در فاصلۀ ۱۷ تا ۲۰ آبان‌ماه سال جاری، ششمین نشست عمومی(پلنوم) کمیتۀ مرکزی منتخب کنگرۀ نوزدهم حزب کمونیست چین برگزار شد. بیانیه‌ای که پیرو این جلسه منتشر شد، حاوی نکاتی است که نشان‌دهندۀ وحدت هرچه بیش‌تر حزب، و در عین حال، ارادۀ این حزب سیاسی با حدود ۹۵ میلیون عضو، برای تداوم پیشرفت در مسیر ساختمان سوسیالیسم است.

این بیانیه که شامل متن کامل قطع‌نامۀ پایانی است، به مرور مختصر تاریخ یک قرن اخیر چین می‌پردازد. مخاطب اصلی این بیانیه، مردم چین هستند. یادآوری مسیری که در چند دهۀ گذشته طی کرده اند تا بدین مرتبه رسیده اند. این بازبینی، برای نسلی که قرار است تا این دست‌آوردها را به پیش براند، ضروری است. در متن، چندین بار به «جوان‌سازی ملی» اشاره شده است. به اهدافی اشاره شده است که موانع اجرایی آن، به موقع خود برطرف نشده بوده و منتظر آماده‌سازی پیش‌نیازهای تاریخی خود بوده اند.

روح متن، سرشار از اشاره به ضرورت وحدت ملی، وحدت ایدئولوژیک، اتحاد نیروهای پیش برنده، و انطباق خلاق مارکسیسم با شرایط عیناً موجود و نیازهای مرحله‌ای رشد است. در طول تاریخ رشد اندیشۀ علمی استقرار سوسیالیسم، تا به حال پیش نیامده بود که کشوری متکی بر این مناسبات نوین، به این حد از توسعه رسیده باشد.

کشوری که در بدو حرکت خود، مجبور بوده باشد تا مناسبات ماقبل سرمایه‌داری را مبدل به ابزاری برای توسعۀ سوسیالیستی جامعه تا حد بالایی از پیشرفت کرده و با هضم آن مناسبات، نیروهای مولده را به این سطح از توسعه رسانده باشد. از جایگاه امروز، می‌توانیم دربارۀ «سوسياليسم با ویژگی شوروی» حرف بزنيم. «سوسیالیسم با ویژگی چینی» از مرزهای توسعۀ پیشین عبور کرده است. از این‌رو، پلنوم تشریح این مسیر را وظیفۀ خود دانسته است.

...