ارتش اسرائیل مطابق با رویای باستانی خود برترانگاران یهودی در حال فراهم کردن مقدمات پاکسازی قومی در نوار غزه است. درحالی که در اسرائیل و ایالات متحده، بسیاری از شهروندان علیه این جنایت برپا می خیزند، در خاورمیانه، بسیاری از جوانان، داوطلبانه خود را برای نجات ساکنان غزه برای حمله به کشور یهودی آماده می‌کنند.
برخلاف تصوری که ما از این درگیری داریم، عدم امکان حل این مناقشه طی ۷۶سال گذشته ناشی از سوء نیت بازیگران آن نبوده است، بلکه دلیل اصلی، عدم امکان انتخاب بین دو سیستم: «نظم جهانی مبتنی بر قانون» یا نظم جهانی «مبتنی بر حقوق بین‌الملل» می باشد.
فراهم کردن مقدمات جنایت
رویدادها در اسرائیل/فلسطین به سرعت در حال وقوع است. همه می بینند که ارتش اسرائیل چگونه خود را برای پاکسازی قومی نوار غزه آماده کرده و آن را آغاز می کند. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد در شامگاه جمعه، یک سوم شهر غزه به آتش کشیده شده و سوخته بود، در حالی که تقریباً تمام ساکنان شهر به جنوب غزه گریخته بودند و چاره‌ای جز اطراق در دشت و صحرا نداشتند.
با اقتباس از نبرد الجزایر یا عملیات ققنوس در ویتنام و انتخاب یک جنگ ضد شورش، ستاد کل اسرائیل تصمیم گرفت شهر غزه را با خاک یکسان کند و سپس ارتش خود برای از بین بردن بازماندگان اعزام نماید. به گفته تسحال(IDF) نیروهای دفاعی اسرائیل، این طرح قرار است سه ماه طول بکشد.
ژنرال هرتزل حلوی، رئیس ستاد ارتش، در ۲۱ اکتبر گفت: «ما برای یک ماموریت عملیاتی و حرفه‌ای وارد نوار غزه خواهیم شد، تا عوامل و زیرساخت های حماس را نابودکنیم… غزه شهری پیچیده و متراکم است، دشمن در حال آماده کردن بسیاری چیزها در آنجا است و ما هم خود را آماده می کنیم.»
روز ۱۴ اکتبر، سازمان بهداشت جهانی (WHO) به فرمان اسرائیل برای تخلیه بیمارستان‌های غزه اعتراض کرد. این سازمان خاطرنشان کرد که انتقال افراد بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه به معنای حکم اعدام آنها است.(۱) سه روز بعد بیمارستان الاهلی ویران شد. اسرائیلی ها و فلسطینی ها یکدیگر را مسئول این کشتار اعلام کردند. علاوه بر این، هیچ یک از متحدان اسرائیل برای کمک به غزه تلاش نکردند، هرچند که ایالات متحده آمریکا، آلمان و بریتانیا بیمارستان های صحرایی، دارو و مواد غذایی در اختیار دارند که می توانند از طریق هوا با چتر به غزه برسانند.ولی در واقع، هر سه به جای کمک به مردم نیازمند، خود را برای کمک به ارتش اسرائیل آماده می سازند.
ایالات متحده آمریکا هزاران خمپاره ۱۵۵ میلی متری و تعداد نامعلومی بمب های نافذ JDAM در اختیار تسحال نهاده که تا عمق ۳۰ یا ۴۰ متری زمین نفوذ کرده و همه چیز را در شعاع ۴۰۰ متری نابود می کند.
اسرائیل متفرق است
ماه ها است، که اعتراضات گسترده مردم، متحدان خود برتربین یهودی بنیامین نتانیاهو و اصلاحات قانون اساسی را که قوه قضاییه را تحت کنترل قوه مجریه قرار می دهد، محکوم می کند. با این وجود همه اینها هیچ کمکی نکرد و «کودتا» در تابستان انجام شد.
منظور من از «خود برترانگاران یهودی»، حزب قدرت یهودیOtzma Yehudit))، وارث رسمی جنبش لیگ دفاع یهودی آمریکاییِ خاخام مایر کاهانه است. این سازمان هرگونه تماس با اتحاد جماهیر شوروی و اکنون با روسیه را رد می‌کرد و رد می‌کند. آنها خواستار قتل نئونازی ها هستند و مدیر کمیته ضد تبعیض آمریکایی-عربی را به قتل رساندند. آنها صراحتاً نژادپرست اند و هرگونه ازدواج بین یهودیان و غیر یهودیان را رد می کنند. این سازمان در ایالات متحده از سال ۲۰۰۱ به عنوان یک سازمان تروریستی طبقه بندی شده است، که مخفیانه توسط اسحاق شامیر و با استفاده از منابع مالی دولت اسرائیل (۲) تامین مالی می شود.
