ایگناسیو رامونه –عصر بخیر آقای رئیس جمهور، از پذیرائی شما و قبول مصاحبه بسیار متشکرم. این جلسات ما روندی کلاسیک پیدا کرده ، اینطور نیست؟ مثل فوتبال (می خندد)
نیکلاس مادورو – بله، کمی شبیه بازی رئال مادرید و بارسلونا است (می خندد)
ایگناسیو رامونه –این ششمین باری است که در پایان سال مصاحبه ای انجام می دهیم تا سالی را که در حال پایان است بررسی نموده و همچنین چشم انداز سالی که شروع می شود را ترسیم کنیم
نیکلاس مادورو –درست است
ایگناسیو رامونه –من می خواهم از شما در مورد سه موضوع پرسش کنم: سیاست داخلی، اقتصاد و سیاست بین المللی. و یک سوال پایانی در مورد یک موضوع بسیار مهم. بیایید از سیاست داخلی شروع کنیم. در ونزوئلا، مانند سایر کشورها، سال ۲۰۲۱، سپس ۲۰۲۲، با همهگیری مشخص شد. در هفتههای اخیر، همچنین سازمان جهانی بهداشت، اعلام کرد که در حال حاضر شاهد موج سهمناکی از نوع ویروس اومیکرون در اروپا هستیم که در فرانسه ۲۰۰ هزارمورد ابتلا روزانه در چند روز پیش داشتیم. سوال این است: ونزوئلا چگونه با آن برخورد خواهد کرد؟ آیا روشی که برای مبارزه با کووید در نظر گرفتهاید در برابر «اومیکرون» موثر خواهد بود؟ و در نهایت، آیا می توانید ایده ای از نحوه واکسیناسیون در ونزوئلا به ما بدهید؟
نیکلاس مادورو – خوب، ابتدا، میخواهم از شما برای این دور مصاحبهها از سال ۲۰۱۶در مورد ارزیابی آنچه انجام میدهیم، تشکر کنم، ما در آستانه سال ۲۰۲۲ هستیم. من به همه کسانی که مصاحبه ها و مقالات شما را دنبال می کنند و به همه کسانی می توانند ما را ببینند و بشنوند درود میفرستم.
همه گیری اومیکرون به جهان یادآوری می کند که همه گیری تمام نشده است، پیش بینی ها برای پایان این نوع ویروس هنوز دقیق نیست ، بنابراین لازم است ترکیبی از اقدامات پیشگیرانه امنیت سلامتی، واکسیناسیون انبوه، ادامه تحقیقات علمی در جستجوی راه حل ها و درمان ها برای این ویروس کرونا، که قبلاً نیز انواع زیادی داشته است ادامه یابد.
اومیکرون قابلیت زیاد دگرگونی دارد، چیزی که آنرا مسری تر می کند. طبق مطالعاتی که تا کنون در سراسر جهان انجام شده است کشنده تر نیست، بلکه مسری تر است، از این رو شاهد پدیده هایی در اسپانیا، ایتالیا، آلمان، فرانسه، ایالات متحده آمریکا هستیم. در ایالات متحده، ۲۵۰ هزارمورد واگیری در یک روز داشته ایم. . در اسپانیا، واگیری به ۱۴۰۰ مورد برای هر ۱۰۰ هزارنفر، معادل ۱۰۰ هزار مورد در روز رسید.
ما با نظم و انضباط،با وجدان جمعی فراوان، با رهبری انقلاب، نظام سلامت عمومی که داریم، نقش برجسته پزشکان، پرستاران زن و مرد، و همه آنچه که ماموریت ۱۰۰% سلامت می نامیم، تلاش زیادی کرده ایم. وبا مجموعه از اقداماتی که از زمان دولت بولیواری به مردم ارائه شده است.
عنصر کلیدی پیشگیری، آگاهی است، آموزش مردم است. اگر مردم با انگیزه باشند، اگر مردم به خوبی آگاه باشند، از خودشان مراقبت می کنند. اگر به طور مداوم به مردم دلایل خوبی برای مراقبت از خود ارائه دهید، آنها اقدامات ایمنی خود را انجام می دهند.
ما از سال ۲۰۲۲ روشی را دنبال میکنیم که که در طول سال ادامه داشت، و ماه نوامبر آنرا متوقف کردیم، بنام روش «هفت + هفت»، یک هفته انعطافپذیر و به دنبال آن یک هفته پیشگیرانهتر. امسال انواع برزیلی ویروس، دو نوع برزیلی، نوع دلتا، کشنده تر، از کلمبیا و برزیل به اینجا رسیده اند. و اکنون ما به تازگی نوع اومیکرون را شناسایی کرده ایم. و مادر ونزوئلا نسب به دنیا ، به ویژه آنچه که آنها جهان توسعه یافته مینامند، ایالات متحده، اروپا و همه این کشورها ، از نظر تعداد موارد سرایت و مرگ و کنترل مثال زدنی در مورداین همه گیری داشته داشته ایم. ما آن را با روش «هفت + هفت» حفظ کرده ایم.
زمانی که شروع به پیشرفت در واکسیناسیون کردیم، با ۴۰ درصد از جمعیت که واکسینه شده بودند، کلاسهای حضوری را از سر گرفتیم و اقدامات امنیت زیستی را انعطافپذیرتر کردیم، سپس به سمت انعطافپذیری کامل رفتیم. اینگونه بود که کشور در ماه نوامبر، با هجوم چشمگیر مردم در خیابان ها، در میادین عمومی، بلوارها، پارک ها، مهمانی ها، یک کریسمس واقعا خوبی داشتند. و با وجود تراکم جمعیت، می توانید ببینید که مردم واقعاً چگونه از خود مراقبت می کنند. ممکن است فردی باشد که در اثر خستگی یا بی توجهی از استفاده از ماسک دست بکشد، اما این اتفاقی است. در مجموع مردم از خود مراقبت می کنند.
ما واقعا در ونزوئلا به نتایج چشمگیری رسیده ایم. به تازگی به ۶ مورد واگیری برای هر ۱۰۰ هزارنفر دست یافته ایم.در حالی که اسپانیا، ایالات متحده، آلمان، ایتالیا، که خود را «کشورهای توسعه یافته» می نامند، وصاحب ثروت جهان هستند،چه وضعیتی دارند، مگر نه؟ خوب، این کشور ساده ونزوئلا به ۶ مورد در هر ۱۰۰هزار نفر می رسد.با این حال ما به همه اقدامات ایمنی ادامه می دهیم. همچنین هدف ما رسیدن به ۹۰ درصد تزریق واکسن می باشد.
باید در نظر گرفت که اقدامات قهرآمیز غیرقانونی موسوم به «تحریم» ، جنگ اقتصادی آمریکا علیه ونزوئلا در سال جاری، به ویژه با هدف محروم کردن ما از واکسن، (تعجب ایگناسیو رامونه! ) آنها تمام شرکت های بین المللی واکسن را تهدید کردند که در صورت فروش واکسن به ونزوئلا، تحریم خواهند شد. بعد گفتند دروغ است. و ما تمام کوششمان برای دست یابی به واکسن های مورد نیاز را انجام دادیم(عمدتاً از کوبا، چین، روسیه، بر خلاف اروپا که در آنجا فایزر عمومیت دارد). به شما یک خبر دست اول می دهم: ما به ۸۹% واکسیناسیون شهروندان دست یافته ایم. در انبار واکسن موجود است، و در ماه ژانویه واکسن های تازه ای در یافت خواهیم کرد، ما بودجه واکسن های مورد نیاز در طول سال ۲۰۲۲ را در نظر گرفته ایم.
