همبستگی در برابر محاصره

 

تارنگاشت عدالت

 

نویسنده: ملینا دِیمان
برگرفته از: عصر ما، ارگان حزب کمونیست آلمان
١٣ دسامبر ٢٠٢۴

 

در آغاز دسامبر، پاتریک کوبله، رهبر حزب کمونیست آلمان (DKP) و پترا وِگِنِر، عضو کمیسیون بین‌المللی رهبری حزب، به کوبا سفر کردند. «عصر ما» در مورد دلیل سفر، اثرات محاصره و همبستگی با کوبای سوسیالیستی با کوبله صحبت کرد.

 

عصر ما: پاتریک، تو به دعوت حزب کمونیست در کوبا بودی. این دعوت به چه مناسبتی بود؟
پاتریک کوبله: این دعوت پس از آخرین نشست بین‌المللی احزاب کمونیست و کارگری به ما اطلاع داده شد. دلیل مشخص برگزاری این نشست این بود که ما توانستیم کمک‌های مالی همبستگی حزب کمونیست آلمان را که برای حزب کمونیست جمع‌آوری کرده بودیم، تحویل دهیم. ما هم‌چنین توافق‌نامه‌ای را با حزب کمونیست کوبا برای تشدید بیش‌تر همکاری بین دو حزب خود امضاء کردیم.

عصر ما: کوبا هیچ‌گاه تا این حد از اثرات محاصره مرگبار رنج نبرده است. قطعی برق، چه برنامه‌ریزی شده و چه بیش از همه، بدون برنامه، حتی به رسانه‌های آلمانی نیز راه یافته است. برداشت شما از وضعیت آنجا چگونه بود؟
پاتریک کوبله: شرایط فوق‌العاده دشوار است. البته قطعی برق، که بیش از هر چیز مدام تجربه می‌کردیم، هم هست. ما در یک جلسه نشسته بودیم و چراغ‌ها خاموش شدند. ما در کلینیک روزا لوکزامبورگو بودیم، کلینیکی که حزب کمونیست آلمان برای کودکانی با مشکلات روحی و جسمی ساخته است و باید شاهد بودیم که چگونه دندانپزشک نمی‌توانست کار کند، زیرا برق قطع می‌شد. برای من بسیار ناراحت کننده بود که می‌دیدم چگونه کودکان به طور مستقیم تحت تأثیر محاصره قرار می‌گیرند. که واقعاً قلب را به درد می‌آورد.

عصر ما: پس وضعیت به طور قابل توجهی بدتر شده است؟
پاتریک کوبله: خود رفقا می‌گویند که وضعیت ممکن است در حال حاضر حتی سخت‌تر از آن چیزی باشد که در «دوران ویژه» (Periodo Special) بود، یعنی پس از ضد انقلاب در اتحاد جماهیر شوروی و در کشورهای سوسیالیستی اروپایی و فروپاشی شورای همیاری متقابل اقتصادی و روابط اقتصادی با کوبا. مقامات ایالات متحده طناب را بیش از این سفت کرده اند. و اگرچه مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ١۸۷ رأی موافق به ٢ رأی مخالف این محاصره را محکوم می‌کند، اما دولت‌هایی مانند این دولت‌های بزدل اتحادیه اروپایی هیچ کاری در مورد آن انجام نمی‌دهند و در نهایت اجازه می‌دهند که خفقان اقتصادی کوبا هر چه بیش‌تر تشدید شود. و این در حالی است که خودشان رأی منفی می‌دهند.

