با این که ناظرین سیاسی جنگ اسرائیل با یکی از همسایگان خود را پیشبینی میکردند ولی دولت یهود از طرف هیچکس مورد حمله واقع نشده است. این کشور دارای مخالفینی است ولی به غیر از خود دشمن دیگری ندارد. سازماندهی سیاسی آن که توسط یک قانون اساسی مشخص نشده خیلی سادهتر قابل سرنگونی است. هواداران اشترواس که اکنون در وزارت امور خارجه و کاخ سفید برسر قدرتند، در حال تغییر رژیم این کشورند. تظاهرات در این کشور یکی بعد از دیگری در سطح کشور صورت میگیرد تا به قول مدیر سابق موساد، سازمان جاسوسی این کشور از «تبدیل کشور به یک کشور نژادپرست و خشن، که قابلیت بقاء ندارد» جلوگیری کند. ولی احتمالاً دیگر دیر شده است.
در دوسال گذشته مردم اسرائیل متفرق بودند و نتوانستند دولتی را انتخاب کنند. پس از ۵ انتخابات پارلمانی آنها تصمیم گرفتند تیم لاپید/گانتز را از کار برکنار کرده و ائتلاف جدیدی پیرامون نتانیاهو را به قدرت برسانند. ولی دوماه پس از تشکیل دولت جدید باز نظر خود را تغییر دادند. اکثریت مردم اسرائیل کسانی را که انتخاب کرده، که دیگر نمیپسندد.
در واقع نتانیاهو همه را متعجب ساخت و ائتلافی با احزاب نژادپرست کوچک یهودی تشکیل داد. او به آنها قول داد:
• بند ۷a قانون اساسی که نامزدی احزاب علناً نژادپرست در انتخابات را ممنوع میکند، را لغو کند
• قانون ضدتبعیض را تغییر دهد تا بتوان مناسبتها و ساختارها برای تفکیک جنسی را از نظر مالی تامین کرد و خودداری از شرکت در خدمت نظام برپایه اعتقادات را مقدور نمود.
• مقامات محلی را مجبور کندتا مدارس فوق ارتدوکس را از نظر مالی تامین کنند، حتی اگر زیر نظر دولت مرکزی نباشند و از برنامههای درسی دولت مرکزی پیروی نکنند و از تدریس علوم اساسی دنیوی مانندریاضیات و زبان انگلیسی خودداری کنند.
• وظیفه توزیع کوپنهای مواد غذایی از وزارت امدادهای اجتماعی سلب و در اختیار وزارت کشور قرار داده شود . ملاک توزیع این خواهد بود که مالیات نپردازند با علم به اینکه ارتدودکسهای افراطی، فارغ از امکاناتی که در اختیار دارند از پرداخت مالیات معافند.
البته نخست وزیر میخواست از همپیمانان خود فاصله بگیرد از این رو گفت که هرگز به کسی اجازه نخواهد داد از باورهای مذهبی خود استفاده کند تا از خدمت به یک شهروند اسرائیلی خودداری نماید. «الکتریسته روز شنبه در اختیار مردم قرار خواهد داشت و پلاژهای مختلط نیز برقرار خواهد بود. ما وضعیت فعلی را حفظ خواهیم کرد. منطقهای وجود نخواهد داشت که هلاخا (شریعت یهود) حکومت کند.» «تغییری در قانون بازگشت داده نخواهد شد.» (همپیمانان نخستوزیر خواستار اینند که کسانی که مایل به بازگشت میباشند، باید ثابت کنند که بخشی از والدین آنها به معنای دقیق کلمه یهودی است) . نانیاهو حاشا کرد که پسرش، یائیر، قضاتی را که در زمان نخست وزیری، او را محاکمه کرده بودند، خائن خوانده بود که به همین دلیل باید محاکمه شوند. و در آخر وی مقدور ساخت، تا تنها نماینده همجنسگرای علنی، امیر اوهانا به عنوان سخنگوی کنست انتخاب گردد.