دنیا باید بداند که ما واکسن زدن رااز ۲ سالگی شروع می کنیم وبعد بین۱۲ تا ۱۸ سالگی ادامه می دهیم. بعد از ۱۸ سالگی واکسن زدن خانم های باردار را شروع می کنیم، آنچه که به ما مصونیت بیشتری میدهد.
بنابراین من معتقدم که این ویروس همچنان فعال خواهد بود، ما باید مراقب باشیم تا روشهای درست را بکار گیریم. ما نمی توانیم از روش «هفت + هفت» چشم پوشی کنیم و نه اقدامات پیشگیرانه را کنار بگذاریم. ولی باید داوطلبانه و آگاهانه باشد؛ اقدامات پیشگیرانه را نمی توان با منع رفت و با سرکوب به مردم تحمیل کرد، این اقدامات بایدداوطلبانه و آگاهانه باشد.باید موثر بودن اقدامات حفاظتی بهداشتی را نشان داد. در سال ۲۰۲۲، امیدوارم با دستیابی به واکسیناسیون ۹۵ درصد مردم، کشوری آرام داشته باشیم، که شهروندان بتوانند آزادانه به کار و یک زندگی اجتماعی نسبتاً عادی، به همان شیوه دو ماه آخر سال ۲۰۲۱ ادامه دهند.
ایگناسیو رامونه –پس از انتخابات منطقه ای و شهری ۲۱ نوامبر، مایلم شما تحلیل خود را از نتایج انتخابات ارائه دهید، این نتایج چه چیزی را در مورد وضعیت نیروهای سیاسی فعلی در ونزوئلا نشان می دهد؟
نیکلاس مادورو –انتخابات بزرگ یکشنبه ۲۱ نوامبر سال جاری چیزهای زیادی برای اندیشیدن ارائه می دهد. این کارزار انتخاباتی آسان نبود، من چندین بار به رهبری کارزار انتخاباتی نیروهای انقلابی، رهبری رفیق دیوسدادو کابلو، این مطلب راگفتهام. زیرا محاصره، تحریمها ، مشکلاتی در خدمات عمومی، مشکلاتی در زندگی روزمره مردم ایجاد کرد. بخش مهمی از مردم نمیدانند که این تأثیرات عمدتاً ناشی از تحریمها است، نارضایتیها، ناراحتیهای زیادی وجود دارد.این همان چیزی است که امپریالیسم آمریکا بدنبال آنست، زمانی که کشوری را تحت فشار قرار می دهد، آن را درهم می شکند، همان طور که با ونزوئلا کرد، هدفشان ایجاد سردرگمی، نارضایتی، اعتراض مردم است، با اقدامات یکجانبه، تحریم ها، جنگ اقتصادی علیه سیاست مالی خدمات عمومی و علیه آزادی تجارت کشور ما.
به همراهان گفتم: ببینید، در تاسیسات مهمی مانند آب مشکلاتی وجود دارد، مشکلات ناشی از خرابکاری در سیستم برق داریم، در مورد خدمات زباله مشکلاتی وجود دارد، اینها مشکلاتی است که شهرداری ها دارند. فرمانداران باید اینها راحل کنندچرا که مشکلات واقعی مردم هستند. بسیاری از آنها ناشی از محاصره غرب، عدم دسترسی به قطعات یدکی و تجهیزاتی است که هر کشوری برای حفظ خدمات عمومی خود باید در اختیار داشته باشد.
ما به نقطه ای رسیده ایم که برای خرید قطعات یدکی پمپ آب – در ونزوئلا ۹۰٪ آب باید از رودخانه ها به شهرهای مرتفع برده شود- برای خرید موتور، پمپ آب در مقیاس خاص یا قطعات یدکی، دولت ایالات متحده، و آژانس کنترل مالی، وابسته به وزارت خزانه داری ایالات متحده مانع خرید این لوازم میشود. چگونه همه اینها را برای مردم توضیح دهیم؟ و بخشی از مردم آن را کاملاً درک می کنند و به شکلی قهرمانانه به حمایت آگاهانه از انقلاب ادامه می دهند. اما بخش دیگری از مردم وجود دارند که خود را غیرسیاسی کرده اند و به سادگی اعتراض می کنند، عصبانی می شوند، دولت، انقلاب را مقصر می دانند و اغلب رهبران منطقه ای و محلی را مقصر می دانند. این انتخابات آسان نبود. و ما از آن آگاه بودیم
در حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا، ما تصمیم گرفتیم یک فرآیند اولیه را برای مشورت با مردم انجام دهیم تا نامزدهای خود رانیز با آرای مردم انتخاب کنیم. این کارزار مقدماتی با مشارکت خوب انجام شد اما درگیریهایی را نیز در مناطق، در شهرداریها بین دو یا سه گروه ایجاد نمود. برای مثال اگر رامونه و مادورو برای فرمانداری ایالتی کاندید شدند و رامونه پیروز شد، مادورو از حامیانش خواست به رامونت رای ندهند. بنابراین، در برخی از شهرداری ها و ایالت ها، نبرد حتی دشوارتر بود. و ما علیرغم آن پیروز شدیم. از۲۳ پست فرمانداری اپوزیسون ۳ پست بدست آورد واز ۳۳۵ شهرداری مخالفان ۱۰۸شهرداری را بردند. باید گفت که بسیاری از شکست های ما را می توان از طریق این تفرقه ها، و این درگیری های بین گروه ها توضیح داد. این اولین بار است که به آن اشاره می کنم.
انتخابات مقدماتی زخم های عمیقی در اکثر ایالت ها و شهرداری های کشور برجای گذاشت که به طرق مختلف مورد بهره برداری جناح های راست و اپوزیسیون قرار گرفت و نبرد را سخت تر کرد اما با وجود این شرایط عینی سخت در اثر تحریم و توسط انتخابات مقدماتی، ما به پیروزی بزرگی دست یافته ایم، ۶۵ درصد شهرداران و شوراهای شهرداری و ۸۹ درصد مناصب استانداری کشور را به دست آورده ایم.با رهبری تجدید شده از طریق انتخابات مقدماتی که عمیقاً ریشه در جامعه دارند . واقعاً مسئولانی در شهرداری ها و در ایالت ها داریم که از رهبران واقعی تشکیل شده اند. ما یک نظام رهبری و نیروی واقعاً تأثیرگذار ساختیم که این پیروزی عظیم، میتوانم بگویم چپ و انچه جنبش های مترقی و انقلابی نامیده می شود را ممکن کرد(مطمئناً این مصاحبه را بسیاری از رهبران چپ و جنبشهای مترقی مشاهده خواهند کرد).
از این رو سؤال من اینست: پس از آن همه جنگ و جدال که آنها در ونزوئلا به راه انداختند، چگونه است که نیروهای بولیواری و چاویستی به این پیروزی بزرگ دست می یابند؟ ما در ونزوئلا ۲۹ انتخابات را در ۲۲ سال برگزار کرده ایم و این بیست و هفتمین پیروزی است. این را باید دانست، بیست و هفتمین پیروزی. ما، همانطور که همیشه می گویم، از این چوب خاص ساخته شده ایم، ریشه در واقعیت داریم. رهبرانی داریم که به مردم پشت نمیکنند، در موفقیتها و آزمایشها با مردم هستیم، میتوانیم گفتمانمان، برنامه سیاسیمان را تجدید کنیم، میتوانیم خودمان را از نظر روحی تجدید کنیم، میتوانیم لبخند خود را تجدید کنیم.ما چشم در چشم مردم داریم.
