I. بودجه نظامی ۲۰۲۰: رکورد جهانی
ناله جهان زیر بار کورونا و بحران اقتصادی به آسمان می‌رسد. همه‌گیری تاکنون بیش از ۳ میلیون کشته به جای گذارده. در هندوستان اکسیژن لازم برای تنفس مصنوعی بیماران ته کشیده. کشورهای فقیر به اندازه کافی بودجه برای تهیه واکسن در اختیار ندارند و کشورهای غنی سرنگ و دوزاژ واکسن احتکار میکنند. بر تعداد فقرا در سطح جهان در سال گذشته به خاطر وجود بیماری بیش از ۱۰۰ میلیون نفر افزوده شده است و تعداد گرسنگان جهان ۸۰ میلیون نفر افزایش یافته است. مشکلات ناشی از بحران اقلیمی روز به روز افزایش می‌یابد و تشدید می‌گردد. …
در چنین وضعیت آخر‌الزمانی قدرتمندان جهان وظیفه مهم‌تری جز از افزایش تجومی بودجه تسلیحاتی نیافته‌اند.
موسسه SIPRI در گزارش مخارج نظامی جهان در سال ۲۰۲۰ زیر عنوان “مخارج نظامی در سطح جهان به تقریباً ۲ بیلیون دلار در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است”، نوشت: «افزایش ۲،۶٪ بودجه نظامی در سطح جهان درست در زمانی صورت می‌گیرد که تولید سالانه ناخالص جهان ۴،۴٪ به دلیل تبعات اقتصادی ناشی از همه‌گیری کووید ۔۱۹ کاهش یافته است. دقیق‌تر بگوییم این افزایش بالغ بر ۱۹۸۱ میلیارد دلار است. از زمان ثبت آمار توسط SIRPI در سال ۱۹۸۸ این بزرگترین رقم بوده است که معادل ۲،۴٪تولید ناخالص جهانی است (در سال گذشته ۲،۲٪). افزایش بودجه نظامی به حجم ۲،۶٪ بیشترین افزایش از بحران مالی و اقتصادی جهانی در سال ۲۰۰۹ بود که بالغ بر ۵۰ میلیارد دلار می‌شد. محقق SIRPI “دیه‌گو لوپس دا سیلوا” گفت: «می‌توانیم با اطمینان بگوییم که در سال ۲۰۲۰ پاندمی هیچ تاثیر چشم‌گیری بر بودجه نظامی در سطح جهان نداشته است.»
کلانتر جهانی ایالات متحده آمریکا: ۳۹٪ کلیه بودجه‌های نظامی
ایالات متحده آمریکا در سال گذشته رویهمرفته ۷۷۸ میلیارد دلار صرف ارتش و تسلیحات کرده است. این مخارج تقریباً معادل کلیه مخارج ۱۲ کشور در رتبه بندی زیر است. (نمودار۱)
افزایش این بودجه معادل ۴،۴٪ است و بیشتر از حد متوسط در جهان می‌باشد، که اگر به دلار محاسبه کنیم بالغ بر ۳۳ میلیارد در سال ۲۰۲۰ می‌رسد. در نتیجه ما دوسوم افزایش بودجه نظامی در جهان را مدیون پنتاگون هستیم. این افزایش تنها در یک سال به مراتب بیشتر از کل بودجه نظامی کشور ایتالیا است که در تسلیحات نظامی دارای رتبه ۱۱ در جهان می‌باشد. (۲۸،۹ میلیارد دلار)
“آلکساندرا مارک اشتاینر” محقق SIRPI برای مخارج نظامی می‌گوید: «افزایش بودجه نظامی اخیر در ایالات متحده آمریکا در وهله اول ناشی از سرمایه‌گذاری عظیم در تحقیق و تکامل و همین‌طور پروژه‌های دراز مدت مانند به روز سازی زرادخانه اتمی و تهیه تسلیحات مدرن بود.» این بدان معنی است که بهمن تسلیحاتی ایالات متحده ، یعنی هنگامی که همه این سلاحهای هسته‌ای و مدرن پس از تکامل و آزمایش به چرخه تولید سپرده شود، هنوز به حرکت درنیامده است.
ناتو: بیش از نیمی از تسلیحات جهان: ۵۶٪
ایالات متحده آمریکا قدرت رهبری کننده پیمان نظامی ناتو، بزرگترین و مسلح و مجهزترین پیمان نظامی در تاریخ بشر است. پس از پایان مناقشه بین شرق و غرب دیگر دشمنی در مقابل ناتو وجود نداشت و این پیمان به عنوان یک پیمان نظامی دفاعی علت وجودی خود را از دست داده بود و لذا بایستی منحل می‌شد. اما به جای آن و برخلاف قراردادهای موجود، ناتو خود را به شرق تا مرز روسیه بسط داد و دست به انجام جنگ‌هایی خارج از محدوده (Out of Area) مثلاً در افغانستان و یوگسلاوی و غیره زد. در چارچوب «گسترش به شرق» ۱۴ کشور و جمهوری سابق کشورهای بلوک شرق و یوگسلاوی به این پیمان جنگی الحاق شد. این پیمان نظامی اکنون با الحاق کشور مقدونیه شمالی به خود از ۳۰ کشور عضو تشکیل شده است.
