در این روزها ۱۵ سال از محاصره نوار غزه توسط اسرائیل می‌گذرد و هنوز ۲.۱ میلیون نفر انسان در این زندان روباز به سر می‌برند. نسلی از جوانان فلسطینی، یعنی بیش از ۸۰۰ هزار نفر در این زندان روباز زندگی می‌کنند بدون آن‌که چیز دیگر دیده باشند. ۶۳در صد جوانان غزه بیکار است و از ۵ دختر، ۴ دختر بدون اشتغال و بدون درآمد است.
در این ۱۵ سال جامعه بین‌المللی قریب ۵،۷ میلیارد دلار در غزه هزینه کرده تا این مردم به طور باورنکردنی مقاوم را زیر شرایط سخت زنده نگاه دارد. گابریلا بوخر مدیر عامل اکسفام بین‌المللی به مناسبت ۱۵-همین سالگرد اعمال محاصره گفت: “کمک‌های انساندوستانه به یک وظیفه دایمی تبدیل شده است. ما مشترکاً مجبور هستیم عملاً از یک زندان روباز حمایت کنیم.”
بوخر مقامات اسرائیلی را متهم می‌کند: “کنترل‌های اسرائیلی مطلق است و تا سطح- صریح بگویم- مسخره و مستحق مجازات است، مثلاً محدودیت صدور گوجه‌فرنگی از غزه، به استثنای این‌که شاخه سبز آن کنده شده باشد تا نتوان آن را تازه نگاه داشت.”
در غزه از ۱۰ نفر ، ۷ نفر برای بقای خود محتاج کمک‌های بین‌المللی هستند.
پائولو پزاتی عضو اکسفام در ایتالیا می‌گوید: “ما با یک بحران مزمن روبه‌رو هستیم که سازمان‌هایی چون اکسفام که در محل به کار اشتغال دارند را مجبور می‌کند، تنها بقای مردمی خسته ولی بسیار مقاوم را تامین کنند.” او می‌گوید ولی در بین محدودیت‌های فراوانی که اسرائیل برای بخش‌های خدماتی و تحرک منابع و انسان‌ها اعمال می‌دارد، در حال حاضر کمک به انسان‌ها در نوار غزه و حمایت و تقویت رشد و توسعه آنها بسیار سخت است. در این رابطه او اشاره می‌کند که ۹۷ درصد آب جاری در غزه قابل شرب نیست و استفاده از برق به ۱۲ساعت در روز محدود گردیده است.
پائولوپزاتی در ادامه می‌گوید: “در حال حاضر در نوار غزه از هر ده نفر ۷ نفر محتاج کمک‌های انساندوستانه است تا معیشت روزانه خود را تامین کند. کنترل‌های اسرائیل در نوار غزه تقریباً مطلق است و با مجازات شهروندان توام است. بسیاری از محدودیت‌هایی که اسرائیل اعمال می‌دارد دارای علل سیاسی و نه امنیتی است. مثلاً ممانعت از عرضه فراورده‌های تولید شده برای فروش. اسرائیل از صدور گوجه‌فرنگی، خرما، شیرینی خشک و یا چیپس ممانعت می‌کند و استفاده از موبایل‌های دارای ۳G و ۴G را ممنوع ساخته است. امکان خرید توسط پی‌پال موجود نیست. غزه محلی نیست که در آن جوانان شکوفا شوند و به خوشبختی دست یابند.”
به محاصره خاتمه دهید
پائولو پزاتی:” ما معتقدیم که وقت آن رسیده این ۱۵ سال محاصره را به تاریخ بسپاریم”
مدیرعامل اکسفام، خانم بوخر می‌گوید: “ما از دبیرکل سازمان ملل شخصاً خواستاریم که لغو فوری محاصره نوار غزه را جزو اولویت‌ها قرار دهد.” یک برنامه ملزم کننده برای لغو محاصره عاجلاً لازم به نظر می‌رسد.
پزاتی می‌گوید: ” سازمان ملل متحد و کشورهای عضو باید به عنوان میانجی از طرق دیپلماتیک عمل کنند تا این محاصره را به پایان رسانند. کلیه طرفین باید تعهد خود را به اجرای یک برنامه مشخص با مهلت مشخص و گزارش‌دهی منظم اعلام نمایند. ما معتقدیم که وقت آن رسیده که این ۱۵ سال محاصره به تاریخ سپرده شود.”
برای جلب توجه انظار عمومی اکسفام سازوکار #OpenUpGaza15 را آغاز کرد، سازوکاری برای بازگرداندن امید به نسلی که در خطر از دست دادن آن برای همیشه است.
گابریلا بوخر: “ما باید مانع از این شویم که تراژدی غزه سال به سال شور و شوق و امید جوانان را از آنها بگیرد. ما باید حتماً مانع از این شویم که نسل بعدی به دنبال ادامه محاصره از دست نرود. بیش از ۸۰۰ هزار جوان فلسطینی تمام حیات خود را در غزه پشت سر گذارده‌اند بدون این‌که چیز دیگری دیده باشند.”
#OpenUpGaza15 داستان زندگی ۱۵ انسان جوان و محرومیت‌های روزانه، موانع و سختی‌هایی که برای زنده ماندن و دفاع از منافع و علایق خود با آن روبه رو هستند را تعریف می‌کند.
“من شیفته اختر شناسی هستم و می‌خواهم آن را تحصیل کنم ولی نه می‌توانم کتاب در این زمینه و نه تلسکوپ از طریق آن‌لاین خریداری کنم و تازه اگر هم می‌توانستم احتمالاً هرگز به دست من نمی‌رسید.”
این سخنان احمد ابودقه، ۱۵ ساله، که در علوم طبیعی دارای اطلاعات خوبی است ولی می‌ترسد که مدرسه‌اش به پایان برسد بدون این‌که هرگز تلسکوپی دیده باشد. و یا مثلاً علاابوصالح که ۲۳ ساله است و معلول به دنیا آمده است که وقتی صندلی چرخدارش خراب شد قادر نبود یک صندلی چرخ‌دار جدید تهیه کند و اکنون لاستیک چرخ‌ها از بین رفته و او نمی‌داند چگونه می‌توان متحرک بماند.
Infos: https://twitter.com/search?q=%23OpenUpGaza15