این حمام خون وقیح را، بدون کوچک‌ترین تلاش رهبران آمریکا و اروپا برای صلح، چیزی جز جنایت بزرگ امپراتوری نمی‌توان دانست. هزاران هکتار زمین به گورستان‌های اوکراین افزوده شده است تا پاسخگوی خِیل مردگان باشد.
ارقام جدید نشان می‌دهند که حداقل ۴۰۰.۰۰۰ نفر در این جنگ ۵۰۰ روزه کشته شده اند. در واقع ممکن است ارقام واقعی از ۵۰۰.۰۰۰ نفر هم بیش‌تر باشند. این ارقام بسیار بیش‌تر از آن چیزیست که پیش از این تخمین زده می‌شد، که خود ارقامی وحشتناک بودند. با این حال، واشینگتن هنوز به شکل نامفهومی به سیاست ناکام تعرض متقابل خود تا «آخرین اوکراینی» ادامه می‌دهد.
این حمام خون وقیح را، بدون کوچک‌ترین تلاش رهبران آمریکا و اروپا برای صلح، چیزی جز جنایت بزرگ امپراتوری نمی‌توان دانست. به عبارت ساده‌تر، جنگ، دکانی است که جنگ‌طلبان برای به جیب زدن پول‌های کلان به وجود آورده اند.
جای تعجب نیست که ارقام واقعی تلفات نظامی رژیم کی‌یف به شدت محرمانه نگه داشته می‌شود. حامیان ناتو نیز درباره تلفات وحشتناک در اوکراین لب باز نمی‌کنند، چون این به معنای پذیرش شکست مفتضحانه‌شان در جنگ نیابتی علیه روسیه خواهد بود، و لذا واکنش شدید سیاسی افکار عمومی را به دنبال خواهد داشت. این نکته شیطانی نهفته در این ماجراست.
با این وجود، علیرغم تلاش‌های فراوان برای پنهان نگه داشتن قتل عام، تا همین اواخر چندین ناظر مستقل شمار کشته شدگان نیروهای اوکراینی را از آغاز جنگ در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ میلادی تاکنون بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار نفر تخمین زده اند. شمار تلفات نظامی روسیه ۱۰ درصد تلفات اوکراین تخمین زده شده است.
اما، داده‌های جدید در این هفته نشان می‌دهد که میزان تلفات رژیم کی‌یفِ مورد حمایت ناتو بسیار بالاتر از این ارقام است.
تصاویر ماهواره‌ای منتشر شده از شبکه اینتل ریپابلیک تلگرام از گورستان‌های جدید خاک برداری شده در اوکراین نشان از کشته شدن حداقل ۴۰۰.۰۰۰ پرسنل نظامی در نبرد با نیروهای روسیه دارد. فرض بر این است که در هر گور یک نفر دفن شده است. به علاوه، آن‌چه ثبت نشده است تعداد بی‌شماری از کشته شدگان در میدان‌های نبرد، یا اجسادی هستند که فرماندهان رژیم کی‌یف (در عقب‌نشینی‌ها) پشت سر خود جا گذاشتند تا بپوسند.
یکی ازگزارش‌های تلخی که این هفته در رسانه‌های آمریکا درج شد، خبر از ۵۰.۰۰۰ قطع عضو در میان سربازان اوکراینی می‌داد، مبنای این خبر اظهارات تولید کنندگان اندام‌های مصنوعی در آلمان است. آن‌چه از این ارقام می‌توان استخراج کرد اینست که تلفات از تخمین‌های ارایه شده مربوط به کشته شدگان بسیار بیش‌تر است.
در نتیجه، با توجه به شمار افراد قطع عضو شده، حتی رسانه‌های آمریکایی مقایسه‌ای با میزان فرسایش نیرو در جنگ جهانی اول انجام دادند. تعداد کشته شدگان در آن جنگ، به دلیل کشتار وحشتناک و بی‌معنای انسان‌ها بدنام‌تر است. این مقایسه درست است اما به طرز عجیبی از سوی رسانه‌های آمریکایی بدون اشاره به آن‌چه که باید مایه انزجار نسبت به خشونت باشد، نادیده گرفته شده است.