از این طریق همراه با کشورهای همکاری کننده و پایگاه های نظامی ایالات متحده در پیرامون روسیه، محاصره روسیه تقریباً کامل شده است. (نمودار ۲)
SIRPI گزارش داد: «بودجه نظامی در اروپا در سال ۲۰۲۰ تقریباً ۴٪ افزایش یافت. SIRPI مستقلاً در مورد بودجه نظامی ناتو نظر سنجی نمی‌کند ولی از از اطلاعات جمع آوری شده SIRPI می توان فاکت های لازم از تک تک کشورهای عضو ناتو را به دست آورد. بنا بر آن جمع هزینه نظامی کشورهای عضو ناتو در سال ۲۰۲۰ بالغ بر ۱۱۰۲ میلیارد دلار بوده است که معادل تقریباً ۵۶٪ بودجه نظامی سراسر جهان است.
نمودار ۳
هزینه نظامی جهان در سال ۲۰۲۰ معادل ۱۹۸۱ میلیارد دلار بود
۲۸ کشور اروپایی عضو ناتو روی هم ۳۰۱ میلیارد دلار (۱۵٪ جهان) که تقریباً ۵ برابر بودجه نظامی روسیه است هزینه میکنند.(۶۱،۷ میلیارد دلار X۵=۳۰۸،۵) علاوه برآن باید توان جنگی ده ها هزار سرباز آمریکایی را که در اروپا مستقرند و یا طی مانورهای نظامی ناتو در اروپا به سر می برند را نیز در نظر گرفت. این است تصویر حقیقی «تهدید از شرق».
تنها چهار کشور بزرگ اروپایی عضو ناتو یعنی بریتانیا (۵۹،۲ میلیارد دلار)، آلمان (۵۲،۸ میلیارد دلار)، فرانسه (۵۲،۷ میلیارد دلار) و ایتالیا (۲۸،۹ میلیارد دلار) روی هم ۱۹۳،۶ میلیارد دلار صزف زاردخانه نظامی خود کرده اند که که سه برابر هزینه مصرفی ارتش روسیه است. لذا می‌توان پرسید کدام کشورها، دیگران را مورد تهدید قرار می دهند؟
آلمان در بین کشورهای بزرگ نظامی بیشترین حد از درصد افزایش بودجه نظامی را به خود اختصاص داده است و آن را ۵،۲٪ یعنی دوبرابر حد متوسط در سطح جهان بالا برده است. این کشور در سال گذشته از فرانسه سبقت گرفت و اکنون در بین کشورهای عضو ناتو رتبه ۳ و در سطح جهان رتبه ۷ را احراز کرده است. این افزایش عمدتاً در بخش تحقیق، تکامل و آزمایش سیستم های نوین تسلیحاتی (مثلاً تانگ، سامانه‌های راداری، پهپادها و یا کشتی‌های جنگی و در سال‌های آینده قبل از هرچیز جنگنده‌های شکاری و غیره ) صورت گرفته است. همین طور در آلمان نیز در سال های آینده بودجه نظامی افزایش سرسام آوری را تجربه خواهد کرد.
رقیب ناتو روسیه و چین: روی‌هم ۱۶٪ بودجه نظامی جهان
ناتو و اتحادیه اروپا چین و روسیه را «رقیب استراتژیک» خود می‌نامند ولی از نظر تسلیحاتی غرب به مراتب برتر است. روسیه و چین ۱۶٪ بودجه نظامی جهان: ناتو ۵۶٪ بودجه نظامی جهان.
چین: بودجه نظامی چین رتبه دوم در سطح جهان را احراز می کند و بالغ بر ۲۵۲ میلیارد دلار و ۱۳٪بودجه نظامی درسطح جهان است. افزایش این بودجه نسبت به سال ۲۰۱۹ تنها ۱،۹٪ بود. پژوهشگر ارشد SIRPI، نان تیان گفت: «چین تنها کشور ولخرجی است (در رابطه با هزینه نظامی) که بودجه نظامی خود را در سال ۲۰۲۰ باوجود رشد مخارج تسلیحاتی خود در رابطه با رشد تولید ناخالص ملی ۲،۳٪ در سال گذشته افزایش نداد. » البته SIRPI اشاره می کند که چین برای به روز سازی ارتش خلق بودجه نظامی خود را از ۲۶ سال پیش به طور منظم افزایش داده است. نرخ رشد بودجه نظامی این کشور در رابطه مستقیم با رشد تولید ناخالص ملی بوده و عموماً یک چهارم از آن کمتر بوده است. در نتیجه از طرف تسلیحات به فشار روی اقتصاد افزوده نشد، بلکه حتی از آن کاسته گردیده. سهم بودجه نظامی از تولید ناخالص ملی در سال ۲۰۲۰ بالغ بر ۱،۶۷٪ بود. اگر چین در ناتو عضویت داشت حتماً از طرف دبیرکل این پیمان مورد نکوهش قرار می گرفت، زیرا بودجه نظامی این کشور زیر سطح تعیین شده قرار داشت. در ایالات متحده آمریکا سهم تسلیحات از تولید ناخالص ملی بالغ بر ۳،۸٪ بود.
