mumia

اشک تمساح برای افغانستان

تارنگاشت عدالت

 

 
نویسنده:مومیا ابوجمال
برگرفته از:دنیای جوان
۳۰ اوت ۲۰۲۱
 

پس از سقوط دراماتیک کابل توسط طالبان،  اشک تمساح طبقه سیاسی  در ایالات متحده آمریکا به شدت جاری است. ولی غم واندوه آنها ناشی از قربانیان بی‌شمار  این جنگ نیست، بلکه ناراحتی آنها به خاطر مخارج سنگین تخلیه نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان است.
آن‌چه که کاملاً به فراموشی سپرده می شود، اعتراضات بی‌نظیر علیه جنگ‌های ایالات متحده آمریکا پس از حوادث ۹ سپتامبر ۲۰۰۱ است. اعتراضات توده‌ای فوریه ۲۰۰۳ قبل از این که جنگ عراق آغاز شود را به خاطر بیاوریم. در آن زمان زمین  به خاطر متینگ عظیم  مردم در آمریکا و در بسیاری از کشورهای جهان که علیه جنگ‌های امپراتوری دست به اعتراض زدند، به لرزه درآمد.
رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا “جورج دبلیو. بوش”  وقعی به این اعتراضات ننهاد و شرکت‌کنندگان در این اعتراضات را افرادی نامید که می‌خواهند توجه دیگران را به خود جلب کنند و «در مرکز توجه قرار گیرند».
نویسنده و روزنامه‌نگار انتقادی، “رابرت جانسون”  در کتاب خود شهروندان امپراتوری: مبارزه برای انسانیت، نوشت که «کارزارهای  ۱۵ فوریه ۲۰۰۳ در سطح جهان بزرگترین تظاهرات سیاسی در تاریخ جهان بوده است».
میلیون‌ها نفر انسان در سطح جهان  به کف خیابان‌ها ریختند تا مانع از این شوند که دولت بوش  جنگ‌های جدیدی را آغاز کند. چطور ممکن است که دولت یک کشور گویا دمکراتیک به سادگی نظر میلیون‌ها نفر از شهروندان خود را نادیده گیرد؟  ولی درست همین اتفاق رخ داد و نتیجه آن شد که از ۷ اکتبر ۲۰۰۱ با ورود نیروهای ناتو  افغانستان به جهنم تبدیل شد و آنها ۲۰ سال آزگار کشور را به اغتشاش کشیدند که ما فعلاً شاهد نقطه اوجی از آنیم.
چه می‌شد اگر تظاهرات و اعتراضات  آن زمان مثمر ثمر واقع شده بود؟
متاسفانه هرگز پاسخی برای این سئوال نخواهیم یافت.
….
در نوامبر ۲۰۰۱ ، ابوجمال در یکی از تفسیرهای متعدد خود در این زمینه نوشت: ” انظار عمومی آمریکا ها اکنون متوجه افغانستان است. بر اساس گزارش روزنامه ها ، ایالات متحده تازه بعد از حمله شوروی به افغانستان،  برای کمک به مجاهدین مداخله کرد. واقعاً اینطور بود و یا تفسیر دیگری نیز وجود داشت؟ در سال ۱۹۸۸ ، زبیگنیو برژینسکی ، مشاور امنیتی سابق ایالات متحده مصاحبه ای با  روزنامه فرانسوی Le Nouvel Observateur (LNO)  انجام داد و طی آن گفت که ایالات متحده و سازمان سیا از چندین ماه قبل از شوروی در افغانستان فعال بوده:
 برژینسکی: مطابق با نسخه رسمی تاریخ نگاری ، حمایت سازمان سیا از مجاهدین در سال ۱۹۸۰ پس از حمله ارتش شوروی به افغانستان در ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹ آغاز شد. اما حقیقت ، که تا کنون مخفی نگه داشته شده، کاملاً متفاوت به نظر می رسد. در واقع ، در ۳ جولای ۱۹۷۹ رئیس جمهور کارتر اولین بخشنامه کمک مخفی به مخالفان رژیم طرفدار شوروی در کابل را امضا کرد. همان روز بود که برای رئیس جمهور یادداشتی نوشتم و در آن توضیح دادم که به نظر من این حمایت باعث مداخله نظامی شوروی خواهد شد.
سئوال:  آیا امروز از چیزی پشیمانید؟
برژینسکی: عملیات مخفی یک ایده بسیار عالی بود و باعث شد که روس ها در دام افغانستان گرفتار شوند ، از چه چیز باید پشیمان باشم؟ “دام افغانستان” منجر به مرگ دو میلیون نفر در بین جمعیت افغانستان ، شش میلیون آواره و ۲۰ هزار کشته در میان نیروهای شوروی شد. …