کدام نیروی چپ، کدام نیروی انقلابی، کدام نیروی سیاسی از هر دکترین یا ایدئولوژی در جهان امروز می تواند به پیروزی مانند جنبش بولیواری، جنبش چاویستی در ونزوئلا دست یابد؟ بگذارید هرکس نتیجه گیری خودش را بکند.در هر صورت، من فکر می کنم این جهش مهمی بود، و نشان می دهد که ما اکثریت هستیم و یک پایگاه محکم برای ارتقای بهبود اقتصادی، احیای دولت رفاه داریم. اکثریتی نوین با نیروهای تازه.
ایگناسیو رامونه –آقای رئیس جمهور از این منظر باید اضافه کرد که علاوه بر اینها،این پیروزی در چارچوبی بسیار دموکراتیک بدست آمد، این انتخابات زیر نظر صدها ناظر بین المللی انجام گرفت.
نیکلاس مادورو –واقعا
یگناسیو رامونه –این عملا تنها پیروزی برای یک حزب حاکم در شرایط کووید در جهان است. در ایالات متحده، حزب حاکم شکست خورد ، در حال حاضر حزب حاکم در قدرت در حال شکست است، در آلمان …
نیکلاس مادورو –دونالد ترامپ که قبلاً حکومت می کرد، شکست خورد
ایگناسیو رامونه –به همین دلیل است که دونالد ترامپ شکست خورد
نیکلاس مادورو –و اکنون بایدن در حال شکست خوردن است
ایگناسیو رامونه –مرکل نیز شکست خورد، در نروژ نیز حزب حاکم شکست خورد ،در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین، کسانی که حکومت می کنند شکست خورده اند.
نیکلاس مادورو –در آرژانتین ماکری شکست خورد، پینیرا در شیلی. و جناح راست در پرو.
ایگناسیو رامونه –تمام این انتخاباتی که در دوران کووید انجام شده برای دولت های حاکم مشکل ایجاد کرده است. . به همین دلیل است که این پیروزی در ونزوئلا واقعا استثنایی است. دوست دارم در مورد رابطه با راست و راست افراطی هم صحبت کنیم. شما با این اپوزیسیون در مکزیک گفت و گو داشتید، گفتگو با میانجیگری نروژ. اما این گفتوگو، بهویژه پس از دستگیری و استرداد الکس ساب به آمریکا، که دارای موقعیت دیپلماتیک بود، قطع شد. میخواستم از شما بپرسم آقای رئیسجمهور، تحت چه شرایطی قصد دارید گفتگو با اپوزیسیون رادیکال در مکزیک را از سر بگیرید؟
نیکلاس مادورو –این مهم است که به خاطر داشته باشید که من بیش از هشت سال، تقریباً نه سال، هزاران بار آن را در دوران ریاست جمهوری خود به گفتگو دعوت کرده ام، من به گفت و گو، تفاهم و جست و جوی اجماع معتقدم و هر بار که گفت و گو بوده راه اجماع و صلح را یافته ایم. . من مخالف خشونت سیاسی هستم که جناح راست در ونزوئلا بارها و بارها، در سال ۲۰۱۴و۲۰۱۷ به راه انداخته است. من مخالف فراخوان هایی هستم که آنها برای حمله به ونزوئلا کرده اند، فراخوان به تفنگداران دریایی، ارتش امپراتوری ایالات متحده، برای حمله به ونزوئلا در سال های ۲۰۱۹، ۲۰۲۰
و این بار، پس از چندین تلاش از جانب پادشاهی نروژ، روسیه، هلند ومکزیک، توانستیم با مخالفان تندرو، با مخالفانی که خارج از قانون اساسی عمل میکنند، یعنی مخالفان گوایدو که ترامپ بر پا کرده بود ، زمینه مشترک مذاکره برقرار کنیم: پس از جلسات خصوصی فراوان، گاه با توافقات اولیه از طریق میانجی ها، مخفیانه و نیمه سری، به مکزیک رسیدیم و امکان توافق بر سر یک توافقنامه امضا شده وجود داشت، یادداشتی که در آن اپوزیسیون کودتاگر گوایدو برای اولین بار مشروعیت قانونی دولتی را که من ریاست آن را بر عهده دارم به رسمیت می شناسد. در این باره زیاد و صریح صحبت کردیم و شرط گذاشتیم: «یا به رسمیت شناختن دولت مشروطه و امضاء آن یا عدم گفتگو با شما». و گفتند امضا می کنند و امضا کردند. دیالوگ ها خیلی خوب در مورد مسائل بزرگ پیش میرفت، این را می توانم بگویم یک پیش توافق در مورد آن وجود داشت و قرار بود بتوانیم یک خبر خوب برای کشورمان بدهیم، یک بار دیگر دولت ایالات متحده ، وزارت امور خارجه کاری را انجام داد که از قبل می دانستند باعث شکست گفتگو می شود.
ایگناسیو رامونه –به نظر شما این خرابکاری است؟
نیکلاس مادورو –فکر می کنم اینطور است، من شک ندارم که این کار خرابکاری توسط دولت ایالات متحده علیه گفتگو در مکزیک بوده است، چون ما آن را با دولت ایالات متحده در میان گذاشتیم. خود اپوزیسیون، هماهنگ کننده آن جراردو بلاید، در واشنگتن با وزارت امور خارجه صحبت کرد و به آنها تضمین داد، همانطور که آنها به ما تضمین دادند که گفت و گوها به شیوه ای ثمربخش ادامه یابد. و الکس ساب، که برای این گفتگوها انتحاب کردیم، از طریق ویدئو کنفرانس شروع به مذاکره کرد. اما ایالات متحده به این مذاکرات در مکزیک ضربه زد.
چرا آن ها این کار را انجام دادند؟ واقعا تعجب آور است: چرا ایالات متحده در گفت و گوی مثمر ثمربخشی که نتایجی برای ونزوئلا به همراه داشت و صلح و نهادینه شدن دموکراسی ما را تحکیم می بخشید خرابکاری انجام داد و آنها دیپلمات الکس ساب را بدون هیچ دلیل یا دادن هشدار ربودند. و اکنون الکس ساب در زندان فلوریدا حبس شده است، آنها او را ربودند و هزاران اتهام بی اساس به او زدند. الکس ساب نماینده ما بر سر میز مذاکره در مکزیک باقی خواهد ماند. باید تغییرات بزرگی در این پرونده ربودن الکس ساب ایجاد شود تا بتوانیم به مکزیک بازگردیم
خواهیم دید در ژانویه یا فوریه چه اتفاقی می افتد، ما مشتاقانه منتظر ماه های آینده هستیم
ایگناسیو رامونه –آقای رئیس جمهور، ما اکنون در مورد اقتصاد صحبت خواهیم کرد: چیزی وجود دارد که همه تحلیلگران – که چند سال پیش از وضعیت اقتصادی ونزوئلا انتقاد داشتند- امروز همه خاطرنشان می کنند که علیرغم محاصره ایالات متحده یا اتحادیه اروپا، علیرغم اقدامات قهرآمیز و یکجانبه، وضعیت اقتصادی به وضوح در حال بهبود است. می خواهم به ما بگویید که چگونه این بهبود را توضیح می دهید.
نیکلاس مادورو –اول از همه، ونزوئلا موتورهای مخصوص به خود را برای رفع نیازهای اقتصادی دارد. خیلی وقت هست که اینرا می گویم . ونزوئلا قدرت اقتصادی دارد، ظرفیت صنعتی دارد، ظرفیت فناوری دارد، دانش لازم برای حرکت رو به جلو و جایگزینی اقتصاد سرمایه داری قدیمی کاملا وابسته به نفت که از ۱۰۰ سال پیش بر قرار شده بود را دارد.
تحریم های اقتصادی بدون شک زندگی اقتصادی کشور، درآمد اقتصادی کشور و در نتیجه درآمد اقتصادی دولت، طبقه کارگر، خانوادها در ونزوئلا و جامعه تجاری را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. تمام۴۴۰ اقدام قهرآمیزو تحریم در دوران ترامپ علیه ونزوئلا چون بمب اتمی تاثر گذار بود.
