سفر رئیس جمهور اوکراین ولودیمیر زلنسکی به ایالات متحده آخرین ابهامات در مورد استراتژی وی را برطرف کرد. برای هرکس سئوالاتی وجود داشت. به نظر نمی رسد که او سعی می کند از مردم خود دفاع کند، زیرا او همه مردان اوکراینی را بسیج کرده و آنها را بدون امید به پیروزی به جبهه اعزام می دارد. از این پس به نظر می رسد که او دیگر برای حذف برخی کشورها از سازمان های بین دولتی به هر طریق ممکن از استعمال دروغ ، تقلب و تلاش ابائی ندارد. چگونه ممکن است تشابهاتی با استپان باندرا، که هزاران نفر از هموطنان خود را در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم، یعنی زمانی که شکست رایش سوم قطعی شده بود، قتل عام کرد مشاهده ننمود؟

ولودیمیر زلنسکی  هنرپیشه  برای سخنرانی  در ۷۸همین اجلاسیه عمومی  سازمان ملل متحد با اونیفورم رزمی ظاهر شد
ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد شرکت کرد تا سخنرانی معمول خود را درباره تروریسم روسیه ارائه دهد.  این اولین سخنرانی او در این تریبون بود.

 امسال، چهار عضو از پنج عضو دائم شورای امنیت، چین، فرانسه، بریتانیا و روسیه سران کشور یا دولت در این اجلاس شرکت نکردند. ظاهرا با وجود توصیف هاو تعریف های زیبا، یک جای این نهاد می لنگد.

خلاصه سخنان پرزیدنت زلنسکی این بود:
 روسیه از مواد غذایی به عنوان سلاحی علیه سایر نقاط جهان و از«بازی» برخی کشورهای اروپایی به نفع خود استفاده می کند. این کشور همچنین از نیروگاه های هسته ای غیرنظامی مثل نیروگاه  زاپوریژیا به عنوان سلاح استفاده می کند.  روسیه به دلیل نفرت از اوکراین «صدها هزار» کودک اوکراینی را ربوده است تا در روسیه تربیت شوند که باید آن را «نسل‌کشی» نامید.  روسیه هر ده سال یک بار جنگی را به راه می اندازد. امروز قزاقستان و کشورهای بالتیک را تهدید می کند. اگر روسیه با اقدامات خائنانه خود به اهداف خود دست یابد، در آینده بسیاری از کرسی های این مجمع خالی خواهند ماند. خوشبختانه، هنوز هیچ کس متوجه نشده است که چگونه می توان از آب و هوا به عنوان یک سلاح استفاده کرد. بلایای طبیعی کشنده است و آنها زمانی می آیند که مسکو تصمیم گرفته ده ها هزار نفر را به قتل رساند. ما باید در برابر این چالش ها متحد شویم. ما می توانیم با تکیه بر فرمول صلح اوکراین که به زودی به شورای امنیت ارائه خواهم کرد، «نظم جهانی مبتنی بر قوانین» را احیا کنیم. من همه شما را به نشست صلحی که دبرگزار خواهیم کرد، دعوت می کنم. ما نمی توانیم به قول روسیه اعتماد کنیم: از پریگوژین بپرسید که آیا روسیه به وعده خود عمل می کند یا خیر!  سلاوا اوکراینی!

