انسان می‌تواند تصور کند که ویروس کرونا اختراع صنعت داروسازی است. اگر نه، قطعاً یک معامله دیوانه‌وار است. شرکت بیون‌تک (BioNTech)، تولیدکنندۀ اولین واکسن تأیید شدۀ Comirnaty علیه ویروس کرونا Sars-CoV-2، در ابتدای سال جاری در پاسخ پیرامون کل هزینه‌های تولید واکسن به رادیوی شمال آلمان (NDR) اظهار داشت که این هزینه‌ها بالغ بر ۱٫۵ تا ۲ میلیارد یورو بوده است. بیون‌تک (BioNTech) برای فروش این واکسن با غول دارویی Pfizer همکاری کرده است.
در خارج از آلمان، Comirnaty به عنوان واکسن Pfizer فروخته می‌شود. انتظار می‌رود این واکسن تنها در سال جاری ۱۵ میلیارد یورو با سود ۲۵ درصدی درآمد کسب کند. هنوز هم پایان این پول‌باران معلوم نیست. رییس Pfizer ، آلبرت بورلا (Albert Bourla)، قبلاً نیز ضرورت واکسیناسیون سوم را پس از شش ماه و سپس تکرار سالانۀ آن را همانند واکسن آنفلوانزا، اعلام کرد، حتا اگر این موضوع هنوز از نظر علمی تأیید نشده باشد.
هیچ واکسنی تاکنون به این سرعت ساخته نشده است. با این خودبزرگ‌بینی صنعت داروسازی، و تقلید طوطی‌وار آن از سوی دولت، دست‌آورد ۵۰ سال تحقیق پیرامون داروها و واکسن‌ها بر بنیان mRNA در ابهام قرار می‌گیرد. این موضوع در دانشگاه‌های جهان، از جمله آلمان و ایالات متحده آمریکا اتفاق افتاده و هم‌اکنون نیز ادامه دارد. این کار با پشتوانۀ یارانه‌های میلیاردی از بخش دولتی و بر دوش افرادی که در جامعه علمی مشغول به کار هستند، انجام می‌گیرد که از یک قرارداد موقت به یک قرارداد موقت دیگر در نوسان هستند.
طبق گفته انجمن تحقیقاتی تولیدکنندگان دارویی آلمان، اعضای آن ادعا کرده اند که مبلغ ۷٫۸ میلیارد یورو برای تحقیق در سال ۲۰۱۹ هزینه کرده اند – که البته آن‌ها را از مالیات کسر کرده اند. به گفته رادیوی شمال آلمان (NDR)، آن‌ها طی ۲۰ تا ۳۰ سال گذشته بیش از پیش – به خصوص از تحقیقات اساسی – کناره‌گیری کرده و بنابراین مسؤولیت مخاطرات را به خارج سپرده اند.
BioNtechو هم‌چنینCurevac، محصولات جانبی دانشگاه‌های توبینگن (Tübingen) و ماینتس (Mainz) هستند. قانون آموزش عالی صریحاً اجازه خصوصی‌سازی نتایج تحقیق را می‌دهد. اضافه ارزش این کار اجتماعی تحقیقاتی به صورت خصوصی تصاحب و به حساب کنسرن‌های بزرگ دارویی (Big Pharma) سرازیر می‌شود.
زمان آن فرا رسیده است که قدرت سیاسی و اقتصادی صنعت بزرگ دارویی به چالش کشیده شود.