جنگ اقتصادی علیه تولید نفت ما، علیه تولید طلا، حمله به ارز، علیه ارزهای دیجیتال به عنوان جایگزینی برای خریدهای بین المللی براه افتاد.
من برنامه اقتصادی بولیواری را راه اندازی کردم، یک برنامه اقتصادی متشکل از ۱۷ محرک، با یک استراتژی توسعه برای هر یک از این عوامل.
و ما به تدریج اقداماتی را برای آزادسازی نیروهای مولد در یک طرح اقتصاد جنگی که یک اقتصاد عادی نیست، اجرا کرده ایم. به عنوان مثال اقتصاد مکزیک، آرژانتین، شیلی، برزیل را در نظر بگیرید: هیچ یک از این اقتصادها تحت هیچ گونه محاصره، محدودیت آزادی تجاری، محدودیت آزادی پولی یا مالی، قرار ندارند، هیچکدام.
ونزوئلا در حال گذراندن یک اقتصاد جنگی عملی است که به طرز وحشیانه ای به ما تحمیل شده است. من گاهی اوقات می بینم که مردم در جهان درباره ونزوئلا صحبت می کنند، حتی افرادی که خود را مترقی می دانند و نمی دانند مواجهه با چنین موقعیتی چگونه است، نمیدانند ما چه رنجی کشیدهایم، و چگونه از رنجها به سمت مقاومت و اکنون به رشد رسیده ایم.
ما یک سری اقدامات انجام داده ایم. یک سند ارزیابی اقتصادی در دست داریم که می خواهم در ژانویه ۲۰۲۲ به مجلس ملی ارائه کنم، ونزوئلا به تدریج از زمان شروع برنامه بهبود اقتصادی در اوت ۲۰۱۸ با جنگ اقتصادی سازگار شده است. ما برای تطبیق اقتصاد با اقتصاد جنگی اقداماتی انجام داده ایم.
ما در این سالها جلو رفتیم، ابتدا قانون جرایم ارزی لغو شد تا گردش ارز که یک عنصر اساسی است، تسهیل شود. با حفظ بولیوار به عنوان واحد پول، حرکت ارزهای بین المللی را انعطاف پذیرترکردیم.
سیستم کنترل قیمت، با سیستم قیمت توافق شده با بخش خصوصی جایگزین شده است که اگرچه بسیار ضعیف است اما کمک می کند. اصلاحات مالیاتی انجام شد و برنامه هزینه های عمومی و سرمایه گذاری برای کاهش کسری بودجه اجرا گردید. یک بازار ارز ایجاد شد که در ونزوئلا وجود نداشت،امروز نرخ رسمی ارز میانگین بازارهای ارز موجود در بانکهای ونزوئلاست.
ما سازوکارهایی را برای اقتصاد جنگی تطبیق داده و ایجاد کرده ایم. یارانه ها بهینه شده است. به عنوان مثال، یارانه نرخ سود وامها و یارانه بنزین.
یک چارچوب قانونی جدید برای تسهیل و تضمین سرمایه گذاری ها ایجاد شده است، و قانون ضد محاصره تصویب شده است که آنطور که « آندها» می گویند به روشی «الهی» عمل می کند.
سازوکار گفتگو با تمام بخشهای خصوصی کشور نیز دوباره فعال شده است. ما امروز با همه بخشهای کوچک، متوسط، بزرگ، ملی، بینالمللی ارتباط نزدیک داریم، و باشورای ملی اقتصاد مولدگفتوگوی دائمی بر قرار کرده ایم.
تولید نفت و خروجی پالایشگاه ها، مجتمع های پتروشیمی و مجتمع های بهسازی کشور به تدریج بهبود یافته است.
در حال بازیابی سیاست تعرفه ای هستیم که به عنوان مکانیزمی که برای ارتقا و دفاع از تولید ملی در چارچوب احترام به توافقات بین المللی، با شعار «اول ونزوئلا، اول تولید ما»، برای محافظت از صنعت داخلی و برای حمایت از تهیه کنندگان داخلی بسیار مهم است.
امسال چیزی را که کارشناسان ، باز یابی ارزش پولی می نامندراه اندازی کرده ایم:با دیدگاه روانی،۶ صفر از واحد بولیوار حذف کرده ایم ومدیریت بولیوار را در چارچوب کلی بهبود اقتصاد تقویت کرده ایم. راه اندازی بولیوار دیجیتال، ارز دیجیتال ما، بسیار مورد قبول مردم قرار گرفت.
در پی این مجموعه اقدامات، به شیوه ای سیستماتیک، پایدار و منسجم، اقتصاد ونزوئلا در حال حاضر به وضوح در حال بهبودی است.
می توانم به شما بگویم که ما رشد اقتصادی را بهبود بخشیده ایم و در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ رشد اقتصادی ۷.۵ درصدی را تجربه کرده ایم. یعنی اقتصادی مستقل که با نیروی خود، اقتصاد واقعی بهمسیر رشد اقتصادی برگشته است.این خبر عالی است.
این عمدتاً به دلیل اقتصاد غیرنفتی است، اگرچه اقتصاد نفتی نیز به مسیر رشد اقتصادی برگشته است،اما اقتصاد غیرنفتی دیگر وابسته به دلارهای نفتی نیست، وبر اساس تلاش و تأمین و بازار ملی رشد می کند.
ما با بهبود چشمگیر تجارت داخلی، بازار داخلی را دوباره فعال کرده ایم، که مردم ما شاهد آن هستند.
بنابراین بدون شک بزرگترین دستاورد دفاع از مدل اقتصادی مان بوده است. ونزوئلا اقتصاد خود را دوباره فعال میکند، فرصتهایی برای همه، اما مهمتر از همه از دیدگاه انسانگرایانه و سوسیالیستی به آسیبپذیرترین، نیازمندترینها میاندیشد.
این بدان معناست که سال ۲۰۲۱ با وجود جنگ اقتصادی بهترین سال بوده است و من معتقدم که باید همچنان حواسمان به توسعه اقتصاد باشد و امکاناتی فراهم کنیم تا نیروهای مولد داخلی گسترش پیدا کرده و کلیه فرآیندهای تورمی تحت کنترل قرار گیرند.
اکنون دسامبر را با خبرهای خوب از نظر تورمی برای سال به پایان می رسانیم.
ایگناسیو رامونه –آقای رئیس جمهور این چیزی است که می خواستم از شما بپرسم زیرا تورم همیشه دغدغه مردم است و سوال این است که برای کاهش تورم یا ناپدید شدن آن چه اقداماتی در نظر دارید. اگرچه تورم در سراسر جهان در حال حاضر بازگشته است، به دلایلی که به دنیای پس از همه گیری کووید نیز مربوط می شود. وضعیت تورم اینجا در ونزوئلا چگونه است؟
نیکلاس مادورو –ونزوئلا همیشه اقتصاد تورمی داشته است، قبل از جنگ اقتصادی، قبل از اقدامات قهری، قبل از طرحبرای مبارزه با جنگ اقتصادی. اقتصادی با درآمد ۶۰ ساله نفتی و مصرف بالای بازار داخلی که همواره بین ظرفیت تولید و تامین این نیازها و مصرف داخلی به عنوان محصول دلارهای نفتی عدم تعادل ایجاد کرده است.
