متأسفانه اطلاع یافتیم که رفیق فرهاد عاصمی در شب بیستم شهریور ۱۴۰۰، برابر با ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی پس از ۹۹ روز بیماری سخت پس از جراحی قلب، درگذشت. «تارنگاشت عدالت» درگذشت رفیق عاصمی را به بازماندگان ایشان و رفقای توده‌ای تسلیت می‌گوید.
در اطلاعیۀ سایت «توده‌ای‌ها» که در روز ۱۳ سپتامبر در این مورد انتشار یافته است، از جمله می‌خوانیم:
دست از مس وجود چو مردان ره بشوی تا کیمیای عشق بیابیّ و زر شوی
«… هنگامی که «فرهاد عاصمی» هنوز عضو کمیته مرکزی حزب توده ایران بود، برخی از تازه به دوران رسیده ها که حتا یکی شان از برگزیدگان این رفیق برای مسئولیت انگلستان بوده است، با یک کودتای درون حزبی این رفیق را بر خلاف مصوبات اساسنامه حزب نه تنها از کمیته مرکزی اخراج کردند بلکه راه عضویت او در حزب را با قساوت بستند.
از آن هنگام به بعد خواهش «فرهاد» از حزب بسیار ساده بود. او نمی‌گفت مرا عضو کمیته مرکزی کنید، او نمی‌گفت مرا بر روی کرسی «رهبری حزب » بنشانید، او تنها می‌گفت مرا نه یک غیرتوده ای، بلکه عضو ساده حزب توده ایران حساب کنید. ولی جناح راست حزب توده ایران، که خودش به خودش در نوشته هایش، عنوان توده ای واقعی را داده است، تا آخرین ثانیه مرگ «فرهاد»، ساعت ۹ شب بیست ام شهریور ۱۴۰۰، این خواست را رد کرد.
…
بدون شک رفیق فرهاد یک انسان شایسته و سزاوار این نام بود.
مردی آزاده و در مهمان نوازی آوازه بود.
هنگام مهمانی قلب بزرگ و مهمان نواز او بیشتر از خانه باشکوه می درخشید و دل و چشم مهمان را به سوی خود می کشاند. با این که همه ی سال های زندگی گران بهای خود را در نبرد برای بهبودی زندگی رنج بران گذاشته بود، ولی گدانمایی نمی کرد. سفره ای که برای مهمان پهن می کرد، هم رنگین بود و هم سنگین.
بخشی از تاریخ ایران و حزب توده ی ایران هم در خانه ی این رفیق نوشته شده است. بزرگانی چون کیانوری و سیمین فردین در این خانه مهمان بوده اند. اولین ریزنوشته های انتشارات حزب که در دوران شاه به ایران فرستاده می شد در این خانه نمودارسازی شده بود.
در این خانه هم بزرگترین اشتباه زندگی سیاسی و خانوادگی اش به گفته خودش پای گرفت.
…
چند ساعتی پیش از مرگ هنگامی که از تندرستی او پرسش شده بود. با صدایی کم توان گفت: حال من خوب
نیست، ولی مبارزه را ادامه دهید.
پرواز ادامه دارد!»
هیئت تحریریه تارنگاشت “توده ای ها”