵ در رابطه با “شبکه رسمی دروغ پردازی” در جنگ اول جهانی تاکید کرد: “دشمن اصلی در درون میهن” است.
جنبش استقلال‌طلبانه مستعمره آمریکایی، پورتوریکو به مناسبت حمایت سیاسی۔نظامی بی‌پروای ایالات متحده از “حاکمیت اوکراین” آینه را در مقابل صورت واشنگتن قرار می‌دهد. هکتور لوئیس آلامو سردبیر بلاگ اینترنتی Lation Rebels با عصبانیت می‌گوید: “ده‌ها سال است که سازمان ملل متحدخواستار احقاق حاکمیت پورتوریکو است.” ولی هیچ یک از دولت‌های آمریکایی تاکنون لازم ندانسته‌اند که نسبت به آن واکنشی نشان دهند. همین‌طور رئیس جمهور فعلی که “تنها نوع دیگری از همان قماش است و خیال می‌کند که فراسوی قانون و حقوق بشر قرار گرفته است.»
مردم پورتوریکو در جزیره و در مهاجرت آمریکا با آمریکایی‌های افریقایی‌تبار در ارتباط با سرکوب اجتماعی و بی‌قانونی سیاسی دارای تجربیات مشترکند. در دوران جنگ ویتنام، دوران دیکتاتوری‌های خونین نظامی مورد حمایت آمریکا در آمریکای لاتین و از زمان آغاز محاصره بی‌رحمانه کوبای سوسیالیستی ، آوانگاردهای اجتماعی مبارزات ضدامپریالیستی جنبش حقوق شهروندی و ضدجنگ از بین آنها برخاسته.
جای تعجب نیست که Black Alliance for Peace روز ۱۲ ژانویه ۲۰۲۲ به این نتیجه رسید، که “مسئول این بحران خطرناک در اوکراین سیاست‌های غیرقانونی محور سلطه متشکل از ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو است”. این پیمان هفته‌ها قبل از تشدید مناقشه نظامی براین نظر بود که “نمایش یک طرفه وقایع در اوکراین بخشی از تبلیغات وسیع کنسرن‌های رسانه‌ای و دولت بایدن است” در مقابل آن باید ” انظار عمومی در مورد گاه‌شماری واقعی وقایع از آغاز کودتای دست راستی مایدان که از طرف ایالات متحده حمایت شد، آگاه گردد.” در ماه ژانویه BAP تعهد کرد علیه سیاست آمریکا به مقابله برخیزد”، زیرا آن طور که مارتین لوتر کینگ بیش از ۵۰ سال پیش در رابطه با جنگ ویتنام و تجاوزات متعدد آمریکا برای اولین بار گفته بود، “ایالات متحده آمریکا بزرگترین عامل خشونت در جهان است.”
پس از ورود روسیه به خاک اوکراین پیمان صلح روز ۱ مارس مجدداً با “بیانیه‌ای در مورد وضعیت در اوکراین” عمدتاً خطاب به “خلق‌های افریقایی و استعمار شده” اعلام کرد: برای درک اهمیت فرآیندها باید” نه اروپا، بلکه امپریالیسم در مرکز توجه قرار داده شود”. از زمان آغاز گسترش ناتو تا مرزهای فدراسیون روسیه، اوکراین قرار بود به عنوان یک عضو به شدت مسلح ناتو تقویت شود. اکنون که این مناقشه به صورت جهانی تشدید می‌یابد، گسترش ناتو به “تهدید حیاتی خلق‌های افریقایی و استعمار شده” جهان تبدیل می‌شود. به عنوان نمونه BAP به اخلاق دوگانه ایالات متحده حمله می‌کند: آمریکا روز ۲۴ فوریه “اقدامات نظامی روسیه در اوکراین را به شدت محکوم کرد در حالی که در همان روز با پهپادهای مسلح خود سومالی را بمباران نمود”، کشوری که در ۳۰ سال گذشته به دنبال حملات ایالات متحده آمریکا ربع میلیون نفر کشته و ۳ میلیون آواره را تحمل کرده است. در این بیانیه آمده “برای رسیدن به صلح در این منطقه و در جهان باید تقویت محور سلطه متوقف گردد و ناتو منحل شود.”