مخارج نظامی ایالات متحده آمریکا درست سه برابر مخارج نظامی چین است. به مبلغ دلار ، افزایش بودجه نظامی آمریکا برای ۴،۴٪ معادل ۳۳ میلیارد دلار است در حالی که این مبلغ در چین با افزایش ۱،۹٪ تنها بالغ بر ۵ میلیارد دلار خواهد شدکه یک ششم رشد بودجه ایالات متحده آمریکا است.
روسیه: بودجه نظامی روسیه نیز در سال ۲۰۲۰ تقریباً ۲،۵٪ افزایش یافت و به ۶۱،۷میلیارد دلار رسید. این بودجه تقریباً معادل بودجه نظامی بریتانیا (۵۹،۲ میلیارد دلار) است که ۲،۹٪ تولید ناخالص کشور را تشکیل می دهد. SIRPI می گوید: «هزینه نظامی روسیه در سال ۲۰۲۰ واقعاً ۶،۶٪ کمتر از بودجه نظامی اصلی بود.» این کاهش را می توان ناشی از تبعات اقتصادی پاندمی تعبیر کرد. سهم روسیه در هزینه نظامی جهان بالغ بر ۳،۱٪ بود.
جمع بودجه نظامی روسیه و چین بالغ بر ۳۱۴ میلیارد دلار می‌شود که تنها ۴۰٪ بودجه نظامی ایالات متحده و ۱۶٪ کل مخارج نظامی در سطح جهان است.
آسیا و اقیانوسیه: در کنار چین، هندوستان (۷۲،۹ میلیارد)، ژاپن (۴۹،۱ میلیارد)، کره جنوبی (۴۵،۷ میلیارد) و استرالیا(۲۷،۵ میلیارد) کشورهایی با بیشترین بودجه نظامی بوده اند. هرچهار کشور مخارج نظامی خود را بین سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ و همین طور طی یک دهه گذشته به طور منظم افزایش داده‌اند.
خاورمیانه: اسرائیل (۲۱،۷ میلیارد)، عربستان سعودی (۵۷،۵ میلیارد)، کویت (۶،۹ میلیارد)، عراق (۷ میلیارد)، مصر (۴،۵میلیارد) و ایران (۱۵،۸( میلیارد)
Lockdown برای تسلیحات و ارتش
تنها با رشد صفردرصدی مخارج تسلیحاتی منابعی آزاد می‌شود که شدیداً مورد نیاز است. یک نمونه را “بان کی‌مون” دبیرکل سازمان ملل متحد (۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶) طی مقاله ای در روزنامه آلمانی “هاندلزبلات” روز ۲۸ آوریل ۲۰۲۱ به آن اشاره کرد: «درکنار سهم کلیه کشورها در کاهش برون فرست به صفر در دهه های آینده قرار دیگری نیز گذاشته شده بود: کشورهای صنعتی باید به کشورهای در حال رشد کمک مالی برسانند تا برای حفاظت از آب و هوا و هم‌چنین تطابق با تغییرات اقلیمی به آنها کمک شود. تقریباً ۱۰ سال پیش از این توانستم به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد کشورهای غنی را به قبول چنین تعهدی به حرکت درآورم که تا سال ۲۰۲۰ سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار برای این‌‌کار درنظر گیرند. متاسفانه در دهه گذشته سخنان زیبای زیادی گفته شد ولی کمک‌های کمتری صورت گرفت. بنابر گزارشات سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه کمک‌های منظور شده تا سال ۲۰۱۸ سالیانه بالغ بر ۸۰ میلیارد دلار شد. برخی از کارشناسان این کمک‌ها را بمراتب کمتر تخمین می‌زنند»… و این در حالی است که کشورهای در حال رشد «تا اواسط قرن جاری تا ۸۰۰ میلیارد دلار سالانه نیاز خواهند داشت» تا از شهروندان خود در مقابل طوفان های فاجعه بار حفاظت کنند و کشاورزی کشور را متناسب با تغییرات اقلیمی متحول سازند.
«قرار» نامبرده را ممکن بود با رشد صفردرصدی بودجه تسلیحاتی تضمین کرد. برای تامین ۸۰۰ میلیارد دلار باید سراغ تسلیحات و اقشار غنی کشورها رفت.
در طبیعت زنده هیچ اتفاقی که در رابطه با کل طبیعت نباشد، رخ نمی‌دهد. (یوهان ولفگانگ گوته)
II. ایالات متحده آمریکا، غول (مولوک) تسلیحاتی
در مراسم قربانی فنیقی، مولوک قدرت بی‌رحمی است که همه‌چیز را می‌بلعد و مدام قربانی بیشتری طلب می کند. به عنوان یک غول قابل مقایسه ولی معاصر و واقعی می توان مجتمع صنایع تسلیحاتی را نامید.
