واشنگتن و آنکارا چگونه در دمشق رژیم را تغییر دادند

تارنگاشت عدالت

 

 

نویسنده: تیری میسان

برگرفته از: ولترنت

۱۷ دسامبر ۲۰۲۴

 

مطبوعات بین المللی با وقاحت شگفت انگیزی به ما اطمینان می دهند که آنچه در سوریه می‌گذرد، کودتای نظامی نیست، بلکه انقلابی برای سرنگونی جمهوری عربی سوریه است. اما حضور ارتش ترکیه و نیروهای ویژه آمریکا از دید ما مخفی نگاه داشته می‌شود.  ما با تبلیغات درباره جنایاتی که بارها تکذیب شده و اکنون باز به «بشار» نسبت داده می شود، بمباران می‌شویم. زورگیرها و چاقوکش‌ها امروز به انقلابیون قابل احترام مبدل می شوند و باز مطبوعات بین المللی آگاهانه به ما دروغ می گویند.

 

ابومحمد الجولانی، فرد شماره ۲ سابق داعش  امروز  حاکم جدید در دمشق، در مسجد اموی کنفرانس مطبوعاتی می‌دهد.

 

ظرف ۱۱ روز، جمهوری عربی سوریه که شجاعانه در برابر حملات جهادگران تحت حمایت بزرگترین ائتلاف تاریخ از سال ۲۰۱۱ مقاومت کرده بود، سرنگون شد. پس چه شد که این اتفاق افتاد؟

اول از همه، از ۱۵ اکتبر ۲۰۱۷، ایالات متحده آمریکا محاصره سوریه را سازماندهی کرد که هم هرگونه تجارت با سوریه و هم مشارکت سازمان ملل در بازسازی کشور را منع می کند .(۱)  این استراتژی در سال ۲۰۲۰ با قانون سزار(۲) به لبنان نیز گسترش یافت. ما، یعنی اعضای اتحادیه اروپا همگی در این جنایت شریک بودیم. اکثر مردم سوریه دچار سوء تغذیه بودند. پوند سوریه سقوط کرده بود: آنچه قبل از جنگ، در سال ۲۰۱۱، یک پوند ارزش داشت، قبل از سقوط دمشق به ۵۰ هزار پوند ارزش پیدا کرده بود (به برکت تزریق نقدی قطر، سه روز پس از سقوط دولت ارزش پوند مجدداً ارتقا یافت). از آنجایی که علل یکسان همیشه اثرات یکسان دارند، مانند عراق که قبل از آن شکست خورده بود، یعنی زمانی که وزیر خارجه وقت مادلین آلبرایت مرگ نیم میلیون کودک عراقی بر اثر بیماری و سوء تغذیه را به خود تبریک گفت، سوریه نیز شکست خورد.

از سوی دیگر، اگرچه این جهادیست‌های هیئت تحریر الشام (HTS) بودند که دمشق را تصرف کردند، اما آنها کسانی نبودند که از نظر نظامی پیروز شدند. در ۲۷ نوامبر، HTS  که توسط قطر مسلح شده بود ملبس به لباس “ارتش ملی سوریه” (SNA) تحت نظارت ارتش ترکیه، کنترل بزرگراه M4 را به دست گرفت که به عنوان خط آتش بس عمل می کرد. علاوه بر این، HTS  و ترکیه دارای پهپادهایی با کارایی بالا بودند که توسط مشاوران اوکراینی اداره می شدند. و در آخر HTS  مستعمره اویغور حزب اسلامی ترکستان (TIP) را که به مدت ۸ سال در “الزنبکی” سنگر گرفته بود، با خود به صحنه آورد. (۳)  بنابراین، صحنه عملیات اسرائیل، روسیه و چین با هم ادغام شد.

 

 

این نیروها سپس به حلب که تا آن زمان توسط سپاه پاسداران ایران دفاع می شد، حمله کردند. سپاه پاسداران در سکوت عقب نشینی کرد و پادگان کوچکی از ارتش عربی سوریه را برای دفاع از شهر باقی گذاشت. با توجه به عدم تعادل قوا، دولت سوریه به نیروهای خود دستور عقب نشینی به حماه را داد که در ۲۹ نوامبر پس از یک درگیری کوتاه این کار صورت گرفت.

