دوشنبه آینده میلیون ها کوبایی شصت و پنجمین سالگرد انقلاب خود را جشن می گیرند. طبق معمول، هنگام نیمه شب، کوبا با شلیک ۲۱ گلوله توپ از قلعه سن کارلوس د لا کابانیا بر فراز بندر پایتخت به پیشواز سال نو و سالگرد انقلاب می رود. علاوه بر فعالیت های متعدد در سراسر کشور، یک جشن مرکزی در پارک سسپدس در سانتیاگو د کوبا برگزار می شود. در آنجا، در روز ۱ ژانویه ۱۹۵۹، رهبر انقلاب کوبا، فیدل کاسترو از بالکنی پیروزی ارتش شورشی زیر فرمان خود را بر رژیم فولگنسیو باتیستا، دیکتاتور دست نشانده ایالات متحده آمریکا اعلام کرد.
کاسترو گفت: « می‌توانیم بگوییم که برای اولین بار در چهار قرن گذشته از تأسیس ملت ما، ما کاملاً آزاد خواهیم بود». او که گویی پیشاپیش حملات دولت های آمریکا به استقلال و حاکمیت کشورش را که اندکی پس از آن آغاز شد احساس می کرد، افزود: « اکنون انقلاب آغاز می شود. این کار آسانی نخواهد بود، بلکه بسیار دشوار و خطرناک است.» از آن زمان، اولین کشور سوسیالیستی در قاره آمریکا در معرض طولانی ترین و گسترده ترین محاصره اقتصادی، تجاری و مالی که تا به حال به خلقی تحمیل شده است، قرار دارد. با این حال، کوبا ده‌ها سال است، که دارای پایدارترین سیستم سیاسی در منطقه می‌باشد. در حالی که بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین در دهه‌های اخیر زیر سلطه دیکتاتورهایی، که عمدتاً دوستدار ایالات متحده بوده و تلاش کردند تا قدرت خود را به کمک جوخه‌های مرگ، شکنجه، «ناپدید شدن» و قتل مخالفان تثبیت کنند، رنج برده‌اند، کوبا با موفقیت از اهداف انقلاب دفاع کرده است. کوبا توانسته تنها در عرض چند سال، جزیره‌ای را که قبلاً در بخش‌های آموزش و بهداشت عقب‌مانده بود، به اولین کشور منطقه که بر بیسوادی غلبه کرد تبدیل کند و با وجود محاصره ایالات متحده، هم‌چنان بیشترین تعداد پزشک و امکانات پزشکی در آمریکای لاتین را دارا باشد.
رئیس جمهور میگل دیاز کانل در آخرین نشست پارلمانی روز ۲۲ دسامبر گفت: اگرچه «بار کمبودها» در بسیاری از بخش‌ها امسال نیز باقی مانده است، اما دستاوردهایی هم وجود دارد که “حتی بدترین نیروهای طبیعت یا امپراتوری نیز قادر نبودند آنها را از ما بگیرند. بگذار استقلال، حاکمیت و آزادی خود را جشن بگیریم!»
