جان پیلجر، روزنامهنگار پژوهشی ضد جنگ که مدافع چین و تحقیرکننده کنسرنهای رسانهای غربی بود، از دنیا رفت. در زیر ده مطلبی که او مطرح کرده و جهان باید درباره این روزنامه نگار افسانه ای که روز شنبه در سن ۸۴ سالگی در لندن درگذشت، بداند.
جان پیلجر، روزنامهنگار پژوهشی ضد جنگ که مدافع چین و تحقیرکننده کنسرنهای رسانهای غربی بود، از دنیا رفت – و من هر گزارشی را که در مورد او در رسانههای غربی دیدم، به دقت این واقعیت را کتمان کرده است. در زیر ده مطلبی که او مطرح کرده و جهان باید درباره این روزنامه نگار افسانه ای که روز شنبه در سن ۸۴ سالگی در لندن درگذشت، بداند.
۱. پیلجر در مستند “جنگ آینده علیه چین” گفت: غرب به خاطر تجارت خوب چین، برای مجازات این کشور آن را خبیث جلوه میدهد. او در شانگهای مدرن در مقابل دوربین گفت: «امروز، چین با آمریکا، در بازی بزرگ سرمایه داری آن برابری میکند – و این امر نابخشودنی است.»
۲. او پس از نمایش فیلمش در سال ۲۰۱۶، گفت: «داستان واقعی چین و ایالات متحده آمریکا، به ویژه در استرالیا، جایی که به نظر می رسد یک کمپین تبلیغاتی ضد چینی که توسط آمریکا تحریک می شود و ظاهراً میتواند یک واکنش نظامی به دنبال داشته باشد، باید گفته شود.»
«ولی کنسرنهای رسانه ای غرب از پیروی ازتوصیه او خودداری کردند و به جای آن تصمیم گرفتند نقش خود را در آنچه که او یک کلاهبرداری جهانی میداند، دو برابر کنند. در این کلاهبرداری ایالات متحده به درگیری در نقاطی چون تایوان، هنگکنگ و دریای چین جنوبی دامن میزند. و در این بین رسانه های غربی کوشش میکنند که چین برای همه چیز مقصر معرفی کنند.»
۳. او گفت که چین هراسی روزنامه نگاران و سیاستمداران در جهان غرب دارای ریشه نژادپرستانه است. او در جریان بازدید از استرالیا در مارس ۲۰۲۳ در توییتی نوشت: «نخبگان بر سر یک جنگ عمیقا نژادپرستانه علیه چین رودهدرازی می کنند.
به آرای آزاد و مستقل گوش فرا دهید
۴. پیام اصلی او در سالهای اخیر این بوده که بسیار مهم است که مردم نسبت به روایتی که جهان را تغذیه میکند مشکوک باشند و به جای آن متوجه شوند که به ما یاد داده میشود از افرادی که آمریکا میخواهد متنفر باشیم. « ایالات متحده بر رسانه های جهان غرب تسلط دارد. به جز یکی از ده شرکت بزرگ رسانه ای بقیه رسانهها در آمریکای شمالی مستقر است.
اینترنت و رسانههای اجتماعی مثل گوگل، توییتر و فیسبوک عمدتاً متعلق به آمریکا و تحت کنترل آن است. پیلگر مدام تکرار کرده که بسیار مهم است که مردم جهان کنسرنهای رسانه ای غربی را کنار بگذارند و به آرای جدید، کوچک و مستقلی روی آورند که در حال ظهور هستند و از اینترنت برای گفتن حقیقت در مورد جهان استفاده می کنند.
من به جای آسانژ صحبت می کنم
۵. این روزنامه نگار استرالیایی الاصل از حامیان مهم جولیان آسانژ بود که سازمان او، ویکی لیکس در سال ۲۰۱۱ مجموعه ای از تلگرامهای دیپلماتیک را فاش کرد که نشان می داد در سال ۱۹۸۹ هیچ قتل عامی در میدان تیان آن من در پکن صورت نگرفته است.