هرقدر هم که این برنامه تکان دهنده باشد، باز مسئله اصلی نیست. بنیامین نتانیاهو وعده داد که در سیستم دادگستری کشور تجدید نظر خواهد شد. این تجدید نظر، تناسب قوا دراین کشورِ بدون قانون اساسی را که تاکنون برپایه و اساس سیستم دادگستری حفظ شده را مورد سئوال قرار میدهد و آن هم به صورتی که مخالفین آن را یک «کودتا» مینامند.
تظاهرات ادامه دارد و روز به روز شدیدتر میشود. در ابتدا نیروهای میانه و چپ در تظاهرات شرکت داشتند ولی بعد همپیمانان گذشته نتانیاهو نیز به آنها پیوستند و در حال حاضر برخی از نیروهای راست و حتی برخی از اعراب نیز به تظاهرکنندگان پیوستهاند.
رئیس سابق ستاد ارتش ژنرال موشه یاآلون به برخی شباهتها بین دولت فعلی نتانیاهو و رژیم نازیها اشاره کرد و گفت: « خلق یهود قیمت سنگینی بابت این واقعیت پرداخت که به دنبال انتخابات دمکراتیک در آلمان دولتی برسرکار آمد که دمکراسی را از بین برد و آنچه را که اول از همه لغو کرد اصل اساسی دمکراتیکِ استقلال قوه قضائیه بود.»
موشه یاآلون یکی از مخالفین قدیمی بنیامین نتانیاهو است ولی طی تنها چند هفته همپیمانان قدیم نتانیاهو نیز به جمع مخالفین پیوستند.
• وزیردادگستری سابق عضو لیکود و معاون نخست وزیر در دوران ریاست نتانیاهو، دان مریدور روز ۲۰ فوریه در تظاهرات اصلی در مقابل کنست شرکت کرد و گفت: «چه کسی فکر میکرد که ما در اسرائیل از دمکراسی که مورد حمله واقع شده است باید دفاع کنیم.»
• رئیس سابق سازمان جاسوسی موساد ، تامیر پاردو که در گذشته توسط نتانیاهو انتخاب شده و مصدر کار قرار گرفته بود، اکنون هماهنگ کننده تظاهرات است. او طی مصاحبهای با رادیو رسمی “کان” نخست وزیر را متهم کرد که خواستار اصلاح قوه قضائیه است تا سرنوشت خود را از چنگ آن نجات دهد. علاوه براین او بخشهایی از ائتلاف دولت را متهم کرد«که میخواهند یک دولت نژادپرست و خشن برپاکنند، که قابلیت بقاء نخواهد داشت.»
• رئیس سابق شینبت، یورام کوهن که او نیز منتخب نتانیاهو بود در یک تظاهرات دست راستی گفت: «پیشنهادات اصلاحی، ساختار حکومتی را در اسرائیل تغییر خواهد داد، زیرا قوه مجریه که زیر رهبری نخست وزیر است، قدرت نامحدودی کسب خواهد کرد. مکانیسمهای کنترلی که در یک جامعه دمکراتیک ضروری است، از بین خواهد رفت. هر شهروندی فارغ از تعلق سیاسی خود باید از چنین وضعیتی نگران باشد. اصلاحات در شکل کنونی خود که با خشونت اعمال میگردد و بدون شراکت و گفتمان با همه عناصر ملت تهیه شده، میتواند ما را با یک فاجعه روبهرو کند.»