(ژنرال سابق ارتش آمریکا دوایت د. آیزنهاور در دهه ۶۰ در سخنرانی آخر خود به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا روز ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱ در مقابل این مجتمع صنعتی هشدار داد: «رابطه بین استابلیشمنت عظیم نظامی با یک صنایع عظیم تسلیحاتی پدیده نوینی در تاریخ ایالات متحده آمریکاست. نفوذ اقتصادی، سیاسی و حتی روحی آن در هر شهر و ایالت ملموس است… ما باید به ویژه از محافل دولتی در مقابل غصب غیرقانونی قدرت اجرائی مجتمع صنایع نظامی محافظت کنیم.»)
مجتمع صنایع تسلیحاتی یک پیمان مهلک متشکل از کنسرن های تسلیحاتی، نظامیان ارشد، پنتاگون، پیشکسوتان جنگ سرد در سیاست و رسانه‌ها، سازمان‌های جاسوسی و سایر موسسات جنگی است. این مجتمع بزرگترین رشد خود را در ایالات متحده آمریکا، یعنی در کشوری که از طرف هیچ کشور دیگری تهدید نمی شود، تجربه کرده است.
در پایین فاکت‌هایی در مورد ابعاد این غده سرطانی که اقتصاد و جامعه را در کنترل خود دارد ارایه می‌گردد.
جمعیت ایالات متحده :۳۲۸ میلیون = ۴،۲٪ جمعیت کل جهان
سهم جهانی ایالات متحده آمریکا در ارتش و تسلیحات
مخارج تسلیحاتی ایالات متحده: ۷۷۸ میلیارد دلار = ۳۹٪ سهم جهانی در سال ۲۰۲۰
جهان: ۱۹۸۱ میلیارد دلار
ناتو: ۱۱۰۲ میلیارد دلار
چین: ۲۶۱ میلیارد دلار
روسیه: ۶۵ میلیارد دلار
باوجود کورونا و بحران اقتصادی ایالات متحده آمریکا مخارج نظامی خود را در سال ۲۰۲۰ بیش از ۳۳ میلیارد دلار (یعنی دوسوم افزایش بودجه نظامی در سطح جهان) افزایش داد. این پول کافی بود تا کشورهای در حال رشد را به حد کافی با واکسن و دارو و لوازم و ابزار پزشکی لازم برای مبارزه با کووید ۱۹ تامین کرد. ولی ایالات متحده آمریکا حتی حاضر نشد با ابتکار “کوواکس” سازمان بهداشت جهانی (واکسن برای کشورهای در حال رشد) همکاری کند، با این استدلال که به اندازه کافی حق عضویت در سازمان بهداشت جهانی می پردازد. این مبلغ در این اواخر بالغ بر ۱۱۶ میلیون دلار در سال (یعنی ۰،۳۵٪ بودجه نظامی کشور) بود. تسلیحات به خودی خود نیز در ابعاد وسیع نابود می سازد:
فقر: آمار بانک جهانی برای سال ۲۰۲۰ حاکی از این بود که ۸۸ میلیون نفر به تعداد مردم فقیر افزوده گشته و در سطح جهان به ۷۳۳ میلیون نفر رسیده است. این افزایش عمدتا در اثر پاندمی کووید ۱۹ صورت گرفته بود. بنابر آمار بانک جهانی فقیر کسی است که درآمد روزانه‌اش کمتر از ۱،۹۰ دلار باشد. ۷۳۳ میلیون نفر یعنی ۱۰٪ جمعیت کره زمین روی هم سالانه ۵۰۰ میلیارد دلار پول برای ادامه بقأ خود در اختیار دارند. غول تسلیحاتی ایالات متحده سالانه ۵٪ بیشتر از آن می‌بلعد.
گرسنگی: بنابرآمار اونیسف در سال ۲۰۱۹ حدوداً ۶۹۰ میلیون نفر با گرسنگی مواجه بودند. ۲ میلیارد انسان دچار سوءتغذیه بود. به تعداد گرسنگان در ۵ سال گذشته به ویژه به خاطر تغییر شرایط اقلیمی حدوداً ۶۰ میلیون نفر اضافه شده. در هر ۱۰ ثانیه یک کودک زیر ۵ سال در اثر گرسنگی می‌میرد.
کمک های رشد و توسعه: بیش از ۵۰ سال پیش (۱۹۷۰) کشورهای غنی تصمیم گرفتند ۰،۷ درصد تولید ناخالص ملی خود را به عنوان کمک برای رشد و توسعه در اختیار کشورهای در حال رشد قرار دهند. این هدف حتی به طور تقریبی نیز محقق نشد. به طور متوسط تنها ۰،۴درصد و آنهم تازه مشروط پرداخت گردید. ایالات متحده در سال ۲۰۱۹ تقریباً ۳۵ میلیارد دلار کمک برای رشد و توسعه پرداخت که معادل ۰،۱۶ تولید ناخالص ملی بود. سهم تولید ناخالص ملی برای بودجه نظامی در سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۳،۴۷ در صد و در سال ۲۰۲۰، ۳،۸ درصد بود.