در ۳۰ نوامبر، بشار اسد، رئیس جمهور سوریه به روسیه رفت. نه برای شرکت در مراسم آزمون پسرش “حافظ” که در دانشگاه مسکو درس می خواند، بلکه برای دریافت کمک. نیروهای روسی در سوریه فقط می‌توانستند کاروان های جهادیست ها را بمباران کنند زیرا فقط نیروی هوایی آنها در سوریه مستقر بود و لذا سعی کردند مسیر HTS و ترکیه را مسدود کنند. اما آنها نتوانستند روی زمین علیه آنها مداخله کنند. حلب برای همیشه از دست رفت. اتفاقاً رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، طبق سنت کشورش (۴) هرگز از دست دادن سرزمین های عثمانی در یونان (تسالونیکی)، جزیره قبرس، سوریه (حلب) و عراق (موصل) را به رسمیت نشناخته است.

پس از فعال شدن مجدد هسته های خاموش جهادی توسط ترکیه، ارتش عربی سوریه که از قبل از رمق افتاده بود، مجبور شد همزمان در همه جبهه ها بجنگد. تلاشی بیهوده از طرف ژنرال ماهر اسد (برادر رئیس جمهور).

علی لاریجانی، فرستاده ویژه آیت‌الله خامنه‌ای، برای توضیح خروج سپاه پاسداران از حلب و تعیین شرایط برای کمک‌های نظامی جمهوری اسلامی ایران به دمشق سفر کرد یعنی شرایط فرهنگی که برای یک دولت سکولار غیرقابل قبول بود.

 بشار اسد در گفت و گوی تلفنی با همتای ایرانی خود مسعود پزشکیان گفت که «تشدید عملیات تروریستی» با هدف «تکه تکه کردن منطقه، متلاشی کردن کشورها و تغییر نقشه جغرافیای سیاسی منطقه مطابق با منافع و اهداف آمریکا و غرب است.» با این حال، بیانیه رسمی منتشره  فضای مذاکرات را منعکس نمی کرد. رئیس جمهور سوریه می خواست بداند چه کسی به سپاه پاسداران دستور ترک حلب را داده است ولی جوابی دریافت نکرد. بنابراین او به رئیس جمهور پزشکیان درباره عواقبی که سقوط سوریه برای ایران خواهد داشت هشدار داد. همه اینها افاقه نکرد.  تهران همچنان خواستار تحویل کلیدهای سوریه به منظور دفاع از آن شد.

در ۲ دسامبر، ژنرال “جاسپر جفرز سوم”، فرمانده کل نیروهای ویژه ایالات متحده (USSoCom)  وارد بیروت شد. او رسماً برای نظارت بر اجرای آتش بس اسرائیل و لبنان آمده بود. با توجه به مسئولیت‌هایی که او قبلاً داشت، بدیهی است که این تنها بخشی از مأموریت او  بود.مطمئناً وظیفه او  نظارت بر فتح دمشق توسط ترکیه که درپس HTS ایستاده، بود.

در ۵ دسامبر، ایالات متحده در شورای امنیت سازمان ملل بار دیگر اتهامات خود را علیه بشار اسد، رئیس جمهور این کشور مبنی بر استفاده از سلاح های شیمیایی برای سرکوب مردم خود تکرار کرد. آنها به ایرادات فراوان، اظهارات شاهدان و تحقیقاتی که نشان می دهد همه این اتهامات چیزی جز تبلیغات جنگی نبوده است، توجهی نمی کنند. سلاح های شیمیایی، اولین استدلال ماشین غول پیکر آنگلوساکسون ها برای مجاب سازی است. هم آنها بودند که به “جفری فلتمن” فرد شماره دو سازمان ملل اجازه دادند تا بازسازی سوریه را ممنوع کند.و باز همین سلاح های شیمیایی بود که امکان متقاعد کردن افکار عمومی غربی مبنی بر این که «بشار جلاد دمشق است» و در نتیجه مسئول مرگ همه کشته شدگان جنگی که علیه کشورش آغاز شد، می‌باشد را  فراهم کرد.

به طور هم زمان، پنتاگون به گروه HTS و ارتش ترکیه گفت که می‌توانند به پیشروی خود ادامه دهند، دمشق را بگیرند و جمهوری عربی سوریه را سرنگون کنند.

 مجمع دوحه در ۶ و ۷ دسامبر در قطر برگزار شد. علاوه بر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، شخصیت‌های زیادی از خاورمیانه نیز در آن شرکت داشتند. در حاشیه این مجمع، روسیه به نمایندگی از اسد، تضمین کرد که سربازان ارتش عربی سوریه مورد آزار و اذیت قرار نخواهند گرفت و به پایگاه های نظامی فدراسیون روسیه حمله نخواهد شد. به ایران ضمانت دیگری نیز داده شد که زیارتگاه های شیعیان تخریب نخواهد شد، اما به نظر می رسد که تهران از قبل به این امر واقف بود.