در یک “غافلگیری الهی”، حمله ۷ اکتبر توسط مقاومت متحد فلسطین (به استثنای سازمان الفتح) به برتری خواهان یهودی این فرصت را داد تا به هدفی که غالباً هم اعلام شده بود، یعنی پاکسازی قومی فلسطین از اعراب فلسطینی، چه از طریق تبعید مجدد مردم و چه از طریق انقراض آنها، دست یابند.
با توجه به هیجان مردم اسرائیل و خطری که دولت یهود را تهدید می کند، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، مانند تمام اسلاف خود، در چنین مواردی یک دولت اضطراری تشکیل داد. اما در حالی که گلدا مایر در طول جنگ شش روزه تنها چند ساعت برای این کار نیاز داشت، در عملیات طوفان الاقصی، تشکیل دولت اضطراری هفت روز به طول انجامید. یک شورای جنگی در داخل دولت تشکیل شد تا خود برترانگاران یهودی را تحت کنترل نگاه دارد.
اما این کابینه کوچک از اولین نشست خود صحنه رویارویی بین طرفداران تخریب غزه و طرفداران عملیات هدفمند علیه مقاومت فلسطین بود. اکثر وزرا در صحبت علنی خود فقط در مورد اقدامات علیه حماس بسنده کرده اند، زیرا سانسور نظامی صحبت در مورد اقدامات جناح های فلسطینی دیگر را ممنوع کرده است. ژنرال یوآو گالانت، وزیر دفاع، هم از نتانیاهو که او را دیوانه می داند و هم از سلف خود، ژنرال بنی گانز که او را ضعیف می داند، انتقاد کرد. در ماه ژوئن، نتانیاهو وزیر دفاع خود را از ورود به دفترش در ستاد ارتش منع کرد، ممنوعیتی که هنوز هم برپاست. او از همکاری با ژنرال رونی نوما، رئیس تعمیرات زیربنایی ارتش امتناع می ورزد به همین علت موشه ادری، یک مقام عالی رتبه را برای انجام همین کار منصوب کرده است، اما موشه ادری به وزیر دارایی برتری‌خواه، بزالل اسموتریچ وابسته است و روابط نظامی و غیرنظامی در این زمینه نه سازماندهی و نه برنامه ریزی شده است. به یاد بیاوریم که دو هفته پیش ژنرال نوما تظاهرات علیه نخست وزیر را رهبری کرد. او علیه «اصلاحات» که به درستی آن را «کودتا» می خواند، شکایت کرده بود. علاوه بر این، چندین وزارتخانه کلیدی (امنیت ملی، آموزش، اطلاعات، سازمان های اطلاعاتی و فرهنگ) هنوز دارای مدیر کل نیست. سانسور نظامی که این ناآرامی ها را مخفی می‌کند به حدی است که دیستل اطبریان وزیر اطلاعات در بحبحه جنگ از پست خود استعفا داد.
قبل از جنگ، اکثریت نیروهای ذخیره اطمینان داده بود که از دستورات جنایتکارانه دولت ضد دموکراتیک کشورشان پیروی نخواهد کرد. امروز آنها بسیج شده اند و هیچ کس نمی داند که آنها چه خواهند کرد. بنیامین نتانیاهو برای اطمینان از وفاداری آنها با برخی از آنها دیدار کرد. درحال حاضر پیاده نظام و سواره نظام (تانک) اسرائیل در کنار غزه و مرز لبنان مستقر هستند و منتظر دستوری هستند که نمی آید. با این وجود، نیروی هوایی اسرائیل شهر غزه را با سرعت بی سابقه‌ای بمباران می کند. به گفته سازمان ملل متحد، تاکنون حداقل یک سوم شهر به ویرانه تبدیل شده است.
گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد، تمام تلاش خود را صرف آن کرده تا همه سازمان های سازمان ملل و کشورهای عضو را برای محکوم کردن حماس بسیج سازد. هرچند که او در روزهای اولیه جنگ با استقبال خوبی مواجه شد، ولی اکنون مطرح کردن دیدگاه کشورش برای او دشوارتر می شود.
