«به بهانه نوشته: “آقای کیانوری! آفتاب لب بام است.” و نه فقط جواب دادن به آقای بهنود»

نویسنده: عبدالمجید مجید فیاض

تارنگاشت «عدالت» به مناسبت هفتادمین سالگرد خجستۀ بنیادگذاری حزب تودۀ ایران- حزب طبقۀ کارگر ایران- نوشتار «به بهانه نوشته: “آقای کیانوری! آفتاب لب بام است.” و نه فقط جواب دادن به آقای بهنود»، به قلم آقای عبدالمجید مجید فیاض را منتشر می‌کند. این نوشتار، پیش از این، و برای نخستین بار در هفته نامۀ «نیمروز»، از ۱۷ بهمن ماه ۱۳۷۶ تا ۱ خردادماه ۱۳۷۷، در ۱۴ قسمت منتشر شده است.

بازانتشار این نوشتار به دلایل زیر انجام می‌شود:
۱- نوشتۀ «آقای کیانوری! آفتاب لب بام است.»، به قلم آقای مسعود بهنود، که در شمارۀ ۱۲۰ ماهنامه «آدینه» به تاریخ شهریور ۱۳۷۶ در تهران منتشر شد، و در چهار شمارۀ پیاپی نشریه «نیمروز»- شمارههای ۴۳۸ تا ۴۴۱- بازانتشار یافت- در برگیرنده ترجیع‌بندهایی است که در نوشته‌ها و تبلیغات افراد و محافل توده‌ای‌ستیز، در دو رژیم سلطنت پهلوی و جمهوری اسلامی ایران تکرار شده است.

۲- نوشتار آقای عبدالمجید مجید فیاض، ضمن ارایۀ پاسخ منطقی و علمی به نکات و موضوعاتی که توده‌ای‌ستیزان حرفه‌ای، دست‌آویز فعالیت‌های مخرب خود قرار داده اند- و هنوز قرار می‌دهند- از نوعی توده‌ای‌ستیزی نرم و خزنده نیز پرده برمی‌دارد، که متأسفانه در سال‌های پس از برگزاری کنگرۀ سوم حزب تودۀ ایران، در میان برخی «توده‌ای»ها هم رواج یافته است: دوری گرفتن شرمگنانه از ایدئولوژی و خط مشی انقلابی حزب تودۀ ایران از طریق نسبت دادن این خط مشی به «کیانوری و باند او در حزب»؛ جدا نشان دادن زنده یاد احسان طبری از «آن باند» و ترسیم چهره‌ای غیرواقعی و مخدوش از طبری به عنوان یک «فیلسوف»، «مورخ» و «ادیب»ی برجسته!- اما از نظر سیاسی ضعیف‌النفس- که گویا اگر «دست پیچاندن»های کیانوری نبود، در طول عمر خود به عنوان یکی از رهبران برجسته و از بنیان‌گذاران حزب تودۀ ایران، به زعم اینان مشی و سیاستی مانند مشی و سیاست امروزشان در پیش می‌گرفت!

۳- صداقت آقای عبدالمجید مجید فیاض در دفاع از حزب تودۀ ایران، که به گفته خود او «ده دوازده سال پیش از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲» در صفوف آن فعالیت می‌کرده، و پس کودتا راه زندگی شخصی خود را پیش گرفت، در تقابل کامل با بی‌صداقتی افرادی است که به هر دلیلی از حزب تودۀ ایران جدا شده اند، و با پیوستن به جبهۀ توده‌ای‌سیتزان حرفه‌ای، در عمل بخشی از زندگی و حیات اجتماعی- سیاسی خود را لجن‌مال می‌کنند. شیوه علمی، استدلال و منطق به کار گرفته شده از جانب آقای عبدالمجید مجید فیاض، و مباحثی که او به طور فشرده به آن‌ها اشاره کرده است، بدون تردید می‌تواند بسط یافته و در مبارزۀ ایدئولوژیک- نظری با توده‌ای‌ستیزی که ادامه دارد، به کار گرفته شود.

عبدالمجید مجید فیاض در سال ۱۳۸۵ درگذشت. خاطرات او به نام «از باغ قصر تا قصر آرزوها» در دو جلد در سال ۱۳۸۹ در ایران منتشر شده است. پایگاه «www.iketab.com» در معرفی خاطرات او از جمله چنین می‌نویسد: « موضوع حزب توده [ایران] در سراسر خاطرات کاملاً برجسته است و نگارنده در تمام مقاطع از حزب توده [ایران] حمایت می‌کند و عملکرد آن را به گونه‌ای توجیه می‌نماید و حتا انشعاب خلیل ملکی را به همراهی جلال آل‌احمد با قوت تمام نادرست و مردود می‌شمارد.»

یادش گرامی. صداقت و منطقش گسترده و گسترده‌تر باد!