اگر نبردهای اوکراین را پیش از این «چرخ گوشت» می‌نامیدند، آنگاه درست است از این کشور بیش‌تر به عنوان یک حمام خون یاد کنیم.
آن‌چه این جنگ را جنایتکارانه و نفرت‌انگیزتر می‌کند این است که می‌شد از درگیری و مرگ جلوگیری کرد. واشینگتن و متحدین اروپایی ناتو عامدانه همه درخواست‌های روسیه را برای مذاکره و یافتن راه‌حل سیاسی درازمدت و رفع نگرانی‌های امنیتی مسکو درباره گسترش ناتو به سوی شرق و تسلیح رژیم کی‌یف نادیده گرفتند. تلاش‌های دیپلماتیک مسکو، دو ماه پیش از بالا گرفتن و افزایش تنش‌ها، در دسامبر ۲۰۲۱ رَد شد.
پیش از آن و به دنبال کودتای آمریکایی ۲۰۱۴ علیه رییس‌جمهور منتخب مردم اوکراین، جریان مسلح کردن رژیم به مدت هشت سال ادامه داشت. (اتفاقاً، چقدر جریان محکوم کردن کودتای نظامی هفته گذشته در کشور غرب آفریقاییِ نیجر از سوی آمریکا و اروپا، رفتار گزینشی آن‌ها و نگرانی‌شان نسبت به قوانین باعث تمسخر آن‌ها شد!)
از ماه فوریه گذشته هنگامی که درگیری آغاز شد، وقتی روسیه برای دفاع از منافع حیاتی خود مداخله کرد، بلوک ناتو عامدانه خشونت را با عرضه بی‌امان تسلیحات افزایش داد. واشینگتن با فرستادن ۵۰ میلیارد دلار حمایت نظامی از رژیم کی‌یف پشتیبانی کرد. بریتانیا، آلمان، فرانسه و اعضای ناتو نیز مقادیر بی‌پایانی سلاح از تانک گرفته تا موشک‌های کروز در اختیارشان گذاشتند.
دولت جو بایدن هر نوع پیشنهاد مذاکره برای پایان دادن به درگیری با روسیه را رد کرد. رهبران اروپایی برده‌وار از جنون و جنایت واشینگتن در مسیر عقیم گذاشتن هرگونه راه‌حل دیپلماتیک پیروی کردند.
این در حالی است که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که اکثر شهروندان آمریکا و اروپا مخالف تداوم تسلیح رژیم کی‌یف هستند. بسیاری از مردم در غرب و سراسر جهان به درستی از کشتار و خطر گسترش خونریزی در جنگی تمام‌عیار میان قدرت‌های هسته‌ای که بدون تردید فاجعه‌ای در مقیاس جهانی خواهد بود، هراسناک اند.
رسانه‌های آمریکا و اروپا با دروغ و فریب سیستماتیک جنگ اوکراین را تحریک کردند. آن‌ها با انتشار اطلاعاتِ به اصطلاح خبری، خود را ارگان‌های برنده جایزه پولیتزر خواندند، اما به بلندگوهای تبلیغات آشکار و وقیح جنگ تبدیل شدند. منشأ درگیری را تحریف کرده، ماهیت رژیم کی‌یف و سرشت فاشیستی آن‌را به شدت پنهان نگه داشتند.