اختلاف نظر در جبهه مقاومت
در حالی که مقاومت فلسطین در غزه به برکت مشورت های سازماندهی شده ایران در لبنان در اوایل سال جاری توانست به وحدت نظر دست یابد، حزب الفتح به ریاست محمود عباس به سیاست همکاری خود با اسرائیل ادامه می دهد. او اباء ندارد که به همه کسانی که با آنها صحبت می کند بگوید که او تنها کسی است که با اخوان مسلم (یعنی حماس) همکاری نمی کند.
او احتمالاً امیدوار بود که از نظر غرب تنها کسی باشد که می‌توان با او گفت‌وگو کرد، اما او تمام اقتدار اخلاقی خود را در میان فلسطینی‌ها به طور کلی و به‌ویژه در میان فلسطینیان کرانه باختری از دست داده است. زمانی که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، همایش سران در اردن را که به ابتکار او قرار بود تشکیل شود و قرار بود که رئیس جمهور محمود عباس نیز در آن شرکت کند، به دلیل تشدید اعتراضات لغو کرد، عباس از پذیرش تماس تلفنی بایدن خودداری نمود. جنجالی که با تخریب بیمارستانی در غزه، برانگیخته شده برای تشکیلات خودگردان فلسطینی که دیگر نمی داند چگونه رفتار کند، فرصت مناسبی شد تا اشتباهات خود را کتمان کند. این سازمان به تازگی یکی از اعضای کمیته مرکزی خود به نام عباس زکی را که از عملیات طوفان الاقصی تمجید کرده و از عدم شرکت فتح در این نبرد ابراز تأسف کرده بود، تحریم کرد.
نیروهای حماس نیز بین حامیان مقاومت در غزه و حامیان اسلام سیاسی در خارج از کشور تقسیم شده است. در حالی که مبارزین آن با شدت در جنگ حضور دارند، خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی، از حزب الله لبنان به خاطر سرگرم نگه داشتن بخشی از ارتش اسرائیل در مرز لبنان تشکر کرد، اما درعین حال انتقاد کرد که فعالیت‌های حزبﷲ هنوز به اندازه کافی نیست. هدف مشعل (کشتن اسرائیلی ها) مطلقاً مشابه هدف حزب الله یا حتی مبارزان خود حماس (شکست دادن دولت اسرائیل) نیست.
آمریکا نیز متفرق است
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا برای حمایت از اسرائیل به این کشور سفر کرد. او با خودبرترانگاران یهودی ملاقات نکرد، اما در شورای جنگ شرکت کرد. او گفت که آگاه است که اسرائیل باید به حیات حماس پایان دهد. او به همکاران اسرائیلیش اطمینان داد که خمپاره‌های ۱۵۵ میلی متری و بمب های نافذ در اختیار آنها قرار خواهد داد… و در ضمن از آنها خواست که اعتدال نشان دهند. سخنان مبهم او از طرف حامیان پاکسازی قومی به عنوان چک سفید، اما از طرف دیگران به عنوان درخواست خویشتن داری تفسیر شد.
در ایالات متحده آمریکا، صلح طلبان یهودی در مقابل کنگره دست به تظاهرات زدند. پلیس کاپیتول که هجوم حامیان ترامپ به کاپیتول را به خاطر داشت، آنان را سرکوب کرد. ۵۰۰ نفر از آنها دستگیر شدند و احتمالاً محاکمه خواهند شد. جاش پل، یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه ایالات متحده، دولت بایدن را به عدم پیگیری سیاست و در نهایت سرپوش گذاشتن بر یک پاکسازی قومی متهم کرد و در ۱۸ اکتبر با بوغ و کرنا استعفا داد. او پس از خدمات حرفه‌ای برجسته در دفتر رابرت گیتس وزیر دفاع و همین طور در کنگره، ۱۱ سال به عنوان مدیر دفتر امور سیاسی و نظامی به کار اشتغال داشت. او کسی بود که تمام محموله های تسلیحاتی را تایید می کرد.
به همین ترتیب، ۴۴۱ کارمند کنگره در ساختمانی مجاور کاپیتول جمع شدند تا بی وجدانی دولت بایدن و اعضای هر دو مجلس را محکوم کنند. حتی با این که جاش پل یک یهودی وابسته به جی استریت، لابی طرفدار اسرائیل، ضد نتانیاهو است، ولی این شورشیان هم از اقلیت های یهودی و هم از مسلمانان تشکیل می شوند. آنها مبارزه با اسلام گرایان سیاسی، حماس را انکار نمی کنند، آنها نسبت به ارتکاب نسل کشی هشدار می دهند. همه آنها می دانند که رفتارشان می تواند موجب از دست دادن پست و مقام آنها گردد.