این سخنرانی با تحسین شدید همه هیئت های هم پیمان ایالات متحده مواجه شد، در حالی که سایرین خیلی محتاط رفتار کردند.  این سخنرانی مستحق توضیح مفصل است:
•    استدلال استفاده از غذا به عنوان سلاح، به محاصره برای ایجاد گرسنگی مردم اشاره دارد، مانند دیروز در کره شمالی یا امروز در یمن.ولی  این اصلاً کاری نیست که روس ها در اوکراین انجام می دهند، جایی که آنها حمله به سود شرکت های بزرگ آمریکایی (کارگیل، دوپونت و مونسانتو) که صاحب یک سوم محصولات اوکراین هستند، را سازماندهی می کنند. باید در نظر گرفت که استفاده از نیروگاه‌های هسته‌ای غیرنظامی به‌عنوان یک سلاح جنگی تنها در حومه و حاشیه نزدیک نیروگاه ممکن است. روس ها نیروگاه زاپوریژیا را اشغال کرده اند و در صورت ایجاد تشعشع، سربازان خود را از دست خواهند داد.  برعکس، این نیروهای مسلح اوکراین هستند که از طریق بمباران، آنها را با تشعشعات رادیواکتیو تهدید می کنند تا آنها را از محل دور کنند. از این گذشته، روسیه هرگز کودکان اوکراینی را نربوده است، بلکه از کودکانِ در معرض خطر در مناطق جنگی، با تخلیه آنها به خاک روسیه محافظت می کند.در ضمن محکومیت دادگاه کیفری بین المللی صرفاً بر اساس امتناع از قانونی دانستن الحاق کریمه، دونباس و بخشی از روسیه جدید به فدراسیون روسیه صورت گرفته است.
•    ادعای توسعه طلبی روسیه، ممکن است قزاقستان و کشورهای بالتیک را بترساند، اما این تنها یک اتهام فرضی است. استفاده از آب و هوا به عنوان سلاح مبین بی اطلاعی از تاریخ است. ایالات متحده قبلاً از آب و هوا به عنوان  سلاح در جنگ خود علیه ویتنام استفاده کرده است، زمانی که در مسیر جاده هوشی مین، مسیر تدارکات ویت کنگ از طریق جنگل‌های لائوس (عملیات "پاپای") ماه ها به بارش باران کمک کرد.  در نهایت، آنها کنوانسیون منع استفاده نظامی یا اقدامات خصمانه دیگر از تکنیک های تاثیر بر محیط زیست را امضا کردند.
•     این ادعا که لهستان، مجارستان و اسلواکی (البته بدون نام بردن از آنها)، با ممنوع کردن واردات غله اوکراینی به قیمت نازل، به نفع روس ها عمل می کنند، توهین به این کشورها است. لهستان که کشتار بیش از ۱۰۰ هزار لهستانی توسط ناسیونالیست های اوکراینی در طول جنگ جهانی دوم را فراموش کرده است و از آغاز جنگ کنونی تا کنون پذیرای ۱٬۵میلیون پناهنده اوکراینی بوده است، از این ادعا استقبال خواهد کرد.
•     فراخوان دفاع از "نظم جهانی مبتنی بر قوانین" را تنها می توان به عنوان چالشی برای اکثریت اعضای سازمان ملل که برعکس برای بازگشت به قوانین بین المللی مبارزه می کنند، درک کرد. بنابراین طرح صلح اوکراین تنها مربوط به اردوگاه غربی بوده و هدف آن گسترش جنگ است.
•     رئیس جمهور زلنسکی در نتیجه گیری خود به شعری از تاراس شوچنکو (۱۸۱۴-۱۸۶۱) اشاره می کند. در طول جنگ علیه انقلاب شوروی، شعار «سلاوا اوکراینی» شعار ملی گرایان یکپارچه اوکراینی دیمیتری دونتسف و سیمون پتلیورا هنگامی که یهودیان و آنارشیست های روسیه جدید را قتل عام میکردند، بود. بعد این شعار که در نهایت از سال ۱۹۴۱ معادل «هایل هیتلر» بود، فریاد پیروزی ملی گرایان یکپارچه اوکراینی دیمیتری دونتسف و استپان باندرا شد که یهودیان، کولی ها و مبارزان مقاومت را قتل عام کردند. استفاده کنونی از آن، به ویژه در سازمان ملل متحد، مغایر با قطعنامه های این سازمان پس از جنگ علیه تبلیغات نازی است. قطعنامه هایی که اوکراین اکنون با آن مخالف است.

