رهبران کشورهای امپریالیستیِ عضو اتحاد نظامی ناتو امروز به نشست سالانه سران در مادرید پایان دادند. این نشست نمایش آشکار پایبندی ناتو به روشن نگه داشتن مداوم آتش کشمکش، و بازگشت به درگیری جهانی به شیوه دروان جنگ سرد، بود.
در تدارک نشست سران، اعضای ناتو سند «طرح راهبردی» جدیدی را آماده کردند که چگونگی پیشبرد اهداف کلیدی این پیمان را شرح می دهد. هدف اصلی این طرح راهبردی روسیه است که آن‌را «مهم‌ترین و مستقیم‌ترین خطر» برای ناتو نامیدند. جِنز استولتنبرگ، دبیرکل (ناتو) متعهد شد حمایت نظامی حتی بیش‌تری از اوکراین در جنگ علیه روسیه به عمل آورد.
اما این طرح راهبردی شامل یک مطلب بسیار قابل توجه جدید دیگری نیز می‌شود که رسماً به لیست دشمنان ناتو افزوده شده است: چین.
این سند چین را یک «چالش راهبردی» می‌داند. در حالی‌که دشمنی با چین در عمل سال‌ها راهکار ناتو بوده است، این بیانیه نشان از تشدید قابل توجه خصومت دارد. در اصل، اعضای ناتو علناً اعلام می‌کنند که چین برای جهانی که آن‌ها بر آن مسلط اند تهدیدی وجودی به حساب می‌آید. چین با روسیه سیاست «مشارکت نامحدود» را دنبال می‌کند و هدفش اساساً ایجاد یک دگرگونی بنیادی در سپهر سیاست جهانی است، فضایی که در آن پنتاگون و وال استریت دیگر برتری ندارند. این برای ناتو قابل قبول نیست.
بسیاری از دولت‌های ناتو نظیر انگلستان خواستار افزایش ارسال سلاح به تایوان شده اند، که چین به درستی آن‌را بخشی از قلمرو ملی خود می‌داند. ایالات متحده از زمانی که چیانگ کای چک، دیکتاتور شکست خورده این جزیره را در پایان جنگ داخلی چین در سال ۱۹۴۹ غصب کرد، حامی اصلی نظامی و سیاسی تایوان بوده است.
ناتو – سازمان پیمان آتلانتیک شمالی – وانمود می‌کند که یک پیمان دفاعی است، که در آن دولت‌ها به کمک هر عضوی که مورد حمله واقع شود، می‌آیند. ولی اسناد خود ناتو نشان می‌دهد که جاه‌طلبی آنان مطمئناً به آتلانتیک شمالی محدود نمی‌شود. این در واقع ابزاری برای حفظ تسلط نظم امپریالیستی بر جهان است، تهدیدی برای خشونت غیرقابل تصور علیه هر کشوری است که جرأت به چالش کشیدن آن‌را داشته باشد.
روز سه‌شنبه، سفیر چین در سازمان ملل متحد ژانگ جون نگرانی‌های عمیق خود را در این باره ابراز داشت و ناتو را ترغیب کرد تا «از درس‌هایش بیاموزد و بحران اوکراین را بهانه افروختن آتش رودررویی جهانی یا برانگیختن جنگ سرد جدید قرار ندهد، به دنبال دشمنان تخیلی در منطقه آسیا-پاسیفیک نگردد، و زمینه‌ساز جدال و تفرقه نشود.»
هرچند طرح راهبردی ناتو در پشت واژه‌های دمکراسی، صلح و استقلال پنهان شده است، اقدامات ناتو ]اما[ پیش و در حین نشست سران متوجه برانگیختن یک جنگ سرد جدید با چین و روسیه است. کشورهای ناتو و اهداف راهبردی آن‌ها، با نادیده گرفتن هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی و توسعه نظامی‌گری خود، تنها خطر جنگ ویرانگر جهانی را افزایش می‌دهند. هم‌اکنون طبقه کارگر در سراسر جهان از شروع یک جنگ سرد دیگر بسیار رنج می‌برد و علاقۀ وافری در پایان دادن به تنش‌های امپریالیستی دارد