زد و خورد فکری اخیر بین ایلان ماسک و جاناتان گرینبلاتِ منفور از لیگ ضد افترا (ADL) ، نوری بر تلاش‌های موفقیت‌آمیز گروه‌های یهودی برای تسلط بر سیاست‌های خارجی و برخی از سیاست‌های داخلی آمریکا، که تا حدی آزادی بیان مندرج در مکمل اول قانون اساسی را نقض می‌کند، تا رفتار آن‌ها زیر سؤال نرود، افکنده است. همانطور که خوانندگان  Unz (روزنامه نوین ما) می دانند، ماسک تهدید کرده است که از  ADL به خاطر بدنام کردن و آسیب رساندن به منافع تجاری او تا سقف ۲۲ میلیارد دلار شکایت خواهد کرد، در حالی که لیگ نامبرده به غلط ماسک و پلتفرم او را به عنوان یک کانون یهود ستیز و مروج "نفرت" معرفی می کند. به گفته ماسک، ADL  سفارش دهندگانِ آگهی‌های تجارتی  بالقوه را تحت فشار قرار داده تا با او تجارت نکنند و سایت‌های شبکه‌های اجتماعی او را به طور کامل تحریم کنند.

 گرینبلات استدلال می‌کند که مطالبی که او آن را ضد یهود می‌داند نباید در هیچ فضای عمومی، از جمله وب‌سایت ماسک X، که قبلاً توییتر نامیده می‌شد، مجاز باشد. اگر درخواست عمومی گرینبلات در رابطه با کشتن یهودیان یا آسیب رساندن به اموال آنها بود، ممکن بود آن را به عنوان استدلال پذیرفت، اما واقعیت این است که چنین رفتاری پیشاپیش جرم انگاری شده. گرینبلات بسیار فراتر می‌رود و هرگونه انتقاد از گروه های یهودی یا حتی از  رفتار افراد یا اقدامات اسرائیل را که شامل جنایات جنگی و جنایات مختلف علیه بشریت مانند کشتار هدفمند کودکان فلسطینی و برداشتن اعضای بدن از اسرای فلسطینی است را محکوم می کند. اسرائیل همچنین کشوری است که به طور فزاینده از نظر قومی خود را جدا می سازد و دارای یک دین دولتی است که نسبت به سایر ادیان، از جمله اقلیت‌ های مسیحی و مسلمان ، نابردبار و سرکوبگر رفتار می کند.

در کنار ماسک، گرینبلات و ADL  همین طور تاکر کارلسون را هدف قرار داده اند، زیرا او در میان محافظه کاران بسیار شناخته شده و محبوب است. گرینبلات مکرراً از فاکس نیوز خواست تا تاکر کارلسون را به دلیل بحث در مورد نظریه «جایگزینی بزرگ» و دیگر استدلال های ناسیونالیستی سفیدپوستان اخراج کند. گرینبلات آمادگی  مفروض کارلستون را محکوم می کند، زیرا " از پلتفرم خود به عنوان بلندگویی برای گسترش فرضیه " جایگزینی بزرگ " مسموم ، تبلیغات ضد یهودی و بیگانه هراسی، سوء استفاده نفرت‌انگیز و خطرناک می کند. او از مشتریان آگهی های تجارتی می‌خواهد که با دلارهای خود از برنامه‌های کارلسون و فاکس حمایت نکنند و خوشحال شد که کارلسون سرانجام در آوریل اخراج شد.  بسیاری بر این باورند که اخراج کارلسون تا حد زیادی به دلیل فشارهای ADL و دیگر گروه های یهودی بوده است.

 به عبارت دیگر، آمریکائی که گرینبلات و دوستانش تصور می‌کنند، که به تبلیغ‌کنندگان فشار می‌آورد  تا از سایت‌هایی مانندX حمایت نکنندو قوانینی را وضع می کنند  که این نوع سایت ها را که اسرائیل را به خاطر  رفتارش  بایکوت می کنند مجازات کرده و حتی جرم‌انگاری کنند، دیگر کار به جایی خواهد رسید که تنها آنگاه می‌‌توان آزادنه در مورد هر موضوعی گفتگو کرد، مشروط براین که به یهودیان مربوط نباشد. و این امر نشان می دهد که ADL بر این باور است که یهودیان جایگاه ویژه ای دارند که هیچ کس دیگری از آن برخوردار نیست. در نتیجه، یهودیان با استفاده از مکانیسم آزموده شده  استفاده از قدرت پول و آن هم  پول زیاد، توانسته اند از مظلوم قرارگرفتن ظاهراً منحصر به فرد و همیشگی خود برای به دست آوردن کنترل عملی بر منابع اطلاعاتی رسانه ها و همچنین هر دو حزب بزرگ سیاسی (دمکرات و جمهوریخواه) سوء استفاده کنند. البته  این موضوعی است که در واقع مورد بحث نیست و گرینبلات آن را به عنوان یک شعار ضد یهودی که «مروج نفرت» است تعریف کرده و رد می کند.