نشست شورای امنیت که پس از تشکیل مجمع عمومی سازمان ملل صورت گرفت، قرار بود دو روز طول بکشد. علاوه بر اعضای شورا، ۴۵ کشور درخواست سخنرانی کرده بودند.

    
 ریاست دوره ای به عهده کشور آلبانی بود و تصمیم گرفت تا رئیس جمهور اوکراین بلافاصله پس از دبیرکل سازمان ملل در برابر اعضای شورا سخنرانی کند. علاوه بر این، او سازمان امنیت و همکاری اروپا را نیز به عنوان سخنران منظور کرده بود.

درست در آغاز مناظره، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، درخواستی در  مورد   آئین نامه داخلی شورا مطرح کرد.  وی امتیاز سخنرانی اعطا شده به رئیس جمهور اوکراین را مغایر با مقررات داخلی شورا اعلام کرد و آن را زیر سوال برد و از نماینده مقدونیه شمالی به عنوان رئیس موقت سازمان امنیت و همکاری اروپا خواست که فقط در مورد موضوعی صحبت کند که از سوی آن سازمان مأموریت یافته است. رئیس آلبانیایی جلسه، ادی راما، پس از تمسخر این درخواست "محشر"، پاسخ داد که پیش از این نیز پیشینه هایی برای مداخله در مقابل اعضای شورا وجود داشته است ( اما همه به اتفاق آرا تصویب شده بود). او در پایان گفت: اگر روسیه می‌خواست  از صحبت رئیس‌جمهور اوکراین به عنوان نفر اول جلوگیری کند کافی بود از اوکراین خارج می‌شد.  وی بر اساس ماده ۳۳ آیین نامه داخلی، موضوع رسیدگی را به بحث بعدی موکول کرد.

سرگئی لاوروف مجبور شد این ضربه را تحمل کند. او اتاق کنفرانس را ترک نکرد. وی یادآور شد که در طول جنگ کره، اتحاد جماهیر شوروی از مناظره های سازمان ملل خارج شد تا به حضور شورشیان چیانگ کای چک به جای نمایندگان مائو تسه تونگ اعتراض کند، اما واشنگتن از این فرصت استفاده کرد و خواستار کمک بین المللی به کره جنوبی علیه کره شمالی شد. در هر صورت، این حادثه نشان دهنده جانبداری ریاست جمهوری آلبانی است و نمی تواند مورد توجه قرار نگیرد. این که آلبانی می تواند رسماً مخالف روسیه باشد حق اوست (این کشور مناظره ای را بر اساس فرمول آریا در مورد کودک ربایی توسط روسیه ترتیب داد). اما این کشور همیشه و در هر یک از ریاست‌های شورا برخلاف مقررات داخلی شورا عمل می کند. این امر قبلاً در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۲ وجود داشت. این کشور بدون اطلاع اعضای شورا به ابتکار خود جلسه ای را درباره وضعیت اوکراین تشکیل داده و  رئیس جمهور زلنسکی را دعوت کرده بود و به او « استثناً» اجازه داده بود که از طریق ویدئو کنفرانس صحبت کند.او  بدون این که اعضای شورا را در جریان قرار دهد یک دقیقه سکوت اعلام کرد. روز بعد، ۲۹ ژوئن ۲۰۲۲، آلبانی ریاست جلسه ای را در مورد وضعیت سوریه بر عهده داشت. بدون ارتباط با اعضای شورا، از یک انجمن آمریکایی به نام «گروه ویژه اضطراری سوریه» دعوت کرد که اظهارنظرهای رکیک و توهین آمیزی نسبت به چند تن از اعضای شورا نمود.

