تارنگاشت عدالت
برگرفته از دنیای جوان
۲۶ نوامبر ۲۰۲۴
جنایات جنگی اسرائیل علیه مردم فلسطین و لغو حقوق دمکراتیک. گفتگویی با عوفر کسیف*
س: هفته گذشته کمیته اخلاق کنست به اتفاق آرا تصمیم گرفت شما را به مدت شش ماه از پارلمان اخراج کند.آیا می توانید مراحلی را که منجر به اتخاذ این تصمیم شد، توضیح دهید؟
پ: اول از همه، کمیته متشکل از چهار عضو کنست است که همگی به طیف سیاسی جناح راست تعلق دارند. پیام روشن است: هرکس که علیه نسل کشی در نوار غزه، پاکسازی قومی، جنایات جنگی و ظلم وستم سخن بگوید یا از آزادی گروگان‌ها دفاع کند، تحت تعقیب سیاسی قرار خواهد گرفت. و این امر، ما نمایندگان مجلس را نیز مستثنی نمی‌کند. به علاوه، من در حمایت از اعلام جرم آفریقای جنوبی در دیوان بین المللی دادگستری شکوائیه‌ای امضا کردم. اما اینها فقط بهانه است. ماها را باید خفه کرد. این را می‌گویند فاشیسم.
س: بنابراین تصمیم کمیته با انگیزه سیاسی و تلاشی آشکار برای خاموش کردن صدای هواداران صلح، هواداران فلسطین و جناح چپ است. این فضای دموکراتیک که روز به روز تنگ‌تر می‌شود را چگونه توصیف می کنید؟
پ: اسرائیل هرگز یک دموکراسی واقعی نبود، زیرا از همان روز اول برتری یهودیان را به معنای سیاسی دنبال می کرد. من حتی با این که نژادپرستی روز به روز بیشتر افزایش می‌یابد و به طور فزاینده ای بر جامعه مسلط است، در اینجا فقط در مورد جنبه‌های نژادپرستانه صحبت نمی کنم. درست است؛ آزار و اذیت سیاسی، به ویژه علیه شهروندان فلسطینی اسرائیل، به طور قابل توجهی – اغلب حتی به صورت خشونت آمیز – در حال افزایش است.از نمونه‌های مشخص فراوانی می‌توان یاد کرد: نگاه کنید به قوانین طرح‌شده و یا تصویب‌شده‌ای که حقوق مدنی همه، به ویژه حقوق فلسطینی‌ها و چپ‌ها را به شدت محدود می‌کند. آزادی بیان، آزادی تجمعات و آزادی تظاهرات، پایمال شده و به طرز وحشیانه ای سرکوب می‌شود. مردم دستگیر می‌شوند نه به این دلیل که از حماس حمایت می کردند، بلکه به این دلیل که با کودکان غزه ابراز همدردی کردند یا علیه حملات جاری سخن گفتند. اما این فقط نوک کوه یخ است. مردم شغل خود را از دست می‌دهند و یا از دانشگاه اخراج و یا بی دلیل بازداشت می‌شوند. در ماه نوامبر قوانینی به تصویب رسید که به وضوح دارای خصلت دیکتاتوری بود. آنچه به ویژه نگران کننده است، نیت کنست – با حمایت بخشی از اپوزیسیون – برای حذف ما از انتخابات بعدی است.
س: چگونه می خواهند شما را از شرکت در انتخابات بازدارند؟
پ: در اوایل سال ۱۹۸۵، کنست قانونی را تصویب کرد که به موجب آن لیست‌های انتخاباتی که کشور اسرائیل را به عنوان کشور یهودی به رسمیت نمی‌شناسند یا ترور، تروریسم یا خشونت علیه اسرائیل را مورد حمایت قرار می‌دهند، می‌توانند از شرکت در انتخابات محروم شوند. از آن زمان، در هر انتخاباتی، دست راستی‌ها برای حذف لیست ها یا نامزدهای خاص تلاش می‌کنند. زمانی که من برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ نامزد انتخابات شدم، کمیته انتخابات تصمیم گرفت که به من اجازه نامزدی ندهد، زیرا من تعریف دولت به عنوان دولت یهودی را رد می کنم و گویا از تروریسم حمایت می کنم، که یک دروغ محض است. دیوان عالی کشور در آن زمان این تصمیم را لغو کرد. اما اکنون قرار است این مقررات تشدید شود. هدف روشن است: آنها می خواهند هدش (جبهه دمکراتیک صلح و برابری)، یک حزب یهودی-عربی، و همچنین سایر احزاب عربی را ممنوع کنند. این مرحله بعدی است. هم‌اکنون ما در اعماق ورطه فاشیستی به سر می‌بریم.