و علاوه بر این، ما همیشه این تمایل بخش خصوصی به سوداگری و سفته بازی برای به دست آوردن حداکثر سود را شناسائی کرده ایم. همه اینها در طول ۶۰، ۷۰ سال گذشته در زندگی اقتصادی رخ داده است. هنگامی که این دوره از جنگ شدید برای درهم شکستن ونزوئلا فرا رسید، دولت ونزوئلا، ۹۹ درصد از درآمدش را از دست داد. یعنی در یک روز از درآمدعمومی ۱۰۰ دلاری به درآمد عمومی ۱ دلاری رسیدیم.
طی یک روز درآمد ما از ۵۴ میلیارد دلار در سال به ۶۰۰ میلیون دلار در سال نزول کرد. از طریق تحریم نفتی و همچنین علیه حساب های بانکی: با مسدود شدن حساب های بانکی ما بیش از ۳۰ میلیارد دلار از دارائی خارج از کشور ما را ربودند و هنوز آن را پس نداده اند.با دزدی و غصب شرکت هایمان مانند شرکت ییتگو در آمریکا و شرکت منومرو در کلمبیا. وحشیانه بود! همانطور که گفتم چون یک بمب اتمی علیه کشورما.
اگر درآمدی وجود نداشته باشد، تأثیر زیادی بر توانایی دولت در تنظیم بازار، بازار ارز و در این مورد بازار دلار ایجاد می کند. و این تأثیر زیادی بر تورم فوق العاده ای که در ونزوئلا ایجاد شده بود داشت.در وهله اول، راه مبارزه با تورم فوق العاده حمایت اجتماعی بود، سیستم کمک هزینه«دفترچه وطن» برای مردم ما از طریق کمک های غذایی از سوی کمیته های تأمین و تولید و مجموعه ای از اقدامات با ماهیت اقتصادی، پولی و مالی.
شما به من می گویید: چه باید کرد؟ اکنون، ما باید عمیقتر در مورد کاری که انجام دادهایم کاوش کرده، به یکی از پایه های تورم حمله نمائیم و ظرفیت تولید مواد غذایی، کالاها و خدمات را افزایش دهیم، به گونه ای که عرضه متعادل با تقاضا گشته یا از آن پیشی بگیرد. این عنصر اساسی فرآیندهای تورمی در ونزوئلا و در همه جای جهان است.
مسئله دیگر افزایش درآمد ملی است. درآمد ملی به ما این امکان را می دهد که بازار ارز را تنظیم کرده و نیازهای آن را تامین نموده و کنترل کامل فرآیندهای تورمی ناشی از حرکت دلار در داخل کشور را بدست اوریم.
ما در هر یک از این جبههها پیشرفت کردهایم، مثلاً میتوانم بگویم که با این سیستم نرخ ارز توانستیم دلاری را که در کشور اوج میگرفت تثبیت کنیم، سرعت آن را کاهش دهیم و امیدوارم تا سال ۲۰۲۲ بتوانیم به عنوان بخشی از الگوی جنگ اقتصادی، اداره نظام جدید نرخ ارز کشور را ادامه دهیم.
ونزوئلا، در حال حاضر برای چهار ماه متوالی تورم تک رقمی را تجربه کرده است. میتوانیم بگوییم تورم در ماههای شهریور، مهر، آبان و آذر تک رقمی با روند نزولی بوده و مطمئناً با کوشش مسئولان اقتصادی در ماههای آینده، ونزوئلا به وضعیت ابر تورم، محصول جنگ اقتصادی و تحریم ها پایان خواهد داد.
ونزوئلا در سال ۲۰۲۲ پیشرفت خوبی خواهد داشت. من معتقدم که سال ۲۰۲۲ عناصر مهمی از رشد، کاهش تورم، ایجاد ثروت با هم ترکیب شده،واجازه می دهد: این که این رشد به آموزش، بهداشت، مسکن ،حقوق، درآمد، شادی اجتماعی، زندگی تبدیل شود. آنچه که فرمانده چاوز به عنوان گذار به یک مدل سوسیالیستی انسانی تعریف کرد. این هدف ماست.
ایگناسیو رامونه –نکته قابل توجه این است که تولید نفت پس از محاصره رشد چشمگیری نداشته است. و ونزوئلا عادت نداشت اقتصادی داشته باشد که نفت مهمترین عنصر در آن نباشد. بنابراین مایلم در حال حاضر کمی در مورد نفت ونزوئلا به ما بگویید، تولید چگونه پیش می رود؟ و چه ارتباطی با چشم انداز اقتصادی که از آن صحبت می کنید برای سال آینده خواهد داشت؟ و برای رشد بیشتر چه گره هایی در اقتصاد ونزوئلا وجود دارد که باید گشوده شود؟
نیکلاس مادورو –گره اصلی تولید ثروت پولی است که به ما امکان می دهد سرمایه گذاری کافی در دستگاه اقتصادی، در دستگاه نفت و سرمایه گذاری کافی در سیستم حمایت اجتماعی انجام دهیم تا کشور روند توسعه اقتصادی و اجتماعی را تجربه کند. رشد اقتصادی و اجتماعی گره اصلی درآمد ملی است. و این نقطه اصلی حمله امپریالیسم آمریکاست. آنچه علیه ونزوئلا انجام می شود، جنایتکارانه، ظالمانه است، رهبران مترقی چپ یا راست سوسیال دموکرات باید بدانند که محاصره علیه ونزوئلا غیر انسانی ترین جنایات انجام شده علیه یک ملت است.
دنیا باید بفهمد، و من گاهی در جلسات بینالمللی، در کنفرانسهای ویدئویی، در مورد جنگی که علیه حسابهای بانکی ما انجام میشود، توضیح میدهم. دولت ونزوئلا نمی تواند یک حساب بانکی در سیستم مالی بین المللی داشته باشد، به عنوان مثال، برای خرید واکسن، دارو، لوازم و مواد خام، چیزهائی که ما نیاز داریم.
ونزوئلا حق واردات قطعات یدکی و ماشین آلات لازم برای صنعت نفت، پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و به طور کلی صنعت خود را ندارد.
هیچ حقی برای ونزوئلا قائل نیستند، خواستند از آزادی تجارت محصولات طبیعی، محصولات اساسی شرکتها، حسابهای بانکی، کشتیهایی که میخواهند محصولات ونزوئلا را بارگیری می کند جلوگیری کنند و یا تهدید به تحریم نمایند. به همین دلیل است که من بیش از هر زمان دیگری به ساختن یک اقتصاد غیرنفتی، مولد و ثروت آفرین متقاعد شده ام که پاسخگوی نیازهای مردم باشد، وفادار به مسیری که پروژه فرمانده هوگو چاوز در مواجهه با این محدودیتها بنا گذاشت. درشرایطی سخت که باید زندگی میکردیم . من این شرایط سخت را فرصتی برای حرکت در این مسیر و امکان تولید ثروت با تلاش خودمان می دانم.
تولید نفت ونزوئلا به یک میلیون بشکه در روز رسیده است. ما برای امسال یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز پیش بینی کرده بودیم، پس شرکت ملی نفت ۲۰۰ هزار بشکه بدهکار است! اما این واقعاً یک دستاورد فوق العاده برای کارگران است. تولید نفت یک فعالیت اقتصادی با سرمایه گذاری بالا است، برای بازیابی چاه ها، کار برد فناوری ها در میدانهای نفتی. این سرمایه گذاری ها سریعا در حال بهبودی است.هر کسی که با تجارت نفت آشناست این مسائل را می داند، ما در حال بازیابی تولید نفت با سرمایه گذاری ونزوئلا هستیم، پنی پشت پنی، تا یک چاه را بازیابی کنیم، یک چاه دیگر را بازیابی کنیم و اینگونه پیش می رویم. امسال به یک میلیون بشکه در روز رسیدیم. هدف برای سال ۲۰۲۲ رسیدن به ۲ میلیون بشکه در روز است. پیشرفت گام به گام به شیوه ای پایدار برای بازیابی ظرفیت تولید.
