تارنگاشت عدالت
منبع: نیو ایسترن آوتلوک
نویسنده: سلمان رفیع شیخ
مترجم: م قربانی
۹ آوریل ۲۰۲۵
«جنگ جهانی علیه تجارت» از سوی ترامپ و واکنش چین
تعرفه های به اصطلاح «روز آزادی» ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، آغاز «جنگ جهانی علیه تجارت» (GWOT) را رقم می زند، جنگی که چین هدف آن است.
با این حال پکن از قبل شروع به اجرای اقدامات متقابل چندلایه خود کرده است، که از یک سو چین را از تأثیر تعرفه ها محافظت می کند و از سوی دیگر، ایالات متحده را در سطح جهانی منزوی می سازد.
«چین دیگر مجبور نیست واشینگتن را به عنوان یک متحد غیر قابل اعتماد معرفی و ترسیم کند»
تعرفه های سنگین دونالد ترامپ، بر تقریباً ۶۰ کشور در سراسر جهان، شوکی جهانی را به همراه داشته است. هدف اصلی آنچه که به درستی «جنگ جهانی علیه تجارت» نامیده می شود – که شباهت چشمگیری به «جنگ جهانی علیه تروریسم» دارد که دولت بوش پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در ایالات متحده آغاز کرده بود – این بار با هدف «محافظت» از ایالات متحده در برابر تهدیدات اقتصادی است. با این حال این ناسیونالیسم اقتصادی خشن («امنیت اقتصادی») با «جنگ جهانی علیه تروریسم» متفاوت است زیرا این جنگ نه علیه بازیگران غیردولتی، یعنی سازمان های تروریستی بلکه علیه دولت هایی است که با واشینگتن روابط اقتصادی عمیقی دارند، انجام می گیرد. یکی از این کشورهای کلیدی چین است. تعرفه های ترامپ در حال حاضر چین را به سمت اتخاذ اقدامات متقابل اساسی سوق داده است. لذا، برخلاف «جنگ جهانی علیه تروریسم» که در آن آمریکا از مزیت عدم تقارن قدرت برخوردار بود، «جنگ جهانی علیه تجارت» فاقد این مزیت است.
در آخرین هفته ماه مارس، روسای برخی شرکت های بزرگ جهان با رهبر چین در پکن دیدار کردند. اما، این پیام ساده از جهت ژئو پلیتیکی مناسب بود. چین انتظار دارد که واکنش جهانی علیه ملی گرایی اقتصادی افراطی ترامپ صورت گیرد. بنا بر این، پکن خود را به عنوان کشور آسیب دیده اصلی از جنگ ترامپ معرفی می کند، از مدیران عامل ۴۰ شرکتی که در آن جلسه حضور داشتند خواست که «ما باید برای حفظ ثبات صنعت جهانی و زنجیره های تأمین، که تضمین مهمی برای توسعه سالم اقتصاد جهانی است،با هم همکاری کنیم.» این جلسه به چند دلیل مهم بود و هست.
اول، شی جین پینگ خود با روسای شرکت ها دیدار داشت که نشان دهنده جدیت پکن است. دوم این واقعیت که این جلسه که با موفقیت برگزار شد، اشتیاق چین را برای تعمیق «دیپلماسی تجاری» خود از پلاتفرم های دوجانبه، سه چانبه و چندجانبه تا خود جامعه تجاری بین المللی نشان می دهد. به عبارت دیگر، چین عمیقاً در حال ایجاد حصار در برابر حمله ترامپ است. سوم، این واقعیت که اکثر این شرکت ها، مانند مرسدس، استرازنکا، فدکس، آرامکو و استاندارد چارترد، که در سطح جهانی مستقر هستند، به این معنا است که چین در واقع در حال بسیج کسب و کارهای جهانی و افکار عمومی علیه واشینگتن است. چهارم، در کانون پیام شی جین پینگ شکلی از حمایتکرایی وجود نداشت. در واقع، شی در مقابل «ملی گرایی اقتصادی» ترامپ، بر جهانی شدن و الزامات حفاظت از آن تأکید کرد. به همین دلیل است که شی عمدتاً تمایل چین را برای بهبود دسترسی به بازار و تضمین خطوط ارتباطی بسیار بهتر بین شرکت ها و دولت چین نسبت به گذشته پیش بینی کرد. (دیدار شی با روسای شرکت ها تجلی کاملی از این سیاست تماس منظم و باز برای تجارت بدون وقفه بود).