جالب اینجاست که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، ظاهراً با خشم گرینبلات موافق نیست، زیرا وقتی صحبت از ارتقای منافع کشورش و برتری جهانی یهودیت به میان می‌آید، آدم خجالتی و کم رویی نیست. او هفته گذشته برای نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ایالات متحده حضور داشت، اما برای بازدید از کارخانه مونتاژ خودروی تسلا ماسک به کالیفرنیا پرواز کرد.  آندو برای گفت‌وگوی عمومی جلوی دوربین‌ها نشستند و مشخص بود که مؤدب و بی‌پیش داوری عمل می کنند، اما نتانیاهو همچنین مراقب بود که ماسک را متهم به ضد یهود بودن یا چیزی شبیه به آن نکند.

 نتانیاهو، که شاید بهتر از گرینبلات می داند که در رابطه با کشورش و به طور کل در رابطه با قدرت یهود باد از کدام سو می وزد، می تواند هوشمندانه نقش‌آفرینی کرده و از رویکرد خشن و خطرناک گرینبلات پرهیز ورزد و در عین حال آرام آرام به پاکسازی قومی فلسطینیان ادامه دهد و از طریق حمله به دادگاه های کشور به  قدرت خود بیافزاید. نتانیاهو می‌داند که اسرائیل از آستانه آپارتاید علیه فلسطین و همسایگانش عبور کرده است و بیشتر جهان ، از جمله بسیاری از آمریکایی‌ها که شروع به درک این موضوع کرده‌اند که در ۷۵ سال گذشته به بازی گرفته شده و از آنها سوء استفاده شده است، کشورش را تحقیر می‌کنند. او به این نتیجه رسیده که منتقدان را نادیده بگیرد زیرا فکر می کند این عاقلانه ترین اقدام است و شاید هم حق با او باشد.

چگونه یهودیان در آمریکا و کانادا و همچنین اروپا و استرالیا تا این حد از نظر سیاسی قدرتمند شدند؟ اکنون که ماسک درها را برای بحث درباره مسئله یهود با صراحت باز کرده است، تعدادی مقاله و بحث در رسانه ها ظاهر شده است و برخی از دانشگاه ها حتی جرات کافی برای تولید روایت های واقعی در مورد مسئله یهودیان در مورد خاورمیانه نشان داده اند و کتاب هایی که گروه هایی مانند ADL سعی در ممنوعیت آنها دارند، منتشر ساخته اند. مهم‌ترین مقاله‌ای که اخیراً در Mondoweiss منتشر شد، عنوان «سیاست بایدن در رابطه با اسرائیل نوشته سابان است» را دارد.

عنوان Mondoweiss به حیم سابان، تهیه‌کننده اسرائیلی-آمریکایی رسانه‌های هالیوود اشاره دارد که فلسفه سیاسی خود را با این جمله موجز خلاصه می‌کند: «برای من یک موضوع مهم است و آن موضوع، اسرائیل است!».  سابان بزرگترین حامی مالی حزب دموکرات از زمان کلینتون ها است و قدرت او منجر به وفاداری تزلزل ناپذیر او  به منافع ایالات متحده شده است که از عینک روابط آمریکا با دولت یهودی دیده می شود.  او شبیه شلدون آدلسون، ابراسپانسر فقید است که عین همان خدمات را برای حزب جمهوری خواه ارائه می‌کرد.  همسر شلدون، میریام، اسرائیلی، میراث حفظ حزب جمهوری‌خواه را با کنترل کمک‌های مالی سیاسی ادامه می‌دهد. بنا بر گزارش‌های متعدد، ادلسون ها محرک انتقال سفارت آمریکا در اسرائیل توسط دونالد ترامپ از تل آویو به اورشلیم و سایر امتیازات در رابطه با فلسطینی ها، ایرانی ها و سوری ها بودند. خروج ایالات متحده از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به دلیل فشار آدلسون ها بود، اقدامی که در تضاد با منافع اساسی ایالات متحده برای نظارت بر تحولات هسته ای ایران قرار داشت.  تنها شکست شلدون، شکست او در متقاعد کردن ترامپ برای بمباران ایران بود.