 این مناظره با مشارکت دبیرکل سازمان ملل متحد آنتونیو گوترش ادامه یافت.  وی ابتدا یادآور شد که برخی از جلسات چند جانبه به طور موثر در حال انجام است، مثلاً نشست در مورد طرح تأمین اهداف توسعه پایدار. وی سپس تهاجم روسیه به اوکراین را نقض آشکار منشور سازمان ملل متحد و قوانین بین المللی توصیف کرد.  او گفت که در زمینه حقوقی، تیم های تحقیقاتی مشغول جمع آوری شواهد مبنی بر نقض تکان دهنده و گسترده حقوق بشر «عمدتاً توسط فدراسیون روسیه» از جمله انتقال اجباری کودکان می باشند. در آخر، او از توافق غله استقبال کرد و از عدم تمدید آن توسط روسیه ابراز تأسف نمود.

البته بیانیه دبیرکل فقط بیانگر نظر شخصی اوست. در این مورد، این نظرات بر اساس تصمیم دادگاه نیست و موضع روسیه را  نیز در نظر نمی گیرد.  در روندی که در حال حاضر در دادگاه بین‌المللی دادگستری، یعنی دادگاه داخلی سازمان ملل متحد در جریان است، اظهارات هر دو طرف مورد بررسی قرار می گیرد. ارزیابی اینکه آیا منشور سازمان ملل نقض شده است یا خیر به عهده دادگاه خواهد بود و روسیه مدعی است که عملیات نظامی ویژه  را برای پیروی از قطعنامه ۲۲۰۲ شورای امنیت ("موافقتنامه های مینسک") آغاز کرده است. علاوه بر این، دادگاه تنها در مورد یک سوال تصمیم خواهد گرفت، و آن اینکه آیا اوکراین قبل از عملیات نظامی ویژه روسیه، شهروندان خود را قتل عام کرده است یا خیر. سخن ما در مورد ۲۰ هزار شهروند است، که به قتل رسیده اند.

 سپس ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین رشته کلام را به دست گرفت و سخنان خود را با این سوال آغاز کرد که کشوری که منشور سازمان ملل را نقض می کند چگونه می تواند در شورای امنیت بنشیند؟ وی خاطرنشان کرد که مجمع عمومی پذیرفته که روسیه و نه اوکراین، مسئول جنگ است. وی سپس طرح صلح ۱۰ ماده ای خود را ارائه کرد. این طرح که قبلاً در اجلاس G20 در بالی ارائه شده بود، خواسته های روسیه را در نظر نمی گرفت. به بیان دقیق، این یک طرح صلح نبود، بلکه خواسته های اوکراین را منعکس می کرد. درضمن ، او از مجمع عمومی خواست تا با اکثریت دو سوم، اصلاحیه ای را در اساسنامه خود تصویب کند و حق وتوی روسیه را لغو کند.  وی در پایان از همه کشورهای حاضر خواست تا در "کنفرانس صلح" که کشورش برگزار خواهد شد، شرکت کنند.

 ادی راما رئیس جلسه با تعجب از وضعیت موجود گفت: یکی از اعضای شورای امنیت منشور مؤسس سازمان ملل را زیر پا می گذارد! خوشبختانه، علیرغم سوء استفاده از حق وتو، اکثریت اعضای شورا همت می کنند تا ارزش هایشان حفظ و رعایت گردد. وی سپس به ترتیبی که اعضای شورا ثبت نام کرده بودند، اجازه صحبت داد.

 سخنان آنها چیز جدیدی به همراه نداشت. هیچ کس جرات پیوستن به درخواست اوکراین برای محروم کردن روسیه از حق وتو را نکرد. در اینجا یک نگاه کوتاه به گذشته ضروری به نظر می رسد: زمانی که سازمان ملل تاسیس شد، فرانکلین دی. روزولت آمریکایی و وینستون چرچیل بریتانیایی با ژوزف استالین شوروی مخالفت کردند.  ایالات متحده و بریتانیا می خواستند سازمانی ایجاد کنند که بر اساس شرایط خود بر جهان حکومت کند، در حالی که اتحاد جماهیر شوروی می خواست این سازمان از قوانین بین المللی دفاع کند و از جنگ جلوگیری نماید. این درک شوروی بود که نهایتاً پیروز شد. حق وتو واقعیت نظامی آن زمان را در نظر می گیرد. هیچ حق وتویی که مشروع باشد و مورد سوء استفاده قرار گیرد، وجود ندارد.  امکان‌پذیر نیست که قوانین بین‌الملل در تضاد با منافع یکی از قدرتمندترین اعضای آن باشد، و همه به آن احترام بگذارند.