صنایع نظامی و تسلیحاتی، قاتل شرایط اقلیمی: پژوهشگر مناقشات خانم “نتا کرافورد” از دانشگاه بوستون برای اولین بار در سال ۲۰۲۰ تحقیقات علمی در رابطه با برون فرست گازکربنیک ارتش ایالات متحده آمریکا منتشر کرد. او به این نتیجه رسید که در سال ۲۰۱۸ مسئولیت تولید بیش از ۵۶ میلیون تن برون فرست گاز کربنیک به عهده وزارت دفاع ایالات متحده است. او گفت «از این رو پنتاگون یکی از ۵۰ مسبب اصلی تولید گاز کربنیک در جهان است. برون فرست ارتش ایالات متحده بیشتر از کشورهای دانمارک، سوئد و پرتغال روی هم است». اگر رد پای گازکربنیک صنایع نظامی ایالات متحده را نیز در نظر بگیریم بنابر تحقیقات خانم “کرافورد” برون فرست گاز کربنیک حتی بیشتر از ۲۰۰ میلیون تن خواهد بود.
فروش تسلیحاتی ایالات متحده: ۶۱ درصد ۲۵ تولیدکننده اصلی سلاح در جهان
اروپای غربی ۱۸،۰٪
چین ۱۶،۰ ٪
روسیه ۳،۹٪
موسسه تحقیقات صلح SIRPI فروش ۲۵ کنسرن تسلیحاتی بزرگ بین‌المللی را در سال ۲۰۱۹ قریب ۳۶۱ میلیارد دلار تخمین زد که نسبت به سال قبل ۸،۵٪ افزایش یافته بود. ظاهراً صنایع تسلیحاتی بحران نمی شناسد. ۱۲ تولیدکننده بزرگ تسلیحاتی که در رتبه بندی ۲۵ کشور منظور شده اند، ۶۱٪ فروش تسلیحات را به خود اختصاص داده اند. کنسرنهای لاکهید مارتین، بوئینگ، نورثروپ گرومان، رایتئون و جنرال داینامیکز با فروشی معادل ۱۶۶ میلیارد دلار تقریباً نیمی (۴۶٪) از سلاح ها را تولید می کنند.
“ماتیاس موگه” دبیرکل بنیاد مبارزه با گرسنگی انتقاد می کند: «این یک رسوایی است که فروش ۲۵ تولیدکننده بزرگ تسلیحاتی در سطح جهان رشد پیدا می کند، در حالی که پول برای مبارزه دورایستا با گرسنگی موجود نیست.» تحقیقات جدید نشان می دهد که سالیانه ۴۰ تا ۵۰ میلیارد یورو برای ده سال آینده کافی خواهد بود تا گرسنگی را تا سال ۲۰۳۰ ریشه کن کرد.» که تنها قطره ای از فروش سالانه کارخانجات تولید مرگ می باشد.
البته می توان، توان تولیدی این تولیدکنندگان تسلیحاتی را با سرمایه گذاری های مناسب دولتی متحول کرده و آنها را برای فناوری زیست محیطی و اقلیمی، برای تولید دستگاه ها و لوازم آلات کشاورزی (کشورهای در حال رشد) برای تولید دستگاه و لوازم بهداشتی و پزشکی، سیستم های ارتباطی و حمل و نقل و سیستم انرژی های تجدید پذیر مثل انرژی بادی و خورشیدی و غیره آماده کرد.
همان طور که تحقیقات متعددی نشان می دهد، اگر به جای تولید محصولات تسلیحاتی، با استفاده از ساختارهای موجود، محصولات غیرنظامی و کالاهای مورد مصرف عمومی تولید گردد به ازبین رفتن اشتغال منجر نخواهد شد.
ایالات متحده آمریکا: ۳۷٪ سلاحهای صادراتی جهان
چین: ۵،۲٪
روسیه ۲۰٪
کشورهای عضو ناتو در فاصله زمانی ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ به نسبت ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵
فرانسه ۸،۲٪ (+ ۴۴٪)
آلمان: ۵،۵٪(-۲۱٪)
بریتانیا: ۳،۳٪(-۲۷٪)
در نتیجه ۴ کشور اصلی ناتو ۵۴٪ صدور جهانی سلاح را به عهده دارند
ایالات متحده آمریکا برتری خود در بازار صادرات اسلحه را بازهم بیشتر گسترد. در مدت زمان ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ صدور «کالاهای» تسلیحاتی نسبت به مدت زمانی ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ تقریباً ۱۵٪ افزایش یافته بود. بدین سان ایالات متحده توانست سهم خود از تجارت سلاح را در جهان از ۳۲٪ به ۳۷٪ افزایش بخشد. آمریکا به ۹۶ کشور جهان سلاح های سنگین می فروشد. تقریباً نیمی از این سلاح های صادر شده (۴۷٪) مختص بشکه باروت خاور میانه است. تنها سهم عربستان سعودی که ائتلاف جنگی علیه یمن را رهبری می کند، از حجم صادرات تسلیحاتی آمریکا ۲۴٪ است.