شکوائیههای متعددی از سوی اقتصاددانان و شرکتهای با فناوری بالا زنگهای خطر را به صدا درآوردند: اصلاحات مورد نظر هراس در دل سرمایهگذاران خارجی خواهد افکند. ۵۶ اقتصاددان سرشناس بینالمللی از جمله ۱۱ دارنده جایزه نوبل یک نامه سرگشاده منتشر کردند. در این نامه آمده: «ائتلاف دولتی در اسرائیل در نظر دارد یک رشته از اقدامات قانونی به اجراء درآورد که استقلال قوه قضائیه و قدرت آن را در محدودکردن اقدامات دولتی تضعیف خواهد نمود. بسیاری از اقتصاددانان اسرائیلی طی یک نامه سرگشاده که مورد حمایت برخی از ما قرار گرفت، نگرانی خود را در این مورد که چنین اصلاحاتی از این طریق که حکومت قانون را تضعیف خواهد کرد، اسرائیل را به سوی لهستان و مجارستان سوق خواهد داد و به اقتصاد اسرائیل لطمه خواهد زد.
برنامه رفرم قوه قضائیه در چهار مرحله صورت خواهد گرفت که تنها مرحله اول آن به اطلاع انظار عمومی رسیده است.
فاز اول شامل موارد زیر است:
• بند کانلمیکن، که به کنست اجازه میدهد قوانینی را که دیوان عالی مردود بشناسد، در دور دوم با اکثریت ساده به تصویب رساند.
• استاندارد معقول بودن تصمیمات قضائی را از میان بردارد.
• قدرت دولت ائتلافی در کمیسیون انتخاب قضات را تقویت کند.
• موقعیت مشاورین حقوقی در درون بخشها را تضعیف نماید
در فاز دوم قانون اساسی در مورد مرتبت انسانی و آزادیها به یک متن معمولی تبدیل خواهد شد که از دیگر قوانین برتر محسوب نمیشود و از این رو خیلی ساده میتواند جابهجا شود.
در فاز سوم حق درخواست تجدید نظر در تصمیمات دیوان عالی کشور محدود میگردد.
در فاز چهارم اختیارات کنونی دادستان کل کشور تقسیم خواهد شد. یک مرجع ثانی «دادستان کل» تنها مرجعی خواهد بود که میتواند سیاستمداران را به دادگاه بکشد.
این قانون که ذات اسرائیل را به کلی تغییر خواهد داد، توسط دو اندیشکده حمایت میشود. Kohelet Policy Form, و Law and Liberty Forum. آخری از گروهی به نام Federalist Society در ایالات متحده آمریکا الهام میگیرد، که مخفیانه USA Patriot Act را طرح کرد و در رابطه با حادثه ۱۱ سپتامبر تحمیل نمود.(۱) Law and Liberty Forum توسط Tikvah Fund که ریاستش به عهده محافظهکار اسرائیلی-آمریکایی الیوت آبرامز (که نقشش در افتضاح ایران -کنترا و بسیاری از کودتاها در آمریکای لاتین شناخته شده) است، از نظر مالی تامین میگردد. (۲)
سیاست راهبردی دواندیشکده نامبرده این است که تعبیر قانون را از طریق تغییر قضات ممکن سازد.(۳) طی ۳۰ سال Federalist Society توانست نئولیبرالیسم را از نظر حقوقی توجیه کند، امکان تجدیدنظر در مقابل شرکتهای بزرگ را محدود نماید، شکل و شیوهای را که حزب دمکرات در مبارزه علیه بدنام کردن حق سقط جنین انتخاب کرده بود درون تهی سازد و مانع از این شود که ایالات متحده قراردادهای بینالمللی را رعایت نماید و در نهایت تناسب قوا در ایالات متحده را به شکلی تغییر دهد که رئیس جمهور بتواند هرجنگی را که بخواهد آغاز کند و مجاز باشد که شکنجه کند.(۴)
جالبی شیوه بهکار گرفته شده توسط Federalist Society این بود که اصول حقوق آنگلوساکسن را از نو تعبیر میکرد. با تکیه به آثار فیلسوف مشهور لئو اشتراوس «حق طبیعی» جایگزین«حقوق موضوعه» (قوانینی که با تصمیم انسانها در یک جامعه و نه لزوماً مبتنی براخلاقیات، شریعت و یا قوانین طبیعی وضع میشود. ویکیپدیا) گردید. مثلاً رئیس جمهور رونالد ریگان در دهه ۱۹۸۰ عزم کرد اقتصاد را آزاد سازد ولی از نظر قانونی محدود بود و نمیتوانست این اقدام را عملی کند. یک فرضیهپرداز جامعه فدرالیستی به نام پرفسور ریچارد اپشتاین ادعا کرد که مالکیت ربطی به حقوق موضوعه ندارد یعنی کنوانسیونی که قانونگذار تهیه کرده اصل نیست، بلکه قانون طبیعی تعیین کننده است، قانونی که خداوند حکم کرده. ولی هرنوع تنظیم فعالیتهای اقتصادی باعث خواهد شد که رفتار مالکین مشخصی محدود گردد. لذا هرنوع تنظیم، نوعی سلب مالکیت محسوب میشود و باید غرامت دریافت کند.
