در این برهه از تاریخ، احتمالاً شایان ذکر است که تعداد کل کودکان کشته شده در غزه از تعداد کودکانی که دادگاه کیفری بین‌المللی ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه را به انتقال آن‌ها از یک منطقه جنگی متهم می‌کند، پیشی گرفته است.
بر اساس آخرین برآوردهای مقامات در نوار غزه، تعداد کودکان فلسطینی که در بمباران اسرائیل در هفت هفته گذشته کشته شده اند، بیش از شش هزار نفر است. این آمار از سوی دفتر مطبوعاتی نوار غزه می‌آید که تنها می‌تواند تخمین‌های تأیید نشده‌ای ارایه کند، زیرا وزارت بهداشت نوار غزه، که معمولاً چنین ارقامی را گزارش می‌دهد، به دلیل اختلال در ارتباطات ناشی از بمباران، دیگر قادر به شمارش مؤثر کشته‌شدگان نیست.
در ماه مارس سال جاری – از قضا در بیستمین سالگرد تهاجم آمریکا به عراق – قضات دیوان بین‌المللی کیفری با صدور حکم بازداشت، پوتین را به جنایات جنگی در اوکراین متهم کردند. اتهامات؟ «کوچ غیرقانونی» تقریباً شش هزار کودک اوکراینی به شبکه‌ای از اردوگاه‌های «بازآموزی» در روسیه.
همان‌طور که Grayzone در آن زمان مستند کرد، ادعاهای دیوان بین‌المللی کیفری بر گزارش «آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل» (Yale HRL) تکیه داشت که از تناقضات و نقص‌ها مملو بود و به این تضاد منافع چشم‌گیر اشاره می‌کند که بودجه آن از سوی وزارت خارجه ایالات متحده تأمین شده است. خود گزارش اذعان می‌کند که «هیچ مدرکی دال بر کودک آزاری» وجود ندارد و تقریباً همه کودکان به موقع به خانواده‌های خود بازگردانده شده اند.
اما حتی اگر همه این نکات اشتباه می‌بود و ولادیمیر پوتین واقعاً شش هزار کودک اوکراینی را به طور غیرقانونی ربوده بود تا آن‌ها را به روس تبدیل کند، آیا این بدتر از کشتن آن‌ها با پرتاب مواد منفجره نظامی قوی در مناطق شناخته شده‌ای می‌بود، که معلوم است پر از کودک است؟ چرا یکی جنایت جنگی است و دیگری ظاهراً درست است؟ از این گذشته، روسیه هم به مانند اسرائیل، اساسنامه رم دادگاه بین‌المللی کیفری را امضاء نکرده است.
در گزارش اخیر سازمان ملل آمده است: «از ۷ اکتبر که شبه نظامیان حماس به اسرائیل حمله کردند، حدود ۶۷ درصد از بیش از ۱۴۰۰۰ انسانی که در غزه کشته شده اند، زن و کودک بوده اند.» اگر قبول کنیم که این تعداد فقط ۱۴۰۰۰ نفر است و با وقاحت فرض کنیم که هر یک از مردان کشته شده از سوی اسرائیل جنگجوی حماس بوده است، از ۶۷ درصد این تعداد به ۹۳۸۰ غیرنظامی می‌رسیم، که تنها در هفت هفته بمباران کشته شده اند.
در ۲۱ ماه جنگ در اوکراین، سازمان ملل تعداد غیرنظامیان کشته شده را حدود ده هزار نفر تخمین می‌زند. تعداد کل کودکان کشته شده؟ حدود ۵۶۰ کودک.
اعداد نشان می‌دهد که اسرائیل در غزه بسیار قاتل و جنایتکارتر از روسیه در اوکراین ظاهر می‌شود، اما ما اعضای خوب و وفادار جامعه بین‌المللی فقط باید آرزو کنیم که رهبر روسیه در لاهه محاکمه شود.
«حقوق بین‌الملل» در اصل وجود ندارد، به همین دلیل است که دولت‌های قدرتمند همیشه آن‌را نادیده می‌گیرند، در حالی‌که افرادی که در واقع از سوی دادگاه کیفری بین‌المللی زندانی می‌شوند، همیشه از کشورهای ضعیف‌تر (عمدتاً آفریقا) می‌آیند. شاید هیچ چیز این پویایی را بهتر از قانون حفاظت از اعضای سرویس‌های آمریکایی (ASPA) «American Service-Members’ Protection Act» دولت ایالات متحده، که بیش‌تر به عنوان «قانون تهاجم لاهه» شناخته می‌شود، نشان ندهد. این قانون سال ۲۰۰۲ استفاده از نیروی نظامی را برای معافیت پرسنل نظامی ایالات متحده یا افراد متحد با ایالات متحده از تلاش‌های دادگاه کیفری بین‌المللی برای محاکمه آن‌ها به دلیل جنایات جنگی مجاز می‌کند. ظاهراً «متحدان» ایالات متحده شامل نیروهای مسلح اسرائیل نیز می‌شود.
در واقع، جهان ما از سوی مستبدانی اداره می‌شود که هر کاری می‌خواهند انجام می‌دهند، و اقدامات آن‌ها از جانب رسانه‌های جمعی که به عنوان مبلغان ساختار قدرت متمرکز ایالات متحده عمل می‌کنند، توجیه می‌شود. کارشناسان با گریه و زاری، لباس‌های خود را به خاطر جنایات روسیه پاره می‌کنند، در حالی‌که از جنایات بسیار بزرگ‌تر اسرائیل دفاع می‌کنند، آن‌ها را کم اهمیت جلوه می‌دهند و یا آن‌ها را پنهان می‌کنند، زیرا اسرائیل بخشی از این ساختار قدرت جهانی است و روسیه نه.
من هرگز علاقه خاصی به دفاع از دولت روسیه نداشته ام. آن‌چه برای من جالب است ایستادگی در برابر سبعیت ساختار قدرت جهانی‌ای که تحت آن زندگی می‌کنم، و مقاومت در برابر همه ریاکاری، استانداردهای دوگانه و دروغ‌هایی است، که باعث تداوم قتل‌ها می‌شود.