مقامات وزارت خارجه آمریکا صرف نظر از رتبه شان در سلسله مراتب، این فرصت را دارند که اختلافات خود را در یک تریبون ویژه بیان کنند، که معمولاً در انتقاد به سوء استفاده های مثلاً یک رئیس بخش صورت می‌گیرد. اما اکنون این مقامات در حال تبادل نظر در مورد ورشکستگی اخلاقی دولت بایدن هستند که توصیه های کارشناسان خود را نادیده می گیرد. بدخیم ترین ایمیل ها توسط بسیاری از همکاران اداری امضا شده، به طوری که این انجمن بانی نوعی شورش شد.(۳)
میچ مک کانل، رهبر اقلیت جمهوری خواه سنا، پیش نویس قطعنامه ای را برای ممنوعیت کمک اضطراری ۱۴٬۳ میلیارد دلاری جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به اسرائیل ارائه کرد. تیم اسکات (جمهوری خواه، کارولینای جنوبی)، نامزد ریاست جمهوری، اعلام کرد که از رای دادن به اسرائیل خودداری خواهد کرد. او رئیس جمهوریخواه کمیته بانکداری، مسکن و امور شهری مجلس سنا است.
اقمار ایالات متحده آمریکا در حال انتظار
اقمار ایالات متحده آمریکا کورکورانه به همسویی خود با مواضع واشنگتن پایبند هستند. نشست پشت درهای بسته شورای امنیت سازمان ملل متحد به صحنه مخالفت احمقانه بین نماینده دائم ایالات متحده آمریکا، لیندا توماس-گرینفیلد و همتای روسی او واسیلی نبنزیا تبدیل شده است. هرچند که دو کشور بسیاری از بحران‌های خاورمیانه را به صورتی دوستانه حل کرده‌اند، ولی تنش‌های کنونی باعث شده است که واشنگتن از وتو استفاده کند.
در این نشست پیشنهاد روسیه برای آتش بس فوری بشردوستانه مطرح شد. نماینده آمریکا سفیر روسیه را متهم کرد که از حماس حمایت می کند زیرا پیش نویس قطعنامه مطروحه، حماس را محکوم نمی کند. در واقع از زمان هانری دونانت و از تأسیس صلیب سرخ بین المللی، در کلیه اقدامات بشردوستانه، شورای امنیت نباید در مناقشه ای که در آن مداخله می کند، جانبداری کند. فارغ از شوکه شدن از حمله کماندوهای حماس یا نیروی هوایی اسرائیل، نباید هیچ یک از آنها و یا حتی اقدامات آنها را محکوم کرد، بلکه فقط باید به کمک قربانیان شتافت. با این حال، واشنگتن، که به جای موضع انسان دوستانه یا سیاسی یک موضع اخلاقی یک‌چشمی اتخاذ می‌کند، فله‌ای محکوم می‌کند و از اعمال وحشیانه سخن نمی گوید، بلکه آنرا حاصل اعمالی که برخی افراد مرتکب می شوند، معرفی می کند.
در این جلسه، فرانسه، ژاپن و بریتانیا نیز نظراتی مشابه ارباب خود ابراز کردند. فرانسه برای اولین بار از سال ۱۹۷۶ از حق وتوی خود در سازمان ملل استفاده کرده و چک سفیدی برای نسل کشی صادر نمود. چون این نشست پشت درهای بسته برگزار شد، سازمان ملل هیچ صورتجلسه یا گزارش لغت به لغتی منتشر نکرد اما سفیر فرانسه در شورای امنیت نیکلاس دی ریویر این موضوع را تایید کرد، هرچند که روزنامه لوموند آن را تکذیب نمود.
اریک دوپون مورتی، وزیر دادگستری فرانسه نیز همین موضع را اتخاذ کرد. وی در مجلس ملی تاکید کرد که حمایت از خود برترانگاران مسلمان حماس به منزله حمایت از اقدامات تروریستی آنها است که ۵ سال زندان دربر خواهد داشت. این درست است، اما حمایت از خود برترانگاران یهودی که هم اکنون تخریب شهر غزه را آغاز کرده اند نیز دقیقاً همان جرم است. فرانسه در ابتدا تظاهرات طرفداران فلسطین را ممنوع کرد تا این که شورای دولتی این حکم را که ناقض حق بیان تضمین شده در قانون اساسی است، لغو کرد.