امسال علیرغم بمباران و خرابکاری در پالایشگاه هایمان توسط هجوم تروریست ها، ظرفیت چهار پالایشگاه کشور را بازیافتیم. دستاورد بزرگ کارگران نفت در سال جاری این است که به بیش از ۹۰ درصد ظرفیت تولید پتروشیمی دست یافتیم.
این بدان معناست که صنعت پالایش و پتروشیمی ونزوئلا با نیروی خود، با سرمایه گذاری خود، با تلاش خود، با فناوری خود به جلو می رود. همه باید بدانند که ساختار صنعت نفت، پالایش و پتروشیمی ونزوئلا ۱۰۰٪ ساخت آمریکا یا اروپا است
بنابراین هنوز بخشی از فرآیند تولید وجود دارد که آسیب دیده است، زیرا وابستگی به بیرون ۱۰۰٪ بود. و آمریکایی ها آن را می دانند، امپریالیست ها آن را می دانند. و سالها ما را تحت فشار وحمله قرار دادند تا اینکه مهندسان، دانشمندان، کارگران ما شروع به ساخت قطعات کردند و چاه ها، پالایشگاه ها و غیره را نجات دادند.
این یک مسیر واقعاً قهرمانانه است. ونزوئلا به سختی تلاش می کند تا اقتصادی بسازد که به نفت وابسته نباشد و کالاها و خدماتی تولید کند که واقعاً نیازهای ملی را برآورده کند. مولد ثروت جایگزین، ثروت پولی. و همچنین در حال کوشش برای بازیابی صنعت قدرتمند نفت هستیم که به طرز شگفت انگیزی کامل کننده کل روند توسعه اقتصادی است که ونزوئلا در سال های آینده تجربه خواهد کرد.
ایگناسیو رامونه –آقای رئیسجمهور، در مورد سیاست، میخواهم ابتدا در مورد ایالات متحده صحبت کنم. اوایل سال جاری، زمانی که جو بایدن، رئیس جمهور دموکرات جایگزین دونالد ترامپ شد، تغییر سیاسی بزرگی در ایالات متحده رخ داد. با این حال، سیاست ایالات متحده در قبال ونزوئلا تغییر نکرده است، بطور عینی بسیار خصمانه باقی مانده است، شما واقعا قصد دارید چه ابتکاراتی را برای بر قراری تماس ها، روابط اتخاذ کنید، شاید این ابتکارات را آماده کرده اید، می توانید اینجا برای ما از آنها بگوئید؟ در حال حاضر رابطه ونزوئلا با دولت فعلی آمریکا چگونه است؟
نیکلاس مادورو –خوب، بارها گفته ام، دونالد ترامپ رفته است، اما امپراتوری باقی است، امپراتوری دست نخورده است. جو بایدن به عنوان یک وعده بزرگ برای تغییر، تغییر بزرگ برای جامعه آمریکا و تغییر بزرگ برای بشریت آمد. اما در مورد ونزوئلا همه چیز ادامه یافته است: جنگ مالی، پولی، نفتی، اقتصادی، تجاری. هیچ نشانه ای از اصلاح و بهبود هیچ یک از این اقدامات ظالمانه وجود ندارد.
وقتی به مکزیک رفتیم، میدانستیم زمانی که قرار است بنشینیم و بامخالفان افراطی گوایدو صحبت کنیم، در واقع با ایالات متحده صحبت خواهیم کرد. و دولت ایالات متحده در بیانیه های عمومی به آن اشاره کرده است. اما خوب، ما در حال حاضر می دانیم که چه اتفاقی برای مذاکرات در مکزیک افتاد، چگونه واشنگتن توانست مذاکرات صلح را از مسیرش خارج کند.
با این حال، من فکر می کنم و همیشه آن را به همراهانم، به رهبران، به همه رهبران سیاسی قطب بزرگ میهنی، حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا، به فرمانداران، به کل رهبری و به طور کلی به مردم می گویم که ما نمی توانیم انتظاری جز از خودمان داشته باشیم. این اندیشه خوزه جرواسیو آرتیگاس است که رئیس جمهور چاوز آن را بسیار دوست داشت. توقعی جز خودمان نداشته باشیم. بیایید خود را در حقیقت خود، در عقل خود، در پروژه بولیواری خود بدانیم و به جلو حرکت کنیم. دور از امپریالیسم، دور از اتهامات آنها، آزار و اذیت آنها، اجازه دهید اینجا به کار خود، مبارزه روزانه خود، با حقیقت و دستاوردهایمان، با پیشرفت هایمان ادامه دهیم. امیدواریم، زمانی فرصتهای گفتگوی مستقیم شجاعانه، صمیمانه را داشته باشیم، با چه کسی وچه زمانی، چه کسی می داند. امیدوارم با دولت جو بایدن باشد. اگر این اتفاق بیفتد عالیست، در غیر این صورت، ما به مبارزه خود ادامه می دهیم. این راه را با پاهای خودمان با فکر خودمان به پیش میبریم، همانطور که هوشی مین می گفت.
ایگناسیو رامونه –آقای رئیس جمهور، شما قبلاً در مورد دارایی های ونزوئلا در خارج از کشور صحبت کردید، در مورد سیتگو، شرکت نفتی در ایالات متحده ، یا مونومروس در کلمبیا و همچنین به بحث ذخایر طلا در بریتانیا اشاره کردید. دولت شما چه اقداماتی را برای بازیابی و مدیریت مستقل این دارایی ها انجام می دهد؟
نیکلاس مادورو –ما فعالیت دیپلماتیک، سیاسی و قانونی دائمی انجام می دهیم. در حال انجام یک دادرسی در لندن برای بازیابی ذخایر طلای بانک مرکزی ونزوئلا هستیم. شواهد کافی از مقامات قانونی شناخته شده در سطح ملی و جهانی توسط سیستم سازمان ملل متحد، مقامات قانونی بانک مرکزی ونزوئلا، قانون اساسی ونزوئلا وجود دارد. اگر این قضاوتها مطابق با حقیقت وعدالت بود، ونزوئلا باید طلای متعلق به بانک مرکزی ونزوئلا و بخشی از ذخایر و داراییهای ونزوئلا را پس میگرفت.
در مورد سیتگو در آمریکا باید به این نکته اشاره کرد که شش پالایشگاه در آمریکا و بیش از ۷۰۰۰ ایستگاه خدماتی وجود دارد. این شرکتی بود که در پایان هر سال کمک های قابل توجهی انجام می داد و ما به شکلی شفاف و دقیق آ نرا مدیریت کردیم. و تمام در آمد ها به سرمایه گذاری های اقتصادی در ونزوئلا برای مسکن، آموزش، بهداشت، غذا تبدیل شده است. حساب های روشنی از تمام درآمدهایی که توسط سیتکو ایجاد شده است وجود دارد.
سیتگو همچنین بنیادی برای کمکهای بشردوستانه به کودکان بود، که به طور کامل برچیده شد و منابع آن برای فعالیتهای غیرقانونی، برای فعالیتهای شخصی، خانوادگی، مافیای راست افراطی ونزوئلا استفاده شد. نمیدانم بنیاد کمکهای بشردوستانه آیا هنوز ادامه دارد یا نه.
ما همچنین به دنبال روند قانونی خواهیم بود، اگرچه در ایالات متحده هیچ راهی برای تضمین روند عادلانه برای دولت و کشور ونزوئلا برای بازگرداندن سیتگو وجود ندارد، این است عدالت امپریالیستی، آنها خودشان را تحمیل می کنند، همین وبس، سیتکو، دارایی هایش، حساب های بانکی اش را دزدیدند.