رئیس جمهور گفت: «درهای چین تنها بازتر خواهد شد. سیاست استقبال از سیاست خارجی تغییر نکرده و تغییر نخواهد کرد.» وی افزود: « چین مقصدی ایدآل، امن و امیدوار کننده برای سرمایه گذاران خارجی بوده است و خواهد بود. پذیرفتن چین به معنای پذیرفتن فرصت ها، باور به چین به معنای باور به فردای بهتر و سرمایه گذاری در چین به معنای سرمایه گذاری در آینده است.»
متحدان جهانی مورد حمایت چین علیه واشینگتن
علاوه بر چنین شرکت هایی، چین همچنین در تلاش است تا روابط خود را با کشورهایی که تحت تأثیر تعرفه های ترامپ قرار گرفته اند، تقویت کند. این واقعیت که ترامپ ۶۰ کشور مختلف، از جمله متحدان قدیمی آمریکا را هدف قرار داده است، به این معنا است که چین دیگر نیازی به برنامه ریزی و معرفی واشینگتن به عنوان یک متحد غیرقابل اعتماد ندارد. سیاست های ترامپ در این زمینه به اندازه کافی روشنگر بوده است. با اعلامیه های روز چهارشنبه، ۲ آوریل، ترامپ مالیات بر صادرات چین را از ۲۰ به ۵۴ درصد افزایش داد. او همچنین تعرفه های ۲۴ و ۲۵ درصدی را برای ژاپن و کره جنوبی – که هردو متحدان امنیتی کلیدی در منطقه و شرکای تجاری اصلی آمریکا هستند – و ۳۲ درصدی را بر تایوان – سرزمینی که جو بایدن قول داده. بود از آن، از جمله از نظر نظامی، در برابر هر گونه حمله چین محافظت کند – اعمال کرد. از قضا، در حالی که چین هیچ حمله ای علیه تایوان انجام نداده است، واشینگتن این کار را انجام داده است. آیا هنوز می توان به واشینگتن اعتماد کرد؟ قوه مجریه تایوان این اقدامات را «به شدت غیر منطقی» خواند. فراتر از تایوان، این سوالی است که هر پایتختی در هر یک از ۶۰ کشور می پرسد و این سوالی است که می تواند به چین اجازه دهد تا یک اتحاد جهانی غیر رسمی (از این ۶۰ کشور) ایجاد کند تا برای محافظت از قوانین بازی که واشینگتن سعی در تغییر آن دارد، بسیج شوند. ایشیبا وزیر امور خارجه ژاپن گفت: «این اقدام نه تنها بر روابط اقتصادی ژاپن و ایالات متحده تأثیر می گذارد، بلکه پیامدهای قابل توجهی بر اقتصاد جهانی و سیستم تجارت چند جانبه به طور کلی خواهد داشت.» وی افزود «ما نگرانی های جدی داریم.»
اتحادیه اروپا یک متحد بالقوه است. اورسلا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، و رئیس قوه مجریه اتحادیه اروپا، گفت که این اتحادیه با تعرفه کلی ۲۰ درصدی مواجه شده است و در صورت شکست مذاکرات با واشینگتن، آماده پاسخگویی است. اکثر این ۶۰ کشور، در این مرحله، قول اقدامات متقابل را می دهند. آن ها نیز مانند خود چین، به نظر می رسد که در حال انجام یک بازی طولانی هستند و منتظرند تا ابتدا ترامپ یک چشمک بزند. اما اغلب کارشناسان سیاسی آمریکایی درک می کنند و اجماع دارند و بعید می دانند که سیاست ترامپ تغییر کند، مگر این که او از قدرت کنار گذاشته شود. تا آن زمان، جهان با وضعیت جدید «ملی گرایی اقتصادی» آمریکا سازگار شده است، که در حقیقت مانع از بازگشت هر دولت جدیدی در آمریکا به حالت عادی قبل از جنگ جهانی علیه تجارت خواهد شد. جنگ جهانی علیه تجارت، هنجار جدیدی خواهد بود، و ایالات متحده دیگر مرکزِ به اصطلاح «جهان آزاد» نخواهد بود.
https://journal-neo.su/2025/04/09/how-china-plans-to-defeat-trumps-global-war-on-
trade/