به گفته هاکان فیدان، وزیر خارجه ترکیه، بنیامین نتانیاهو و جو بایدن معتقد بودند که عملیات باید به همین جا خاتمه یابد. این پنتاگون و بریتانیا بودند که تصمیم گرفتند تا سرنگونی جمهوری عربی سوریه ادامه دهند.(۵)

در نیویورک، شورای امنیت به اتفاق آرا قطعنامه ۲۷۶۱ را تصویب کرد(۶) که اجازه می‌داد تحریم ها علیه جهادیست‌ها در “اقدام‌های بشردوستانه” نادیده گرفته شود.

 سازمان ملل که هرگز اجازه نجات مردمی که زیر یوغ داعش له می‌شدند را نداده بود، ناگهان تعامل با HTS را مجاز اعلام کرد.

 این چرخش شورای امنیت سازمان ملل متحد با دستورات “نوح بونسی” مشاور سازمان ملل متحد،  همان‌طورکه در فوریه ۲۰۲۱ هنگامی که برای جورج سوروس کار می کرد (۷) استدلال کرده بود مطابقت داشت.

“جومانا کارادشه با  “ابومحمد الجولانی، رئیس تحریر شام، از طرف فرستنده تلویزیونی “سی ان ان” مصاحبه کرد. این مصاحبه او را در کانون توجه قرار داد، با این که در وب سایت وزارت امور خارجه ایالات متحده ۱۰ میلیون دلار «جایزه عدالت» برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری این رهبر جهادی شود، اعلام شده است.

ویدئو

 

 

 

در ۷ دسامبر، HTS  و ترکیه زندان “سیدنایا” را تصرف کردند. این زندان که به آن لقب «سلاخ خانه انسان» داده شده بود یک موضوع مهم برای تبلیغات جنگی بود.  در واقع، ادعا می شد که در این زندان هزاران نفر شکنجه، اعدام و اجساد آنها در یک کوره سوزانده شده‌اند. به مدت سه روز، کلاه‌خود سفیدها، این نهاد غیردولتی که هم جان انسان را نجات داده و هم در قتل عام شرکت کرده است، زندان و اطراف آن را جستجو کرد و به دنبال گذرگاه های زیرزمینی مخفی، اتاق های شکنجه و یک کوره آدم سوزی گشت. صد افسوس! آنها هیچ مدرکی برای جنایاتی که ادعا می‌کردند پیدا نکردند. سرانجام، خانم روزنامه‌نگار، “کلاریسا وارد”، برای سی‌ان‌ان، آزادی یک فرد اسیر را که سه ماه نور آفتاب ندیده، اما هنوز تمیز، شیک و با ناخن‌های آراسته مانده را عرضه کرد. (۹)

 

تحمل اتهامات مربوط به شکنجه و اعدام های موقت سخت تر می شود وقتی که بدانیم بشار اسد در سال ۲۰۱۱ دستور ممنوعیت همه اشکال شکنجه را صادر کرده و وزارت آشتی ملی را ایجاد کرده بود که مسئولیت ادغام مجدد سوری هایی که به جهادیست‌ها پیوسته بودند را به عهده داشت و در نهایت حدود چهل بار عفو عمومی برای این افراد صادر کرده بود.

در ۸ دسامبر، رئیس جمهور بشار اسد به سربازان خود دستور داد که سلاح های خود را زمین بگذارند. دمشق بدون شلیک  یک گلوله سقوط کرد. جهادیست بلافاصله بنرهای از پیش چاپ شده را باز کردند و نماد رژیم جدید را روی لباس خود چسبانند. جنگجوی سابق القاعده و سپس فرد شماره ۲ داعش، ابومحمد الجولانی، که نام اصلی او احمد حسین الشرع است، قدرت را به دست گرفت. او در محاصره مشاوران انگلیسی خود در مسجد بزرگ اموی در دمشق سخنرانی کرد که از سخنرانی ابوبکر البغدادی خلیفه داعش در سال ۲۰۱۹ در مسجد النوری در موصل الگوبرداری شده بود.

 HTS اکنون با مسیحیان به عنوان مستامن (طبقه بندی اسلامی برای خارجی های غیر مسلمانی که به صورت محدود در قلمرو مسلمانان ساکن هستند) رفتار می‌کند و آنها را از اهل ذمه (مجموعه ای از حقوق و وظایف محفوظ برای غیر مسلمانان) و پرداخت مالیات جزیه معاف می کند. در سپتامبر ۲۰۲۲، برای اولین بار پس از یک دهه، مراسم بزرگداشت “آنای مقدس” در کلیسای ارمنی الیعقوبیه در سرزمین جسر الشغور در غرب ادلب برگزار شد.