لذا اگر قانونی بادرنظر گرفتن منافع جامعه از تولیدکنندگان بخواهد که محصولاتی با یک کیفیت مشخص تولید کنند، حقوق مالکیت آن را محدود میکند، به طوری که مستلزم دریافت غرامت خواهد بود. این تعبیر قانون، رئیس جمهور ریگان را مجاز داشت کلیه مقررات اقتصادی موجود را تغییر دهد.
اغلب هواداران جامعه فدرالیستی حقوقدانان محافظهکار، لیبرتر و یا اختیارگرا هستند. آنها اغلب کارشناس حقوق خانواده و یا حقوق اقتصادی هستند. ولی در درون این انجمن گروه کوچکی وجود داشت که در امور سیاستهای بینالمللی نیز دخالت میکند. همین گروه است که امروز اسرائیل را زیر نفوذ خود دارد. همانها بودند که در ایالات متحده آمریکا ایده «استثنایی بودن آمریکایی» را جا انداختند.(۵)
این مکتب فکری از انتقال معاهدات بینالمللی به قوانین ملی خودداری میکند. این مکتب رفتار دیگران را مورد قضاوت شدید قرار میدهد ولی به آمریکاییان که همان کار را انجام میدهند، به دیده اغماض مینگرد و حاضر نیست به یک دادگاه بینالمللی اجازه دهد که به امور داخلی آمریکا علاقه نشان دهد. با یک کلام آنها فکر میکنند که ایالات متحده آمریکا به دلایل مذهبی قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست و نباید مشمول قوانین و حقوق بینالملل باشد. این ایدئولوژی آمریکایی کاملاً با تعبیر سیاسی فرضیه مذهبی «قوم برگزیده» مطابقت دارد. وقتی که از نظرمذهبی مسئله تائید این امر است که مردمی که به خداوند روی آوردند از طرف او انتخاب شدند، به معنی لغوی، یعنی انسانها بایکدیگر برابر نیستند زیرا که یهودیان برتر از «گویم» (مردم غیریهود) میباشند.
صحنه بزرگ دیگر مبارزه این گروه جامعه فدرالیستها لغو «دکترین عدم تفویض اختیار» بود. حقوقدانان آمریکایی براین عقیده بودند که تقسیم قوا به قوه اجرائیه این اجازه را نمیدهد که به امتیازات قوه مقننه تجاوز کند و خود شاخصهایی برای استفاده از قانون تعریف نماید. از این به بعد جریان عکس بود: تقسیم قوا قوه مقننه را منع میکرد که در فعالیتهای قوه مجریه دخالت کند. از این طریق کنگره قدرت خود را برای کنترل کاخ سفید از دست میداد. برپایه این شعبدهبازی رئیس جمهور جورج دبلیو بوش توانست یک سلسله از جنگها را آغاز کند و شکنجه را عمومیت بخشد.
