اکنون شاهد پوست‌اندازی نظام روابط بین‌الملل هستیم - بارزترین ویژگی این روند تضعیف نفوذ قدرت‌های غربی و تقویت موقعیت کشورهایی است که پیش از این، کشورهای در حال توسعه نامیده می‌شدند. برخی این پدیده را پیدایش یک جهان واقعاً چند قطبی می‌نامند.

حمله مستقیم ایران به سرزمین‌های اشغالی، بازدارندگی ایران را در منطقه و در عرصه بین‌المللی یک سطح بالاتر برد. این بار ایران تنها بخش کوچکی از قدرت نظامی خود را در پاسخ به اسرائیل نشان داد و تصویری که به جهان مخابره کرد، نمایشی از قدرت نظامی و خواست جدی ایران برای محافظت از بازدارندگی ایران بود.

غرب هم‌چنان از طریق نهادهای بین‌المللی در حق مردم افغانستان اجحاف می‌کند و نسبت به مصیبت مردم این کشور بی‌اعتناء است. مداخله در مسايل داخلی کشورهای فقیر از زمان پایان جنگ سرد برای آمریکا هم‌چنان امری عادی تلقی می‌شود.

وقتی ما دست‌آوردهایی را که در بخش‌های قبلی کتاب ذکر شد، به یاد می آوریم، برایمان این سؤال پیش می‌آید که چین برخلاف بسیاری دیگر از کشورهای در حال رشد چگونه توانست به این موفقیت‌ها دست یابد. در این مورد از ريیس انستیتوی چین وابسته به دانشگاه معروف فودان در شانگهای آقای ژانگ وای وای نظر خواستیم.

شکاف اجتماعی در کشور ما وجود دارد، ریشه‌های تاریخی نیز دارد. با جمهوری اسلامی نیز به وجود نیامده است. این شکاف ریشه‌ای، قدمتی حدوداً ۲ قرنه دارد و پس از مواجهه ما با مدرنیته، جامعه به طور طبیعی شکاف پیدا کرده است. بخشی از جامعه در عالم سنت زیست می‌کند و بخشی از آن در عالم مدرن و خود را شهروند جهانی به حساب می‌آورد. متأسفانه بخش دوم رها شده است.