ایده سلب حق وتو از روسیه هرگز به صورت علنی بیان نشده بود.  با این حال، وزارت خارجه آمریکا سال گذشته تمامی کشورهای عضو سازمان ملل را در این زمینه زیر ذره بین نهاد و معلوم شد که نمی توان به نفع این ایده اکثریت دو سوم آراء را بسیج کرد.

رئیس جمهور زلنسکی پس از سخنرانی خود جلسه را ترک کرد و وقت گوش دادن به سخنان سایر هیئت ها را نداشت. او مانند دسامبر ۲۰۲۲ برای سخنرانی در کنگره به واشنگتن شتافت. با این حال، زمانی که او به کاپیتول رسید، کوین مک کارتی، رئیس مجلس نمایندگان به او گفت که دیگر نیازی به این کار نیست چون سر نمایندگان مجلس بسیار شلوغ است.  رئیس جمهور اوکراین که ناامید شده بود مجبور شد به دیدار با روسای هر دو مجلس و چند سناتور دموکرات بسنده کند.

 زمان حمایت بی قید و شرط به پایان رسیده است. قانونگذاران ایالات متحده، مانند همه همتایان غربی خود، تشخیص دادند که
    کمبود مهمات وجود دارد و صنایع تسلیحاتی غرب نمی تواند در کوتاه مدت یا میان مدت با صنعت روسیه رقابت کند.
     شورش یوگنی پریگوژین رئیس و صاحب گروه واگنر علیه کرملین شکست خورده.
     حمله متقابل اوکراین، با بیش از هزار کشته در روز، به مدت دو هفته، بدون دستیابی به موفقیتی قابل توجه، برای اوکراین بسیار مرگبار است.

 بنابراین بسیاری از آنها مایلند با تعامل راهی برای خروج از بحران پیدا کنند یا حداقل از خرج مبالغ نجومی پول برای هیچ، معاف گردند. جمهوری خواهان به دولت بایدن نامه نوشته اند و از آن خواسته اند تا توضیحات دقیقی درباره نحوه استفاده از پول های پرداخت شده ارائه دهد و تا زمانی که پاسخ های لازم را دریافت نکرده اند، تامین یک دلار بیشتر را تایید نخواهند کرد. بنابراین پنتاگون در حال بررسی راه هایی برای تغییر مسیر تجهیزات و ادامه تعامل ایالات متحده در کنار اوکراین است.  احتمالاً در پس انسداد بودجه فدرال، اختلاف نظر اساسی بین کنگره و کاخ سفید نهفته است.

برای از بین بردن توهین نمایندگان پارلمان، هم وزیر دفاع و هم رئیس جمهور جو بایدن با رئیس جمهور اوکراین مصاحبه کردند. او همچنین از یک دانشگاه، بنیاد کلینتون و شورای آتلانتیک بازدید و با روسای شرکت های مالی صحبت کرد. اما واقعیت این است: همه، افراط و تفریط های رئیس جمهور زلنسکی و ناتوانی او در پیروزی در این جنگ را شاهد بوده اند. اکنون همه می توانند تأیید کنند که ولودیمیر زلنسکی برای دفاع از کشورش تلاش نمی کند برعکس، او بیهوده افرادش را جلوی خط دفاعی روسیه می فرستد و آنها در آنجا جان خود را از دست می‌دهند. او همان کاری را انجام می دهد که ناسیونالیست‌های یکپارچه و نازی‌ها همیشه انجام داده‌اند: او از دروغ گفتن و فریب مردم خود دریغ نمی‌کند و سعی می‌کند به هر وسیله‌ و به بهای قربانی کردن مردم خود، به یک رویارویی عمومی دامن زند.