ziganov

گفت‌وگو با گنادی زیوگانف درباره به رسمیت شناختن استقلال جمهوری‌های خلق

 
 
 
مترجم: یاسمین نازاروآ
برگرفته از: مجلۀ هفته
۳ اسفند ۱۴۰۰
 
 
 
 

– گنادی آندریویچ، نظر شما در مورد تصمیم به رسمیت شناختن استقلال جمهوری های خلق دونتسک و لوگانسک چیست؟

 – واقعا تصمیم به موقعی بود.

من می خواهم تأکید کنم که شرایط بسیار متشنج شده است.

 البته غم انگیزترین چیز این است که هر چیزی که در اینجا اتفاق می افتد می تواند منجر به یک جنگ بزرگ شود.  پس اکنون همه ما باید تا جایی که می توانیم بسیج شویم و هر کاری که لازم است برای جلوگیری از این جنون و بی قانونی انجام دهیم.

 البته به رسمیت شناختن جمهوری های خلق در این امر به ما کمک خواهد کرد.

 و یک چیز دیگر بسیار مهم است.  موضوع فقط محدود به به رسمیت شناختن محدوده جغرافیائی نمی شود. 

 – در مورد توافقات مینسک چطور؟

 – این تصمیم برای این گرفته نشده که قراردادهای مینسک نقض کند، بلکه این تصمیمی برای محافظت از حق مردم ما برای زندگی در صلح و دوستی است.

 اگر آنها می گویند این جنگ بین روس ها و اوکراینی هاست، اشتباه می کنند.  

در دونباس، روس‌ها و اوکراینی‌ها در کنار هم زندگی میکنند، و در کریمه ما سه داریم – روسی، اوکراینی و تاتاری – این مبارزه ای علیه نازی‌ها، باند های جنایتکار، علیه تحریک‌کنندگان، علیه شرورانی است که هیچ ارتباطی با تاریخ و فرهنگ ما ندارند.

 در مورد آمریکایی ها و انگلیسی ها باید گفت، ببینید الان چقدر خوشحالند.  آنها تمام تقریبا نیروهای اوکراینی را، به منطقه دونتسک-لوگانسک منتقل و مستقر کرده اند.  آنها تقریباً ۱۰۰ هزار نفر را در یک منطقه ۴۰-۵۰ کیلومتری متمرکز کردند.  انگلوساکسن ها فقط آنها را برای سلاخی شدن فرستادند و سعی کردند که این جنگ کثیف را شعله ور کنند.

 به طور کلی، این جنایت علیه اوکراین، علیه هر خانواده، هر فرد، هر مادری است.  باید درک کنید که اول از همه مردم اوکراین باید علیه این بی قانونی قیام کنند.

 نمی دانم، زلنسکی درمانده کاری از دستش بر نمی آید.  رهبری شما (اوکراینی ها) به چیزی جز پر کردن جیبش فکر نمی کند.  و آنها اکنون به همراه سازمان امنیت آمریکا سیا برای شروع جنگ آماده شده اند.  آنها در حالیکه مشغول خالی کردن سفارت خانه های خود هستند شما را روانه جبهه جنگ می کنند و وقتی این همه نیرو در آنجا جمع میشوند – نیروهایی که شامل یگان های ویژه، تحریک کنندگان و مزدورانی که در کارنامه خود سلاخی کل روستاها را در خاورمیانه دارند – با وجود این ها در هر زمان می توان انتظار یک تحریک را داشت.

 – به رسمیت شناختن رسمی استقلال جمهوری های خلق چه چیزی را برای ما به ارمغان می آورد؟

 – این بدان معنی است که ما رسماً اعلام می کنیم که ۷۰۰ هزار نفر از شهروندان ما در قلمرو این دو جمهوری ساکن هستند  و ما از هموطنان خود که در آنجا زندگی می کنند به هر طریقی محافظت خواهیم کرد.  در صورت نیاز از نیروهای مسلح نیز استفاده خواهیم کرد.

 این همچنین محافظت از مردم اوکراین در برابر این جنایتکاران است، این همچنین محافظت از سرزمین های وسیع و آینده ما است.  و پیامی است که آمریکایی ها و همه آن زباله ها در آنجا جمع شده اند باید بدانند.

 در ضمن، نه در آلمان، نه در فرانسه، نه در ایتالیا و نه در اسپانیا این قتل عام را نمی خواهند.  اینها مقداری تجهیزات نظامی برای اوکراین تهیه و ارسال می کنند.  آنها فکر میکنند میتوانند به سادگی در این تحریکات آمریکایی شرکت کنند و هیچ ریسکی هم نداشته باشند.

 – و حالا با توجه به این شرایط جدید، وضعیت ضمانت های امنیتی که روسیه بر آن پافشاری می کند، چه میشود؟

 اگر آمریکایی‌ها به پیشنهادهای پوتین پاسخ ندهند، ما باید رسماً اعلام کنیم که آماده استقرار موشک‌های میان‌برد و کوتاه‌برد در این نوار مرزی هستیم – اتفاقاً لوکاشنکو چنین چیزی را گفت – به این طریق ما میتوانیم متروپل هائی که ما را تحریک و تهدید می کنند را هدف قرار دهیم. 

 من مطمئن هستم که این سیاست همه را سر عقل می آورد.  پس باید این تصمیم را بگیریم و این راه را جدا ادامه دهیم.  چون عقب نشینی در کار نخواهد بود.  هیچ عقب نشینی دیگری وجود ندارد.  فنر فشرده شده حتما باز میشه.  اما مهم این است که این یک سیاست هوشمندانه، عاقلانه و بسیار مسئولانه باشد.  رزمایش هائی که ما انجام می‌دهیم فوق‌العاده هستند، اما مخالفان ما، به ویژه آنگلوساکسون‌ها، باید بفهمند جنگ گرم چیست.  

آنها نمی دانند چگونه در یک جنگ گرم پیروز شوند.  در جنگ کره گند زدند، در ویتنام گند زدند و از شرم فرار کردند،  آنها در میدان نبرد جنگجو نیستند، اما در آتش زدن و سازماندهی تحریکات استاد بزرگی هستند.  پس باید از این تحریک دور شویم و رسماً بگوییم، جمهوری ها را به رسمیت میشناسیم و کمک های لازم به آنها را انجام دهیم.  این تحریک کنندگان باید بدانند که این کار ما خطر بزرگی برای آنها نیز به همراه خواهد داشت. 

 – بسیار از شما متشکرم.

 – باور کنید تا زمانی که آنها این تهدید و خطر را احساس نکنند، به تحریک ادامه می دهند.