عصر ما: آیا می‌توانید از سایر آثار محاصره نام ببرید؟
پاتریک کوبله: محاصره البته تلاشی برای خشک کردن کشور است. بسیاری از مردم، به ویژه افراد جوان و تحصیل کرده، معتقدند که به دلیل این وضعیت دیگر چشم‌اندازی نمی‌بینند و از کوبا مهاجرت می‌کنند. در عین حال، محاصره به معنای آن است که تورم در کوبا هم‌چنان بیداد می‌کند. این نیز منطقی است، اگر به دلیل این محاصره کثیف دیگر نمی‌توانید کالا وارد کنید یا فقط می‌توانید آن‌ها را از طریق مسیرهای انحرافی و با قیمت‌های کاملاً گران تهیه کنید، پس منطقاً روی قیمت‌ها نیز تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل است که زندگی برای کوبایی‌ها فوق‌العاده دشوار است. این‌را همه رفقا تأیید کردند.

شما با دیدن این مسایل واقعاً احساس نفرت می‌کنید. از سوی دیگر، باید ببینید که این کشور در زمان همه‌گیری کرونا توانست واکسن‌های خود را تولید کند. کوبا می‌تواند بسیار عالی باشد اگر فقط به آن‌ها اجازه دهند. اما به آن‌ها اجازه نمی‌دهند، زیرا می‌خواهند سوسیالیسم را در کوبا خفه کنند. و این‌را در هر گوشه و کناری متوجه می‌شوید.

عصر ما: از ابتدا، هدف اعلام شده از محاصره این بود که اطمینان حاصل شود که مردم از طریق کمبود و گرسنگی با انقلاب مخالفت می‌کنند. گزارش‌های مخرب در رسانه‌های آلمانی قصد دارد این تصور را ایجاد کند که این امر اکنون کارآیی دارد. برداشت شما از نحوه برخورد مردم کوبا با این وضعیت چگونه بود؟
پاتریک کوبله: من این تصور را دارم که برای توده‌های مردم هنوز کاملاً روشن است که پیشینه وضعیت دراماتیک به نوعی مشکل سوسیالیسم یا مشکل رهبری، دولت یا حزب نیست. مردم کاملاً آگاه هستند که این به دلیل محاصره تروریستی است. شاید بتوانم این را با یک مثال کوچک نشان بدهم. ما در تظاهراتی به مناسبت صد و پنجاه و سومین سالگرد اعدام هشت دانشجوی پزشکی شرکت کردیم. آن‌ها به دست داشتن در جنبش استقلال متهم شده بودند. در این تظاهرات بخش بزرگی از رهبری دولتی و حزبی کوبا شرکت کردند، از جمله میگوئل دیاز-کانل و روبرتو مورالس، مسئول سیاست تشکیلاتی و در نتیجه مرد دوم دفتر سیاسی. این دو نفر در این تظاهرات بدون هیچ حفاظت خاصی در میان جمعیت بودند، فقط چند ناظر و مأمور انضباط حضور داشتند، مثل زمانی که ما مراسمی برگزار می‌کنیم. این نشان می‌دهد که وضعیت کاملاً متفاوت از آن چیزی است که احتمالاً در بسیاری از کشورهای دیگر با چنین وضعیت اقتصادی وجود دارد. و برای من این نیز ثابت می‌کند که حزب کمونیست و رهبری دولتی هنوز به طور محکم در جمعیت ریشه دارند و مردم هم‌چنان آگاه هستند که اساساً امپریالیسم ایالات متحده، البته به همراه دوستانش در اتحادیه اروپایی و جاهای دیگر، عامل این وضعیت هستند.

عصر ما: کمپین جمع‌آوری کمک مالی حزب کمونیست آلمان نیز بر این نکته تأکید دارد، درست است؟
پاتریک کوبله: این نکته بسیار مهمی است. تمام این محاصره هم‌چنین با هدف ایجاد شکاف بین مردم و حزب و دولت است. در این شرایط گفتیم: حالا بیایید همبستگی خود را روی حزب متمرکز کنیم تا بتواند دقیقاً از این تفرقه جلوگیری کند. حزب کمونیست برای تأثیر بر توده‌ها باید به خوبی به فن‌آوری اطلاعات مجهز باشد. این یک مسألۀ فوق‌العاده مهم است، و من الف) خوشحالم که آن‌را انجام دادیم، و ب) مهم‌تر از همه، من خوشحالم که حزب کمونیست آلمان بسیار فراتر از آن‌چه ما به عنوان هدف تعیین کرده بودیم، عمل کرده است. این کمک مهمی برای حفظ انقلاب کوبا و سوسیالیسم کوبا است.

