در ۱۸ آوریل امسال، ایالات متحده پیش‌نویس قطع‌نامه‌ای را که از سوی الجزیره تهیه شده بود و در آن پیشنهاد اعطای عضویت کامل در سازمان ملل به کشور فلسطین را مطرح کرده بود، وتو کرد. آمریکا عملاً مانع از تصمیم شورای امنیت برای به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان یک کشور می‌شود. ۱۲ عضو از ۱۵ اعضای شورا – اسلوونی، سیرالئون، کره جنوبی، موزامبیک، مالت، ژاپن، گویان، اکوادور، الجزایر، و هم‌چنین روسیه، چین و فرانسه – به این قطع‌نامه رأی مثبت دادند، در حالی‌که بریتانیا و سوئیس از رأی دادن امتناع کردند. (فلسطین از سال ۲۰۱۲ به عنوان ناظر در سازمان ملل حضور دارد)
نماینده ایالات متحده در این نشست استدلال کرد که عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل «تصمیمی است که باید بین اسرائیل و فلسطینیان مورد مذاکره قرار گیرد.»
تز آمریکایی‌ها مبنی بر این‌که به رسمیت شناختن کشور فلسطین باید از طریق مذاکره صورت گیرد و نه از طریق سازمان ملل، برای انتقاد باز نیست. این در حالی است که خودِ اسرائیل طبق قطع‌نامه ۱۸۱ سازمان ملل ایجاد شد. کشور فلسطین از سوی ۱۳۸ کشور و مقر دولت مقدس (واتیکان) به رسمیت شناخته شده است.
به ویژه برخی از اعضای شورای امنیت تأکید کردند که این آمریکا و حمایت بی‌دریغ آن از اسرائیل است که مسؤول ادامه درد و رنج مردم فلسطین است. نماینده روسیه، واسیلی نِبِنزیا، گفت: «استفاده امروز از حق وتو از سوی هیأت آمریکایی، تلاشی نا امید کننده برای توقف روند اجتناب‌ناپذیر تاریخ است.»
فلسطینیان موضع آمریکا را به عنوان تهاجم آشکار به قوانین بین‌المللی محکوم کردند.
نتایج رأی‌گیری نشان می‌دهد که واشینگتن تقریباً به طور کامل منزوی شده است. و ایالات متحده با متحدان اسرائیلی خود در کشتار ده‌ها هزار غیر نظامی فلسطینی مسؤولیت مشترک دارد. حتی آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل تأکید کرد که غرب آسیا در آستانه جنگ است. به گفته وی، هفت ماه عملیات نظامی اسرائیل یک «جهنم انسانی» در غزه به وجود آورده است: «ده‌ها هزار نفر جان خود را از دست داده اند، دو میلیون نفر متحمل مرگ، ویرانی و محرومیت از کمک‌های بشردوستانه شده اند و اکنون با قحطی روبه‌رو هستند.» به گفته خانم س. رودریگس-بریکت، سفیر گویان، بیش از یک دهه است که شورا تا حد زیادی با آرمان فلسطین همدل بوده است، اما این همدلی اراده سیاسی کافی برای دستیابی به یک راه‌حل جامع، عادلانه و پایدار برای مسأله فلسطین ایجاد نکرده است. وی می‌افزاید: در عوض، «از چسب زخم‌های فراوانی برای درمان علایم درد استفاده شده است»، بدون این‌که به «علت اصلی مشکل» پرداخته شود – تأخیر طولانی برای تشکیل کشور مستقل فلسطین.
ا. عطاف وزیر امور خارجه الجزایر، تأکید کرد که عضویت فلسطین در سازمان ملل یک حق تاریخی است و انکار آن تضمین کننده طولانی شدن درگیری‌های اسرائیل و اعراب خواهد بود.
اگرچه این موضع ایالات متحده عملاً از سوی کل جامعه بین‌المللی محکوم شده است، ایالات متحده هم‌چنان قصد دارد به طور قابل توجهی کمک‌های نظامی خود به اسرائیل را افزایش دهد و بیش از ۱۴ میلیارد دلار کمک اضافی ارایه دهد.
این در حالی است که بسیاری از کشورهای منطقه تلاش می‌کنند راه‌حل‌های دیپلماتیک برای حل مناقشه پیدا کنند، به ویژه وزیر خارجه ترکیه، ح. فیدان، اخیراً اعلام کرد که حماس مایل است شاخه نظامی خود را منحل کند و به عنوان یک حزب سیاسی، پس از به رسمیت شناختن کشور فلسطین بر اساس مرزهای ۱۹۶۷، به فعالیت‌های خود ادامه دهد.
در چنین فضایی، صداهای فزاینده‌ای در خود ایالات متحده به گوش می‌رسد که معتقدند رنج غیر نظامیان در غزه – هزاران کشته، که بسیاری از آنان کودک هستند، صدها هزار بی‌خانمان – آمریکا را در سمت «غلط» تاریخ قرار می‌دهد. بر اساس نظرسنجی‌های گالوپ، ۵۵ درصد از آمریکایی‌ها در حال حاضر مخالف اقدامات اسرائیل هستند. حتی روزنامه حامی تل آویو، نیویورک تایمز، در سرمقاله‌ای در مورد نیاز به تعلیق بیش‌تر ارسال تسلیحات به اسرائیل مطالبی را انتشار داده است.
در شرایطی که مناقشه در غرب آسیا با گشوده شدن جبهه دیگری – جبهه ایران – ابعاد جدیدی به خود می‌گیرد، همبستگی کشورهای جنوب جهانی می‌توانند مسیر روابط بین‌الملل را به طرز چشم‌گیری تغییر دهند، و نه تنها معافیت اسرائیل از مجازات، بلکه معافیت نگهبانان آن از مجازات را نیز محکوم کنند.