درخواست من: ۸ مه باید تعطیل عمومی باشد! روزی که در آن می‌توان رهایی بشریت از رژیم نازی را جشن گرفت. این از هفت دهه پیش به تأخیر افتاده است. و شاید به ما کمک کند تا سرانجام درک کنیم که ۸ مه ۱۹۴۵ روز رهایی، روز سرکوب رژیم نازی بود. من این را در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۰ در نامه‌ای سرگشاده «خطاب به صاحبان قدرت و همه افرادی که می‌خواهند از تاریخ درس بگیرند»، نوشتم.
درک شکست نظامی فاشیسم به دست متفقین، پارتیزان‌ها و مبارزان مقاومت به مثابۀ رهایی، به معنای نتیجه‌گیری درست و رفتار مطابق با آن است. غیرقابل قبول است که ۷۶ سال بعد، افراطیون راست در تمام پارلمان‌های آلمان نشسته اند و جنایت پشت جنایت با سرعتی سریع‌تر، صورت می‌گیرد.
آموزه‌های ۸ مه برای ما به معنی:
- جلوگیری از فعالیت AfD (Alternative für Deutschland) «آلترناتیو برای آلمان»، NPD (Nationaldemokratische Partei Deutschlands) «حزب ناسیونال دمکرات آلمان» و متحدان آن‌ها؛
- جلوگیری از فعالیت نئونازی‌های خشن و آدم‌کش، افشاء و انحلال شبکه‌های آن‌ها در پلیس و نیروهای مسلح؛
- مداخله و درگیر شدن به هنگام توهین و حمله به یهودیان، مسلمانان، روما و سینتی و دیگران که در جهان‌بینی نازی‌ها نمی‌گنجند؛
- پذیرش پناهندگان در آلمان،
- برای کنار گذاشتن منطق میلیتاریسم و جلوگیری از صدور اسلحه و
- پایان دادن به افترا و محدودیت برای گروه‌ها و سازمان‌های دمکراتیک و ضدفاشیست از سوی سرویس‌های مخفی و ادارات مالیاتی.
مؤعظۀ روزهای یک‌شنبه که حاکی از نگرانی است، کافی نیست. باید برای دنیای جدید صلح و آزادی که زندانیان آزاد شده به عنوان سند سوگند بوخن‌والد پشت سر گذاشتند، رزمید. تعطیلات رسمی در سرتاسر کشور یک الزام شایسته برای این امر است. – و نه تنها این، بلکه ۸ مه هر سال!
بنابراین: ۸ مه – رها از کار! زمانی برای ضدفاشیسم!
«استر بجارانو» و «انجمن قربانیان رژیم نازی – انجمن ضدفاشیست‌ها» (VVN-BdA)