در جنگ تحمیلی، وظیفۀ میهنی و انقلابی خود را انجام دادیم

پرسش: به مناسبت «هفتۀ جنگ»، چه توضیح تازه‌ای دربارۀ سرنوشت جنگ تحمیلی عراق علیه ایران دارید؟
پاسخ: اکنون دو سال از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران گذشته است، و اینک ما وارد سال سوم این جنگ خانمان‌سوز و خانمان‌برانداز و تخریبی می‌شویم، که امپریالیسم آمریکا به منظور براندازی جمهوری اسلامی ایران و سرکوب انقلاب به میهن ما تحمیل کرده است. حزب ما سربلند است که مدت‌ها پیش از این‌که این جنگ شروع شود، وظیفۀ میهنی خود را نسبت به میهن و وظیفۀ انقلابی خود را نسبت به انقلاب انجام داده است. ما مدت‌ها قبل از این‌که جنگ شروع شود، اطلاعات دقیقی را در مورد شروع جنگ و تدارک آن از طرف عراق- به تحریک امپریالیست‌های آمریکایی- به اطلاع مقامات حاکمه رساندیدم و در مطبوعات خودمان هم، تا آنجا که مفید بود و زیان نمی‌رساند، این اطلاعات را منتشر کردیم.

برای اولین بار «نامۀ مردم» در ۵۸/١٢/٢۸ هشدار داد، که عراق در تدارک حملۀ نظامی به ایران است. چند ماه پیش از حملۀ عراق، ما به توصیۀ شخصیت‌های برجسته‌ای از پیروان خط امام، که امروز لازم نیست نامی از آن‌ها ببریم، به بنی‌صدر، که فرماندۀ کل‌قوا و رییس‌جمهور بود، مراجعه کردیم و به طور مستقیم به او اطلاع دادیم که خبرهایی که از دوستان عراقی به دست ما رسیده، گویای آن هستند که عراق آمادۀ حملۀ هوایی و دریایی و زمینی به ایران می‌شود. در جریان جنگ هم ما از هیچ‌گونه فعالیتی دریغ نداشتیم. چه در جبهه و چه در پشت جبهه. در هرجا که حزب ما امکان پیدا کرد، تمام نیروی خود را برای کمک به این نبرد دفاعی ملت ما برای بیرون راندن متجاوز به کار گرفت. ما می‌توانیم اعلام کنیم که تعداد شهدای توده‌ای در این جنگ- با این‌که تقریباً از همان اول جنگ نهادها و افراد مختلفی مانع از این می‌شدند که افراد توده‌ای در بسیج شرکت کنند و به جبهه بروند- به تناسب افراد حزب نسبت به مجموع جامعه، در یک تعادل کاملاً منطقی است. البته با کمال تأسف ما نتوانستیم که لیست همۀ شهدای توده‌ای در جنگ را منتشر کنیم، برای این‌که با روش فوق‌العاده خصمانه و کین‌توزانه‌ای، که از طرف افراد جاهل در بسیاری از نهادها نسبت به شهدای توده‌ای و خانواده‌های آنان در پیش گرفته شد، بسیاری از شهدای توده‌ای را معرفی نکردیم. باید تأکید کنیم که ما هنوز نمی‌توانیم تمام خدماتی را که حزب تودۀ ایران در این جنگ دفاعی انجام داده، اعلام کنیم. ولی تاریخ حتماً روزی این خدمات را ثبت خواهد کرد و در آن روز بازهم بیش‌تر باعث سربلندی ما در انجام وظیفۀ میهنی و انقلابی‌مان خواهد شد.

همان‌طور که می‌دانیم، این جنگ خسارات جبران‌ناپذیری به ملت ما و به ملت محروم عراق وارد ساخته است. دو ملتی که (در مجموع با تقریباً ۵۵ میلیون نفر جمعیت) اگر متحد بودند، می‌توانستند نقش بسیار بزرگی در مبارزۀ رهایی‌بخش در این منطقۀ حیاتی جهان و در مبارزۀ رهایی‌بخش جهانی علیه امپریالیسم ایفا کنند. امپریالیسم موفق شد که ما را به جان همدیگر بیندازد. و به جای این‌که نیروی ما، برای درهم شکستن امپریالیسم و وایستگانش به کار افتد، همدیگر را نابود کردند. صدام خائن و رهبری حزب بعث، که به تحریک امپریالیسم آمریکا این ماجرا را آغاز کردند، مسلماً در تاریخ نامشان به عنوان جنایتکار و خائن به جنبش‌های رهایی‌بخش خلق‌ها حتماً ثبت خواهد شد.

کی مردم عراق بتوانند انتقام خود را از صدام جنایتکار بگیرند، مسأله‌ای است که ما امیدواریم هرچه زودتر انجام گیرد. ولی این مسأله بستگی دارد به شرایط عینی تحول جنبش انقلابی در عراق و به کمک‌هایی که از طرف نیروهای ضدامپریالیستی در منطقه و خارج از منطقه به نیروهای انقلابی عراق برسد. ما نظریاتمان را دربارۀ جنگ تا به حال چندین بار بیان کرده ایم. چیز نویی که می‌توانیم به آن اضافه کنیم، این است که: اظهار امیدواری کنیم که این جنگ هرچه سریع‌تر پایان پذیرد و نیروی انسانی و مادی عظیمی، که اکنون در این جنگ گرفتار است، برای بازسازی میهن ما، برای تأمین استقلال اقتصادی میهن ما، که یگانه ضامن ادامۀ پیروزی بزرگ ما در زمینۀ سیاسی، یعنی کوتاه کردن دست امپریالیسم از سیاست میهن ماست، آزاد شود.