این مسائل در مورد منومروس نیز صادق است، شرکتی با نتیجه مثبت، شرکتی که به خوبی توسط انقلاب مدیریت میشد، و توسط خوان گوایدو، لئوپولدو لوپز و همه آن گروه گانگسترهای راست افراطی نابود شد. واقعیت اینست.
یک مبارزه سیاسی و دیپلماتیک و قانونی نیز وجود دارد که ما باید انجام دهیم به خاطر حاکمیت ملی اما یک مبارزه اخلاقی نیز وجود دارد. آنها دو روئی و تزویر که مشخصه آنهاست را با چنگ اندازی بر روی این شرکت ها و دارایی شان نشان دادند، چه کردند؟ دزدیدند و بین خودشان تقسیم کردند.
بدون فراموش کردن، ۱۶۰۰ میلیون دلاری که دولت ایالات متحده یک سال پیش به گروه گوایدو داده است و اعتراف کرده. سپس ساکت شدند. آنها سعی کردند موضوع را کم اهمیت جلوه دهند.
اما این ۱۶۰۰ میلیون دلار متعلق به مالیات دهندگان آمریکایی است. روزی نیروهای سالم و خوب سر کار خواهند آمد که در جستجوی حقیقت و منبع پول هستند.۱۶۰۰ میلیون دلار برای یک کشور پول زیادی است، به کی دادند؟ و چگونه این پول را اختلاس کردند؟ما با این شخصیت هاروبرو هستیم. یک راست افراطی بسیار فاسد که سرزمینشان را حراج می کنند. چه خوب بود اگر همه اینها در معرض دید عموم قرار می گرفت : زمان آن فرا رسیده است که مردم ما به حقوشان و آسیبی که آنها به کشور ما وارد کرده اند آگاه شوند.
ایگناسیو رامونه –آقای رئیس جمهور، بیایید در مورد آمریکای لاتین صحبت کنیم. اخیراً در آمریکای لاتین، با برگزاری انتخابات، پیروزیهای اردوگاه مترقی چند برابر شده است، ما شاهد این پبروزیها در هندوراس و شیلی بودیم. طبق نظر سنجی ها، در کلمبیا، که انتخابات در ماه مه ۲۰۲۲ برگزار خواهد شد و در برزیل، که انتخابات در اکتبر ۲۰۲۲ برگزار خواهد شد، احتمال پیروزی وجود دارد. این وضعیت را چگونه تحلیل می کنید، در حال حاضر این پیروزی نیروهای مترقی آمریکای لاتین را چگونه توضیح می دهید؟
نیکلاس مادورو –خوب، من آنها را به فرسودگی نئولیبرالیسم نسبت می دهم، یک فرسودگی مطلقا عمیق. این مدل نئولیبرالی در ۲۰ سال گذشته بر اساس فریب، دروغ، دستکاری، تقلب در انتخابات، در بسیاری از کشورها بر پایه پراکندگی نیروهای مترقی یا بر اساس سرکوب مانند کلمبیا، شیلی، اکوادور و همانطور در دولت های قبلی پرو با آتش و خون ادامه داشت. دولت های دست راستی و نئولیبرال سیاست های خصوصی سازی و سرکوب حقوق اجتماعی خود را با دروغ، فریب و سرکوب تحمیل کردند. بولسونارو مدل نئولیبرالی خود را به برزیل تحمیل کرده است.
اما نئولیبرالیسم هیچ پاسخی برای مردم ندارد، کاملافرسوده است، ونزوئلا در خط مقدم قرار دارد. ونزوئلا همیشه در خط مقدم بوده است، متواضعانه می گویم، اما این حقیقت تاریخی ماست، در روزهای۲۷و۲۸ فوریه ۱۹۸۹، مردم ونزوئلا اولین کسانی بودند که علیه سیاست صندوق بین المللی پول تحمیل شده توسط دولت سوسیال دموکرات کارلوس آندرس پرز قیام کردند.
این اولین قیام مردمی، اولین شورش مردمی در سال ۸۹، ۳۲ در سال پیش بود.
ما در ۴ فوریه ۲۰۲۲، ۳۰ مین سال شورش نظامی بولیواری فرمانده چاوز علیه صندوق بین المللی پول، علیه امپریالیسم، علیه الیگارشی، علیه نئولیبرالیسم و نهاد های مالی را جشن خواهیم گرفت.
ما اولین کسانی بودیم که قیام کردیم. سپس پروژه بولیواری اولین پروژه ضد نئولیبرالی بود که با رای در۶ دسامبر ۱۹۹۸ به قدرت رسید.ما به تازگی ۲۳ مین سال اولین پیروزی ضد نئولیبرالی یک نیروی انقلابی را جشن گرفتیم. از آنجا که ما یک نیروی انقلابی هستیم، ما تنها یک نیروی ضد نئولیبرال، یک نیروی چپ نیستیم، ما فقط نیرویی نیستیم که دور مفهوم مترقی گرایی جمع می شود. ما خود را به عنوان یک نیروی دگرگون کننده، انقلابی ریشه ای، یک نیروی تاریخی بولیواری تعریف می کنیم.
خوب پس از این پیروزی، موج اول جنبش ها سر رسید، لولا در سال ۲۰۰۳، نستور کرشنر در سال ۲۰۰۳، فرنته آمپلیو با تاباره وازکز در اروگوئه ، بازگشت جبهه ساندینیست ها توسط دانیل اورتگا، ظهور و پیروزی اوو مورالس در بولیوی. ظهور و پیروزی رافائل کورئا، نیروهای مترقی دریای کارائیب، با کوبای تاریخی فیدل، رائول و اکنون میگل دیاز کانل.
بدین ترتیب اولین موجی که باعث پیشرفت بزرگ در ایجاد آلبا، پتزوکارائیب، یوناسور، سلاک، اتحاد هائی با وجود تنوع سیاسی و ایدئولوژی، تجمع آمریکای لاتین و کارائیب.
و میتوان راه را برای سالها و دهههای آینده نشان داد. اکنون موج دومی وجود دارد که بسیار متفاوت از موج اول است، اما اساساً ضد نئولیبرال باقی میماند، چون مردم بیدار شدهاند، مردم به دنبال راهحلی هستند و امیدوارم حاکمان و نیروهای سیاسی در آمریکای لاتین ظهور کنند، وفادار به میراث تاریخی کسانی که قبل از آنها آمدند، به شهدایی که خون خود را برای یک تغییر عمیق، یک تغییر تاریخی در آمریکای لاتین دادند. بیایید امیدوار باشیم. و اینکه گذر سالهای آینده، این شکوفایی ضد نئولیبرالی مسیر اتحاد را طی کند تا آمریکای لاتین، در تنوع پیچیدهاش، بتواند خود را درمسیر اتحاد، رهایی و توسعه مشترک دوباره کشف نماید.