س: شما اخیراً در مصاحبه‌ای با The New Arab نتانیاهو را به عنوان یک «فرد روانی، فاشیست و دیکتاتور» توصیف کرده‌اید. این دولت به کدام سو می‌رود و چه چشم‌اندازی برای دولت اسرائیل دارد؟
پ: هر چه گفتم درست بود. دولت و به خصوص خود نتانیاهو به فکر دیگران نیست. آنها نه دلسوزی و نه ندامت به خرج می‌دهند – خیلی ساده همه‌چیز برای آنها بی‌تفاوت است. این امر در مورد جان مردم فلسطین که هزاران نفر از آنها سلاخی می‌شوند و همین‌طور در مورد حیات اسرائیلی‌ها نیز صدق می‌کند. آنها بدون دلیل سربازان را به عنوان گوشت دم توپ به غزه و لبنان می فرستند تا خود برسریر قدرت بمانند و به نقشه‌های جنایتکارانه خود برای الحاق سرزمین های اشغالی فلسطین ادامه دهند. آنها بیش از ۴۰۰ روز است که گروگان ها را تنها به حال خود رها کرده اند.
این دولت مانند یک فرد روان پریش رفتار می کند زیرا از متعصبان مسیحایی، فاشیست ها و نژادپرست ها تشکیل شده است. این فاشیست ها من را ضد اسرائیل و حتی ” ضد یهود” می‌نامند که البته کاملاً احمقانه است. دیکتاتورها از چنین اصطلاحاتی برای مشروعیت زدایی از مقاومت یا انگ زدن به مخالفین استفاده می کنند. آنها چنین صفاتی را به دشمنان خود نسبت می دهند که از این نظر تقریباً باعث افتخار من است. با این حال، من ضد اسرائیل نیستم، چه رسد به ضد یهود. برعکس، زیرا مبارزه ما همراه با رفقا در خدمت منافع واقعی جامعه اسرائیل است. مسئله برسر عدالت است، و این امری جهان‌شمول است. دولت نتانیاهو در راستای منافع مردم اسرائیل عمل نمی کند. او دشمن شماره یک مردم اسرائیل است و کشور را به سوی ویرانی کامل هدایت می‌کند. گفتن چنین حرفی دفاع از اسرائیل است و نه حمله به اسرائیل.
س: یک گزارش ویژه سازمان ملل اخیراً به این نتیجه رسید که اقدامات اسرائیل در نوار غزه “نشانه های بارز نسل کشی” را به نمایش می گذارد. نظر شما چیست؟
پ: من در گذشته چندین بار گفته ام که دولت اسرائیل مسئول نسل کشی است – این یکی از دلایل اصلی تعلیق من است.این دولت و بخش بزرگی از اپوزیسیون نامشروع هستند. دروغ مبنای وضعیت کنونی سیاست و جامعه اسرائیل است.کسانی که دروغ می‌گویند و جنایات دولت اسرائیل را نادیده می گیرند، می توانند نظرات خود را آشکارا و آزادانه بیان کنند.اما هرکس که بخواهد برای پایان دادن به این وحشت و سوء استفاده ها حقیقت را آشکار کند، تعلیق و محاکمه خواهد شد.
شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد در نوار غزه نسل کشی در شرف وقوع است. من این را برای بی‌اعتبار کردن دولت اسرائیل نمی‌گویم، بلکه به این دلیل چون – مانند پزشکی که تنها با تشخیص صحیح می‌تواند درمان مناسب را پیدا کند، بیان روشن وضعیت بسیار مهم است و واضح است که این یک نسل کشی است. چند ماه پیش، ۴۵ پزشک و پرستار آمریکایی شاغل در غزه نامه ای به رئیس جمهور بایدن ارسال کردند. آنها در این نامه در مورد اجساد بسیاری از کودکانی که توسط تک تیراندازها با شلیک گلوله به سر یا سینه کشته شده بودند، گزارش کردند. مردم در چادرها و پناهگاه های اضطراری مورد حمله قرار می گیرند و کمک های بشردوستانه مسدود می شود. حتی اگر باز هم ما را بیشتر تحریم کنند و مورد پیگرد قرار دهند، نمی‌توانیم در این مورد سکوت کنیم.