اوکراین هرگز شانس پیروزی در برابر نیروهای بسیار برتر روسیه را نداشت. اما از ابتدا، رسانه‌های غرب این توهم افراطی را دامن زدند که ناتو از «دمکراسی در برابر تجاوز روسیه دفاع می‌کند» (وارونه جلوه دادن واقعیت) و ادعا کردند که ناتو در نهایت پیروز می‌شود. سپس رسانه‌های غربی توهم بعدی، «یک ضدحمله متحول کننده اوضاع» را ترویج کردند. روشن است که ضدحمله ستیزه‌جویانه‌ای که ناتو از اویل ماه ژوئن آغاز کرد، به شکستی کامل تبدیل شد. نیروهای دفاع روسیه در اطراف سرزمین‌های تازه به دست آمده در دنباس و منطقه زاپروژیه در برابر امواج پی‌درپی حمله آسیب‌پذیر نبوده اند. تنها در دو هفته گذشته تلفات نظامی اوکراین ۴۳.۰۰۰ نفر تخمین زده شده است.
ایالات متحده و شرکای آن در ناتو با اعمال فشار از کی‌یف خواستند به ضدحمله دست بزند که عملاً اقدامی انتحاری بود. بدون حمایت هوایی، تنها با اتکاء به پیاده نظام در زمین‌های کاملاً مین‌گذاری شده، آنان به گوشت دم توپ تبدیل شدند.
شوم‌تر این‌که رهبران آمریکا و اروپا می‌دانستند که ضدحمله اوکراین ناکام خواهد ماند. گزارش‌های نیویورک تایمز و شبکه‌های دیگر شرم‌گینانه به آن اعتراف کردند.
فاجعۀ قریب‌الوقوعِ ناتو غول‌آسا خواهد بود. این فاجعه موجب می‌شود که شکست ناتو در افغانستان که دو سال پیش در این ماه رخ داد، به یک پیک‌نیک شبیه باشد.
رییس‌جمهور آمریکا جو بایدن به دنبال انتخاب مجدد در سال آینده است و واقعیت اجتناب‌ناپذیر این است که دستان خون‌آلود او نشان از بربریت او در اوکراین دارد. این وحشت حماسی – که بی‌پروا خطر جنگ هسته‌ای با روسیه را همراه دارد – لکه ننگ شرم‌آور اطلاعاتی، سیاسی، نظامی و اخلاقی برای واشینگتن و دست نشاندگان آن در اروپا است.
در این هفته، وزیر خارجه مجارستان، پیتر سیژارتو، گفت که همتایانش در اتحادیه اروپایی بی‌رحمانه محاسبه می‌کنند که جنگ در اوکراین ممکن است چهار سال دیگر ادامه یابد. چهار سال دیگر! این رهبران اروپایی مایلند با افزایش ۲۰ میلیار یورویی به حمایت از رژیم کی‌یف ادامه دهند، زیرا آن‌ها به اهداف امپریالیستی واشینگتن تمکین می‌کنند. همه آن اهداف مربوط به مقابله با مسکو و تقویت هژمونی رو به زوال آمریکا است. روس‌هراسیِ نامعقول آنان نیز نقش زشتی در اینجا ایفاء می‌کند.
رژیم‌های غربی بدون پاسخگویی به مردم خود مسؤول جنگ جنایتکارانه دورانساز در اوکراین هستند. بایدن و هم‌دستان اروپایی‌اش در یک دو راهی شیطانی خودساخته قرار دارند. آن‌ها نمی‌توانند به شکست، ویرانی و مرگ اعتراف کنند، لذا به طور نامنسجمی اصرار دارند که اوکراین در حمام خون فرو رود.
اگر کوچک‌ترین عدالتی وجود داشت، بایدن نمی‌بایست به این زودی در برابر رأی دهندگان ظاهر شود. او و یاران غربی‌اش از جمله سازمان‌های رسانه‌ای خانگی آن‌ها، باید برای جنایات جنگی تحت پیگرد قانونی قرار می‌گرفتند.
{“preview_thumbnail”:”/sites/default/files/styles/video_embed_wysiwyg_preview/public/video_thumbnails/XYwJYBg2wqg.jpg?itok=cu3F72Cr”,”video_url”:”https://youtu.be/XYwJYBg2wqg?t=71″,”settings”:{“responsive”:1,”width”:”854″,”height”:”480″,”autoplay”:1},”settings_summary”:[“Embedded Video (Responsive, autoplaying).”]}