 


تحویل کمک‌های مالی در هاوانا (عکس: PCC)

 

عصر ما: حزب و دولت کوبا با شرایط سخت اقتصادی چگونه برخورد می‌کنند؟
پاتریک کوبله: فکر می‌کنم استراتژی حزب کوبا درست است: دنبال کردن مسیری به سوی استقلال و حاکمیت انرژی، دور شدن از سوخت‌های فسیلی، که باید از بازار جهانی بخرید و با محاصره حتی گران‌تر می‌شوند. استقلال غذایی، یعنی تلاش برای تغذیۀ کل جمعیت – در صورت امکان – از طریق تولیدات کشاورزی خود. متأسفانه، کوبا هنوز بسیار بسیار دور از آن است و هنوز هم باید مواد غذایی زیادی وارد شود. و سوم مبارزه با تورم که البته ارتباط بسیار نزدیکی با دو نکته اول دارد. تا زمانی که ما به بازار جهانی – و محاصره – در مورد انرژی و غذا وابسته هستیم، کنترل اقتصاد بسیار دشوار است.

این کار زمان می‌برد و برای انجام آن به منابع نیاز دارید. این یک مشکل بزرگ است که گردشگری که منبع اصلی درآمد ارزی است، هنوز به سطح قبل از همه‌گیری کرونا بازنگشته است. این هم‌چنین به تبلیغات رسانه‌های محلی مربوط می‌شود: قطعی مداوم برق، طوفان‌های مداوم، زلزله‌های مداوم و احتمالاً به زودی ناآرامی – چه کسی هنوز جرأت دارد در این شرایط به کوبا سفر کند؟ این یک لحظه جنگ روانی نیز دارد که گردشگری را نیز مسدود می‌کند.

عصر ما: برنامه شما در محل شامل بازدید از چندین مرکز بهداشتی نیز بود. برداشت شما از آنجا چه بود؟
پاتریک کوبله: ما عمدتاً از کلینیک‌های «خودمان» بازدید می‌کردیم. کلینیک روزا لوکزامبورگو در کاردناس، که عمدتاً کودکان دارای معلولیت را درمان می‌کند، و کلینیک ارنستو بوشمان در ماتانزاس، یک کلینیک عادی اما اخیراً به مرکز درمانی کودکان طیف اوتیسم نیز تبدیل شده است. به سه مرکز بهداشتی هم رفتیم که یکی از آن‌ها تامارا بونکه نام دارد. همۀ این پنج مؤسسه با کمک حزب کمونیست آلمان راه‌اندازی شده اند و باید گفت که در حال شکوفایی هستند. در آنجا می‌بینید که کوبا علی‌رغم همه مشکلات اقتصادی‌اش، سیستم بهداشتی را حفظ می‌کند که برای کشورهای در حال توسعه نمونه است. تنها چیزی که همیشه می‌توانستم به کارمندان آنجا بگویم این بود: تلاش کنید این سیستم بهداشت و درمان را حفظ کنید که قربانی سودورزی نشود، وگرنه تمامی این‌ها خیلی وقت پیش با خاک یکسان شده بود.