 ۳۰۰۰ سرباز ارتش عربی سوریه به عراق تبعید شدند. آنها خلع سلاح و در چادرهای گذرگاه مرزی القائم اسکان داده شده و سپس به پایگاه نظامی در رطبه منتقل می شوند. بغداد اعلام کرد که تلاش خواهد کرد تضمینی برای بازگشت آنها به میهن خود به دست آورد.(۱۰)

 نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) عملیاتی را برای انهدام تجهیزات و استحکامات ارتش عربی سوریه آغاز کردند. در عرض چهار روز، با ۴۸۰ بمباران، ناوگان دریایی سوریه غرق و انبارها و انبارهای مهمات به آتش کشیده شد. در همان زمان، نیروهای زمینی اسرائیل در حال کشتار دانشمندان برجسته کشور بودند.

“بنی کاتا”، یکی از فرماندهان نظامی محلی، پس از نشان دادن استحکامات خالی سوریه در امتداد ساحل به خبرنگاران گفت: “معلوم است که برای مدتی اینجا خواهیم ماند و خود رابرای این کار آماده کرده‌ایم.”

و اکنون ارتش اسرائیل کمی بیشتر و فراتر از خط آتش‌بس جولان که اشغال کرده بود، وارد خاک سوریه شد و ایجاد یک منطقه حائل جدید در خاک سوریه برای حفاظت از منطقه حائل فعلی را اعلام کرد. به طور خلاصه آن را به اسرائیل الحاق کرد و علاوه برآن کوه “هرمون” را اشغال کرد تا بتواند کل منطقه را زیر نظر بگیرد.

در ۹ دسامبر، ژنرال “مایکل کوریلا”، فرمانده نیروهای ایالات متحده در خاورمیانه (CentCom)، برای دیدار با ژنرال “یوسف الحنیت”، رئیس ستاد مشترک ارتش اردن، به امان سفر کرد. او اخیراً بر تعهد ایالات متحده به حمایت از اردن در صورتی که تهدیداتی از سوی سوریه در طول دوره انتقال کنونی رخ دهد، تاکید کرد.

ژنرال مایکل کوریلا در ۱۰ دسامبر از نیروهای خودی و نیروهای دموکراتیک سوریه (مزدوران کرد) در چندین پایگاه در سوریه بازدید کرد. او طرحی را تدوین کرده تا اطمینان حاصل کند که داعش منطقه ای را که پنتاگون به آن اختصاص داده است ترک نکند و در تغییر رژیم در دمشق دخالت ننماید. بمباران های شدید فوری مانع از نزدیک شدن داعش خواهد شد.

 HTS “محمد البشیر”، «فرماندار» جهادی سابق ادلب را به عنوان نخست وزیر رژیم جدید منصوب کرد. او یکی از اعضای اخوان المسلمین است که توسط MI6 بریتانیا حمایت می شود.  فرانسه که از طریق فرستاده ویژه خود “ژان ایو لودریان” در مورد انتصاب “ریاض حجاب” (دبیر سابق شورای وزیران در سال ۲۰۱۲) مذاکره کرده بود، متوجه شد که سرش کلاه رفته است.

در همان شب، دیگر جای بحثی برای نخست وزیری ژان ایو لودریان وجود نداشت. برعکس، کاخ الیزه دادستان ضد تروریسم پاریس را به برنامه خبری France2 فرستاد. او به شادی و سرور در مورد قدرت جدید در دمشق پایان داد و ابراز تأسف کرد، که HTS در قتل استاد فرانسوی ساموئل پتی (۲۰۲۰) و در کشتار نیس (۸۶ کشته در سال ۲۰۱۶) دست داشته است. پس از آن مطبوعات فرانسه لحن خود را تغییر دادند و رفته رفته قدرت جدید در دمشق را که مطبوعات بین المللی همچنان آن را قابل احترام معرفی می کنند زیر سوال بردند.

در ۱۱ دسامبر، مهم‌ترین گروه‌های فلسطینی حاضر در سوریه (جبهه آزادی‌بخش فلسطین، جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین، جنبش جهاد اسلامی، جبهه مبارزات مردمی فلسطین، فرماندهی کل) در یرموک (دمشق) با حضور نمایندگانی از HTS (بخش عملیات نظامی) تشکیل جلسه دادند. سازمان  فتح و حماس در این نشست شرکت نکردند. از آنها خواسته شد با متحدین اسرائیلی خود صلح کنند. تصمیم گرفته شد که هیچ جناحی جایگاه ممتازی نداشته باشد و با همه یکسان رفتار شود و همه گروه‌ها متعهد می شوند که سلاح های خود را زمین بگذارند.

