suomenlinna-1918-1919

یادبود یک انقلاب از یاد رفته

 
تارنگاشت عدالت

 

نویسنده: لورا دوگان
برگرفته از: صدای سوسیالیستی، نشریه حزب کمونیست ایرلند
۶ مارس ۲۰۲۱

 

 

سیومنیلنا یک جزیره کوچک زیبا در سواحل هلسینکی است. یک سرویس منظم قایقرانی (بخشی از سامانۀ ترابری عمومی) اهالی، ملوانان نیروی دریایی و گردشگران را در عرض حدود پانزده دقیقه به جزیره می‌رساند. در طول سفر، بسته به وقت سال، شما می‌توانید بچه سگ‌های آبی، دسته پرندگان گوناگون، یا قطعه یخ‌های شناوری را که کشتی‌های یخ‌شکن پشت سر گذاشته اند، ببینید.

 اما کپسول زمان کوچک یک جزیره، گذشتۀ سیاهی را پنهان می‌کند؛ و شما دورتر از مسیر اصلی می‌توانید یادبود کوچکی را برای اردوگاه زندانیان جنگی ببینید که از ۱۴ آوریل ۱۹۱۸ تا ۱۴ مارس ۱۹۱۹ در آنجا بودند. اردوگاه باقی‌مانده و یاد‌آور جنگ داخلی بود که به مدت کمی بیش از سه هفته در سال ۱۹۱۸ بین فنلاند سفید و جمهوری سوسیالیستی کارگران فنلاند رخ داد.

 

یک واحد گارد سرخ فنلاند-۱۹۱۷

 
یک واحد گارد سرخ فنلاند-۱۹۱۷

 

اردوگاه در سیومنیلنا یکی از سیزده اردوگاه بزرگ پراکنده در سراسر کشور بود. این اردوگاه‌ها در اوج خود حدود ۸۰ هزار زندانی جنگی، از جمله ۵ هزار زن، ۱۵۰۰ کودک، و ۸ هزار روسی را نگه می‌داشتند.  فقط در اردوگاه سیومنیلنا، حدود ۱۰ هزار عضو و هوادار و مظنون به هوداری از گاردهای سرخ وجود داشت.

در کل، ۶۸ هزار زندانی به دلیل عضویت، یا شک به عضویت‌شان در گاردهای سرخ به اتهام خیانت در دادگاه نظامی محکوم شدند؛ ۳۹ هزار نفر آن‌ها با قید ضمانت آزاد شدند، و ۵۵۵ نفر به مجازات مرگ محکوم ، و ۱۱۳ نفر آن‌ها اعدام شدند.

 

 
زنان عضو گارد سرخ فنلاند-۱۹۱۷

 

نرخ مرگ‌و‌میر برای زندانیان نجومی بود، تقریباً یک‌دهم آن‌ها فقط از گرسنگی و بیماری‌ها جان باختند. برخوردهای عصبی، تنبیهی و بی‌رحمانه دولت قنلاند سفید با زندانیان مرگ را تشدید می‌کرد.

مشهود بودن دهشت مطلق اردوگاه‌ها و شرایط متأثر‌کننده آن‌ها، بیش‌تر از خود جنگ بر اذهان بسیاری از مردم تأثیر گذاشت و در سراسر فنلاند حمایت از سرخ‌ها را افزایش داد، و مردم در حوالی اردوگاه‌ها سعی کردند مخفیانه غذا و دیگر ضروریات را به زندانی‌ها برسانند.

 

 
اجساد گاردیست‌های سرخ پس از نبرد نامبره-۱۹۱۸

 

حتا با این تغییر در برخورد عمومی، اردوگاه‌ها در نتیجه تفسیر سفید از تاریخ برای دهه‌ها نادیده گرفته شدند، و تا سال ۱۹۲۷ طول کشید تا ۵۰ زندانی آخر عفو شوند و حقوق کامل به سرخ‌ها بازگردانده شود. دولت فنلاند سرانجام در سال ۱۹۷۳ به ۱۱۶۰۰ زندانی جنگی سابق غرامت پرداخت.

 

 
قتل‌عام گاردیست‌های سرخ در زندان ویبورگ-۱۹۱۸

 

یادبود که در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۴ از آن پرده‌برداری شد، از دو قطعه سنگ، یکی طبیعی و دیگری از معدن استخراج شده، تشکیل می‌شود، که بر روی آن‌ها سال‌های ۱۹۱۸ و ۱۹۱۹ حک شده‌ است. اغلب می‌توان شمع‌ها و گل‌هایی را دید که به یاد کسانی که برای یک جهان متفاوت رزمیدند در این محل گذاشته می‌شود.

 

 

https:‎//socialistvoice.ie/2021/03/memorial-to-a-forgotten-revolution/‎