وضعیت در مرز بین اوکراین و جمهوری های دونباس به شدت وخیم شده است. گروه‌های مسلح اوکراین در حال افزایش گلوله باران کردن قلمرو جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک هستند که باعث تخلیه گسترده مردم از این مناطق شده است. همزمان، جنگ اطلاعاتی غرب و رسانه های غرب گرا و ملی گرای اوکراینی علیه روسیه نیز شدت گرفته. این وضعیت گواه مستقیمی برای هماهنگی بسیار نزدیک بین تحریکات نظامی و حملات اطلاعاتی است.
رئیس‌جمهور ایالات متحده به طور فزاینده‌ای آشکاراً دست به تحریکات خطرناک می زند و شخصا جنگ افروزی را هدایت میکند. بایدن مشغول اختراع تاریخ های افسانه ای برای شروع جنگ روسیه علیه اوکراین است، او در مورد درگیری ها در دونباس اظهار نظر می کند، زلنسکی را به دلیل اعتراف وی به عدم آمادگی روسیه برای تجاوز یا سفر زودهنگام او به مونیخ برای شرکت در یک کنفرانس امنیتی سرزنش می کند و مقصر می داند. به عبارت دیگر، واشنگتن عمداً تمام تلاش خود را مصروف دامن زدن به خرابکاری حداکثری در روابط روسیه و اوکراین میکند.
کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه بارها خاطرنشان کرده است که هدف مقامات آمریکایی و متحدان آنها در لندن تنها بردگی نهایی اوکراین و خونریزی روسیه نیست بلکه همزمان، آنها مشغول اجرای طرحی هستند که هدف آن تضعیف پتانسیل اقتصادی اتحادیه اروپا و کاهش نفوذ آن در دنیای مدرن است. جنگ در قلب اروپا، تحریم های اجباری علیه روسیه و کاهش سرعت فعالیت های اقتصادی در اتحادیه اروپا تضمین کننده سلطه اقتصادی ایالات متحده و موجب افزایش قدرت رقابت اقتصاد آمریکا در سطح بین المللی می شود.
از آنجایی که واشنگتن در رقابت جهانی با چین سوسیالیست دچار ضعف شده است، دست به حل مشکلات خود با هک کردن اقتصاد متحدان خود در ناتو زده است.
امروز، همه کسانی که به ساز قوانین آنگلوساکسون می رقصند، معمولاً مشغول اتهام زنی به روسیه هستند و اقدامات تحریک آمیز کی یف را رسما نادیده می گیرند. در همان زمان، واقعیت افتادن تدریجی اوکراین بدست باندهای راست افراطی مدت طولانی است که نادیده گرفته میشود. سیاستمداران در غرب طوری رفتار می کنند که گویی معنا و روح تصمیمات دادگاه نورنبرگ را درک نمی کنند. تجارت بزرگ ایالات متحده و اروپا که به قدرت رسیدن هیتلر را تحمل کردند، امروز نیز مایل به تشویق خونریزی و تجاوز هستند. در اواسط قرن گذشته، بشر تاوان چنین سیاستی را با میلیون ها قربانی پرداخت. مردم شوروی به تنهایی ۲۷ میلیون از جوانان خود را در مبارزه با فاشیسم از دست دادند.
حزب کمونیست فدراسیون روسیه معتقد است که روسیه باید برای باج‌گیری نظامی غرب پاسخی اصولی در قالب موضعی قاطع برای محافظت از مردم صلح‌جوی دونباس و مجازات متجاوزان پیدا کند. در عین حال، مهمترین وظیفه جامعه بین الملل توقف اقدامات غرب برای تحریک اوکراین است. با توجه به وضعیتی که بوجود آمده نیاز به اجرای اقدامات فوری به شرح زیر ضروری است.
اولین کام، کمک به کودکان، زنان و افراد مسن است – باید به همه پناهندگان دونباس که بدلیل جنگ در این منطقه به خاک روسیه مهاجرت کرده اند کمک کرد. ما از همه درخواست می کنیم که حمایت لازم را از آنها ارائه کنند. مقامات دولتی، احزاب و جنبش ها، شرکت ها و سازمان ها و همچنین شهروندان کشور ما باید در این کار مشارکت داشته باشند.
دوما درخواست دومای دولتی از رئیس جمهور فدراسیون روسیه برای به رسمیت شناختن استقلال جمهوری های خلق که به ابتکار حزب کمونیست فدراسیون روسیه به تصویب رسید، اهمیت فزاینده ای پیدا می کند. امروز، این تصمیمی کلیدی برای مهار تجاوز علیه دو جمهوری و حفاظت از مردم آنها خواهد بود.
سوم. نقشه و برنامه چندجانبه واشنگتن برای به بردگی کشاندن اوکراین، شیطان سازی از روسیه و تضعیف اروپا بسیار واضح و شفاف است. امید به گفتگو با وارثان باندرا و شوخویچ که حامیان قدرتمندی نیز پیدا کرده اند بیهوده و پوچ است. لازم است دست به مجموعه اقداماتی زد تا جلادان و عاملان خونریزی های توده ای را مجبور به صلح کنیم.
چهارم زمان آن فرا رسیده است در صحنه بین المللی، یک تهاجم سیاسی مصمم علیه هرگونه تلاش برای بازسازی فاشیسم آغاز شود. برای این منظور، مقامات روسیه باید فعالانه از تمام نفوذ کشورمان در سازمان های بین المللی استفاده کنند. حزب به منظور راه اندازی جنبش ضد فاشیستی و ضد جنگ، استفاده از توانائی ها و همکاری های دوجانبه و چندجانبه با سایر کشورها و استفاده کامل از روش های دیپلماسی پارلمانی و عمومی را پیشنهاد می کند.
زمان آن فرا رسیده است که همه متوجه شوند که مکانیسم های «دمکراسی» در اوکراین از کار افتاده است. از زمان کودتای ۲۰۱۴ باندهای متجاوز ناسیونالیست به طور فزاینده ای سیاست واقعی را در قلمرو کشور دیکته کرده اند. آنها به عنوان نمایندگان یک اقلیت مطلق تروریستی، مردم اوکراین را در ترس و واهمه نگه می دارند و قوانین مطابق میل خود را بر صاحبان قدرت تحمیل می کنند. این واقعیت تغییر مسیر سیاسی ولادیمیر زلنسکی را نیز توضیح می دهد. او که از سوی اوکراینی‌ها به عنوان رئیس‌جمهور صلح دونباس و عادی‌سازی روابط با روسیه انتخاب شد، دقیقاً به نماینده سیاست مخالف تبدیل شد.
در شرایط فعلی، مردم اوکراین توانائی رهایی خود از سلطه دیکتاتوری باندرا را ندارند. در حالی که مردم غیرنظامی کشور هنوز تا حدی قادر به بیان نظرات خود از طریق بقایای سیستم پارلمانی هستند، اما آنها در برابر نیروهای به شدت مسلح ترور نمی توانند مقاومت کنند. در اینجا باید نازی زدایی از اوکراین به یک دغدغه ی بزرگ برای جامعه بین المللی تبدیل شود.