در دومین نشست شورای امنیت، پیش نویس مشابه قطعنامه که توسط برزیل مطرح گردید، رد شد. این پیش نویس صریحاً نسخه رسمی که حمله ۷ اکتبر صرفاً توسط حماس انجام شده است را تکرار و این سازمان را محکوم می‌کرد. این بار انگلیس و روسیه بودند که آن را محکوم کردند و در نهایت هیچ متنی پذیرفته نشد.
به طور همزمان قطر موفق شد در ازای عبور ۲۰ کامیون مملو از کمک های بشردوستانه، ۷ تانکر سوخت و سایر تعهدات فاش نشده، دو زندانی آمریکایی-اسرائیلی حماس را آزاد کند. قبل از جنگ حداقل روزی ۱۰۰ کامیون وارد غزه می شد. مسئله تبادل اسرا روز به روز پیچیده می شود: از آغاز جنگ، نیروهای امنیتی اسرائیل ۱۰۷۰ فلسطینی دیگر را دستگیر و در زندان های با امنیت بالا زندانی کرده اند.
ابوعبیده، سخنگوی گردان های عزالدین القسام، گفت که حماس در نظر داشت دو زندانی دیگر را آزاد کند، اما اسرائیل هنوز پیشنهاد خود را عملی نکرده است.
ریشی سوناک نخست وزیر بریتانیا پس از رئیس جمهور آمریکا از اسرائیل دیدن کرد. به همین ترتیب، او نیز از واکنش اسرائیل نسبت به حماس حمایت کرد. دفاع بریتانیا و اسرائیل مربوط به معاهده ای است که دو سال پیش امضا شد و مفاد آن هرگز علنی نگردید. در لندن، ۱۰۰ هزار شهروند به خیابان ها ریختند تا دولت خود را از حمایت از جنایت برنامه ریزی شده اسرائیل منصرف کنند. در واکنش به آن، شورای رهبری یهود، گردهمایی چند هزار نفری را در میدان ترافالگار ترتیب داد.
همین‌طور جورجیا ملونی نخست وزیر ایتالیا نیز به تل آویو سفر کرد. نیکوس کریستودولیدیس، رئیس جمهور قبرس، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه و مارک روته، نخست وزیر موقت هلند به زودی به اسرائیل سفر خواهند کرد.
پاپ فرانسیس در مراسم عشای ربانی یکشنبه خود گفت: «جنگ، هر جنگی در جهان – من به اوکراین دردکشیده نیز فکر می کنم – یک شکست است. جنگ همیشه یک شکست است؛ جنگ به معنی نابودی برادری انسانی است. برادران، بس کنید! بس کنید!»
خاورمیانه می خواهد فلسطینی ها را نجات دهد
کنفرانس بین المللی صلح به ابتکار رئیس جمهور مصر عبدالفتح السیسی در قاهره برگزار شد. در این همایش آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل، شارل میشل رئیس شورای اتحادیه اروپا و جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا، عبدالله دوم پادشاه اردن و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و محمد بن زاید رئیس امارات متحده عربی، پادشاه بحرین، حمد بن عیسی آل خلیفه، ولیعهد کویت، شیخ مشعل الاحمد الصباح، نخست وزیر عراق محمد چیا السودانی، رئیس جمهور قبرس نیکوس کریستودولیدس، نخست وزیر ایتالیا جورجیا ملونی، نخست وزیر اسپانیا، پدرو سانچز، نخست وزیر بریتانیا ریشی سوناک، نخست وزیر یونان وزیر میتسوتاکیس در مجموع سی کشور حضور داشتند. اما نه آمریکا، نه چین، نه روسیه و مهمتر از همه اسرائیل در این اجلاس شرکت نکردند. تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر با هاله نورانی آزادی “گروگان های آمریکایی” وارد این جلسه شد، اما با توجه به موضع غرب علیه حماس، سخنی ایراد نکرد.
عبدالمجید تبون، رئیس جمهور الجزایر دعوت شرکت در این همایش را رد کرد. الجزایر کنفرانسی برای اتحاد مردم فلسطین در اکتبر ۲۰۲۲ ترتیب داده بود. الجزیره قطعنامه اتحادیه عرب را اصلاح کرد تا خود را از “استانداردهای دوگانه” که هیچ سلسله مراتبی بین حقوق فلسطینیان و نقض حقوق فلسطینیان توسط اسرائیل ایجاد نمی کرد، دور کند.