و من به حزبمان افتخار می‌کنم که موفق به انجام آن شدیم و سال گذشته یک کمپین بزرگ دیگر برای جمع‌آوری کمک مالی برای تجهیزات فن‌آوری اطلاعات برای کلینیک روزا لوکزامبورگو داشتیم. این تجهیزات هم‌چنین به عنوان مثال به بهبود آموزش پزشکان بین‌المللی در این زمینه از کار با کودکان دارای معلولیت کمک می‌کند، زیرا پس از آن می‌توانید خیلی از کارها را از طریق ویدیو-کنفرانس انجام دهید. پزشکان و دانشجویان از انواع کشورها، به ویژه آمریکای لاتین، در حال حاضر در حال آموزش هستند – این کارها اکنون آسان‌تر می‌شود، و این عالی است.

 

پاتریک کوبله (راست) با رییس‌جمهور میگل دیاز-کانل
پاتریک کوبله (راست) با رییس‌جمهور میگل دیاز-کانل، در پس‌زمینه روبرتو مورالس، در مقابل پترا وِگِنِر (عکس: PCC)

 

عصر ما: در طول سفر خود تفاهم‌نامه‌هایی بین حزب کمونیست کوبا و حزب کمونیست آلمان نیز امضاء کردید. این دقیقاً چه موتردی را دربر می‌گرفت؟
نکته اصلی در درجه نخست بر سر حفظ، تحکیم و گسترش بیش‌تر سطح بالای همکاری بین احزاب ما است. ما با قدردانی عمیقی از جانب حزب کمونیست کوبا مواجه شدیم. این تفاهم‌نامه با روبرتو مورالس، دبیر دوم دفتر سیاسی امضاء شد. در تظاهراتی که در بالا ذکر شد، میگل دیاز کانل، دبیرکل حزب کمونیست و رییس‌جمهور کوبا به صراحت از ما استقبال کرد. این امر روشن کرد که حزب کمونیست کوبا برای رابطه با حزب کمونیست آلمان چقدر ارزش قایل است.

این گرمی روابط بین احزابمان را ما همه جا احساس می‌کردیم. ما هم‌چنین چند ملاقات دیگر داشتیم، از جمله با انجمن کوبا برای دوستی خلق‌ها (ICAP) و رییس آن فرناندو گونزالس، که به عنوان یکی از پنج قهرمان، سال‌ها را در زندان ایالات متحده گذراند. ما جلساتی با اتحادیۀ جوانان، سازمان جوانان، و با دانشگاه هاوانا داشتیم. برنامه بسیار متنوعی بود که از آن چیزهای زیادی یاد گرفتیم.

ما برخوردهای شگفت‌انگیز زیادی داشتیم. مثلاً رفیقی که رانندۀ ما بود، در مقطعی کمی از داستان زندگیش برایمان تعریف کرد. او یکی از کسانی است که در سال ١۹۷۷ سلاح در دست از سوی فیدل کاسترو برای نبرد بین‌المللی، ابتدا در اتیوپی و سپس در آنگولا بدرقه شد. وی از این طریق به حذف آپارتاید در آفریقای جنوبی کمک کرد. من باید صادقانه بگویم که البته برای من باعث افتخار است که با چنین رفیقی به گوشه و کنار برده شوم.

—————————————————————-
کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست آلمان در ماه سپتامبر تصمیم گرفت برای همبستگی با حزب کمونیست کوبا مبلغ ٢٠٠٠٠ یورو تا پایان سال جمع‌آوری کند. این مبلغ هم اکنون به سطح ۴٠٠٠٠ یورو (دو برابر میزان تعیین شده) رسیده است.

پاتریک کوبله و پترا وگنر توانستند مبلغ ١۷٠٠٠ یورو را مستقیماً تحویل دهند (به دلیل محدودیت‌های ارزی، کل مبلغ را نمی‌توان با خود برد). علاوه بر این، دبیراول حزب کمونیست آلمان و رییس انجمن دوستی آلمان-کوبا در بار خود اقلام دارویی به ارزش ۴٠٠٠ یورو و هم‌چنین یک سری کامل لپ‌تاپ و تلفن‌های همراه نیز برای حزب کمونیست کوبا به همراه داشتند.