ساعاتی پیش از فروافتادن پرده بازی های المپیک توکیو، جزیره، قهرمان دیگری به نام “اندی کروز” عرضه کرد که با مشت های خود مدال طلای دیگری برای کوبا به ارمغان آورد و باعث شد کوبا در جدول مدال ها دو پله به بالا جهش کند.
“میگوئل دیاز-کانل برمودز”، دبیر اول کمیته مرکزی حزب و رئیس جمهور کشور، در توییتر خود نوشت: «چهاردهمین رتبه در بین بیش از ۲۰۰ هیئت. افتخار ما به ورزشکاران ما و به کارهایی که فیدل الهام‌بخش آن بوده، بسیار زیاد است. … در روزهایی چون امروز اعتقاد من راسخ تر می شود که هیچ چیز برای کشور ما غیر ممکن نیست. ما به پیروزی خود ادامه خواهیم داد»
“نومانسیا”ی امروز (منطقه ای در شمال شبه جزیره ایبری که محاصره آن نقطه پایانی جنگ بین امپراتوری روم و کارتاژها بود م.)، نقطه سیاهی روی نقشه توسعه طلبی ایالات متحده، که با بی رحمی شدیدی توسط امپریالیستها و خادمان آن و کوبایی‌هایی که با لفاظی خونین خواستار حمله به کشور خود هستند و توسط «افراد سردرگم و مغشوش»، توسط بزدلان و احمق های مفید کاخ سفید که در صحنه دیجیتالی به چرا مشغولند، محاصره شده، بار دیگر به کره زمین نشان داد که کوبا یک “دولت شکست خورده” نیست ، بلکه مجمع الجزایر غیر قابل مقایسه ای از غول ها است.
اگر در دنیایی که به نظر می رسد در اثر تصمیمات مخرب و دروغهای پیوسته قدرتمندان رنج می برد، عدالتی وجود داشته باشد در آن صورت – کوبا به جای اینکه خود را در لیست های دستکاری شده و نادرست بیابید، باید در لیست کشورهایی که مردمشان مقاومت می کنند و پیروز می شوند، برجسته شود.
ورزشکاران ما با وجود همه گیری وحشتناکی که به شدت به اقتصاد ملی ما آسیب رسانده و حضور بین المللی آن را به شدت محدود کرده است، بار دیگر کشور را در صدر نخبگان المپیک قرار داده اند.
ادعای نمایندگی کوبا برای قرار گرفتن در بین ۲۰ کشور برتر جدول مدال بازی های المپیک یک چالش بزرگ بود، رویایی که بیش از حد تحقق یافت.
کوبا با در مجموع ۱۵ مدال ( هفت طلا، سه نقره و پنج برنز)، از حد تصور خود جلوتر رفت و از بسیاری از کشورهای قدرتمند پیشی گرفت، که در توکیو، موفقیت ترویج ورزش های مردمی را که اراده ای سیاسی انقلاب ملهم از ایده های فیدل است را تأیید کرد.
این کشور در مقابل چشم جهانیان یکی دیگر از دستاوردهای بزرگ اجتماعی خود را به نمایش گذاشت: ورزش انقلابی در خدمت همه − سفیدپوستان و سیاهان ، که هم در مناطق مرفه تر و هم محله های کمتر مرفه و مناسب امکان پذیر است. ورزش به عنوان فرصتی واقعی برای بهبود زندگی بشر، در دسترس کل جامعه.
در این لحظه افتخار، غرور بی پایانی ما را که دوست داریم و متنفر نیستیم، کشور ما و مردم ما را در بر می گیرد. آنچه در بازی های المپیک توکیو به دست آمد قهرمانانه است، اما در عین حال نتیجه آن چیزی است که ما هستیم و از آن چه که دفاع می کنیم: کوبا همیشه در انقلاب است.