نظر سابان که اخیراً سه ساعت در دفتر بیضی شکل با جو بایدن گفتگو کرد، در مورد روابط ایالات متحده و اسرائیل در اظهاراتش کاملاً مشهود است. او می‌گوید:«منافع اسرائیل همیشه در اولویت قرار دارد!» او طی مصاحبه‌ای انتقاد به این که کمک‌هایش به آیپک، «به مخالفان جمهوری‌خواهان کمک می‌کند» و«تنها هدف این سازمان حمایت از افرادی است که مخالف بهبود رابطه آمریکا و اسرائیل و حرکت رو به جلو و حمایت از کسانی که از روابط اورشلیم و واشنگتن حمایت می کنند...  هستند» را رد کرد و گفت:« تنها مسئله فکر او اسرائیل است». او گفت بسیاری از دموکرات ها با من تماس گرفتند و گفتند: "تو احمقی؟ آیا تو یک دموکرات هستی که از کسانی که در انتخابات ۲۰۲۰ در رای گیری شرکت نکردن، حمایت می کنی؟» من همیشه همین را می گویم: مسئله بر سر یک موضوع مشخص و تعریف شده است و آن رابطه بین ایالات متحده و اسرائیل می باشد.  از این نظر، من به هیچ چیز دیگری علاقه ندارم.»

سابان در مورد رهبری حزب دموکرات و جو بایدن خاطرنشان کرد که این حزب «هنوز کاملاً طرفدار اسرائیل است و فقط یک دوجین نماینده کنگره وجود دارد که ضد اسرائیل هستند». سابان در سال ۲۰۰۸ از هیلاری کلینتون حمایت کرد، اما زمانی که اوباما از اجابت درخواست هیلاری کلینتون برای «محو کردن» ایران در صورت حمله ایران به اسرائیل امتناع کرد، عصبانی شد.  سابان در مورد مسئله اسرائیل به اوباما اعتماد نداشت و در ابتدا در سال ۲۰۱۰ که سعی کرد ملاقاتی با اوباما ترتیب دهد دست رد به سینه اش خورد. او  به یک خبرنگار گفت: «من فهرستی از سئوالات داشتم... و شیکاگو - مقر ستاد انتخاباتی اوباما - نتوانست این جلسه را سازماندهی کند. ... من آماده بودم و می خواستم کمک کنم، اما "موضوع" چک دو هزار و سیصد دلاری ننوشتن نیست، بلکه جمع آوری میلیون‌ها  دلار است که من قادر به انجام آن هستم. نهایتاً اوباما یاد گرفت که به میلیون ها میلیون دلار سابان احترام بگذارد. در سال ۲۰۱۳، پرزیدنت اوباما سخنران مراسم جمع آوری کمک های مالی در خانه سابان در لس آنجلس بود که با حضور ۱۲۰ نفر برگزار شد و هر کدام بین ۱۶۲۰۰ تا ۳۲۴۰۰ دلار برای شرکت در آن پرداخته بودند.

نتیجه این سخاوتمندی این بود که سیاست خاورمیانه‌ای بایدن اکنون توسط حیم سابان نوشته می‌شود، زیرا بایدن برای مبارزات انتخاباتی آینده ۲۰۲۴ به میلیون‌ها دلار او نیاز دارد. خیلی ساده است. کمک های مالی بهتر از تکرار مکررات درباره فلسطینی های رنج دیده است. این همان چیزی است که «حقیقت» را برای دو حزب سیاسی اصلی تشکیل می‌دهد که بالفعل متعلق به آدلسون‌ها و سابان‌ها هستند، که همیشه اسرائیل را در اولویت قرار می‌دهند. اینکه سابان و ادلسون (که در اورشلیم دفن شده است) هر دو شهروند اسرائیلی بوده و هستند و اجازه دارند به نام یک کشور خارجی که ایالات متحده هیچ ارزش واقعی مشترکی با آن ندارد، از چنین قدرتی استفاده کنند، شرم آور و از نظر فنی غیرقانونی و احتمالاً حتی خیانت آمیز است. زیرا آنها به عنوان عوامل خارجی عمل می کنند. و حتی بیشتر از این - از نظر اخلاقی، مایه شرمساری است. به ویژه جو بایدن که همه مسئولیت‌های کشور به عهده اوست باید از خودش خجالت بکشد که چشمش به پول یهودیان است، اما ظاهراً او این احساس مسئولیت را درک نمی‌کند.