روز جمعه یک اعتصاب سراسری زندگی اجتماعی سریلانکا را که در بدترین بحران اقتصادی خود از زمان استقلال در سال ۱۹۴۸ به سر می‌برد، فلج کرد. رئیس جمهور و نظامی سابق -گوتابایا راجاپاکسا- که دولتش با اولین نشانه‌های زوال روبه رو است و روز به روز بیشتر حمایت پارلمان را از دست می‌دهد، به طور هم‌زمان وضعیت اضطراری اعلام کرد.
بحران اجتماعی و شرایط فرسایشی کشور، اکثریت سنگالی – بودیستی جمعیت کشور ۲۲ میلیونی را به اندازه تامیل‌ها، موور‌ها، هندوها، مسلمانان و مسیحیان که در مبارزه علیه فقر درکنار آنها قرار دارند، آزار می‌دهد.
روز جمعه در سطح کشور میلیون‌ها فرد زحمتکش، فقیر و گرسنه در این جمهوری آسیای جنوبی دست به اعتصاب و اعتراض زدند و خواستار استعفای رئیس جمهور و پایان سلطه قبیله فاسد و مرتش – گوتابایا – شدند. این فامیل با گوتابایا راجاپاکسا (که علاوه بر تبعیت سریلانکایی دارای تبعیت مضاعف ایالات متحده آمریکا نیز هست) نه تنها مقام ریاست جمهوری کشور، بلکه با برادر بزرگترش – ماهیندا راجاپاکسا –مقام نخست وزیری و یک برادر دیگر (-باسیل- که وزیر دارایی بود و در این بین به عنوان پیاده قربانی شد) و همین برادر زاده‌اش در مقام وزیر را در اختیار دارد و در ضمن نام آنها نیز در اوراق پاندورا دیده می‌شود.
جبهه اعتصاب از بخش خدمات اجتماعی گرفته تا کارخانجات، شرکت‌ها، حمل و نقل عمومی، اتوبوس، قطار، بانک‌ها، پست و ارتباطات، دفاتر و بخش‌های فرهنگی و پلانتاژهای چای گسترده است.
اکنون ماه‌ها است که واقعاً کمبود مواد غذایی، آب، دارو، برق و گاز، بنزین در کشور حکمفرماست. بسیاری از کالاهای روزمره برای شهروندان غیرقابل ابتیاع شده است.
اعتراضات هفته‌هاست که ادامه دارد. از روز ۹ آوریل مقر حکومت رئیس جمهور در پایتخت کلمبو در این رابطه توسط کمپ اعتراضی که مدام خواستار استعفای رئیس جمهور گوتابایا راجاپاکسا است مسدود گردیده است.
رئیس جمور اکنون وضعیت اضطراری اعلام کرده و بار دیگر مجدداً از تشدید فشار توسط نیروهای امنیتی علیه اعتراض‌های اجتماعی ، تظاهرات و دانشجویان و توده شورشی که روز به روز رادیکال تر می‌شود، استفاده می‌کند. به گفته تلویزیون آلمان (بایرن ۲) “وضعیت اضطراری به رئیس جمهور امکان می‌دهد از جمله قوانین را تغییر دهد، متوقف سازد، مخالفان را دستگیر کند و مالکیت‌‌ها را ضبط نماید.”
اما با گازاشگ‌آور، گلوله‌های آتشین، دستگیری و محاکمه‌های صحرایی نمی‌توان مسئولیت دولت خانواده گوتابایا در ایجاد این بحران عمیق اقتصادی کشور را از چشمان مردمان زحمتکش و دانشجویان مخفی نمود.
در عین حال سریلانکا با ورشکستگی کشور روبه‌رو است. کشور در این بین نه تنها قادر نیست بدهی‌های خود را بپردازد بلکه حتی مجبور است امسال بخش بزرگی از بدهی‌ها و تا سال ۲۰۲۶ مابقی بدهی‌ها را تسویه کند و درحالی‌که این کشور به زعم کارشناسان مالی مدت‌ها است که نامزد ورشکستگی محسوب می‌شود ولی با این‌حال تاکنون به عنوان کشوری با “درآمد متوسط” از تعلیق بدهی G20 مستثنی شده بود.
اکنون سندیکاها اعلام کرده‌اند اگر دولت استعفأ نکند از ۱۱ ماه مه مردم را دعوت به اعتصاب خواهند کرد. فارغ از آن میلیون‌ها انسان فقیر، گرسنه و جوان و هم‌چنین توده‌های انقلابی از درون اقشار متفاوت جامعه مصمم اند به طور نهایی طومار رژیم را درهم پیچند.