رابطه بین این گروه و لیکود اسرائیلی تازه نیست. در سال ۲۰۰۳ الیوت آبرامز همایش اورشلیم را با شرکت تقریباً کلیه گروههای سیاسی اسرائیلی برپا کرد. او گفت تا وقتی که اسرائیل خواستهای مردم فلسطین را از بین نبرده، صلح در جهان حاصل نخواهد شد.(۶)
با چنین منطقی ژنرال آوی بلوت، فرمانده ارتش اسرائیل در مناطق اشغالی غرب رود اردن، پس از تشکیل کابینه نتانیاهو کتاب خود را به نام “پرهیزههای ما: اسرار آزادکنندگان سرزمین از پدرمان ابراهیم تا شهرکنشینان معاصر” بین افسران زیر دست خود پخش کرد. در این کتاب اشغال فلسطین توسط یهودیان، حال چه با خرید زمین و چه با خشونت از زمان حضرت ابراهیم تا شهرکسازیهای غیرقانونی، به عنوان خواست الهی مطرح گردیده است.
اولین پیامد مشهود این تحول و این تبلیغات در غرب رود اردن عیان گردید، وقتی که ۴۰۰ شهرک نشین از Har Bracha، حواره را مورد حمله قرار دادند. آنها میخواستند از قتل دو یهودی که گویا به دست فلسطینیان در محل صورت گرفته بود، انتقام گیرند. ۵ ساعت متمادی آنها شهروندان حواره را سنگسار کردند، چند صد خودرو و ۳۶ خانه را به آتش کشیدند. در مقابل چشم ارتش اسرائیل که شهر را محاصره کرده بود تا از فرار شهروندان جلوگیری کند، آنها به شهروندان هجوم بردند و بیش از ۴۰۰ مجروح و یک کشته برجای نهادند. بزالل اسموتریچ وزیر دارایی این خشونت را محکوم نکرد و تنها ابراز تاسف کرد که افراد منفردی کاری را انجام دادهاند که به نظر وی وظیفه دولت بوده، و آن «انهدام» شهر است.
ائتلاف دولتی، که هماکنون در این سوءاستفادهها شریک است، در بیانیههای رهبران خود اعلام میکند که از کلیه امکانات دولت استفاده خواهد کرد، تا آن را به تمامی شهروندان عرب و آن هم نه تنها فلسطینیان، بلکه همینطور اعراب اسرائیلی تعمیم دهد.
تظاهرات تودهای در اسرائیل ادامه دارد و سیاستمداران خارجی هوادار اسرائیل هشدار میدهند. ولی همه اینها بی نتیجه است. جریان ادامه دارد. بزالل اسمودریچ اعراب را حیوان وحشی میشماردکه باید با خشونت اهلی شوند. ولی وزیر امنیت ملی ایتامار بن گِهویر از چشمانداز دیگری به جریان برخورد میکند. برای او خداوند سرزمین را به یهودیان سپرده و اشغالگران عرب باید بیرون رانده شوند. اعضای دولت ائتلافی فارغ از مواضع مختلف خود در یک زمینه اتفاق نظر دارند: دولت حاکم است و نباید اجازه دهد که عملکردش توسط قوانین محدود شود. این نظر کاملا مطابق با سلیقه نخست وزیر نتانیاهو، که چندین تحقیق قضائی علیه او در جریان است، میباشد.