س: واکنش سیاستمداران اسرائیلی و طبقه سیاسی این کشور به اتهامات نسل کشی، آن طور که توسط سازمان ملل یا سازمان های غیردولتی مانند عفو بین الملل مطرح می شود، چگونه است؟
پ: صدها هزار نفر در اسرائیل وجود دارند که علیه جنایات و نسل کشی مداوم صحبت می کنند و خواهان آزادی گروگان ها و مخالفت با دولت و سیاست های آن هستند. اما وقتی به گفتمان غالب عمومی نگاه می کنید، ترکیبی از خود خوری و ترس می بینید. از یک طرف، ناله و شکوه گفتمان را شکل می بخشد: «ما قربانی هستیم، ما همیشه قربانی بوده ایم، ما کسانی هستیم که تحت آزار و اذیت قرار می گیرند» البته درست است که یک قتل عام وحشتناک توسط حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ رخ داد. یک عمل جنایتکارانه و نفرت انگیز که ما به وضوح آن را محکوم می کنیم. اما پس از گذشت بیش از یک سال، پس از قتل بیش از ۵۰ هزار نفر که اکثریت قریب به اتفاق آنها مردم غیرنظامی بودند، پس از ویرانی کامل بیمارستان ها، مدارس و پناهگاه ها، پس از قحطی و تعداد باورنکردنی کودکان و زنان کشته شده، دیگر نمی توان خود را یک قربانی نامید. از سوی دیگر، بسیاری دیگر هستند که به این ویرانی‌ها و کشته‌ها افتخار می کنند. برخی از سربازان عکس و فیلم جنایات جنگی خود را در پلاتفرمهایی مانند Tiktok منتشر می کنند. این ترکیب بیمارگونه ارعاب، کشتار و خود قربانی قلمدادکردن باید متوقف شود. و بسیاری از دولت ها حتی به طور غیرمستقیم از این کشتار حمایت می کنند، اگرچه باید برای همگان روشن باشد که هرکس از دولت اسرائیل حمایت کند از اسرائیلی ها حمایت نمی کند، بلکه برعکس: دولت اسرائیل بزرگترین دشمن مردم اسرائیل است.
س: تنها نهادی که می تواند به مردم غزه کمک همه جانبه کند، “آنروا” است. اما کنست بارها تلاش کرده است که این سازمان وابسته به سازمان ملل متحد را در ردیف تروریستی قرار دهد. دو قانون اخیراً تصویب شد که عملاً کار آینده آنروا را غیرممکن می کند. این اقدام چه معنایی برای مردم غزه خواهد داشت؟
پ: این یک فاجعه کامل خواهد بود! علاوه بر ادامه جنایات و قتل عام در غزه و پاکسازی مرگبار قومی در کرانه باختری، پایان آنروا وضعیت فلسطینیان را بیش از پیش وخیم‌تر خواهد کرد. اما بار دیگر جهان ساکت نشسته و بیکار تماشا می کند و دست به هیچ اقدامی نمی‌زند.
س: با توجه به مسئولیت و شرکت غیر مستقیم دولت آلمان در تمام این جنایات، به خانم آنالنا بئربوک و اولاف شولتز چه می‌گویید؟
پ: می‌گویم اگر واقعاً می خواهید به اسرائیلی‌ها و جامعه اسرائیل کمک کنید، باید هر کاری که می توانید علیه دولت اسرائیل انجام دهید. این دولت نه «فقط» دشمن فلسطینی ها، بلکه دشمن مردم اسرائیل است و اسرائیل را به یک دیکتاتوری فاشیستی تبدیل کرده است و این قطعاً به نفع اسرائیلی ها نیست. اگر از این دولت حمایت می کنید، حمایت شما از یک رژیم فاشیستی است – و با این کار، به جای کمک به مردم اسرائیل به آنها آسیب می رسانید.
* عوفر کسیف یکی از اعضای حزب سوسیالیست هدش در پارلمان اسرائیل است.
زمینه: حزب سوسیالیست هدش با ۵ کرسی از ۱۲۰ کرسی، جناح چپ کنست اسرائیل را تشکیل می دهد. هدش در سال ۱۹۷۷ به عنوان اتحادی از کمونیست‌های عرب و یهودی و پلنگ‌های سیاه تأسیس شد و از آن زمان تاکنون بخشی از لیست‌های انتخاباتی جناح چپ در اشکال مختلف بوده است. ریشه های آن در مبارزات جاری شهروندان فلسطینی اسرائیل نهفته است که حدود ۲۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند اما اغلب با تبعیض سیستماتیک، به حاشیه رانده شدن اقتصادی و نمایندگی سیاسی محدود روبرو هستند. هدش برای حقوق جمعیت عرب و علیه هژمونی جناح راست و نمایندگان راست افراطی در طیف احزاب اسرائیل مبارزه می کند.
علاوه بر مطالبات سیاست داخلی پیرامون عدالت اجتماعی، حزب به عنوان یک مدافع قوی برای مالیات تصاعدی، حقوق کارگران و پایداری محیط زیست مبارزه می‌کند. فراتر از همه، درخواست برای پایان دادن به اشغال سرزمین های فلسطینی توسط اسرائیل، حمایت از راه حل دو کشور، و تلاش برای پل زدن بر شکاف اعراب و یهودیان و مبارزه با نژادپرستی افراطی در این کشور، زمینه را برای ایجاد ائتلاف با سایر نیروهای مترقی در اسرائیل فراهم می کند. علیرغم سهم اندک آرا که معمولاً حدود چند درصد است، هدش همچنان نقطه مقابل روایت های غالب ملی گرایی، اشغالگری، تفکیک و مفاهیم امنیت ملی است که مبتنی بر خشونت و ظلم شدید است.