طی ۴۸ ساعت، دو عضو فعال حزب کمونیست در ونزوئلا کشته شدند. این جنایات در تاچیرا، ایالتی هم‌مرز با کلمبیا در غرب این کشور آمریکای جنوبی رخ داده است. در هر دو مورد، عاملان جنایت قربانیان خود را تعقیب کرده و آن‌ها را آشکارا هدف قرار دادند.
در تاریخ ۸ ماه مه، اُسکار رانگل، که از سوی هم‌رزمانش «کاچو» نیز نامیده می‌شد، در شهر تاچیرا، در روز روشن در خیابان به ضرب گلوله کشته شد. او تلاش کرد در یک کلیسا خود را به مکان امنی برساند، اما قاتلان سریع‌تر بودند. دفتر سیاسی حزب کمونیست ونزوئلا (PCV) در بیانیه‌ای خواستار بررسی و تحقیق این جنایت از سوی مقامات شد: «قتل کاچو “تشدید مبارزات طبقاتی در کشور ما و به ویژه در شهرهای مرزی ونزوئلا را نشان می‌دهد، جایی که خشونت گروه‌های شبه نظامی، مافیا و عوامل آن‌ها در نهادهای دولتی پاسخ مطالبات قانونی مردم است.”» در تاریخ ۱۰ ماه مه، تونی رافائل روخاس ۳۹ ساله در منطقه «خونین» درگذشت که او نیز در خیابان به دست مردان نقابدار به ضرب گلوله کشته شد.
به نظر می‌رسد مقامات محلی علاقه چندانی برای تحقیق در مورد این حوادث از خود نشان نمی‌دهند. در ۱۲ ماه مه، هنگامی که لوئیز زاپاتا، نماینده اتحاد چپ «جبهۀ انقلابی خلق» (APR) – که حزب کمونیست ونزوئلا در آن نیروی اصلی است-برای درخواست تحقیق به دادستان کل کشور مراجعه کرد، خود دستگیر و برای چندین ساعت بازداشت شد. او تنها پس از اعتراضات مردمی بود که آزاد گردید.
دو کمونیست کشته شده، فعالانه در دفاع از روند انقلابی در ونزوئلا شرکت داشتند. هنگامی که قرار بود در اوایل سال ۲۰۱۹ سلاح و تروریست‌ها تحت عنوان «کمک‌های بشردوستانه» از کلمبیا به آن طرف مرز منتقل شود، «کاچو» و «روخاس» از جمله کسانی بودند که برای دفاع از میهن خود اقدام کردند. در عین حال، آن‌ها هم‌چنین در ونزوئلا علیه فساد و سوءاستفاده از قدرت مبارزه کردند. آن‌ها ظاهراً از هر دو طرف مورد حمله قرار گرفته اند.
کمونیست‌های ونزوئلا از کشورشان در برابر تجاوز امپریالیسم دفاع می‌کنند و خواستار ادامه «انقلاب بولیواری» هستند که تحت حکومت هوگو چاوز آغاز شد. در عین حال، آن‌ها آشکارا از نوسانات دولت رییس‌جمهور نیکولاس مادورو انتقاد می‌کنند. آن‌ها او را متهم می‌کنند که می‌خواهد با دادن امتیازات بیش‌تر و بیش‌تر به امپریالیسم از محاصره ایالات متحده آمریکا و ادامه بی‌ثباتی جلوگیری کند. در سال‌های اخیر، بسیاری از شرکت‌های ملی شده مجدداً خصوصی شده اند، درآمد افراد شاغل به واسطۀ تورم بیش از حد از بین می‌رود – در حالی‌که نوکیسگان ثروت خود را به رخ دیگران می‌کشند.
تنها نمایندۀ مجلس که علناً این شرایط را در شورای ملی نکوهش می‌کند دبیرکل حزب کمونیست ونزوئلا، اُسکار فیگوئراس است. با این حال، هنگامی که وی سخنرانی می‌کند، تلویزیون دولتی VTV مرتباً پخش بحث‌ها را قطع می‌کند. از طرف دیگر، مخالفان جناح راست وقتی قول می‌دهند که به «قواعد دمکراتیک بازی» پایبند باشند، مورد توجه قرار می‌گیرند. حتی با «رییس‌جمهور» خودخوانده خوان گوایدو، با وجود دخالت اثبات شده در تلاش برای کودتا و فساد، از سوی مقامات برخوردی نمی‌شود.
وضعیت سیاسی در ماه‌های آینده بدتر خواهد شد، زیرا «انتخابات بزرگ» در ۲۱ نوامبر برگزار می‌شود. انتصابات جدیدی در پست‌های فرمانداری، پارلمان‌های ایالتی، شوراهای شهر و شهرداری‌ها انجام خواهد شد. حزب کمونیست ونزوئلا و متحدان آن قبلاً اعلام کرده اند، همان‌طور که در انتخابات پارلمانی در دسامبر ۲۰۲۰ انجام دادند، مجدداً نامزدهای خود را کاندید خواهند کرد.