این منطقه در ضمن، لابراتوار خوبی برای آزمون سلاح های جنگی جدید محسوب می شود. در بمباران های اخیر نوار غزه ، خلبانان اسرائیلی برای اولین بار از جنگنده چند مصرفه کلاه غیبی F-35 که به نسل پنجم کارخانه لاکهید مارتین تعلق دارد، استفاده کردند، که منازل مسکونی مردم را مانند سیبل تمرینی تیراندازی مورد استفاده قرار دادند. اسرائیل ۲۷ جنگنده F-35 از ایالات متحده دریافت کرد و تعدادبیشتر دیگری نیز در راه است. این جنگنده ها برای حملات هسته ای بسیار مناسب است.
ایالات متحده آمریکا دارای تقریباً نیمی از کلیه کلاهک های هسته در جهان است.
بنابر آمار SIRPI ۹ کشور هسته‌ای جهان روی هم دارای ۱۳۴۰۰ سلاح هسته‌ای هستند. ۳۷۲۰ عدد آنها فوراً قابل استفاده است که باز ۱۸۰۰ عدد آنها در حال آماده باش دایمی است. از سلاح های هسته‌ایی که فوراً قابل استفاده است، ۱۷۵۰ عدد در اختیار ایالات متحده آمریکا، ۱۵۷۰ عدد در اختیار روسیه، ۲۸۰ عدد در اختیار فرانسه، ۱۲۰ عدد در اختیار بریتانیا قرار دارد. در مورد سلاح های هسته در بقیق جهان اطلاعات دقیقی در دست نیست.
تابلو۵
ایالات متحده به عنوان تنها قدرت اتمی روی هم رفته ۱۵۰ کلاهک هسته‌ای خارج از سرزمین خود در ۴ کشور اروپایی عضو ناتو در چارچوب «شراکت هسته‌ای» مستقر ساخته است. در بلژیک (پِر)، در آلمان (بوشل)، در ایتالیا (در فرودگاه ریمینی) و در هلند (اودن) و هم چنین در ترکیه (در پایگاه هوایی اینچرلیک) . در “بوشل” بین ۱۵ تا ۲۰ بمب اتمی مستقر است که در شرایط اضطراری نیروی هوایی آلمان سیستم های حامل خود (تاکنون تورنادو) را در اختیار ارتش آمریکا قرار خواهد داد. در حال حاضر ایالات متحده قصد دارد بمب های B61 را توسط بمب های مدرن B61-12 جایگزین کند. این بمب‌ها با GPS مجهز شده و از طریق الکترونیکی هدایت می شود و نقطه زن محسوب می گردد و دارای برد طولانی تر است و توانایی نفوذ به اعماق زمین را دارد.
آمریکا در سال ۲۰۱۰ مدرن سازی کامل زرادخانه اتمی خود را آغاز کرد. آمریکا کلیه بخش های صنایع اتمی را نوسازی می کند {کارخانجات سلاح های هسته ای، کلیه تریادها (بمب افکنهای استراتژیک، زیردریایی ها و موشکهای قاره پیما) و کلاهک های هسته ای} . در “سازوکار بین المللی طرد سلاح های هسته‌ای ” گفته شد: «با بر روز رسانی، موشک ها از دقت اصابت بیشتری برخوردار خواهد بود و بدین سان تهدید استفاده از این موشک ها نیز افزایش خواهد یافت.» این برای بار چندم است که آمریکا کوشش می کند توانایی گزینه ضربه اول را کسب نماید. روی هم در ۳۰ سال آینده آمریکا تقریباً ۱،۲ بیلیون دلار صرف به روز کردن سلاحهای هسته‌ای خود خواهد کرد. (سالانه ۴۱،۴ میلیارد دلار)»
هدف لغو قرار داد منع موشکهای هسته‌ای میان برد از طرف ایالات متحده در سال ۲۰۱۰ نیز در جهت ممکن ساختن و گویا محدود نگاه داشتن جنگ اتمی بوده است. از این طریق ایالات متحده مجدداً می تواند موشک هایی با برد بین ۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر تولید کند و در اروپا و یا در پایگاه های نظامی خود جلوی درخانه چین مثلاً در کره جنوبی، ژاپن و یا جزیره گوآم مستقر سازد. زمان بسیار کوتاه شده هشدار قبلی، وسوسه‌ای برای استفاده از ضربه اول است. البته گام مقابل توسط چین و یا روسیه ، استقرار موشک های هسته ای در کوبا خواهد بود. آیا این را یک بار تجربه نکرده بودیم؟
۶۲۵ پایگاه نظامی ایالات متحده آمریکا در ۵۰ کشور و «سرزمین های» مختلف جهان
روسیه: ۱۰ پایگاه در جمهوری های سابق شوروی، ۲ پایگاه در سوریه، ۱ در ویتنام؛
چین: یک پایگاه در جیبوتی
بنابر گزارشات وزارت دفاع (۲۰۱۸) ایالات متحده آمریکا در سراسر جهان ۵۱۴ پایگاه نظامی در ۴۰ کشور و ۱۱۱ پایگاه در به اصطلاح «سرزمین های» مختلف مستقر ساخته است. این سرزمین ها شامل بویژه جزایر می شوند (۱۴۰ جزیره کوچک) که از طرف ایالات متحده خارج از قلمرو کشوری خود به ویژه در اقیانوس آرام و اطلس مورد استفاده قرار می گیرد. این سرزمین ها دارای خودگردانی نسبی هستند و لی «زیر نفود دولت آمریکا» قرار دارند under the autheority of US-Government این «پست های خارجی» آمریکا اغلب به عنوان پایگاه نظامی آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد. که مهم ترین آنها گوآم، پورتوریکو، باهاما، ویرجین آیلاند و جزایر مارشال است.