آنچه در اسرائیل رخ میدهد تنها به اسرائیلیها و فلسطینیان مربوط نمیشود. الیوت آبرامز بیش از وزیر امور خارجه آنتونی بلینکن و معاونش خانم ویکتوریا نولاند، یک هوادار تاریخی اشتراوس است. از این رو اگر «اصلاحات» سیستم قضائی اسرائیل ادامه پیدا کند میتوان انتظار داشت که رژیم جدید به طور کامل مواضع هواداران اشتراوس را تقبل کند. موقتاً اسرائیل طبق اصول ژنرال بنیگانس که گفته بود «هیچ سلاح اسرائیلی نباید به دست جهودکشها برسد.» از صدور سلاح به اوکراین خودداری میکند. هیچگاه تا این حد خطر اتحاد بین «ناسیونالیستهای یکپارچه» اوکرائینی، «هواداران آمریکایی اشتراوس»و «صهیونیستهای تجدیدنظرطلب» اسرائیلی بزرگ نبوده است.(۷) البته ایالات متحد آمریکا اخیراً ممنوع کرده که بزالل اسمودریچ وزیر دارایی اسرائیل وارد خاک ایالات متحده شود و اظهارات نژادپرستانه او را تحریم میکند، ولی تا کی به این تصمیم وفادار خواهد ماند معلوم نیست؟
[۱] «The U.S. Right-wing Group Behind a Conservative Legal Revolution in Israel», Nettanel Slyomovics, Ha’arets, January 30, 2023.
[۲] « Elliott Abrams, le “gladiateur” converti à la “théopolitique” », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 14 février 2005. (Elliott Abrams, der zur Theopolitik übergegangene Gladiator. Die neue Nummer 2 im Nationalen Sicherheitsrat, Elliott Abrams, ist ein ewiger Neokonservativer. Nach dem Irangate, wo er ernsthaft kompromittiert wurde, wechselte er zu einer religiösen Denkfabrik, wo er eine seltsame Doktrin der Allianz von jüdischem und christlichem Fundamentalismus entwickelte. Er kehrte unbemerkt im Schatten von Condoleezza Rice zurück, um die palästinensische Front zu schließen und sich auf den Angriff auf Syrien vorzubereiten).
[۳] « La Federalist Society investit la Cour suprême des États-Unis », Réseau Voltaire, 2 février 2006. (Die Federalist Society investiert den Obersten Gerichtshof der USA. Ein Berufsverband rassistischer Anwälte und Richter, die Federalist Society, stellte die wichtigsten Rechtsberater der Bush-Regierung und entwarf vor den Anschlägen vom 11. September 2001 Notfallgesetze zur Terrorismusbekämpfung. Seit der Bestätigung von Richter Alito hält sie 4 von 9 Sitzen am Obersten Gerichtshof. Ihr Theoretiker John Yoo rechtfertigt Präsident Bushs immerwährende Vollmacht).
[۴] The Federalist Society: How Conservatives Took the Law Back From Liberals, Michael Avery & Danielle McLaughli, Vanderbilt University Press
[۵] Proceedings des von Carr Center for Human Rights Policy organisierten Colloquium : American Exceptionalism and Human Rights, Michael Ignatieff, Princeton University Press (2005).
[۶] «Sommet historique pour sceller l’Alliance des guerriers de Dieu», Réseau Voltaire, 17 octobre 2003. (« Historischer Gipfel für ein Bündnis der Krieger Gottes ». Der Jerusalemer Gipfel, der vom 12. bis 14. Oktober 2003 im King David Hotel in Jerusalem stattfand, besiegelte das Bündnis zwischen drei kriegstreiberischen Gruppen: den Ältesten des Kalten Krieges in Washington, den evangelikalen Fundamentalisten und der russischen Mafia in Israel. Um Richard Perle und Minister der Sharon-Regierung feierten sie die “Theopolitik”, die nach der Vernichtung des Islam zum Aufkommen des “himmlischen Jerusalems” führen wird. Sie trafen sich zum ersten Mal und gründeten ein ständiges Gremium, um ihre gemeinsame Politik zu koordinieren).
[۷] „Die Vereinigung bestimmter Machtgruppen, die zum Schlimmsten fähig sind, macht den Weltkrieg möglich“, von Thierry Meyssan, Übersetzung Horst Frohlich, Korrekturlesen : Werner Leuthäusser, Voltaire Netzwerk, 6. Dezember 2022.