تظاهرکنندگان با آرامش میدان را ترک کردند و دیپلمات های حاضر در محل به مقامات مافوق خود گزارش دادند. پیلجر مدام به جهانیان یادآوری میکرد که وقتی آسانژ یک سلسله از حقایق مهم را که روایت های «رسمی» را نفی میکرد، فاش نمود، چگونه رهبران غربی واکنش نشان دادند. پیلجر خاطرنشان کردکه «بایدن، معاون رئیس جمهور، او را «تروریست با فناوری پیشرفته» نامید. و هیلاری کلینتون پرسید، آیا نمیتوانیم کلک این مرد را بکنیم؟
چین بد
پیلجر در سخنرانی خود در سال ۲۰۲۲، توضیح داد که چگونه چین واقعی، یک جامعه سخت کوش و متمرکز بر خود، توسط رسانه ها به یک هیولای خیالی تبدیل شد که سعی دارد جهان را به تسخیرخود درآورد. «در کمتر از یک دهه، چین “خوب” و تعریفی توسط چین “خبیث” جایگزین شد: از کارگاه جهان به یک شیطان نوین در حال رشد.»
۷. او هشدار داد که روزنامه نگاران عناصر کلیدی را در گزارش های خود در مورد چین حذف میکنند. « اخبار مربوط به چین در غرب تقریباً همگی منحصر به تهدید از طرف پکن است. ۴۰۰ پایگاه نظامی آمریکایی مانند یک گردنبند مسلح بخش عظیمی از چین را احاطه کرده است، که از استرالیا تا اقیانوس آرام و آسیای جنوب شرقی، ژاپن و کره امتداد دارد. جزیره ژاپنی اوکیناوا و جزیره کره ای ججو سلاحهای آماده آتش هستند که از فاصله نزدیک قلب صنعتی چین را هدف قرار می دهند. پیلجر گفت: «یکی از مقامات پنتاگون این را «طنابی بر گردن چین» توصیف کرد.»
منحرف و کثیف
۸. روزنامهنگار مستقل استرالیایی از این واقعیت انتقاد کرد که داستان شگفتانگیز مبارزه موفقیتآمیز چین برای رهایی مردمش از فقر شدید تقریباً هرگز در روایتهای غالب ذکر نمیشود، واقعیتی که او را خشمگین میکند. «دستاوردهای بزرگی چون ریشه کن کردن فقر شدید در چین کمتر شناخته شده است. » پیلجر در سخنرانی خود در سال ۲۰۲۲ در نروژ گفت که چقدر این واقعیت منحرف و رقت انگیز است. او در یک مصاحبه رادیویی در بریتانیا گفت: «روزنامهنگاری اگر مربوط به انسانیت نباشد بی معنی است – روزنامه نگاری باید درباره زندگی مردم باشد.
روایت تیره و تار
۹. مشکل فقط این نیست که رسانه ها روایتی نادرست درباره کشورهای شرقی مانند چین و روسیه منتشر می کنند، بلکه مشکل اینجا است که آنها به دستور خطرناک ترین کشور جهان این کار را انجام می دهند. او در یک مجمع عمومی گفت: «در طول زندگی من، ایالات متحده بیش از ۵۰ دولت عمدتاً دموکراسی را سرنگون کرده یا تلاش برای سرنگونی آنها نموده است. ایالات متحده آمریکا در انتخابات دموکراتیک در ۳۰ کشور مداخله کرده است. این کشور بمب بر سر شهروندان ۳۰ کشور که اکثر آنها فقیر و بی دفاع هستند، فروریخته است. این کشور سعی کرده رهبران ۵۰ کشور را ترور کند. آمریکا برای سرکوب جنبشهای آزادیبخش در ۲۰ کشور مبارزه کرده است.» با این حال کنسرنهای رسانهای غربی همچنان از هر داستانی برای حمایت از روایت «غرب بهترین است» سوء استفاده میکنند.
نژادپرستی علیه چینی ها
۱۰. پیلجر در یکی از آخرین سخنرانیهای مهم خود در سیدنی در مارس ۲۰۲۳، از صرف مضحک صدها میلیارد دلار از بیتالمال مردم استرالیا به ماشین جنگی ایالات متحده برای محافظت از کشور در برابر یک مهاجم غایب انتقاد کرد. او گفت: «چین به عنوان یک خطر زرد درست قالب تاریخ نژادپرستی در استرالیا است.» همانطور که انتظار میرفت، گروههای رسانهای غربی که پیلجر آنها را به خاطر حذف حقایق کلیدی محکوم میکرد، اکنون در حال چاپ آگهیهای مرگ او در این هفته هستند و باز همه آن بینشهایی را که باعث میشد پیلجر مورد احترام مردم قرار گیرد چون او مردی بود که هیچ ترسی از بیان حقیقت به قدرتمندان نداشت، به کنار میگذارند. جای جان پیلجر در بین ما خالی خواهد بود. اما ماموریت او توسط هزار صدای مستقل و آزاد دیگر انجام خواهد شد.
Fridayeveryday.com