کشورها با بیشترین پایگاه های آمریکایی عبارتند از کره جنوبی با ۲۳ پایگاه ، ژاپن با ۲۱ پایگاه و آلمان با ۱۸ پایگاه.
۲۰۰ هزار سرباز آمریکایی در سراسر جهان
در پایگاه های آمریکایی خارج از کشور بیش از ۲۰۰ هزار سرباز آمریکایی به طور دایم مستقرند. (بدون نیروی دریایی)
اغلب آنها در
ژاپن: ۵۵۱۶۵ نفر
آلمان: ۳۴۶۷۴ نفر
کره جنوبی: ۲۶۱۸۴ نفر
ایتالیا: ۱۲۳۵۳ نفر
بریتانیا: ۹۳۹۴ نفر
گوآم: ۶۱۸۳ نفر
بحرین: ۴۰۷۴ نفر
به سر می برند (تاریخ ۳۱ مارس ۲۰۲۰)
علاوه برآن باید سربازانی را نیز که در عملیات در حال اجرا (افغانستان، عراق و سوریه) و یا مانورهای و یا عملیات Atlantic Resolve در کشورهای بالتیک، لهستان، رومانی و بلغارستان حضور دارند را نیز به حساب آورد.
نیروی دریایی آمریکا: ۶ ناوگان در دریاهای جهان
نیروی دریایی ایالات متحده دارای ۳۰۰ کشتی جنگی و ۳۴۲ هزار سرباز زیر پرچم است. اغلب کشتی ها بین ۶ ناوگان تقسیم شده است که نقاط مختلف جهان را کنترل می کنند.
ناوگان ۲: آتلانتیک
ناوگان ۳: شرق اقیانوس آرام
ناوگان ۴: جزایر کارائیب و آمریکای لاتین
ناوگان ۵: اقیانوس اطلس و دریای عرب
ناوگان ۶: مدیترانه
ناوگان ۷: غرب اقیانوس آرام
ناوگان ۷ با ۵۰ تا ۶۰ کشتی جنگی، ۳۵۰ جنگنده شکاری و ۶۰ هزار سرباز بزرگترین واحد محسوب می شود. و دایم حاضر در صحنه است. این ناوگان از دوران «چرخش به سوی آسیا» Pivot to Asia چندین ناوشکن جدید نیز به خود اضافه کرده است و به این خاطر بندر گوام وسیعتر شد. این ناوگان در نزدیکی مرزهای چین و بعضاً دریای جنوب چین عمل می کند. این ناوگان عنصر اصلی حضور نیروی دریایی ایالات متحده در اقیانوس آرام است. به این ناوگان تعداد زیادی از کشتی های جنگی آمفیبی و همین طور ناو هواپیمابر جورج واشنگتن تعلق دارد.
نیروی دریای ایالات متحده آمریکا: ۱۱ ناوهواپیما بر از ۱۹ ناوهواپیما بر در جهان
چین:۲
روسیه:۱
۱۱ ناو هواپیمابر در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده قرار دارد. دو ناو جدید در دست ساختمان است. مدرنترین آنها از نوع “نیمیتز−جرالد فورد”می تواند تا ۹۰ جنگنده شکاری را با خود حمل کند. کارکنان ناو بالغ بر ۳۲۰۰ خدمه ناو و ۲۴۸۰ خدمه پرواز می‌شود. این ناوها اتمی است و دارای دو نیروگاه اتمی می باشد و از سال ۱۹۵۵ بیشترین تعداد بمبهای اتمی را با خود حمل می کنند.
جنگ ها، به عملیات قتل و کشتار در سراسر جهان تبدیل شده است
“اشتفان بارون” سردبیر با سابقه هفته نامه “ویرتشافتزووخه” و کارشناس امور چین می گوید: «ایالات متحده هیچگاه در اعمال خشونت امساک به خرج نداده است. آمریکا در ۲۴۰ سال تاریخ خود، تنها در ۱۶ سال فارغ از درگیری های نظامی بوده است.» (بارون، Ami go home!، برلین ۲۰۲۱و ص. ۱۳) پس از پایان مناقشه بین شرق و غرب و پایان جنگ سرد قاعدتاً می بایست یک دوره صلح و آرامش پدید می آمد ولی در عوض «تنها ابر قدرت باقیمانده» ته مانده شرم و حیای خود را نیز به کنار نهاد . «در ۲۵ سال گذشته پس از ریزش پرده آهنین شعبه خدمات علمی کنگره در سال ۲۰۱۸ محاسبه کرد که آمریکا ۱۵۲ بار از ارتش خود در خارج از کشور استفاده نموده است.»