ایگناسیو رامونه –آقای رئیس جمهور برای نتیجه گیری، سوالی که میشود گفت، ما را بیشتر به دیدی تئوریک و نظری هدایت می کند. مشاهده کردهام که در چندین سخنرانی اخیرتان درباره چرخه تغییر جهان صحبت میکنید. و شما می گویید و تکرار کرده اید که امروز لازم است تحلیل سیاسی نیز تغییر کند. می خواهم برای ما توضیح دهید، این چرخه تغییردر دنیا را چگونه می بینید؟ و چه تحلیل سیاسی را باید با اینچرخه تغییر تطبیق دهیم؟
نیکلاس مادورو –این سهم ما از جانب ونزوئلا است تا بخش های مربوط به تفکر و فرهنگ و بخش های سیاسی بحث روشنگرانه ای در مورد دوران تاریخی که در آن زندگی می کنیم را رهبری کنند. آیا دوره تاریخی از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۰ با سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۲۲ که ما در حال نظاره آن هستیم یکسان است ؟ ما شاهد تغییرات اساسی هستیم که مستحق درک و دگرگونی در ایجاد سیاست هستند، به ویژه در میان بخش های مترقی انقلابی چپ، بخش هایی که به دنبال دگرگونی جهان هستند. ۳۰ سال پیش اتحاد جماهیر شوروی از هم پاشید، و تعداد کمی آنرا فرصتی برای پروژههای جدید تصور کردند، بسیاری از چپها با ناامیدی و بدبینی به سمت راست رفتند. و همیشه سرخوردگی و بدبینی مقدمه انکار اهداف و سیاست های تحول آفرین است. تعداد کمی از مردم در جهان مقاومت کردند، اما پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی بود که در ونزوئلا، پروژه بولیواری، تحت رهبری چاوز، پروژه ملی سیمون بولیوار، از اعماق جامعه ما پدید آمد. ما متواضعانه سهم خود به پارادایم های جدید جنبش های انقلابی در سراسر جهان را ارائه کردیم. کسی تأثیر رهبری چاوز بر پارادایم های جدید امروز را انکار نمی کند، وگرنه ما هدف کارزار امپریالیسم و تأمین مالی آن در همه جا علیه ونزوئلا، علیه انقلاب بولیواری دوران قبل و چاوز نبودیم. ، در تمام تلویزیونها، رادیوها، مطبوعات، شبکههای اجتماعی اسپانیا، ایتالیا، پرتغال، آرژانتین، مکزیک، برزیل، شیلی، کلمبیا، هر جا که میروی کمپین علیه ونزوئلا میشود، باید دلیلی برای آن وجود داشته باشد!
اگر نمی توانستیم از خود دفاع کنیم، پروژه بولیواری، رهبری فرمانده چاوز، انقلاب بولیواری مو ثر نبود.
با شروع یک دوره جدید، تجربه پیوند با ظهور یک پارادایم جدید، به جنبش انقلابی جهان، به روشنفکران صادق جهان، به بخش های مترقی جهان پیشنهاد می کنیم که تغییرات موجودکه وجود دارند و به خوبی شناسایی می شود را بررسی کنیم. حداقل سه چیز وجود دارد که تأثیر سریعی در تغییر جهان داشته است. ظهور عصری دیگر، نسل های دیگر، ذهنیتی دیگر، گفتمانی دیگر و نگاهی دیگر به زندگی و سیاست. حداقل سه چیز.
نخست همه گیری که همه چیز را تغییر داده و پایان آن در دستور کار نیست و اثرش را در روان جمعی، در نحوه برخورد با زندگی اجتماعی خواهد گذاشت. همهگیری همه چیز، آداب و رسوم اجتماعی، نحوه ارتباط شما با دیگران را تغییر داده است.
در جهان گروهی انکار گرا جان خود را به خطر میاندازند و ادعا میکنند که همهگیری دستکاری نظامهای سیاسی جهان است. همه گیری عنصری است که باقی خواهد ماند و همه رفتارهای اجتماعی را تغییر داده است و ما را مجبور می کند الگوهای جدید روابط اجتماعی را درک کنیم.
عنصر دیگر تسریع تغییرات اقتصادی، بازیگران جدید اقتصادی در جهان است. وقتی در دهههای ۵۰، ۶۰ میپرسید، نام سرمایهدار بزرگ دنیا چیست؟ همه پاسخ میدادند راکفلر، و در چه حوزه ای؟ جواب میدادند صنعت نفت. وقتی امروز از شما می پرسند که غول های سرمایه داری جهان چه کسانی هستند؟ پاسخ ایلان ماسک، موشک های فضایی، فناوری زاکربرگ، صاحبان فیس بوک، اینستاگرام، واتس اپ، ارتباطات…
ایگناسیو رامونه –نام آنرا سرمایه داری دیجیتال گذاشته اند.
نیکلاس مادورو –سرمایه داری دیجیتال. جائی که بیل گیت در حال جایگزین شدن است. اما بیل گیتس در مورد اینترنت، فناوری، محاسبات، گوشی های هوشمند صحبت می کند.
یگناسیو رامونه – میکرو سفت.
نیکلاس مادورو –اقتصاد و روابطی که از دو اقتصاد سرچشمه میگیرد، تغییری شتابان در نحوه وجود، آگاهی و عملکرد گردش ثروت در سراسر جهان ایجاد کرده است. ما باید مراقب آن باشیم. ما از ونزوئلا، از همه محققان، همه متخصصان در این موضوعات برای درک بهتر کمک میخواهیم تا دیدگاه و عمل خود را با عصر جدیدی که در حال پدیدار شدن هماهنگ کنیم.
و عنصر سومی که شما آقای رامونه خیلی بر آن اصرار دارید، مختصات غالب شبکه ها در روابط اجتماعی ، فرهنگی، انسانی امرور است. در مورد این موضوع، نظریه پردازان زیادی وجود دارند، من چندین سخنرانی شما در مورد اینکه چگونه شبکه های اجتماعی جایگزین رسانه های سنتی شده اند و چگونه یک واقعیت مجازی بسیار قدرتمند ایجاد کرده اند و فرد را به دام می اندازند، بر خلاف رسانه های قدیمی که بحث های جمعی و اجتماعی بزرگی ترتیب می دادند.
ماهیت غالب رسانه های اجتماعی به تنهایی دنیای ما را تغییر داده است. دیگر نمی توان بدون رسانه های اجتماعی سیاست بازی کرد، دیگر نمی توان بدون رسانه های اجتماعی بازاریابی و خرید وفروش کرد. برای فروش یک نوع عینک، اگر در رادیو یا مطبوعات تبلیغ کنید بی نتیجه است ولی در اینستا گرام یا تیک توک فوری است
این یک زندگی و یک دنیای دیگر است. به همین دلیل است که می گویم وارد دوره جدیدی شده ایم. و از زمان انقلاب بولیواری، ما آن را در نظر داشته و مطالعه می کنیم تا خود را تطبیق دهیم، خود را تجدید کنیم، تغییراتی را که باید ایجاد کنیم تا نیروهای انقلابی و مترقی در خط مقدم دوران نوین قرار گیرند.
ایگناسیو رامونه –بسیار متشکرم، آقای رئیس جمهور و تامل نظری در مورد دنیای جدید که در حال گسترش است به ویژه جذاب است. بهترین آرزوهایم را برای سال نو، برای همه مردم ونزوئلا برای شما آرزو می کنم و مشتاقانه منتظر دیدار شما در سال آینده برای مصاحبه هرساله ۲۰۲۳ هستم.
نیکلاس مادورو –با تشکر از تو رامونه. من به همه افراد خیرخواه در سراسر جهان درود می فرستم. ما از ونزوئلا با عشق فراوان و ایمان فراوان به پیروزی خود به مقاومت ادامه می دهیم.
Ignacio Ramonet
ایناسیو رامونه، استاد تئوری ارتباطات در دانشگاههای پاریس،از سالهای ١٩٨٠ به فعالیت روزنامه نگاری پرداخته است. در کشاکش جنگ خلیج فارس مسئولیت ماهنامه لوموند دیپلماتیک را بعهده گرفت و این نشریه را به یکی از ارگانهای مبارزه علیه نئولیبرالیزم و پدیده های مضر اجتماعی–سیاسی آن تبدیل کرد. جنبش ضد جهانی شدن لیبرالی ATTAC به دنبال فراخوانی از او شکل گرفت. آخرین کتاب وی ” جنگهای قرن بیست و یکم” نام دارد که به تازگی منتشر شده است