۵۰۰ سال سوسیالیسم از دید چین

پرفسور «انفو چنگ» متولد ۱۹۵۰، رییس مرکز تحقیقاتی CASS برای توسعه و تکامل اقتصادی و اجتماعی و در حال حاضر پرزیدنت انجمن جهانی اقتصاد سیاسی WAPE و جامعه‌های چینی برای اقتصاد سیاسی و اقتصاد خارجی در مصاحبه زیر، گذشته و آینده سوسیالیسم را از سوسیالیسم تخیلی توماس موروس و فوریه و اون گرفته تا سوسیالیسم خرده بورژوای فرانسوی توماس پیکتی، مورد بررسی قرار می‌دهد و در این میان نه تنها دست‌آوردهای سوسیالیسم، بلکه خطاهایی را که ناشی از بی‌تجربگی، ساده‌لوحی و بعضاً نفوذ دشمن سر زده، مطرح می‌کند و  عصر استالین، کنگره ۲۰ حزب کمونیست اتحاد شوروی، اشتباهات و خیانت‌های خروشچف و گارباچف، دوارن مائو و دوران رفرم و گشایش به رهبری دنگ‌شیائو پینگ در چین را به نقد می‌کشد. مطالعه آن را به خوانندگان سایت عدالت توصیه می‌کنیم.

«… کلیه ادیان و همین‌طور برخی از اصلاح‌طلبان اجتماعی که سرمایه‌داری را شدیداً مورد انتقاد قرار می‌دهند تصفیه قلب انسان‌ها را راه‌حلی برای از بین بردن معضلات جهان می‌دانند. مثلاً برخی استدلال می‌کنند، که بحران مالی غرب ناشی از حرص و آز  مرسوم و گسترده افراد در وال استریت است ولی با این حال حل  این مشکل در تغییر موضع این سرمایه‌داران مالی نهفته نیست، بلکه در لغو مالکیت خصوصی قرار دارد. با این که «فدرال رزرو» در ایالات متحده نقش  بانک مرکزی را ایفا می‌کند، با این حال یک بانک خصوصی سرمایه‌داری است. هنگامی که چندین سال پیش برخی از مارکسیست‌های آمریکایی از چین بازدید به عمل آوردند، برای من تعریف می‌کردند که تاکنون فقط دو رییس‌جمهور این کشور ملی کردن این بانک را مطرح کردند که هر دو نیز به قتل رسیدند. از اینجا می‌توان نتیجه گرفت که سرمایه‌داران مالی وال استریت هرگز اجازه ملی کردن ثروت‌های خویش را نخواهند داد…»

«… بنا بر فرضیه مارکس، انگلس و لنین در تمامی طول گذار از سرمایه‌داری تا رسیدن به کمونیسم، طبقات، مبارزات طبقاتی و دیکتاتوری پرولتاریا وجود خواهد داشت. در چین این فاز «جامعه دمکراتیک نوین» نام گرفته بود، هر چند که از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۶ «یک دوره گذار کوچک» فرض شده بود. البته تئوری «دوران گذار بزرگ» از سال ۱۹۴۹ تا رسیدن به دوران سوسیالیسم نیز وجود دارد. این در واقع یک نوآوری در درون مارکسیسم-لنینیسم بود که به وسیلۀ مائوتسه دونگ انجام و زیر عنوان «تئوری تداوم انقلاب تحت دیکتاتوری پرولتاریا» نام گرفت. قبل از آن در چین فرض می‌شد که درک مائوتسه ‌دونگ از سوسیالیسم  به طور مطلق  با ایده‌های مارکس، انگلس و لنین مطابقت دارد. ولی در واقع این دو برداشت متفاوت از سیستم اقتصادی سوسیالیستی بود. …»