تارنگاشت عدالت
برگرفته از: دنیای جوان
نویسنده: یورگ کرونائور
۶ ژوئیه ۲۰۲۴
جرمی کوربین، رهبر سابق حزب کارگر، پس از انتخابات سراسری بریتانیا، دوباره به عنوان یک نماینده مستقل وارد مجلس عوام بریتانیا خواهد شد. کوربین توانست در حوزه انتخابیه خود در شمال لندن با تقریباً ۵۰ درصد آرا علیه نامزدهای دیگر ، از جمله نامزد تشکیلات حزب کارگر، پیروز شود. این یک پیروزی واقعی برای سیاستمدار جناح چپ است که به عنوان رهبر حزب کارگر توانست در انتخابات عمومی سال ۲۰۱۷ نسبت به سایر اسلاف خود در دهه های گذشته آرای بیشتری را برای حزب کارگر جلب کند، اما پس از آن توسط تشکیلات حزبی خنثی شد و در نهایت حتی از حزب اخراج گردید. کوربین پیروزی خود در انتخابات را مدیون چندین دهه مبارزه برای برابری و صلح اجتماعی و ریشه های عمیقی است که در حوزه انتخابیه خود در ایسلینگتون شمالی – و نه فقط آنجا – ایجاد کرده است میباشد.
برنده قطعی این انتخابات حزب کارگر است که تعداد کرسی های خود را در مجلس عوام بیش از دو برابر کرد و به ۴۱۲ کرسی (از مجموع ۶۵۰ کرسی) رساند. بازنده اصلی محافظه کاران هستند که ۲۵۰ کرسی را از دست دادند و اکنون تنها ۱۲۱ نماینده دارند، یعنی کمتر از هر زمان دیگری از زمان تأسیس حزب در سال ۱۸۳۴ تاکنون. فروپاشی حزب محافظه کار از یک طرف آرای بیشتری را برای لیبرال دموکرات ها فراهم کرد، که اکنون(به جای ۸ کرسی در گذشته) دارای ۷۱ کرسی هستند و از سوی دیگر، بسیاری از رای دهندگان جناح راست محافظه کاران به “رفرم یوکی”، حزب “نایجل فاراژ”، رهبر سابق UKIP روی آوردند ، که یکی از چهار کرسی مستقیم برای رفرم یوکی را به دست آورد. تعداد اندک کرسی های مستقیم منحرف کننده است و قدرت واقعی رفرم یوکی را نشان نمیدهد و دلیل آن سیستم انتخاباتی بریتانیا است که بر اساس آن فقط برندگان حوزه های انتخابیه وارد پارلمان می شوند. این حزب ۱۴،۳ درصد آرا را دریافت کرد و بنابراین سومین نیروی قوی پس از حزب کارگر و محافظه کار شد البته نه از نظر تعداد نمایندگان مجلس، بلکه از نظر سهم رای.
اگر به سهم آرا نگاه کنید، همچنین می‌بینید که حزب کارگر در زمان رهبر کمتر محبوب حزب ، “کیر استارمر”، نه به خاطر قدرت خود، بلکه عمدتاً به دلیل ضعف تاریخی محافظه‌کاران، پیروز شد. در واقع حزب کارگر تنها ۱،۶ درصد آرا بیشتر به دست آورد. این مقدار کافی بود تا حزب ۴۱۲ کرسی پارلمان را به دست آورد ، زیرا نامزدهای محافظه‌کار در سراسر کشور سقوط کردند. از آنجایی که مشارکت رای دهندگان نیز به شدت (۷،۶ درصد) کاهش یافت و به ۶۰ درصد رسید، ۹،۶ میلیون رای برای پیروزی حزب کارگر در انتخابات کافی بود. این آرا نسبت به آرای سال ۲۰۱۹ حدود ۶۰۰ هزار و نسبت به انتخابات سال ۲۰۱۷ حتی بیش از سه میلیون کمتر بود.
به دلیل حمایت بی دریغ استارمر از جنگ غزه، حزب کارگر آرای زیادی را به نامزدهای مستقل جامعه مسلمان از دست داد، که حتی در چهار حوزه انتخابیه کرسی های مستقیم به دست آوردند و در تعدادی از حوزه های انتخابیه دیگر آرای حزب کارگر را به خود اختصاص دادند. این واقعیت که افزایش شدید فقر و وضعیت نابسامان خدمات بهداشتی، رأی دهندگان را کلاً به سمت حزب کارگر سوق نداد، به دلیل این درک گسترده است که نمی توان از حزب تحت رهبری استارمر انتظار احیای سیاسی واقعی داشت.
نخست وزیر ریشی سوناک صبح جمعه اعلام کرد که مسئولیت شکست محافظه کاران را می پذیرد و از رهبری حزب کناره می گیرد. و بدین سان با اعمال وحشیانه ترین نحوه دفع پناهندگان و تلاش برای اخراج پناهجویان به رواندا تلاش سوناک برای جلب آرا شکست خورد. دامن زدن به نژادپرستی در نهایت تنها رأی دهندگان را به سمت حزب رفرم یوکی سوق داد.
مبارزه برای عدالت اجتماعی و صلح: جرمی کوربین با هواداران خود در خیابانهای لندن (مارس ۲۰۲۴)