صهیونیسم، ناجی قلابی

کمینفرم

آن‌چه را که اسرائیل به عنوان آغاز تاریخ کشور خود جشن می‌گیرد، برای مردم فلسطین فاجعه (النکبه) نام دارد. النکبه نماد اخراج خشونت‌آمیز مردم غیرنظامی فلسطین از خانه، روستا و سرزمین خود، خلع ید و غصب منابع اقتصادی و طبیعی آن ها، محو و نابودی تاریخ آن‌ها و بدرفتاری سیستماتیک با مردمی است، که هنوز در مناطق اسرائیل کنونی باقی مانده اند.

۶۵ سال النکبه- ۶۵ سال آوارگی
در طی روند تأسیس کشور اسرائیل در سال ١٩۴٨ سه‌چهارم شهروندان عرب فلسطین به مهاجرت و آوارگی رانده شدند. به کمک ارعاب، حمله به روستاها و مردم غیرنظامی و کشتار آن‌ها واحدهای نظامی صهیونیستی شهروندان بومی عرب را از روستاهای خود راندند. با یک ضربه بیش از ۴٠٠ هزار نفر از ریشه‌های خود در سرزمین آبا و اجدادی کنده شدند.

اخراج برنامه‌ریزی شده
«ایلان پاپه» Ilan Pappe تاریخ‌شناس اسرائیلی در کتاب اخیر خود ثابت می‌کند که چگونه اخراج شهروندان فلسطینی به طور سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده صورت گرفت. رهبران صهیونیستی حول «داوید بن‌گوریون» اطلاعات دقیقی در مورد شهرها و روستاهای عرب و شهروندان آن جمع‌آوری کردند و بر پایه این اطلاعات طرح‌های دقیق نظامی برای اخراج شهروندان بومی عرب از مناطقی که در آینده باید به کشور در حال تاسیس اسرائیل تعلق داشته باشد، آماده شد. (ایلان پاپه: تصفیه نژادی فلسطین، فرانکفورت آم ماین ٢٠٠٧)

محو رد پا
در سال‌های پس از تأسیس کشور اسرائیل، ارتش صهیونیستی کوشش کرد کلیه آثار جامعه عربی را از بین ببرد. بیش از ۵٠٠ روستا نابود شد، نام خیابان‌ها و روستا‌ها تغییر یافت و سرزمین‌های آوارگان غصب شد. حتا فلسطینیانی که در درون کشور تازه تأسیس‌یافتۀ اسرائیل کوچ داده شده بودند، از بازگشت به خانه و کاشانه خود محروم ماندند. واقعیت‌های نوین توسط قوانین نوین تثبیت شد. فلسطینیانی که بازگشتند، مورد مجازات‌های شدید قرار گرفتند و بسیاری از آنان به قتل رسیدند. بخش بزرگی از سرزمین فلسطین را دولت اسرائیل غصب کرد.

افسانه‌ها
برای کتمان تصفیه نژادی، افسانه‌های متعددی اختراع شد. گفته شد که مردم فلسطین آزادانه فلسطین را ترک کردند و یا این‌که از طرف کشورهای عربی همسایه تشویق به فرار شدند. همین‌طور افسانه «سرزمین بدون خلق (سرنشین) برای خلق بدون سرزمین» و یا «کویری که شکوفان شد» باید کمک کند تا مسأله اخراج‌های سرکوبگرانه لوث گردد. این ادعاها در مقابل فاکت‌های تاریخی محکوم به شکست است. در اینجا خودآگاهی نوین مهاجرین فلسطینی و فلسطینیان مقیم اسرائیل و همین‌طور تحقیقات انتقادی یک نسل جدید از تاریخ‌شناسان اسرائیلی لازم است تا این حقایق را برای ضمیر اجتماعی آشکار سازد.

برای مطالعه دقیق‌تر تاریخ و واقعه النکبه به کتاب «صهیونیسم، ناجی قلابی» مراجعه کنید.