 ژنرال مایکل کوریلا به مدت سه روز به لبنان و اسرائیل سفر کرد. او در بیروت با ژنرال جوزف عون، فرمانده نیروهای مسلح لبنان، و قبل از همه همکارش، ژنرال آمریکایی، جاسپر جفرز سوم، ملاقات کرد. او در تل آویو با تمامی روسای ستاد ارتش اسرائیل و وزیر دفاع اسرائیل کاتز دیدار کرد. وی به همین مناسبت گفت: سفر من به اسرائیل و همچنین اردن، سوریه، عراق و لبنان در شش روز گذشته نشان داد که چقدر دیدن چالش‌ها و فرصت‌های کنونی از دید شرکا، فرماندهان میدانی و پرسنل نظامی اهمیت دارد. برای مقابله با تهدیدات فعلی و آتی باید شراکت قوی داشته باشیم.

در ۱۲ دسامبر، “ابراهیم کالین”، مدیر سرویس مخفی ترکیه (Millî İstihbarat Teşkilatı – MIT)، اولین مقام عالی رتبه خارجی بود که از دولت جدید در دمشق بازدید کرد. در همان روز، مزدوران کرد که شمال شرق سوریه را برای ارتش اشغالگر آمریکا اداره می‌کنند، پرچم سه ستاره سبز-سفید-سیاه جدید این کشور، که همان پرچم دوران قیمومیت فرانسه است را برافراشتند. بعد از سفر ابراهیم کالین، هیئتی از قطر در ۱۵ دسامبر به دمشق  سفر خواهد کرد.

برای حمایت از ادعاهای مربوط به شکنجه منتسب به رژیم سابق، “کلاریسا وارد”، که بسیار سرحال به نظر می‌رسید، برای سی ان ان اجسادی که در سردخانه بیمارستانی در دمشق پیدا شده بود، را صحنه سازی کرد، درست همانطور که همین سی ان ان در روند سرنگونی شائوچسکو اجساد در سردخانه ای در تیمیشوار را به نمایش گذاشته بود. (۱۱)

 طبق گزارش سازمان ملل در این مدت بیش از یک میلیون سوری از کشور خود فرار کرده اند. آنها باور ندارند که جهادیست های HTS یک شبه متمدن شده اند.

[۱] „Parameter und Grundsätze der Hilfe der Vereinten Nationen für Syrien“, von Jeffrey D. Feltman, Übersetzung Horst Frohlich , Voltaire Netzwerk, 15. Oktober 2017.

[۲] „Laut Hassan Nasrallah wollen die Vereinigten Staaten im Libanon eine Hungersnot verursachen“, Übersetzung Horst Frohlich , Voltaire Netzwerk, 17. Juni 2020.

[۳] „Die 18000 Uiguren von Al-Qaida in Syrien“, Übersetzung Horst Frohlich , Voltaire Netzwerk, 19. August 2018. «Uyghur fighters in Syria vow to come for China next», Sophia Yan, The Telegraph, Decembrer 13, 2024.

[۴] „Der türkische National-Schwur“, Übersetzung Ralf Hesse, Voltaire Netzwerk, 28. Januar 1920.

[۵] «Fidan: Nous avons négocié avec la Russie et l’Iran pour qu’en Syrie, ça se passe sans effusion de sang», Anadolu Agency, 13 décembre 2024. «“Israël ne voulait pas qu’Assad tombe”, affirme le chef de la diplomatie turque», I24 News, 16 décembre 2024.

[۶] « Résolution portant exemption des sanctions contre les jihadistes », Réseau Voltaire, 6 décembre 2024.

[۷] «In Syria’s Idlib, Washington’s Chance to Reimagine Counter-terrorism», New Crisis Group, Noah Bonsey & Dareen Khalifa, February 2021.

[۸] «Muhammad al-Jawlani», Rewards for Justice, site consulté le 14 décembre 2024.

[۹] «‘Are you serious?’: He spent months in a Syrian prison. CNN’s camera caught the moment he’s freed, Clarissa Ward, CNN, December 11, 2024.

[۱۰] «خاص»
محمد عماد, ۱۱ دیسمبر

[۱۱] «Battered corpses show the horrors of life and death under Syria’s Assad», CNN December 12, 2024.