البته نباید فکر کرد که هنوز دشواری دیگری در مقابل ما نیست، چون که ما در تحلیل خود، شاید قبل از همۀ نیروهای دیگر، این واقعیت را بیان کردیم- و حالا در تمام تحلیل‌های سایر نیروهای انقلابی ایران هم دیده می‌شود- که امپریالیسم با تمام قوا می‌کوشد که از پایان یافتن این جنگ جلوگیری کند. امپریالیسم آمریکا، تمام تلاشش، در ارتباط با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، عبارت از این است که این جنگ را به جنگ طولانی فرسایشی مبدل کند، که در آن نیروهای دو طرف همدیگر را آش‌و‌لاش کنند و امکانات اقتصادیشان از بین برود، و در نتیجه امپریالیسم بتواند به راحتی در کشورهای دست‌نشانده و سرسپردۀ خود مواضع خویش را هر روز مستحکم کند، برای این‌که در لحظۀ مناسب بتواند ضربه‌های از پا درآورنده‌ای به‌ انقلاب ما و به جمهوری اسلامی ایران وارد آورد. همان‌طور که ما بارها و بارها گفته ایم، و این واقعیت تغییرناپذیر است، بزرگ‌ترین خطر برای امپریالیسم آمریکا و بزرگ‌ترین دشمن در منطقه خلیج فارس برای امپریالیسم آمریکا، جمهوری اسلامی ایران و انقلاب ایران است. در آن چارچوب ضدامپریالیستی و مردمی و آزادی‌پژوهانه‌ای، که آغاز شد و به پیروزی رسید.

به نظر ما، امپریالیسم آمریکا می‌کوشد که تمام دنیای امپریالیستی و ارتجاعی و به خصوص ارتجاع منطقه و کشورهای «ناتو» را برای وارد آوردن ضربه‌ای به ایران آماده کند. در این زمینه تمام کشورها دست به یکی هستند. یعنی آمریکا، کشورهای «ناتو»، ژاپن، کشورهای مرتجع جنوب شرقی آسیا، کشورهای ارتجاعی عرب در منطقه، پاکستان، ترکیه، سودان، سومالی، کنیا- همۀ این‌ها در این توطئه هم‌دست آمریکا هستند و حتماً به آمریکا یاری خواهند کرد. اسراییل و عربستان سعودی و حسن و حسین و قابوس و سایر آت‌و‌اشغال‌های سرسپردۀ آمریکا در صف اول نبرد برای براندازی جمهری اسلامی ایران جای گرفته اند.

البته ما می‌دانیم که انقلاب ما فوق‌العاده نیرومند است. خلق ما بیدار شده و ما دوستان زیادی در سراسر جهان داریم. تمام نیروهای آزادی‌پژوه و مردمی و تمام زحمتکشان دنیا و به ویژه نیروی عظیم کشورهای سوسیالیستی و کشورهای «جبهۀ پایداری» و تمام کشورهایی که در «جهان سوم» در راه ساختمان سوسیالیسم قدم برمی‌دارند، پشتیبان انقلاب ایران هستند. لذا ما بالقوه و بالفعل از نیروی قابل توجهی برای رویارویی با این توطئه امپریالیسم برخوردار هستیم. اگر حاکمیت جمهوری اسلامی ایران واقعاً بتواند از این نیروی عظیم جهانی در تدارک مقاومت و حمله، برای درهم شکستن تمام توطئه‌ها بهره‌گیری کند، ما تردیدی نداریم که خطری به طور جدی انقلاب ما را تهدید نمی‌کند. ولی ما بایستی این را هم بگوییم که: در صورتی که با بخش‌هایی دز حاکمیت جمهوری اسلامی، که به هیچ‌وجه با روندی که اکنون جمهوری اسلامی طبق قانون اساسی خود در پیش گرفته، موافق نیستند و کوشش می‌کنند که جمهوری اسلامی ایران را از این راه خارج کنند و در راه تکامل عادی سرمایه‌داری گذشته، ولی با پوشش کم‌و‌بیش «اسلامی» بیندازند، به طور جدی مقابله نشود، آن‌ها این جبهه را تضعیف می‌کنند و امکان بهره‌گیری نیروهای انقلاب ایران را از امکانات وسیع درونی و جهانی دشوار می‌کنند.

در صورتی که هر چه زودتر بر توطئۀ راست‌ها و عواملی که می‌خواهند ایران را به حال سابق نگاه دارند، چیره نشویم، آن‌ها می‌توانند تهدیدی جدی برای انقلاب به وجود بیاورند. ما این مسایل را در تحلیل‌های مختلف با شرح‌و‌بسط گفته ایم، و اینک تنها امیدواریم که هر چه زودتر، با مساعی که اکنون در جریان است، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران خاتمه پیدا کند و دو ملت ایران و عراق نفس بکشند و ملت عراق فرصت پیدا کند برای این‌که با نیروی داخلی خود و با کمک نیروهای انقلاب سراسر جهان، رژیم صدام را سرنگون کند و یک رژیم مردمی را جانشین رژیم کنونی سازد. این ضامن موفقیت‌های بعدی جنبش رهایی‌بخش همۀ خلق‌های منطقه است.