آنتونیو گوترش گفت که حمله ۷ اکتبر «هرگز نمی تواند مجازات دسته جمعی مردم فلسطین را توجیه کند.»
محمود عباس نیز به نوبه خود اعلام کرد: ما نمی رویم و در کشور خود خواهیم ماند. مصر موضع اتحادیه عرب در سال ۱۹۶۹ را حفظ کرد: پذیرش آوارگان فلسطینی جدید به معنای شریک شدن در پاکسازی قومی سرزمین تاریخی آنها است. موضعی از نظر فکری درست، ولی ترس از تهاجم فلسطینی‌ها مانند آنچه در لبنان و اردن تجربه شد را پنهان نمی‌کند. در آن زمان فلسطینی ها سعی کردند در بیروت (جنگ لبنان) و بعداً در امان (شهریور سیاه) به زور قدرت را در دست بگیرند و در غیاب یک آلترناتیو، کشور فلسطین را در آنجا تأسیس کنند.
در نهایت، اجلاس نامبرده بی فایده بود: همه به مواضع خود پایبند ماندند. از یک طرف کسانی بودند که می خواستند حماس را محکوم کنند، از طرف دیگر کسانی بودند که می خواستند از مقاومت فلسطین که حماس مهمترین مؤلفه در آن است حمایت کنند.
در خاورمیانه، گروه‌های زیادی در حال جمع‌آوری داوطلب برای نجات مردم فلسطین و حمله به اسرائیل هستند. سپاه پاسداران ایران در تلاش است تا ستاد مشترکی بسازد که مبارزان فلسطینی از حماس، PFLP و جهاد اسلامی، مبارزان لبنانی از حزب الله، SSNP و جماعت اسلامی و همچنین اردنی ها و عراقی ها را متحد کند.
چرا نمی توانیم این مناقشه را به پایان رسانیم؟
انشقاق گسترده در همه اردوگاه ها تصمیم گیری را غیرممکن می کند. اگرچه بعید به نظر می رسد که اسرائیل ارتش خود را در خدمت پروژه نسل کشی خودبرترانگاران یهودی قرار دهد، اما زمان، هم‌پیمان صلح نیست. در حالی که هر طرف تلاش می کند موقعیت خود را مستحکم کند، بمب ها بر غزه فرومی ریزند و کماکان اسلحه به اسرائیل سرازیر می شود. در حال حاضر ۱۳۰۰ اسرائیلی و ۴۱۳۷ فلسطینی کشته شده اند.
غیرممکن بودن حل مناقشه اسرائیل و فلسطین به دلیل کینه توزی اسرائیل نیست. در واقع، ما همه شریک جرمیم: این نشان دهنده حماقت «نظم جهانی مبتنی بر قوانین» است که رئیس جمهور ایالات متحده فرانکلین دی. روزولت و نخست وزیر بریتانیا وینستون چرچیل در سالهای ۱۹۴۲-۱۹۴۵ تلاش کردند ایجاد کنند و ما پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی آن را پذیرفتیم. دنیا بر پایه این نظم جهانی که توسط آنگلوساکسون‌ها اعلام شده و اکنون توسط G7 عمومی گردیده است، عمل می‌کند. در مقابل، ژوزف استالین، دبیر کل حزب کمونیست اتحاد شوروی، و شارل دوگل، رئیس دولت در تبعید فرانسه، خواستار «جهانی مبتنی بر قوانین بین‌المللی» بودند. تحت این شرایط، دولت ها مستقلند و فقط باید به معاهداتی که امضا کرده اند پایبند باشند. بر این اساس بود که سازمان ملل متحد تأسیس شد. این به ما بستگی دارد که به متن پایه، منشور سانفرانسیسکو بازگردیم. در مورد مناقشه فعلی، این بدان معناست که اول از همه، اسرائیل به امضای خود در نامه درخواست الحاق خود به سازمان ملل و تشکیلات خودگردان فلسطین به امضای خود در توافقنامه اسلو احترام گذارند.
[۱] «Les ordres d’évacuation adressés par Israël aux hôpitaux du nord de Gaza sont une condamnation à mort pour les malades et les blessés», Organisation mondiale de la Santé, ۱۴ octobre 2023.
[۲] The False Prophet: Rabbi Meir Kahane, From FBI Informant to Knesset Member, Robert I. Friedman, Lawrence Hill Books (1990).
[۳] «Exclusive: ‘Mutiny Brewing’ Inside State Department Over Israel-Palestine Policy», Akbar Shahid Ahmed, Huffington Post, October 19, 2023.