جوزف بایدن، رئیس جمهور آمریکا و ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در نشست سران پیمان نظامی جنگ در مادرید. (عکس: ناتو)
ناتو در نشست سران خود در مادرید، در مورد گسترش، تسلیح مجدد گسترده و انحلال جغرافیایی پیمان نظامی تصمیم گرفت. جهت‌گیریِ ائتلافِ تحت رهبری ایالات متحده به سمت دشمنی دایمی با روسیه و چین است. سران کشورها و دولت‌های ۳۰ کشور عضو پیمان نظامی در مورد یک مفهوم استراتژیک جدید تصمیم گرفتند. روسیه در آن به عنوان «بزرگ‌ترین و فوری‌ترین تهدید برای امنیت متحدان و صلح و ثبات در منطقه یورو-آتلانتیک» توصیف می‌شود، در حالی‌که جمهوری خلق چین «چالش‌های سیستمی برای امنیت یورو-آتلانتیک» ایجاد می‌کند که به «منافع، امنیت و … ارزش‌های» ما مربوط می‌شوند. یک چیز روشن است: منطقه احتمالی مداخله ناتو جهانی است؛ و دیگر فقط اقیانوس اطلس شمالی را دربر نمی‌گیرد. هند و اقیانوس آرام به ویژه هدف «رویکرد ۳۶۰ درجه» است. به اصطلاح جناح جنوبی نیز کاملاً در معرض دید است، کشورهای شمال آفریقا از طریق خاورمیانه تا منطقه ساحل صحرا.
به جای ۴۰۰۰۰ نفر قبلی، قرار است در آینده ۳۰۰۰۰۰ سرباز در آمادگی عالی نگه داشته شوند تا بتوانند به سرعت مداخله کنند. دولت فدرال می‌خواهد ۱۵۰۰۰ سرباز آلمانی را برای این کار آماده کند. آن‌ها می‌بایست در مواقع اضطراری ظرف ده روز در جبهه حضور داشته باشند. منطقه عملیاتی آن‌ها در درجه نخست لیتوانی است، که به دلیل مسیر تحریک‌آمیز ویژه خود نسبت به کشورهای همسایه روسیه و چین بارها مورد توجه قرار گرفته است. به منظور عملیاتی شدن سریع در مواقع جنگ، انبارهای اسلحه در نزدیکی جبهه مستقر می‌شود. و اوکراین هم‌چنان تسلیح می‌شود.
در حال حاضر، کشورهای عضو ناتو ۱۸ برابر بیشتر از فدراسیون روسیه و ۴ برابر بیشتر از جمهوری خلق چین برای تسلیحات و ارتش هزینه می‌کنند. این برای ناتو کافی نیست. نه تنها بودجه مشترک باید افزایش یابد، بلکه اعضای منفرد نیزهم‌چنین باید بیشتر برای تانک‌ها و جت‌های جنگنده هزینه کنند – در نهایت این مخارج به ضرر مکان‌های مراقبت و مهد کودک تمام خواهد شد. اما هیچ صحبتی در این مورد در مادرید وجود نداشت. بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا، موضوع افزایش بودجه ملی جنگ را به مقدار ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی مطرح کرد. برای آلمان، این مبلغ تقریباً ۱۰۰ میلیارد یورو در سال خواهد بود – سازندگان تسلیحات از هم‌کنون از خود بیخود شده اند. راین متال (Rheinmetall) در دوسلدورف به سهامداران خود وعده سه برابر شدن سود سهام را برای چند سال آینده می‌دهد.
اما مادرید هم‌چنین بار دیگر روشن کرد که حقوق بشر و دمکراسی تا جه اندازه برای ناتو اهمیت دارند. برای اینکه سوئد و فنلاند به اعضای جدید ناتو تبدیل شوند، کردها بار دیگر قربانی می‌شوند. به منظور جلب موافقت ترکیه برای توسعه به سمت شمال، دو کشور بی‌طرف اعلامیه مشترکی با آنکارا برای رفع تحریم تسلیحاتی خود و همکاری نزدیک با دستگاه قضایی و سرویس‌های مخفی ترکیه امضاء کردند. سوئد و فنلاند نیز متعهد شده اند که قوانین استرداد خود را اصلاح کنند. اردوغان در جریان نشست ناتو خواستار انتقال ۷۳ نفر از افرادی شد که علیه آن‌ها اتهامات معمول تروریسم، یعنی عضویت در پ. ک. ک و ی. پ. گ کرد یا جنبش گولن را که او مسؤول کودتای ۲۰۱۶ می‌داند، مطرح کرد. جوزف بایدن، رییس‌جمهور آمریکا نیز به نوبه خود وعده داده است که جنگنده‌های مدرن F16 را در اختیار نیروی هوایی ترکیه قرار دهد، که باید به عنوان چراغ سبز برای جنگ جدید تجاوزکارانه اعلام شدۀ اردوغان در شمال سوریه تلقی شود.
در حالی‌که قرار است بوندستاگ (مجلس آلمان) گسترش ناتو در جهت شمالی و در نتیجه توافق سه‌جانبه برای آزار و اذیت کردها را در این هفته تأیید کند، اردوغان جای شبهه باقی نمی‌گذارد: اگر کردها و گولنیست‌ها طبق خواسته به او تحویل داده نشوند، اسناد الحاق به تصویب نخواهند رسید.