جنگ های بزرگتر با شرکت ایالات متحده از پایان مناقشه بین شرق و غرب:
۱۹۹۰ لیبریا
۱۹۹۱ جنگ عراق (کویت/عملیات طوفان کویر؛ بوش پدر)
۱۹۹۲−۱۹۹۴ سومالی (در چارچوب مسئولیت سازمان ملل متحد)
۱۹۹۹ جنگ علیه یوگسلاوی (کوسوو)
از ۲۰۰۱ جنگ علیه افغانستان Operation Enduring Freedom
از ۲۰۰۳ جنگ جدید علیه عراق (بوش پسر، عملیات آزادی عراق)
۲۰۱۱ لیبی: حملات هوایی و دریایی، منطقه ممنوعه پرواز
از ۲۰۱۴ خاور میانه: سوریه، جنگ علیه داعش
۲۰۱۵: دخالت نظامی در یمن.
افغانستان: ۲.۲۶۱.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ (دو بیلیون و دویست و شصت و یک میلیارد دلار) برای یک جنگ
پس از جنگ ۲۰ ساله در افغانستان اکنون ایالات متحده و هم پیمانانش قصد دارند نیروهای خود را از این کشور خارج کنند. آنها یک کشور نسبت به قبل از جنگ زخم خورده و ویران و در تشتت کامل باقی می گذارند. خسارات وارده قابل محاسبه نیست.
ولی برای کشورهای عضو ائتلاف و بیشتر از همه برای رهبر آن، ایالات متحده نیز این جنگ بیلیون ها دلار هزینه داشت.
انستیتوی “واتسن” هزینه جنگ آمریکا در افغانستان را (۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱) محاسبه کرده و در گزارش Cost of war Project, April ۲۰۲۱ نوشت: « از بدو ورود به افغانستان در سال ۲۰۰۱ ایالات متحده آمریکا ۲.۲۶ بیلیون دلار هزینه کرده که شامل عملیات در افغانستان و پاکستان می شود. این پروژه تخمین می زند که بیش از ۲۴۱ هزار نفر در اثر عواقب مستقیم جنگ به هلاکت رسیده اند.
البته در این محاسبات نه مخارج کشورهای عضو ائتلاف و نه ویرانی ها و خساراتی که به افغانستان وارد آمده منظور گردیده است.
اعدام های غیرقانونی توسط پهپادهای قتاله
از سال ۲۰۰۴ از طرف سازمان سیا در چارچوب «جنگ علیه ترور» پهپادهای مسلح علیه افراد مظنون به تروریسم خارج از مناطق جنگی به کار گرفته می شود. در این حملات با زیر پا نهادن حقوق بین‌الملل هربار تعداد زیادی از مردم بی گناه غیر نظامی از جمله کودک خردسال به قتل رسیدند. اغلب حملات پهپادی ایالات متحده با تحمل دولت آلمان از طریق پایگاه هوایی آمریکا در “رامشتاین” (راینلاندپفالز) هدایت می شود.
اوباما این نوع حملات را به شدت افزایش داد. کاخ سفید در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد که بیش از ۲۰۰۰ نفر توسط حملات پهپادی به قتل رسیده اند که بین ۶۴ تا ۱۱۶ نفر غیر نظامی بوده اند (دویچه وله ۷ مارس ۲۰۱۹) کنشگران مستقل تخمین می زنند که ارقام غیر رسمی به مراتب بیشتر است. در دوران ترامپ الزام انتشار آمار لغو شد.
نوع جدید پهپادهای آمریکایی اسم با مسمای Reaper یعنی داس مرگ را با خود حمل میکنند. همین به زبان نظامیان، »شهبانوی پهپادهای قتاله» بود که ژنرال بلندپایه ایرانی قاسم سلیمانی را به اتفاق همراهان روز ۳ ژانویه ۲۰۲۰ در فرودگاه بغداد به قتل رساند. «جامعه ارزشی غرب» ایالات متحده آمریکا را به خاطر اقدامات تروریستی این چنینی و هزاران ترور پهپادی دیگر مورد تحریم قرار نداد.
ایالات متحده آمریکا امروز خود را به عنوان قدرتی به نمایش می گذارد که بیلیون ها دلار صرف جنگ های بی پایان خود می نماید و نیمی از جهان را با صدور اسلحه خود تجهیز می کند. این کشور از قدرت اقتصادی و نظامی خود سوءاستفاده می کند تا اراده خود را به کشورهای دیگر تحمیل نماید. به نام هارمونی آمریکا شبکه وسیعی از پایگاه های نظامی و ناوگان های جنگی خود را به جهان تحمیل می کند. زبان آمریکا، زبان خشونت است. ترازنامه کلی این کشور بسیار هولناک است.